Wciornastki na roślinach domowych: jak radzić sobie ze szkodnikiem

Cechy wciornastków

Ciało wciornastków może być koloru brązowego, czarnego lub szarego, a jego długość waha się od 0,05 do 0,3 cm. U niektórych gatunków ciało owada jest większe - ok. 1,4 cm. Aparat pyskowy wciornastków przeszywa. Ssący, asymetryczny nogi biegają, na łapach nie ma pazurów, zamiast tego mają zęby i przyssawki w kształcie bąbelków. Brzuch składa się z 11 segmentów, a na krawędzi skrzydeł znajduje się grzywka.

Rozwój takiego owada przebiega przez 5 etapów, a mianowicie: jaja, larwy, pronymfy, nimfy i osobniki dorosłe. Kolor ciała larw jest żółtawo-biały lub bladoszary i różnią się od imago tylko tym, że nie mają skrzydeł. Wciornastki to polifagi, co oznacza, że ​​są owadami wszystkożernymi. Są uważane za jedne z najczęstszych szkodliwych owadów w uprawach warzywnych, ozdobnych, rolniczych, owocowych i uprawach domowych. Wewnątrz najbardziej niebezpieczne są wciornastki, na przykład jeśli pojawiły się w szklarni, ich eksterminacja jest prawie niemożliwa, można jedynie ograniczyć ich populację.

Trudno jest znaleźć wciornastki na roślinach, ponieważ są one bardzo małe i prowadzą ukryty tryb życia: często żyją na tym samym krzaku przez długi czas, nie przenosząc się do sąsiednich roślin. Dorosłe owady, a także larwy, żywią się sokiem, wysysając go z nadziemnych części krzewu, zarażając go jednocześnie wydzielinami. Początkowo w obszarze ukąszeń powstają plamki jasnożółtego koloru lub odbarwienia, a także paski i smugi, z czasem powiększają się i łączą ze sobą. Skutkiem życia wciornastków jest obumieranie tkanek roślinnych, w których pojawiły się plamy, z czasem pojawiają się dziury, obserwuje się więdnięcie i latanie liści, kwiaty tracą swój efekt dekoracyjny i z czasem blakną. Jeśli zajęcie krzewu jest masywne, na jego nadziemnych częściach można zobaczyć srebrzyste obszary, pędy stają się zakrzywione, a kwiaty zdeformowane (w wyniku uszkodzenia pąka kwiatowego). Ponadto wciornastki należą do głównych nosicieli chorób wirusowych, które są obecnie uważane za nieuleczalne.

Opis szkodników

Wciornastki na sadzonkach kultury ogrodowej.

Stożkowata budowa głowy wyróżnia się trójkątnym kształtem dolnej wargi i częściowo skośnym płatem czołowym. Małe anteny są podzielone średnio na osiem segmentów. W jamie ustnej znajdują się 3 szwy kosmków. Włosie może poruszać się wzdłuż wewnętrznej części dolnej wargi.

Górna część szczęki jest słabo rozwinięta. Konstrukcja aparatu ustnego umożliwia owadom przebicie rośliny. Wgłębienia w dolnej szczęce tworzą rurkę ssącą. Organ pozwala szkodnikowi na swobodne karmienie się sokiem z kwiatów.

Nie wszystkie wciornastki są roślinożercami. Istnieją również znane kategorie drapieżników, które mogą zjadać inne owady i małe kleszcze.

Środki zapobiegawcze

Aby chronić rośliny domowe przed wciornastkami, nie zapomnij o pewnych środkach zapobiegawczych:

1. Utrzymuj optymalny poziom wilgotności w pomieszczeniu.Pamiętaj, że wciornastki, podobnie jak przędziorków, preferują niską wilgotność, dlatego w pomieszczeniu zainstaluj nawilżacz elektryczny lub systematycznie nawilżaj go drobnym atomizerem.
2. Przeprowadzaj systematyczną kontrolę kwiatów w pomieszczeniach, zwracaj szczególną uwagę na seamy powierzchnię blach. Gdy tylko larwy lub dorosłe osobniki zostaną znalezione, należy jak najszybciej dać roślinom ciepły prysznic.
3. Eksperci radzą, co najmniej raz na 30 dni, zorganizować prysznic dla domowych kwiatów, co pomoże pozbyć się z rośliny kurzu, dorosłych owadów i larw szkodników.
4. Umieść lub zawieś pułapki na klej między kwiatami: możesz użyć pasków na muchy lub żółtych lub niebieskich pasków papieru, na które nakłada się klej. W ten sposób można nie tylko zrozumieć, czy na roślinach są wciornastki, ale także znacznie zmniejszyć ich liczbę.
5. Kwiaty przywiezione od znajomego lub kupione w sklepie zaleca się poddać kwarantannie przez 15–20 dni, czyli trzymać z dala od innych roślin i obserwować.

Recenzje i porady doświadczonych kwiaciarni

Najskuteczniejszym środkiem, który może poradzić sobie z wciornastkami, jest Actellic lub Aktara. Przestrzegając wszystkich norm dotyczących zakładów przetwórczych i pomieszczeń, w których się znajdują, możesz pozbyć się szkodników już od pierwszego zastosowania.

Wciornastków można pozbyć się na roślinach domowych zarówno przez opryskiwanie, jak i zanurzanie roślin w przygotowanym roztworze. Ta metoda działa dobrze w przypadku małych roślin doniczkowych.

Najważniejsze jest usunięcie wszystkich pąków i kwiatów z chorych kwiatów. W przeciwnym razie po kilku dniach ze złożonych w nich jaj może wylęgnąć się nowe pokolenie wciornastków, a przetwarzanie trzeba będzie powtórzyć.

Fioletowe kwiaty nie przepadają za wilgocią, dlatego często nie można ich spryskać. Lepkie pułapki i taśmy przeciw muchom mogą pomóc w walce z latającymi szkodnikami.

Jak pozbyć się wciornastków na roślinach doniczkowych

Orchidee

Jeśli na liściach orchidei utworzył się srebrzysty film i małe kropki i pociągnięcia na seamy powierzchni, oznacza to, że zajęły go wciornastki. Zmiany te są bardzo podobne do tych, które pozostają po przędziorkach, ale w tym przypadku ślady ugryzień są bardziej wyraźne. Wciornastki są dość trudne do wykrycia, ponieważ nawet przy niewielkim zagrożeniu szybko chowają się w mieszance gleby. Mogą również łatwo przenosić się z jednego kwiatu na drugi za pomocą skrzydeł.

Gdy tylko zauważysz pierwsze oznaki obecności wciornastków, natychmiast dokładnie spłucz krzew pod ciepłym prysznicem. Następnie ostrym sterylnym narzędziem wytnij wszystkie dotknięte obszary do zdrowej tkanki, a następnie potraktuj miejsca cięcia proszkiem węglowym i zwilż krzak z rozpylacza roztworem Actellik lub Fitoverm. Krzew jest przetwarzany tylko 3 razy z przerwą 1,5 tygodnia. Dopóki całkowicie nie zniszczysz wszystkich wciornastków, kwiat zostanie poddany kwarantannie. Jeśli na roślinie jest niewiele szkodników, możesz w razie potrzeby zastąpić pestycydy środkami ludowymi, na przykład: olej, wodę lub napar z czosnku lub cebuli.

Fiołki

Z reguły kwiaciarnia zdaje sobie sprawę, że wciornastki osiadły na fioletowo, nawet gdy większość krzewu ucierpiała. Istnieje jednak metoda, która pomoże bardzo szybko pozbyć się tego szkodliwego owada. Gdy do przetworzenia pozostały dwa lub trzy dni, kwiat należy obficie podlać. Bezpośrednio przed obróbką konieczne jest owinięcie pojemnika plastikową torbą, która pomoże chronić podłoże podczas przetwarzania przed wnikaniem roztworu. Najpierw z rośliny spłukuje się kurz strumieniem wody, która powinna być ciepła. Następnie roślinę opuszcza się „do góry nogami” do głębokiego pojemnika, w którym znajduje się następujący roztwór: jedną ampułkę Fitoverm rozpuszcza się w 5-6 litrach ciepłej wody i dodaje się również 25 do 30 miligramów szamponu zwierzęcego przeciw pchłom .W trakcie mieszania roztworu, ze względu na działanie szamponu, na jego powierzchni tworzy się piana, całość należy usunąć. Pozostałości płatków mydła na powierzchni roztworu usuwa się papierem toaletowym. Usuń krzak z roztworu po 10 sekundach, spróbuj wylać z niego jak najwięcej wody, w tym celu bardzo powoli go odwracają. Nie potrząsaj kwiatkiem ani nie przekręcaj go, próbując strząsnąć z niego płynne krople. Następnie krzew kładzie się na stole i wyjmuje z niego opakowanie, po czym mieszaninę gleby w doniczce obficie rozlewa się roztworem Fitosporin-M lub Aktara (należy ją przygotować zgodnie z instrukcją). Po przetworzeniu fioletu zostaje poddany kwarantannie na chwilę, aby zrozumieć, czy udało ci się zniszczyć wciornastki po raz pierwszy, czy nie.

Jak rozpoznać wciornastki w domu

Trudno jest wcześnie rozpoznać wciornastki na kwiatach w pomieszczeniach. Są prawie niewidoczne, ponieważ przeważnie żyją na odwrocie liści. Ze względu na to, że piją sok z roślin domowych, widoczne zmiany zachodzą w strukturze liści i ogólnie pogarsza się ich stan:

• na powierzchni liści pojawiają się blade paski, są rozmieszczone w chaotycznej kolejności;

  

• na arkuszu z otworami tworzą się małe kółka, z których wciornastki piły sok;
• na liściach łatwo widoczne czarne zanieczyszczone obszary - odchody szkodników;
• uszkodzone liście i kwiaty więdną i odpadają;
• młode pędy zakażonego kwiatu są wygięte.

Wciornastki rozmnażają się dość szybko, jeden osobnik jest w stanie złożyć do 300 jaj.

Im szybciej można zastosować lekarstwo na wciornastki na roślinach domowych, tym większe jest prawdopodobieństwo, że roślina nie umrze. Istnieją sposoby, które pomogą Ci rozpoznać szkodniki na roślinach:

• Pobiera się białą kartkę papieru i delikatnie strząsa nad nią liście kwiatu. Jeśli roślina jest zarażona, na liściu znajdą się osobniki dorosłe lub larwy.
• Zaleca się oględziny rośliny za pomocą lupy. Ta metoda pomaga rozpoznać szkodniki na wczesnym etapie.

Leczenie środkami przeciw wciornastkom na roślinach domowych należy przeprowadzić na czas, nie dając szansy na dalsze rozmnażanie.

Zastawiaj pułapki na wciornastki. Wykonane są z kolorowej kartki papieru z warstwą kleju nałożoną na wierzchnią stronę arkusza. Muszą być umieszczone blisko kwiatów, nie wyżej niż 1 m nad ziemią. Niebieski lub żółty papier dobrze sprawdza się w przypadku pułapek.

Wciornastki na uprawach ogrodniczych i ogrodniczych

Ogórki

Wciornastki najczęściej występują na ogórkach szklarniowych. Można je znaleźć na sebum powierzchni młodych blaszek liściowych, skąd wysysają sok z rośliny. Prowadzi to do spowolnienia rozwoju i wzrostu krzewu. W obszarze ukąszeń można zobaczyć plamy o jasnym kolorze, które są bardzo gęsto rozmieszczone. Ponadto na liściach powstają obszary srebrzystego koloru - oznacza to, że powietrze dostało się do blaszki liściowej. Szkodniki te różnią się tym, że rozmnażają się bardzo szybko, w związku z tym, gdy tylko zostaną znalezione pierwsze oznaki obecności wciornastków na ogórkach, konieczne jest natychmiastowe rozpoczęcie ich zwalczania. Jeśli owady nie zdążyły jeszcze mocno się rozmnażać, do przetworzenia można użyć naparu z glistnika, czosnku lub cebuli. Jeśli jest dużo szkodników, środki ludowe będą nieskuteczne, więc bez marnowania czasu spryskaj krzaki pestycydami, na przykład: roztworem Avertin N, Aktara lub Imidacloprid (przygotuj roztwór zgodnie z instrukcją). Przed kontynuowaniem należy założyć gumowe rękawice, maskę oddechową i okulary ochronne. Aby całkowicie pozbyć się tego szkodnika, będziesz potrzebować więcej niż jednego zabiegu.

Cebula

Cebula jest domem dla wciornastków tytoniowych, które uszkadzają zarówno cebulkę, jak i piórko. Ale na pierwszy rzut oka bardzo trudno jest stwierdzić, że rośliny cierpią na wciornastki.Zbadaj dokładnie krzak, jeśli na jego powierzchni znajdują się bardzo małe czarne kropki, aw zatokach liści są jasne plamki, które na zewnątrz przypominają krople rtęci, oznacza to, że krzak jest zajęty przez wciornastki. Z biegiem czasu obserwuje się żółknięcie liści i zaczyna żółknąć od góry. Następnie liście obumierają. Rozwój krzewów zwalnia i tworzą małe cebulki. Najrzadziej czosnek jest atakowany przez wciornastki z upraw cebuli, a szalotka jest również bardzo odporna na owady. Ten owad może wyrządzić największą szkodę cebuli.

Aby chronić cebulę przed szkodnikami, należy przestrzegać zasad płodozmianu. Na obszarze, na którym uprawiano czosnek lub cebulę, można go ponownie sadzić dopiero po co najmniej 4 lub 5 latach. Po zebraniu plonów usuń wszystkie resztki roślin z obszaru i zniszcz je. Również jesienią muszą wykopać ziemię na miejscu, ponieważ wciornastki chowają się w ziemi na zimowanie do głębokości 70 mm. Jeśli cebula była uprawiana w szklarni, to po zbiorze jest przetwarzana za pomocą Karbofos. Usuń wszystkie chwasty z miejsca na czas i nie zapomnij zdezynfekować materiału do sadzenia lub siewu przed sadzeniem.

Jeśli zostanie znaleziony szkodnik, wówczas magazyn, w którym znajduje się zestaw i cebula, jest koniecznie poddawany fumigacji, w tym celu używają gazu siarkowego: 1 kilogram siarki wystarczy do przetworzenia jednego metra kwadratowego pomieszczenia. Do eksterminacji wciornastków w ogrodzie używają Aktar, Fufanon, Spark of gold, Vertimek, Aktellik, Mospilan, Fitoverm lub Karate. W ostatnich latach ogrodnicy coraz częściej używają środka owadobójczego Spintor do przetwarzania cebuli (zabiegi przeprowadza się regularnie w odstępach 1 na 10 dni). Wraz z zabiegami pestycydami stosuje się również lepkie pułapki. Jeśli nie ma zbyt wielu owadów, możesz walczyć z nimi za pomocą naparów ziołowych (tytoniu, cebuli lub glistnika) lub wywaru ze skórki.

Wycieczki mieczyków

Wciornastki mieczyk są bardzo niebezpieczne dla mieczyków. Gdy pogoda jest sucha i gorąca, rozmnażanie się szkodnika następuje najszybciej: w ciągu jednego sezonu jest w stanie oddać nawet 7 pokoleń. Owady mogą znacznie uszkodzić otwierające się kwiatostany, larwy i dorosłe osobniki, gdy znajdą się w zarodku, zaczynają wysysać sok z delikatnych płatków. Po przejściu deszczu uszkodzone pąki brązowieją, jakby zostały spalone. Te bardzo uszkodzone pąki wysychają bez kwitnienia. W tych krzakach, na których osiadły wciornastki, wymienna żarówka jest bardzo mała i słaba, a jeśli zostanie przechowywana, umrze. Jesienią szkodnik jest zakopywany w ziemi i osiada na dnie cebul. Przechowując takie bulwy, przenosisz wciornastki do przechowywania.

Aby chronić te majestatyczne kwiaty przed wciornastkami, nie zapomnij o środkach zapobiegawczych:

• jesienią usunąć z terenu wszystkie pozostałości roślinne zniszczone lub złożone w kompoście;
• przeprowadzić obowiązkowe wykopanie terenu;
• przed wyjęciem cebul w magazynie są one sortowane, usuwając wszystkie okazy z przekłuciami, urazami mechanicznymi i ugryzieniami;
• zdrowe cebule przed zbiorem do przechowywania zanurza się w roztworze Karbofosu na 30 minut, następnie myje pod bieżącą wodą, dokładnie suszy i przechowuje (temperatura nie powinna przekraczać 5 stopni, przyczynia się to do śmierci szkodnika );
• wiosną, przed sadzeniem cebulek, są one ponownie traktowane roztworem Karbofos.

Od połowy czerwca rozpoczynają cykl zabiegów kwiatowych preparatami owadobójczymi i muszą być naprzemiennie.Na przykład można dwukrotnie potraktować krzaki roztworem Actellik lub Karbofos, a następnie spryskać rośliny Decisem. Pierwsze 2 razy mieczyki są leczone z przerwą 7-12 dni, a trzecie opryski - 25-28 dni po drugim zabiegu.

Wciornastki na różach

Najczęściej wciornastki na różach ogrodowych osadzają się w pąkach, skąd wysysają z nich sok. W rezultacie pąki uszkodzone przez szkodnika mogą nie kwitnąć i szybko wysychać. Ponieważ taki owad rozmnaża się bardzo szybko i szybko rozprzestrzenia się w buszu, jest w stanie w krótkim czasie zniszczyć wszystkie róże. Dlatego konieczne jest rozpoczęcie walki z nim natychmiast po wykryciu pierwszych objawów obecności wciornastków. Zarówno w ogrodzie, jak iw domu róże z takiego szkodnika są traktowane roztworem Aktara, Inta-vira, Fitoverma lub Commander. Przy pomocy roztworu jednego z tych preparatów owadobójczych glebę wokół rośliny należy regularnie zrzucać raz na 15 dni. Aby produkt był bardziej skuteczny, zaleca się wlanie do niego niewielkiego szamponu zoo lub dodanie zielonego mydła zmiażdżonego na tarce. Do leczenia samych krzewów nie stosuje się pestycydów, ponieważ może to spowodować śmierć pszczół. Te pąki, które są już uszkodzone przez szkodnika, są odcinane, ponieważ nie można ich już uratować. Możesz jednak uchronić zdrowe pąki przed uderzeniem wciornastków.

pochodzenie nazwy

Nazwa owada z frędzlami wynikała ze szczególnej konstrukcji samolotu. Skrzydła wydłużone, wąskie. Rzęski z frędzlami są gęsto położone wzdłuż krawędzi.

Na skrzydłach wciornastków tworzy się niewielka liczba żył (kilka linii poprzecznych i jedna podłużna). Owady mogą swobodnie przemieszczać się między roślinami, aby się rozmnażać lub w poszukiwaniu nowego pożywienia.

Struktura ciała umożliwia wciornastkom poruszanie się między roślinami.

Lot trwa zwykle krótko. W niektórych podgatunkach kolonie poruszają się w ogromnych grupach. Ta kategoria obejmuje również wciornastki (Limothrips cerealium).

Niektóre szkodniki mają skróconą wersję skrzydeł. Rzadkie owady istnieją bez skrzydeł. W zależności od warunków środowiskowych istnieją różne formy tego samego podgatunku. Na przykład bezskrzydłe (forma aptera), krótkoskrzydłe (forma brachyptera) i wciornastki długoskrzydłe (forma macroptera).

Nazwa Physopoda, która w tłumaczeniu oznacza pęcherzyk, powstała po przestudiowaniu osobliwości tworzenia się struktury nóg. Kończyny są reprezentowane przez pogrubioną część udową. Łapy zawierają tylko dwa segmenty. Miniaturowe pazury są połączone płytkami. Pomiędzy częściami znajduje się mała przyssawka w kształcie bąbelka. Za pomocą aparatu owad może poruszać mięśniami.

Konstrukcja nóg pozwala wciornastkom poruszać się z prędkością błyskawicy po liściach i łodygach. Na podłożu owad może całkowicie unieruchomić maleńkie ciało w momencie spoczynku. Niektóre skrzydła z frędzlami mogą wykonywać wysokie skoki. Owady są odpychane przy pomocy brzucha.

Środki na wciornastki (narkotyki)

W walce z wciornastkami najskuteczniejsze są środki chemiczne. Opisane zostaną następujące preparaty owadobójcze stosowane w walce z tym szkodnikiem:

1. Agrawertyn... Ten jelitowy środek biologiczny służy do eksterminacji owadów ssących i jest wysoce skuteczny. Przygotowanie roztworu: 10 miligramów na 1 litr wody.
2. Aktara... Taki lek o działaniu jelitowym jest bardzo skuteczny i bardzo szybko wchłaniany przez rośliny.
3. Actellic... Preparat fosforoorganiczny o szerokim spektrum działania kontaktowo-jelitowego, stosowany w zwalczaniu kleszczy, szkodników ssących i gryzących liście. Rozwiązanie: jedna ampułka na 1 litr wody.
4. Vertimek... Jest to owadobójczy środek roztoczobójczy, charakteryzujący się działaniem jelitowym, który służy do ochrony upraw w szklarni, a także kwiatów w pomieszczeniach. Rozwiązanie: 2,5 miligrama na wiadro wody.
5. Decis... Środek kontaktowy o szerokim spektrum działania, skuteczny w walce ze szkodnikami ssącymi i zjadającymi liście, tępi zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe.
6. Imidacloprid... Ten lek jest w stanie wytępić różne szkodniki. Jest stosowany jako składnik aktywny w produkcji różnych nowoczesnych leków.
7. Inta-vir... Narzędzie służy do niszczenia różnych szkodników w uprawach ogrodniczych i ogrodniczych, zarówno na otwartym polu, jak iw szklarni. Nie jest niebezpieczny dla ludzi i zwierząt domowych. Rozwiązanie: jedna tabletka na 2 litry wody.
8. Iskra złota... Taki wysoce skuteczny lek jest stosowany w zwalczaniu szkodników.
9. Karate... Ten wysoce skuteczny środek kontaktowy doskonale zabija szkodniki. Rozwiązanie: 2 miligramy na wiadro wody.
10. Karbofos... Pestycyd, który charakteryzuje się umiarkowaną toksycznością, stosowany jest do zwalczania szkodników upraw warzyw i owoców, winogron i owoców cytrusowych. Rozwiązanie: na 1 litr wody 7,5 miligrama.
11. Mospilan... To systemowe narzędzie działa bardzo szybko, jest w stanie wytępić szkodniki na każdym etapie rozwoju.
12. Spintor... Ten czynnik biologiczny posiada unikalny mechanizm działania przeciwko wielu szkodnikom.
13. Fitoverm... Taki środek biologiczny, wykonany na podstawie żywotnej aktywności mikroorganizmów glebowych, służy do ochrony kwiatów w pomieszczeniach przed szkodliwymi owadami. Rozwiązanie: na 100 miligramów wody 1 miligram produktu.
14. Fufanon... Lek fosforoorganiczny o szerokim spektrum działania wyróżnia się działaniem jelitowym, kontaktowym i fumigacyjnym.

Rozmnażanie owadów

Wciornastki składają dość duże jaja. Larwy wyłaniają się przez przezroczystą skorupę.

Mali przedstawiciele owadów mają podobną budowę ciała do dorosłych wciornastków. Wyróżniają się sprężystą osłoną, całkowitym brakiem skrzydeł i mniejszą liczbą anten. Mogą mieć odcień żółty, mleczny lub szkarłatny. Larwa przechodzi kilka etapów linienia. W drugim etapie pojawiają się pierwsze oznaki skrzydeł.

Cykl życiowy wciornastków przebiega w dość szybkim tempie. Jajo jest w stanie rozwinąć się w ciągu dwóch dni. W postaci larwy pterany z frędzlami istnieją nie dłużej niż miesiąc.

Następny etap (pronymfy i nimfy) zajmie około dwóch miesięcy. Wciornastki, w zależności od podgatunku, mogą rozmnażać się przez kilka pokoleń w ciągu roku.

Etapy rozwoju skrzydeł z frędzlami.

Wciornastki należą do najbardziej niebezpiecznych szkodników upraw. Owady żywią się nie tylko zdrowym sokiem roślinnym. Pasożyty pozostawiają szkodliwe wydzieliny w różnych miejscach i przenoszą niebezpieczne infekcje.

Na początkowym etapie nie można wykryć wciornastków. Szkodniki mogą się ukrywać przez długi czas. Z reguły na jednej roślinie występuje masowy rozwój larw.

Bardzo trudno jest samodzielnie określić przynależność skrzydlatych frędzli do podgatunku. Jego niewielki rozmiar i zdolność do mutacji pomaga wciornastkom przetrwać w każdych warunkach.

Zwalczanie wciornastków środkami ludowymi

Pomimo tego, że środki ludowe nie są tak skuteczne w porównaniu z pestycydami, są mniej toksyczne dla pszczół, zwierząt domowych, ludzi i ptaków. W związku z tym, jeśli na roślinach nie ma zbyt wielu wciornastków, możesz spróbować się ich pozbyć środkami ludowymi. Często wykorzystuje się je również do zabiegów profilaktycznych.

Środki ludowe:

1. 1 łyżka. połącz wodę z 1 łyżeczką. cebula lub czosnek, który jest wstępnie pokrojony. Napar będzie gotowy po 24 godzinach, pozostanie do przefiltrowania i można rozpocząć przetwarzanie kwiatów w pomieszczeniach.
2. Słoik o pojemności 0,5 litra wypełnia się suchymi nagietkami i wlewa się taką ilość wody, że pojemnik jest pełny. Po dwóch dniach gotowy wlew jest filtrowany i traktowany hodowlą.
3. 1 litr ciepłej wody łączy się z 50 gramami świeżych korzeni lub liści mniszka lekarskiego.Po 3 godzinach napar jest filtrowany i stosowany do traktowania roślin wciornastkami.
4. 100 gram rumianku aptecznego dodać do litra wody, wszystko dobrze wymieszać i pozostawić na 12 h. W napar z naparu rozpuścić 5 gramów zmiażdżonego na tarce zielonego mydła, po czym spryskać nim zarażone krzaki.
5. Litr wody łączy się z ½ łyżki. pył tytoniowy lub zgnieciony suchy tytoń i pozostawić na 24 h. Do kompozycji wlać kolejny litr wody, wszystko dokładnie wymieszać i opryskać roślinami z wciornastków.
6. W 1 st. woda dodaj 50 gramów suchych liści pomidora. Napar będzie gotowy po 3 godzinach, jest filtrowany, a objętość doprowadzana do jednego litra czystą wodą. Przetwarzane są z nim różne kultury.
7. 100 gram suszonego lub 50 gram świeżego (pokruszone pędy i liście) glistnika łączy się z litrem wody, produkt będzie gotowy po 24 godzinach, po czym jest filtrowany i używany do spryskiwania krzewów z wciornastków.
8. Drobno posiekany czosnek wlewa się do małego pojemnika lub wlewa terpentynę, a następnie umieszcza bezpośrednio w doniczce do kwiatka wewnętrznego dotkniętego wciornastkami. Następnie krzak jest pokryty plastikową torbą na trzy godziny.

Rodzaje wciornastków

Wspomniano już powyżej, że w przyrodzie występuje wiele gatunków wciornastków, a większość z nich to zwierzęta wszystkożerne. Jednak następujące gatunki najczęściej szkodzą uprawom w pomieszczeniach, ogrodach, ogrodach i szklarniach:

Wciornastki zwyczajne (Frankliniella intonsa)

Długość ciemnobrązowego chrząszcza dochodzi do 0,12 cm; jest to szeroki polifag, który może osadzać się na różnych kulturach. Wysysa sok z kwiatów i jajników. Może to dotyczyć roślin jagodowych, warzywnych, ozdobnych i owocowych. Gatunek można spotkać w całej Palaearktyce.

Kwiatowe wciornastki

Kwiatowe wciornastki zachodnie lub wciornastki kalifornijskie (Frankliniella occidentallis). Ten szkodnik jest również szerokim polifagiem, który wpływa na różne rośliny uprawiane zarówno w szklarni, jak i na otwartym polu.

Wciornastki ozdobne (Hercinothrips femoralis)

Kolor takiego owada jest ciemnobrązowy, a długość osiąga około 0,17 cm, woli osiedlać się na wszystkich uprawach ozdobnych: na storczykach, ogrodnikach, kaktusach, liliach kalii, dracenach, chryzantemach, krotonach, begoniach, pokoleniach, palmach, a także na roślinach jadalnych i bulwiastych. Na średnich szerokościach geograficznych, a także w regionach o chłodnym klimacie, gatunek ten najczęściej występuje w pomieszczeniach.

Wciornastki draceńskie (Parthenothrips dracaenae)

Brązowo-żółte samice tego gatunku osiągają około 0,12 cm długości, natomiast samce są jaśniejsze i mniejsze. Takie owady zasiedlają aralię, figowiec, hibiskus, a także rośliny komelinowe i aroidowe. Mogą również uszkodzić inne kultury. W naturze można je znaleźć na obszarach o klimacie tropikalnym i subtropikalnym, a na obszarach o chłodniejszym klimacie uszkadzają uprawy w zamkniętym gruncie i we wnętrzach.

Wciornastek (Thrips fuscipennis)

Długość ciała brunatnego u tego gatunku, będącego szerokim polifagiem, wynosi około 0,1 cm. Owad ten preferuje osiedlanie się na roślinach różowatych uprawianych zarówno w gruncie otwartym, jak i zamkniętym. Można je znaleźć w pąkach i kwiatach.

Wciornastki tytoniowe (Thrips tabaci)

Owad ten może zaszkodzić wielu uprawom, podczas gdy najczęściej osiada na roślinach parasolowych i psiankowatych. Samica może mieć kolor od brązowego do żółtawego. Długość dorosłego osobnika wynosi około 0,1 cm, w naturze takie szkodniki można spotkać na Ukrainie, w południowej części Rosji oraz w Azji Środkowej. Na północy takie wciornastki występują w pomieszczeniach i szklarniach.

Wciornastki bulwiaste (Liothrips vaneeckei)

Ten szeroko rozpowszechniony owad ma ciemnobrązowe ciało, które osiąga długość około 0,2 cm i osiada między łuskami cebulek.

Wciornastki pszenne

Owad ten może uszkadzać zarówno rośliny ozdobne, jak i uprawne, ale najczęściej cierpią na niego zboża: żyto, jęczmień, owies, kukurydza, a także gryka, bawełna i tytoń. A także ten szkodnik osiada na chwastach. Jest to chrząszcz ciemnego koloru, długość ciała samca wynosi około 12 mm, a samica jest dwa razy dłuższa.

W walce z wciornastkami należy pamiętać, że naukowcy odkryli w nich elementy zachowań społecznych.Owad ten, podobnie jak pszczoły lub mrówki, może gromadzić się w dużych grupach, aby strzec larw i lęgów, a także zauważono, że toruje zapachowe ścieżki dla koordynacji grupowej.

Morfologia i biologia szkodnika

Rozpoznanie wciornastków nie jest takie trudne. Wyglądają jak małe owady, które mają wydłużony korpus do 2 mm długości, jasnożółty, czarny lub ciemnobrązowy. U dorosłych zwykle występują dwie pary skrzydeł z długimi włosami.

Larwy szkodnika mają jasnożółty korpus i nie przekraczają 1 mm długości. Dodatkową wskazówką na temat obecności wciornastków może być charakter ich ruchu: dorośli poruszają się bardzo szybko, często wykonując ostre skoki za pomocą brzucha.

Różnica między samcami a samicami polega na tym, że te pierwsze mają smukłe, ale niezbyt długie ciało. Są również pomalowane na różne kolory.

Wciornastki można również rozpoznać po skrzydłach: u niektórych gatunków mogą być raczej krótkie, u innych wcale. Wciornastki to jedna z wielu grup szkodników obejmujących ponad 2000 gatunków. W naszym kraju mamy około 200 gatunków.

Ich głównym siedliskiem są liście, kwiaty i pąki roślin domowych. Żywią się nektarem i sokiem tkanki liściowej. Wciornastki są niebezpieczne, ponieważ bardzo szybko się rozmnażają. Tkanka liściowa lub kwiaty są używane jako miejsce do składania jaj.

Po 10 dniach z jaj pojawia się nowe potomstwo. Jednak rozwój larw w dorosłe owady trwa miesiąc.

W tym momencie pojawia się duże zagrożenie dla roślin, ponieważ w wyniku działania szkodników tracą one swoją atrakcyjność, zaczynają cierpieć na choroby wirusowe. Z biegiem czasu, gdy owady piją wszystkie soki z jednej rośliny, przenoszą się do innych, znajdujących się w sąsiedztwie.

Więc co to jest wciornastek? Jak już powiedzieliśmy, jest to mały owad, którego długość wynosi zwykle półtora milimetra, ale są dorośli o długości do dwóch i pół milimetra. Ich skrzydła są złożone za plecami, w spokojnym stanie tworzą lekki, wąski pasek, który jest ledwo widoczny.

Dorosłe osobniki są brązowawe, czarne lub piaskowe, młode są zielonkawe, białawe, żółte. To dzięki kolorowi kamuflażu te owady dobrze się ukrywają, są trudne do wykrycia.

Larwy nie mają skrzydeł, są małe, aby je znaleźć i zniszczyć, trzeba dużo wysiłku. Większość owadów chowa się między pręcikami kwiatu, w kątach liści, więc jeśli zauważysz pierwsze oznaki uszkodzenia, bardzo dokładnie sprawdź swoją roślinę. Im szybciej podejmiesz działania, tym lepiej dla Twojego zwierzaka.

Decydując, jak postępować z wciornastkami na kwiatach, należy najpierw nieco bardziej szczegółowo zapoznać się z nimi i ich biologią. Największym wyzwaniem jest ich mały rozmiar, wiele stadiów rozwojowych i praktycznie odporność na chemikalia.

Pojedynczy zabieg na roślinie może tylko nieznacznie zmniejszyć liczbę szkodników, ale ich całkowite usunięcie na raz nie będzie możliwe.

Dlatego podczas walki z owadami zaleca się podzielenie całego okresu na kilka części, stopniowo niszcząc szkodniki. Bierzemy również pod uwagę fakt, że podczas przetwarzania jaja nie są dotknięte, ponieważ znajdują się bezpośrednio w tkance liścia. Dlatego konieczne jest usunięcie dotkniętych liści i dokładne zbadanie pozostałych. Zwalczanie wciornastków pestycydami również może się nie powieść, ponieważ doskonale przystosowują się do wszelkich trucizn.

W stadium larwalnym owady są na ogół niedostępne; po prostu zakopują się w ziemi w pobliżu systemu korzeniowego, skąd nie ma sposobu, aby je zdobyć.Zwykle do zwalczania owadów, które są niesamowicie odporne w porównaniu z innymi szkodnikami, potrzeba 2-3 razy więcej środków owadobójczych. Wymagane są tutaj najbardziej rygorystyczne środki.

Powszechne rodzaje wciornastków

Pierwsze informacje o istnieniu wciornastków uzyskano już w 1744 roku, kiedy Karl de Geer odkrył te szkodniki. Dziś człowiek stał się bardziej świadomy różnorodności gatunkowej tych szkodników, wśród których można wyróżnić gatunki specjalne, które najczęściej dotykają inne rośliny ozdobne:

Długość dorosłego owada wynosi około 2 mm, kolor może wahać się od jasnożółtego do brązowożółtego. Wciornastki kalifornijskie wolą żyć na pąkach i kwiatach, ale populacja może również rozmnażać się na liściach.

Wciornastki kalifornijskie są niebezpieczne, ponieważ są nosicielami wirusa pomidora, który nadaje liściom pomidorów brązowy kolor. Wciornastki zachodnie są uważane za bardzo szerokie polifagi.

Może jeść paprykę, ogórki, cebulę, pomidory, winogrona, brzoskwinie, truskawki i wiele innych roślin owocowo-warzywnych, a także liczne rośliny ozdobne i kwiatowe: gerbery, róże, stokrotki, chryzantemy, pąki, cyneraria, cyklamen.

Larwy i postacie dorosłe wciornastków zachodnich wysysają sok komórkowy z tkanki roślinnej. Powoduje to pojawienie się pierwszych żółtych plam na pąkach, liściach lub owocach, smugowość; stopniowo w tych miejscach uszkodzenia tkanki roślinne obumierają.

Uszkodzenie pąków kwiatowych w uprawach warzyw i owoców powoduje deformację kwiatów i owoców.

Na przykład ostra kurczywość kwiatów i kurczywość zawiązanych owoców ogórka to częsty znak, że wciornastki osiadły na roślinie. U róż, w których występują wciornastki, uszkodzone pąki nie otwierają się i nie wysychają.

Ten szkodnik żyje w środkowej strefie i południowych regionach naszego kraju. Tutaj występuje na różnych roślinach ozdobnych uprawianych w szklarniach i szklarniach. Sam owad jest mały, osiąga długość nie większą niż 1 mm, ma jasnożółty lub brązowy kolor.

Najbardziej rozpowszechniony jest w regionach północnych i środkowej strefie naszego kraju. Zagrożenia dla wielu roślin domowych.

Przede wszystkim na tego szkodnika cierpią orchidee, monstera, dieffenbachia i niektóre rodzaje palm. Można go rozpoznać po ciemnobrązowym kolorze, a także niewielkim ciele o długości 1,5-2 mm.

Dorosłe owady mają około 1,3 mm długości, samice są żółtobrązowe, samiec jest nieco mniejszy i jaśniejszy. Larwy są białe. Ten typ wciornastków jest również dużym polifagiem i występuje na liściach bardzo dużej liczby gatunków roślin ozdobnych: storczyków, potworów, aralii, tradeskancji, anturium, hibiskusa, fikusów, dracen, palm i wielu innych.

W warunkach naturalnych wciornastki draceny występują w krajach tropikalnych i subtropikalnych. Na bardziej północnych szerokościach geograficznych jest szeroko rozpowszechniony na roślinach w szklarniach (w szklarniach, szklarniach).

W warunkach przemysłowych farm szklarniowych zniszczenie wciornastków jest prawie niemożliwe. W najlepszym przypadku ich liczba utrzymywana jest na poziomie, który nie wpłynąłby na jakość handlową produktów (kwiaty, owoce, warzywa).

Wynika to z faktu, że wciornastki mają bardzo wysoką adaptację do pestycydów. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób żywionych kwiatami.

Gatunek ten jest reprezentowany w większości naszego kraju. Głównym pokarmem dla niego są kwiaty i pąki roślin domowych. Wygląda jak ciemnobrązowy owad, osiągający długość nieco ponad 1 mm.

Jego ulubionym siedliskiem są rośliny różowate.Cechą charakterystyczną jest brązowe ciało o długości do 1 mm.

Gatunek ten jest reprezentowany w większości naszego kraju. Najczęściej można go znaleźć wśród łusek roślin lilii. Można go rozpoznać po ciemnobrązowym kolorze i ciele do 2 mm długości.

Owad jest koloru ciemnobrązowego lub brązowego, o długości od 1,3 mm (samce) do 1,6 mm (samice). Echinotrips American woli żyć głównie na liściach, w tkance których samice składają jaja. Ten typ wciornastków odkryto w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku w Holandii na jednej z popularnych aukcji kwiatowych, na które sprowadzane są rośliny z całego świata.

Wciornastki po raz pierwszy znaleziono na storczykach. Obecnie wciornastki amerykańskie są transportowane z kraju do kraju na kwiatach ciętych, sadzonkach, ozdobnych roślinach doniczkowych.

Początkowo aktywność wciornastków amerykańskich jest widoczna po pojawieniu się żółtych plam. Obecność dziesięciu wciornastków na jednym liściu wystarczy, aby zaczął zanikać. 30-40 wciornastków doprowadzi do wysychania i opadania liści, który zaczyna się od dolnej warstwy. I chociaż wciornastki nie zabijają bezpośrednio roślin, to znacznie zmniejszają dekoracyjny efekt kwiatów.

W poszukiwaniu pożywienia wciornastki przenoszą się do kwiatów i owoców lub do sąsiednich roślin i kontynuują tam swoją żywotną aktywność. Ze względu na to, że populacja wciornastków amerykańskich rozprzestrzenia się bardzo szybko, istnieje duże prawdopodobieństwo, że rozprzestrzeni się nie tylko na wszystkie rośliny ozdobne, ale także na inne rośliny warzywne uprawiane w szklarniach.

Dorosłe owady mają około 1-1,5 mm długości, są koloru ciemnobrązowego lub prawie czarnego z brązowobrązowym brzuchem i żółtawymi skrzydłami przednimi. Larwy są białe lub żółtawe, różnią się od dorosłych nieco mniejszymi rozmiarami i brakiem skrzydeł.

Dorosłe owady i larwy wciornastków zwykle zasiedlają spód liści. Charakter uszkodzeń roślin jest praktycznie taki sam, jak wciornastków tytoniowych.

W pomieszczeniach (w szklarniach, szklarniach) wciornastki są szeroko rozpowszechnione i rozmnażają się przez cały rok. Zarówno owady dorosłe, jak i larwy wciornastków wyrządzają szkody, wyrządzając ogromne szkody ogórkom, pomidorom, innym roślinom warzywnym i zielonym, a także roślinom doniczkowym i ozdobnym. Wciornastki dobrze zimują w wierzchniej warstwie gleby pod szczątkami roślinnymi lub w pryzmach kompostu.

Na jakich roślinach doniczkowych pojawiają się owady

Te owady są wszystkożerne i żyją na dowolnych roślinach. Przede wszystkim wolą fiołki, fikusy, cytryny, begonie, róże, orchidee i draceny z kwiatów w pomieszczeniach. Wciornastki szczególnie szkodzą fiołkom, uszkadzając kwiaty.

Roślina przestaje kwitnąć, traci swój dekoracyjny wygląd.

Najkorzystniejszym klimatem dla owadów jest ciepłe i suche powietrze. Mogą pojawić się w każdym domu, ale najczęściej rozmnażają się aktywnie tam, gdzie rośliny nie są opryskiwane lub rzadko podlewane.

Jak wykryć i oznaki porażenia kwiatów

Jeśli w trakcie badania roślin domowych zauważysz, że niektóre liście są odbarwione, a na nich jest również wiele punktów spowodowanych przebiciami, jest to wyraźny znak, że wciornastki są hodowane w twoim mieszkaniu. Jeśli zwrócisz uwagę na dolną część liści, możesz tam znaleźć plamy o brązowawym lub brązowym odcieniu.

Uszkodzone obszary często stają się srebrzyste, co można wytłumaczyć wnikaniem powietrza do komórek.

Jeśli przy pierwszych oznakach aktywności wciornastków nie zostaną podjęte żadne zabiegi operacyjne, liście obumierają, a następnie następuje deformacja kwiatów i pąków. Owady powodują dodatkowe szkody, odkładając lepkie wydzieliny, które są sprzyjającym środowiskiem dla rozwoju sadzy.

Chociaż wciornastki nie są wybredne, jeśli chodzi o jedzenie, najbardziej preferowanymi roślinami domowymi są dla nich fiołki, begonie, róże, owoce cytrusowe, orchidee i fikusy. Fiołki najbardziej cierpią na larwy wciornastków, które niszczą pylnik kwiatu.

Przy pierwszych oznakach ich pojawienia się konieczne jest odcięcie wszystkich kwiatów i pąków w ciągu najbliższych 1,5 miesiąca, łącząc to z leczeniem odpowiednimi preparatami.

Niestety obecność owadów jest często wykrywana, gdy roślina już zdechła. Ukrywają się w kątach liści, słupkach kwiatów. Jeśli przyjrzysz się uważnie roślinie, możesz zauważyć następujące oznaki infekcji wciornastkami:

1. Małe brązowe kropki na liściach to miejsca, z których owady pili sok;
2. Wiele liści ciemnieje, obumiera, odbarwia się lub pokrywa szarymi paskami, można je również przykryć ażurową siateczką;
3. Na spodniej stronie blaszki liściowej widoczne są brązowe plamy;
4. Młode liście i pędy stają się małe i zniekształcone;
5. Kwiaty szybko wysychają i opadają.

Prawie wszystkie owady, które pasożytują na roślinach domowych, są odrostami. Wciornastki nie są wyjątkiem, ponieważ swoją cienką trąbką wnikają w liść rośliny i wysysają z niej sok.

Jak ustalić, czy roślina jest zainfekowana:

Wiele osób uważa to zjawisko za oparzenie słoneczne i próbuje odsunąć roślinę od działania promieni. Jednak ta metoda nie przyniesie rezultatów, ponieważ winne są za to larwy wciornastków, niszcząc liście z dużą prędkością. Ponadto na kwiatach gromadzi się brud, który jest odchodami owadów.

Ponadto wciornastki przenoszą różne choroby wirusowe, które stanowią duże zagrożenie dla roślin, ponieważ mogą umrzeć.

Pasożyty charakteryzują się uwalnianiem płynnej substancji o lepkiej konsystencji, która jest doskonałą pożywką dla grzyba sadzowego. Najniebezpieczniejsze spośród wielu odmian wciornastków to tytoń, bulwiaste, różnorodne, ozdobne, draceny, róża i kwiatowo-zachodnie. Niemożliwe jest ustalenie, który z nich wpływa na kwiaty w mieszkaniu.

Zagrożenie dla roślin domowych

Jeśli nie zaczniesz walczyć z owadami na czas, mogą one całkowicie zniszczyć roślinę. Wciornastki nie tylko wysysają sok z liści, co prowadzi do ich śmierci. Są nosicielami niebezpiecznych chorób kwiatów, takich jak grzyby. Rozmnażając się szybko, owady psują dekoracyjny wygląd kwiatu iz czasem całkowicie go niszczą.

Roślina więdnie, liście ciemnieją, tracą kształt, kwiaty opadają. Niebezpieczeństwo tych szkodników polega na tym, że bardzo trudno je zauważyć, chowają się w kątach liści lub między pręcikami kwiatu. Larwy są na ogół zakopane w ziemi, dlatego nie działa na nich wiele metod przetwarzania roślin.

Wykrywanie wciornastków na roślinach doniczkowych zwykle następuje po tym, jak kwiat zaczyna wyglądać na przygnębionego.

Najbardziej niebezpieczne są wciornastki ozdobne, kalifornijskie, tytoniowe, szklarniowe, które są zdolne do przenoszenia różnych infekcji wirusowych między kwiatami. Pierwszą oznaką uszkodzenia jest pyłek, który wylewa się z pręcików na płatki.

Należy jednak zachować ostrożność, ponieważ zjawisko to może wystąpić nawet przy zbyt gorącej pogodzie, pod wpływem niektórych rodzajów kleszczy. Dość łatwo to sprawdzić, odrywamy kilka kwiatkiem i potrząsamy nimi na czarnym papierze, po czym badamy arkusz.

Stopień uszkodzenia może być inny, zależy to od rodzaju szkodnika. Na przykład wciornastki kalifornijskie, a także ozdobne wciornastki tytoniowe prowokują nie tylko na liściach, ale także na kwiatach, podczas gdy zmiany są bardzo podobne do tych zadawanych przez przędziorków, skoczków i roztoczy płaskich.

Kwiaty więdną, szybko się deformują, pokrywają się czarno-białymi plamkami.

Powierzchnia liści przypomina szmatkę, którą wielokrotnie przekłuwano igłą. Na dolnych liściach obficie występuje pyłki. Szkodniki wciornastków mogą dostać się do mieszkania przez otwarte okna, wraz z bukietami przyniesionymi z otwartego terenu, z zainfekowanymi roślinami. Kwiaty ogrodowe są również podatne na atak szkodników; nawet bezpretensjonalne mieczyki (rozmnażanie przez nasiona, dzieci) i dobrze znane brodate irysy mogą cierpieć z powodu ich szkodliwych działań.