Pierwsze wiosenne kwiaty pojawiają się w marcu, czasem nawet wśród resztek śniegu. A są to małe bulwiaste: lasy, muscari, krokusy, przebiśniegi cietrzewie i konwalie.
To kwiaty znane wielu. Ale jest też chionodoxa, erythronium, iridodictium, white flower, drób. Są mało znane hodowcom kwiatów, ale na próżno. Rozkoszne kwiaty cieszą oko po zimie.
Przegląd popularnych gatunków
Określenie „bulwiaste” obejmuje kilkadziesiąt roślin uprawianych w warunkach domowych do celów dekoracyjnych. Cechą charakterystyczną jest cebulka, która jest zarodkiem rośliny i służy jako magazyn składników odżywczych. Liście i łodygi kwiatowe wyrastają z cebulki, na której zawiązane są pąki. Lista bulwiastych roślin domowych jest obszerna, a ponadto niektóre mają kilka nazw.
Spiral albuka
Wieloletnia soczysta spirala albuca należy do rodziny szparagów, pochodzącej z Afryki Południowej. Kwiat zawdzięcza swoją nazwę niezwykłemu kształtowi liści, skręconych w spiralę. Ta funkcja pozwala albuca zatrzymać wilgoć, przepuszczać powietrze i nie przegrzewać się.
Wczesną zimą mała, okrągła żarówka wytwarza rozetę jasnozielonych liści. Im jaśniej świeci słońce, tym mocniejsza jest spirala. W środku wiosny żółto-zielone kwiaty o średnicy 3 cm zebrane w kwiatostany kwitną na grubych i mięsistych szypułkach. Ponieważ roślina pochodzi z półkuli południowej, albuca potrzebuje latem stanu spoczynku.
W tym czasie liście giną, wzrost zatrzymuje się. Optymalna temperatura w okresie wegetacji to około 25 ° C, potrzebne jest podświetlenie. Na okres odpoczynku - pomieszczenie o temperaturze 13 ° C.
Amarylis
Amarylis to spektakularna, jasna bylina z rodziny amarylis. Kwiat ma długie liście, które wyglądają jak ciemnozielone pasy. Duża cebula produkuje 1–2 szypułki, z których każda ma od 2 do 6 kwiatów różowy, pomarańczowy, biały lub czerwony. Średnica kwiatu - 8-10 cm, 6 płatków ma spiczaste brzegi.
Przy odpowiedniej pielęgnacji można uzyskać ponowne kwitnienie. Hodowcy opracowali odmiany o dużej liczbie płatków, frotte, frotte i super-frotte. Różnorodność kolorów jest niesamowita - oprócz zwykłych można zobaczyć odmiany o jasnych szkarłatnych, koralowych, ciemnych wiśniach, bladozielonych, fioletowych, pomarańczowych kwiatach.
Odmiany wąskopłatkowe cieszą się ostatnio dużą popularnością, dobrze prezentują się w kompozycjach kwiatowych.
Bovieya
Wygląd rośliny jest zupełnie nietypowy dla roślin bulwiastych. Duża bulwa podobna do rzepy znajduje się prawie całkowicie na powierzchni gleby, wyłaniają się z niej cienkie pędy zielne. Są pokryte fałszywymi liśćmi, które wyglądają jak igły. Prawdziwe liście znajdują się na szczycie cebulki, są to 2 łuski.
Żarówka stale rośnie, może osiągnąć średnicę 30 cm. Szypułki dorastają do 3 m długości, zwijają się w formie spirali wokół podpory... Szypułki mają ogromną liczbę pędów bocznych i drobnych gałązek, które nadają roślinie efekt dekoracyjny.
Kwiaty kwitną na końcach pędów pnących - są bladozielone, nie większe niż 1 cm.Jeśli roślina nie ma warunków do spoczynku, szypułki pozostają przez cały rok. Bovia jest trująca, należy unikać kontaktu z błonami śluzowymi i skórą.
Vallota
Vallota jest również znana pod imionami „Cyrtanus” i „Krinum the Beautiful”. Należy do rodziny amaryllidaceae.
Popularne typy wnętrz:
- Vallota piękna - ma wąskie, ciemnozielone liście do 45 cm, kwiaty duże, średnica 8 cm, pąki z sześcioma płatkami przypominają dzwoneczki, ich pręciki są skierowane do góry. Na długiej szypułce tworzy się do 7 kwiatów.
- Vallota fioletowy - wszystkie części rośliny są mniejsze, pąki mają jaskrawoczerwony kolor.
- White Vallot - wytwarza kwiaty przypominające lilie.
- Różowy - liście jasnozielone do 25 cm długości, kwiaty jasnoróżowe.
Cebula pozwala kwiatowi przetrwać złe warunki pogodowe przez długi czas, w którym to czasie część nadziemna rośliny obumiera.
Weltheimia
Wśród naukowców trwają spory dotyczące klasyfikacji Weltheimia, przypisują ją różnym rodzinom. Ta bulwiasta roślina o wysokości 50-60 cm ma rozetę gęstych, jasnozielonych liści... Liście są podłużne, wydłużone, z falistymi krawędziami. Daje to kwiatowi specjalny efekt dekoracyjny.
Na początku zimy żarówka wytwarza długą szypułkę, na której znajduje się kwiatostan w kształcie pędzla. Kwiatostan zawiera do 60 rurkowatych kwiatów we wszystkich odcieniach różu. Kwiaty są średniej wielkości, ich długość wynosi 2,5 cm, są opuszczone.
W domu uprawia się następujące gatunki:
- Przylądek Weltheimia z niebieskawo-zielonymi falistymi liśćmi i jasnoróżowymi kwiatami;
- przylistki;
- zielonolistny.
Dojrzałe rośliny mogą produkować kilka szypułek. W naszych mieszkaniach jest to dość rzadkie, podczas uprawy pojawiają się problemy, ponieważ okres kwitnienia wymaga temperatury 10-14 ° C.
Worsley
Worsley noble to rzadki gatunek niebieskiego amarylis. Główną cechą włosów jest kolor kwiatów, który waha się od liliowego i jasnoniebieskiego do ciemnoniebieskiego. Na jednej szypułce może znajdować się jednocześnie 15 kwiatów, z których każdy otwiera się do 15 cm średnicy. Środkowa część kwiatu jest biała, płatki są spiczaste.
Liście są wąskie, długie, zielone. W domu okres kwitnienia przypada na lato. Rośliny są bardzo kapryśne w pielęgnacji, mają wysoką cenę. Po kwitnieniu powstają nasiona, które można wykorzystać do rozmnażania. Konieczne jest zebranie lekkiej kamienistej gleby piaszczystej, zapewniającej dobry drenaż. Worsley dobrze się czuje w ciasnym garnku.
Gemantus
Gemantus to wybór miłośników egzotycznych gatunków. Ta wieloletnia roślina zielna ma kilka szerokich i grubych liści ułożonych na krótkich ogonkach. Liście rosną parami, różnią się charakterystycznym kształtem - pośrodku są lekko zagięte, z falistymi krawędziami. Rodzaj liści nadał roślinie inną nazwę - „język jelenia”.
U różnych odmian Hemantus liście zmieniają kolor z szarego na zielony, mogą być owłosione lub gładkie, monochromatyczne lub nakrapiane. Na szypułce pojawia się kwiatostan o średnicy około 5 cm, a setki małych kwiatków otoczonych jest kilkoma kolorowymi wypustkami, tworząc bujną, puszystą kulkę.
Hemantus ozdobiony jest dojrzałymi owocami - jagodami w kolorze czerwonym, różowym, pomarańczowym lub białym. Kwiaciarnie zniechęca nieprzyjemny zapach kwiatów.
Hymenokallis
Rodzaj Hymenokallis liczy około 60 gatunków. Długie liście są zebrane w rozetę, są zabarwione na różne odcienie zieleni. Kwiaty są bardzo dekoracyjne. Na długiej szypułce rdzeń kwiatu otwiera się w postaci otwartego parasola, z którego zwisa 6 wąskich długich płatków, ich długość sięga 20 cm.
Pręciki ozdobione są dużymi owalnymi pylnikami o jasnożółtym lub pomarańczowym kolorze. Kilka kwiatów (do 16 sztuk) tworzy duży kwiatostan, kwitną naprzemiennie. Niektóre odmiany mają barwne liście.Wszystkie odmiany hymenokallis mają delikatny aromat.
Hippeastrum
Kwitnące hippeastrum to zachwycający widok. Kolorystyka jest zachwycająca. Śnieżnobiałe, jasnoróżowe, ognistoczerwone, pomarańczowe, prążkowane i nakrapiane kwiaty wyraźnie wyróżniają się na tle bujnej zieleni. Liście dorastają do 50 cm, nad nimi wznoszą się długie łodygi.
Kwiaty tworzą kwiatostan - parasol zawierający do 6 pąków. Średnica kwiatka jest różna w zależności od odmiany, maksymalny rozmiar to 25 cm... Hodowcy wyhodowali odmiany frotte. Zwykle hippeastrum kwitnie zimą, przy dobrej pielęgnacji naprawdę możliwe jest ponowne kwitnienie. Sztucznie tworząc uśpione warunki, możesz zmusić hippeastrum do wyrzucenia szypułki i kwitnienia w dogodnym dla Ciebie czasie. Kwiaty są przechowywane przez długi czas w stanie ciętym, służą do tworzenia bukietów i kompozycji.
Późna wiosna to czas żonkili, tulipanów i brodatych irysów
Od początku do połowy maja, kiedy pierwsze bulwiaste straciły łodygi kwiatowe, przyszedł czas na żonkile. Mimo całej swojej prostoty są bardzo różnorodne. Ich delikatne, trwałe aromaty przyciągają uwagę ogromnej liczby motyli, pszczół, trzmieli, chrząszczy.
W tym samym czasie kwitną niebieskie muscari.
Tulipany są połączone nieco później. Mogą kwitnąć nieprzerwanie przez miesiąc, zastępując się nawzajem, jeśli gatunek zostanie odpowiednio dobrany.
Brodate irysy, celujące w łodygi, zachwycają hodowców kwiatów połączeniem jasnych odcieni. Są całkowicie bezpretensjonalne, pasują do wszelkich rozwiązań kompozycyjnych.
Jak stworzyć idealne warunki do uprawy
Rośliny bulwiaste boleśnie reagują zarówno na nadmierne podlewanie, jak i na nadmiernie suche powietrze. Przy niewystarczającej wilgotności stan łodyg liści jest zaburzony, pogarsza się kwitnienie. Większość szkodników rozwija się dobrze w suchej atmosferze, odpowiednia wilgotność jest niezbędna, aby zapobiec inwazji mszyc, owadów łuskowych i przędziorków.
Stabilna temperatura pokojowa poprawia wzrost roślin, gwałtowne wahania spowalniają. Komfortowa temperatura dla normalnego wzrostu wynosi 15-25 ° C, w okresie spoczynku należy ją obniżyć do 10-13 ° C.
Większość roślin cebulowych w pomieszczeniach kocha światło, ale na przykład krokusy preferują lekkie cieniowanie, rozproszone światło. Cietrzew i colchicum dobrze rosną w cieniu. Odpowiednim miejscem są okna wychodzące na południe lub południowy wschód, ale zasłoń roślinę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Rośliny bulwiaste nie wymagają dodatkowego oświetlenia, można je wykorzystać jedynie do przyspieszenia początku kwitnienia.
Odmiany kwitnące wiosną
Po stopieniu śniegu w pojemnikach kwitną pierwiosnki, a na trawniku - przebiśniegi, białe liście, krokusy. Z ich pomocą ogród budzi się do życia ze stanu hibernacji. Wiemy już, że cebulki sadzone jesienią mają wystarczający zapas składników odżywczych, więc prawie nie wymagają konserwacji.
Ich zwarte grupy ozdobią puste trawniki, ogrody skalne i miejsca pod dużymi drzewami w wiejskim ogrodzie. Po zakończeniu kwitnienia będziesz musiał odciąć ich górną, uschniętą część. Mixborders z pierwiosnków będzie wyglądał szczególnie pięknie na tle budzących się krzewów. Wtedy zakryją kwitnące byliny pożółkłymi liśćmi.
Pierwsi budzą się wiosną:
- przebiśniegi;
- żonkile;
- krokusy;
- tulipany;
- hiacynty;
- irysy;
- amarylis;
- muscari;
- ukwiały;
- jarząbki.
Amarylis w kraju
Ogólne zalecenia dotyczące pielęgnacji cebulek
Dbanie o bulwiaste rośliny domowe nie jest trudne. W cieplejszych miesiącach doniczki trzymaj w jasnym pomieszczeniu w temperaturze 20-25 ° C. Zimą przenieś do chłodnego pomieszczenia o temperaturze 10-13 ° C. Utrzymuj wysoką wilgotność powietrza, upewnij się, że gleba nie jest podmokła.
Podlewaj regularnie wiosną i latem, ale nie przepełniaj kwiatów. Zimą ogranicz podlewanie do minimum.
Nie zapomnij o nawożeniu.Rośliny nie potrzebują dodatkowego oświetlenia, jeśli znajdują się na oknach wychodzących na południe, zachód lub wschód. Regularnie sprawdzaj kwiaty, aby zapobiec owadom lub infekcjom grzybiczym.
Scilla
Kwiaty Scylli są niebieskie, rzadziej fioletowe lub prawie białe. Kwitnie wczesną wiosną. Światłolubny, ale toleruje półcień. Głębokość sadzenia Scyll wynosi 5-8 cm z odstępem 10 cm. W jednym miejscu może rosnąć przez wiele lat. Łatwo rozmnażane przez nasiona. Scylla jest zasiewana jesienią w otwartym terenie. Sadzonki kwitną przez 2-3 lata. Służy do tworzenia jasnego dywanu w grupach na tle trawników, w ogrodach skalnych, pod krzewami i drzewami. Dobry do destylacji zimowej.
Sadzenie i przesadzanie
Piękno i zdrowie kwiatu w pomieszczeniach zależy od materiału do sadzenia. Najlepszy czas na sadzenie to jesień. Dokładnie obejrzyj cebulki, powinny być mocne i zdrowe.
Procedura sadzenia:
- Do dezynfekcji przygotuj 1% roztwór nadmanganianu potasu, namocz cebulki w tym płynie przez pół godziny.
- Zwróć uwagę na rozmiar garnka, nie powinien on być dużo większy niż sama żarówka. W dużych doniczkach roślina rozwinie się, a kwitnienie nie nadejdzie.
- Wykonaj otwory do drenażu, wlej warstwę małych kamieni, keramzytu, kamyków, żwiru. Dobry drenaż zapobiegnie gniciu cebul.
- Przykryj warstwą torfowca i węgla drzewnego, dodaj warstwę ziemi, ułóż cebulę, posyp ziemią. Nie pogłębiać żarówki.
- Podlej ziemię, umieść garnek w chłodnym miejscu.
Po pojawieniu się liści przenieś do jasnego okna.
Młode rośliny co roku przesadza się do większej doniczki, dorośli - co kilka lat. Jeśli korzenie wyjdą z otworu drenażowego, roślina potrzebuje przeszczepu. W przypadku roślin bulwiastych optymalny czas to koniec okresu spoczynku.
Luźną i żyzną glebę do przesadzania można wykonać samodzielnie lub kupić w kwiaciarni. Przygotowana gleba jest skompilowana zgodnie ze wszystkimi wymaganiami, jest bezpieczna i zawiera niezbędne składniki odżywcze. Aby nie uszkodzić systemu korzeniowego, podczas przesadzania należy stosować metodę przeładunku.
Pushkinia
Ten pierwiosnek ogrodowy jest również nazywany miniaturowym hiacyntem ze względu na piękne bladoniebieskie kwiaty, które pojawiają się w kwietniu, gdy tylko śnieg zacznie topnieć. Puszkinia - w przeciwieństwie do innych roślin drobno bulwiastych - ma dość długi okres wegetacyjny. Przy sprzyjającej pogodzie kwitnienie utrzymuje się przez 3-4 tygodnie.
Roślina jest bardzo bezpretensjonalna i idealna do uprawy na zjeżdżalniach alpejskich, trawnikach, ogrodach i parkach krajobrazowych. Pushkinia preferuje miejsca dobrze oświetlone lub lekko zacienione. Idealnym miejscem do lądowania są otwarte wzniesienia, które jako pierwsze się rozgrzewają i na których topnieje śnieg pod koniec marca.
Dobry drenaż jest ważny podczas pchania. Kwiaty sadzi się z cebulkami lub nasionami. Sadzenie - niezależnie od metody - odbywa się we wrześniu-październiku. Przy użyciu cebul roślina kwitnie następnej wiosny, a podczas siewu nasionami - tylko przez 3-4 lata.
Podlewanie i karmienie
Podlewając bulwiaste kwiaty w pomieszczeniach, należy pamiętać o indywidualnym podejściu. Każdy gatunek ma określone wymagania dotyczące wilgotności gleby. Niektóre rośliny są odporne na suszę, inne preferują wilgotne środowisko. Częstotliwość i obfitość wilgoci zależy bezpośrednio od etapu rozwoju rośliny.
Zalecenia doświadczonych kwiaciarni:
- Niektóre rośliny bulwiaste wymagają całkowitego odrzucenia nawadniania w okresie spoczynku. W przypadku innych roślin konieczne jest utrzymanie wilgoci w glebie, potrzebna jest woda, aby cebulki nie wysychały. Zmniejsz nie tylko regularność podlewania, ale także 2-3 razy ilość wody.
- Wraz z początkiem sezonu wegetacyjnego stopniowo przenosić roślinę do zwykłego trybu podlewania, używać niewielkiej ilości wody, glebę należy stale lekko nawilżać.
- Dopiero po rozpoczęciu aktywnego wzrostu liści należy latem doprowadzić ilość i regularność podlewania do ogólnie przyjętych norm.
- Używać miękkiej, lekko podgrzanej wody, najlepiej rozmrożonej lub deszczówki. Temperatura wody do nawadniania zimą wynosi 20-23 ° C.
- Wlej wodę blisko boków garnka, aby zapobiec rozlaniu się płynu na główkę i łodygę.
- Dodawaj wodę porcjami, za każdym razem sprawdzaj wilgotność gleby.
- Natychmiast usuń nadmiar wody ze studzienki.
- Podlewaj kwiaty rano i wieczorem.
Ogólnie przyjęte zalecenia to obfite podlewanie w okresie wzrostu, ograniczenie lub zaprzestanie nawadniania w okresie spoczynku. Bardziej wygodne jest stosowanie metody nawadniania dennego, co wykluczy podmokanie gleby i gnicie cebul.
Główną zasadą, o której należy pamiętać podczas nawożenia roślin cebulowych, jest niedożywienie, a nie przekarmienie.
Główne pierwiastki chemiczne, których potrzebują kwiaty:
- wielkość i liczba liści, tempo ich wzrostu zależy od zawartości azotu;
- fosfor jest niezbędny do prawidłowego wzrostu szypułek;
- potas zapewnia witalność cebulek, pączkowanie, kwitnienie.
Rośliny potrzebują karmienia w okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia. Kiedy pojawi się pierwsza strzałka, pierwszy opatrunek górny należy wykonać jesienią, kiedy przestaje rosnąć liście, ostatni przed okresem spoczynku. Używaj złożonych mieszanek do kwiatów cebulowych, zawierają optymalną ilość składników odżywczych, zawartość potasu w nich przeważa nad azotem.
Przebiśniegi
Naukowo ten kwiat jest również nazywany galanthus. Pod ogólną nazwą istnieje ponad 50 odmian różniących się odcieniami, kształtem i wielkością kwiatów. Kultura ta otrzymała nazwę przebiśnieg ze względu na jej wczesne kwitnienie - kiedy na ziemi pojawiają się pierwsze rozmrożone plamy. Odporna na zimę i bezpretensjonalna kultura doskonale czuje się zarówno na otwartych przestrzeniach, jak iw półcieniu i cieniu drzew. Charakter gleby również nie ma większego znaczenia, o ile nie ma stojącej wody.
Przebiśniegi sadzi się jesienią - w sierpniu. Przy ciepłej jesieni całkiem odpowiedni jest wrzesień lub październik, a nawet listopad podczas sadzenia w klombach i na terenie wewnętrznym. Rozmnażanie Galanthus odbywa się za pomocą cebul potomnych, które pojawiają się na roślinach rodzicielskich w ilości 2-3 sztuk rocznie. Możliwe jest również sadzenie nasion. Należy to zrobić bezpośrednio po pobraniu. Rośliny nasienne kwitną dopiero 4-5 lat po posadzeniu.
Okres uśpienia
Okres odpoczynku to stan, w którym główne procesy fizjologiczne ulegają spowolnieniu lub całkowitemu zatrzymaniu. Nie ma widocznego wzrostu pędów, liści, szypułek. Większość bulwiastych i bulwiastych bulw charakteryzuje się głębokim okresem spoczynku. W tym okresie kwiaty w pomieszczeniach tracą liście.
Pielęgnacja roślin zimą:
- Zanim zapadnie głęboki spoczynek, przerwij karmienie, stopniowo zmniejszaj częstotliwość i objętość podlewania.
- Przenieś roślinę do chłodnego pomieszczenia o temperaturze 8-12 ° C. Przechowuj bulwy i cebulki w ciemnym i suchym miejscu. Jeśli temperatura jest wysoka, żarówki mogą wyschnąć, zwłaszcza jeśli są małe.
- Jak tylko wraz ze wzrostem godzin dziennych bulwy wykiełkują, zacznij się nimi opiekować - posadź je w doniczce, umieść w jasnym miejscu, wiosenne promienie słoneczne nie zaszkodzą roślinie.
- Stopniowo zwiększaj ilość wody do nawadniania.
W niektórych roślinach w okresie spoczynku wzrost jest wstrzymany, a liście są zachowane. Optymalna temperatura dla zawartości to 10-14 ° C, wymagane jest minimalne podlewanie.
Odmiany kwitnące latem
Takie rośliny będą dobrze wyglądać w klombach, a także w mixbordach wśród krótszych kwiatów ogrodowych. Zalecamy umieszczenie ich w centrum kompozycji, gdzie wykwintny kształt kwiatów nie pozostawi nikogo obojętnym.
Po kwitnieniu wysuszone liście można z powodzeniem zamaskować innymi roślinami.
Radzimy wybrać następujące dekoracje do swojego letniego ogrodu:
- begonie;
- mieczyki;
- ukwiały;
- lilie calla;
- liatry;
- Ixia;
- frezja.
Anemony w ich letnim domku
Vallota
Roślina należy również do rodziny amarylisów, pochodzącej z południowej Afryki. Vallota ma charakterystyczne dla gatunku wąskie, wydłużone liście - ponad pół metra długości i zaledwie jeden centymetr szerokości. Charakterystyczną cechą vallotty jest ciemnoczerwona podstawa liści (patrz zdjęcie).
Kwiaty mają częściej płatki o czerwonym odcieniu, ale czasami można znaleźć również różowe, białe okazy. Ogonek jest niski, na jednym jest kilka bujnych pąków naraz. Żarówka daje wiele dzieci, więc nie ma problemów z rozmnażaniem rośliny. Liście rośliny nie odpadają, dzięki czemu wallot pozostaje atrakcyjny przez cały rok.
Ledeburia
Ta bulwiasta roślina jest reprezentowana przez 16 gatunków. Najpopularniejsze wśród hodowców kwiatów to Ledeburia Cooper, na których zaroślach kwitnie do pięćdziesięciu dzwonkowatych kwiatów oraz Ledeburia publiczna, której pędzle mają do 25 zielono-fioletowych dzwonków. Oba są do siebie bardzo podobne, dlatego czasami trudno jest określić na podstawie zdjęcia, jaki typ lidiburii jest na nim uchwycony.
Nawiasem mówiąc, liście ledeburii mają również wartość dekoracyjną, której najważniejsze jest, aby nie zapomnieć o wytarciu, aby nie gromadził się na nich kurz.
Hippeastrum
Roślina ma zaokrągloną dużą cebulkę, osiągającą średnicę 11 cm Jak wiadomo, sam kwiat osiąga imponujące rozmiary, jego pąk jest również dość duży. Na jednej potężnej szypułce pojawia się od jednego do sześciu kwiatów.
Kwiaty mają kształt lejkowaty, charakterystyczny dla wielu bulwiastych, z dość wąską podstawą rurkową (patrz zdjęcie). Płatki są lekko zagięte na zewnątrz wzdłuż krawędzi, co daje roślinie wspaniały efekt dekoracyjny. Hippeastrum kwitnie zimą lub wiosną, bardzo rzadko latem, nigdy jesienią.
Roślina otoczona jest efektownymi długimi liśćmi: jasnymi, zielonymi, w kształcie pasów. W połączeniu z jasnymi dużymi kwiatami wyglądają bardzo harmonijnie.
Roślina, podobnie jak większość jej krewnych, jest rozmnażana przez cebulki potomne utworzone przez matkę. Jednak reprodukcja nasion jest również możliwa. Pod opieką roślina jest bezpretensjonalna, rzadko atakowana przez szkodniki i jest trochę chora. Jednak niepożądane jest przepełnienie hippeastrum szczególnie zimną wodą - w takich warunkach korzenie rośliny mogą gnić.
Gemantus
Wiecznie zielona roślina ozdobna należąca do rodziny amarylisów. W naturze roślina występuje wyłącznie w Afryce Południowej, nigdzie indziej na świecie nie rośnie „dziko” (patrz zdjęcie).
Ludzie nazywają to „językiem słonia” ze względu na szorstkie i bardzo szerokie liście. W uprawie kwiatów w pomieszczeniach zwykle stosuje się dwie odmiany hybrydowe:
Drugi gatunek kwitnie bardzo osobliwie: razem z płatkami tworzy skupisko śnieżnobiałych pręcików z żółtymi końcami.
Gemantus Katarina ma czerwone kwiaty. W tłumaczeniu nazwa rośliny oznacza „krwawy kwiat”, co jest zgodne z jej jasnoczerwonym, nasyconym odcieniem płatków. Ale wersja o białych kwiatach jest bardziej popularna w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Okres kwitnienia hemantusa to późne lato i wczesna jesień.
W opiece oba typy nie są kapryśne, potrzebne podlewanie jest umiarkowane, aw okresie odpoczynku jest całkowicie rzadkie. Liście pozostają zielone i ozdobne przez cały rok. Ta roślina nigdy nie jest wysoka, zwykle wysokość hemantusa nie przekracza 40 cm.
Niemożliwe jest utrzymanie hemantusa w bezpośrednim świetle słonecznym - jego liście mogą palić się i wysychać na końcach. Dlatego na południowym parapecie zasłoń okno papierem lub lekką szmatką. Jako opatrunek górny odpowiednie są złożone preparaty na bulwiaste, w okresie wegetacji karmią hemantus dwa lub trzy razy. Zimą potrzebny jest okres odpoczynku przy zawartości w temperaturze + 15-18 stopni.
Gleba na drobnoziarniste
Oczywiście żyzne, lekkie, pozbawione stagnacji wód roztopowych, deszczowych i nawadniających, z neutralną reakcją środowiska. Biorąc to pod uwagę, jeśli używasz obornika, to tylko dobrze zgniły (2-3 kg na metr kwadratowy do kopania). A jeśli gleby w twoim miejscu są takie, że możesz bezpiecznie otworzyć kamieniołom i wydobyć glinę, to za wszelką cenę dodaj wiadro piasku rzecznego na metr kwadratowy, dobrze mieszając się z glebą. Nawiasem mówiąc - przy ulewnych deszczach i podlewaniu piasek może powoli „spływać” w dolne warstwy gleby, ponownie czyniąc ją dębową. Dlatego okresowo dodawaj mieszankę twardej gleby i piasku rzecznego, zmieszanych w równych proporcjach.
Sadząc rośliny o małych cebulach w pasie przy pniu dowolnego drzewa, co jest całkiem do przyjęcia, w okresie jesiennym do ściółkowania tych roślin należy stosować humus, w tym przypadku obornik jest całkowicie niewłaściwy.
Gloriosa
Ta bulwiasta roślina należy do liany, jej pnącze łodygi myje się do dekoracji wnętrza salonu lub przedpokoju. Kwiaty Gloriosa są szczególnie piękne. Na fotografii trudno oddać, jak bardzo ich płatki przypominają tańczący na wietrze płomień.
Jeśli chcesz wyhodować tę roślinę doniczkową, musisz pamiętać, że bulwy gloriosa są trujące, więc nie możesz ich nawet przeszczepić bez podjęcia poważnych środków ostrożności. Tak więc pomimo pięknej nazwy gloriosa jest bardzo podstępna.
Clivia
Roślina pochodzi z południowej Afryki, skąd pochodziły prawie wszystkie znane ozdobne cebulki. Clivia to bylina dorastająca do 60 cm wysokości. Jeśli pielęgnacja jest dobra, Clivia może żyć przez kilka dziesięcioleci, corocznie ciesząc się kwitnieniem (patrz zdjęcie).
Liście rośliny są piękne, błyszczące, mają skórzastą teksturę i tworzą fałszywą rurkę. Kwiaty są luksusowe, mają pomarańczowo-czerwony kolor, końce płatków są spiczaste, tworząc kształt parasola.
Clivias najlepiej uprawiać na dobrze oświetlonym parapecie ze stałą temperaturą zewnętrzną i staranną konserwacją. Roślina rozmnaża się zwykle przez nasiona, ponieważ dzieci na cebulkach matki rzadko pojawiają się w domu.
Dlaczego nie kwitną
Kwiaciarnie często borykają się z takim problemem, wspólnym dla wszystkich roślin cebulowych - rośliny doniczkowe odmawiają kwitnienia. Zwykle problem ten wiąże się z brakiem opieki, a najczęściej - z brakiem dobrej jakości odpoczynku.
Ponadto możliwe są następujące przyczyny braku kwitnienia:
- zawartość w zbyt niskiej temperaturze (nie zapominaj, że wszystkie bulwiaste są ciepłolubne);
- brak światła;
- brak opatrunku;
- uszkodzenia przez szkodniki, choroby.
Aby poradzić sobie z problemem, konieczne jest zmobilizowanie i wzmocnienie pielęgnacji rośliny. Ważne jest, aby stworzyć komfortowe warunki dla bulwiastego kwiatu: ciepło, wystarczające oświetlenie, pożywna, luźna gleba, należy ją podlewać oszczędnie i tylko ciepłą wodą.
Organizuj także regularne karmienie złożonymi preparatami. Aby pobudzić roślinę do kwitnienia i aktywować jej witalność, spryskaj kwiat następującymi preparatami:
Zapoznaliśmy się więc z najpopularniejszymi i najbardziej dekoracyjnymi przedstawicielami roślin cebulowych stosowanych w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. Wybór jest bogaty - w artykule wymieniliśmy tylko niektórych godnych przedstawicieli bulwiastych, w rzeczywistości znacznie więcej z nich nadaje się do hodowli domowej. Wdzięczne żarówki staną się prawdziwą ozdobą wnętrza, sprawią, że każde mieszkanie będzie wygodniejsze i zachwycą Cię wspaniałym kwitnieniem.
Witam, jestem Anastasia i połowę swojego życia poświęciłem roślinom domowym. Moje mieszkanie bardziej przypomina szklarnię. Nie jestem super pro, ale wiem dużo o moich ulubionych. A dzisiaj opowiem o najlepszych roślinach cebulowych do ogrodnictwa przydomowego.
Cenne - w sejfie
Cóż, prawie tak.Jeśli zdobyłeś cenne małe bulwiaste, bezpieczniej jest sadzić je w plastikowych pojemnikach lub glinianych doniczkach.
istnieją również specjalne plastikowe kosze do sadzenia. W nich rośliny będą chronione przed gryzoniami, nie boją się ślimaków i ślimaków, różnych podziemnych szkodników i znacznie łatwiej będzie wykopać cebulki. Czas na kopanie i dzielenie - wyjęli pojemnik z gleby, umieścili go w półcieniu, dali cebulom kilka dni na dojrzewanie i podzielili, aw tym przypadku zgrabne pogłębienie pozostanie w ogrodzie kwiatowym i nie miejsce, które zostało wykopane, jak podczas układania sieci wodociągowej. Poza tym sama cebula i dzieci w takim pojemniku są jak w domu - nikt się nie zgubi, a jeśli jeszcze wykażesz się pomysłowością i napiszesz odmianę lub rodzaj na ścianie pojemnika niezatartym markerem to generalnie będzie wspaniały. Kolejną zaletą sadzenia w pojemnikach jest to, że można sadzić cebulki tak blisko siebie, jak to możliwe, minimalizując w ten sposób przestrzeń i poprawiając ogólne kwitnienie. Jest tylko jedna wada - cebulki do późniejszego sadzenia są mniejsze ze względu na ograniczoną powierzchnię karmienia.
Colchicum
Inną nazwą colchicum jest colchicum, jest również bardzo dobrze znana hodowcom kwiatów. Jest to kwitnąca roślina bulwiasta, całkiem odpowiednia do uprawy kwiatów w pomieszczeniach.
Colchicum osiąga wysokość zaledwie 20 cm, dzięki czemu nie zajmuje dużo miejsca. Ma przy tym przyjemne dla oka delikatne i dość duże kwiaty. Widząc colchicum na zdjęciu, wielu prawdopodobnie będzie chciało to kontemplować, a na ich parapecie jest to całkiem możliwe, ponieważ roślina jest bardzo powszechna. Kwitnie przez całe lato, co też jest dobrą wiadomością.
Zephyranthes
Ta bulwiasta roślina jest również nazywana „początkującą”. Ta nazwa wynika z faktu, że kwiaty zofirantes kwitną prawie natychmiast po pojawieniu się szypułki. Okres kwitnienia trwa od wczesnej wiosny do połowy lata. Płatki przyjemnego różu otaczają żółto-pomarańczowe pręciki. Wygląda bardzo pięknie, co potwierdzają zdjęcia. Kwiaty są pojedyncze, mają około 8 cm, czyli dość duże. Dzięki temu zofiranthes jest w stanie udekorować mieszkanie pojawiając się na parapecie każdego pomieszczenia.
Zdolność adaptacji
Bulwiaste zwykle nie są kapryśne, dobrze dostosowują się do naszych warunków, tolerują zimę, a nawet potrafią zadomowić się w ogrodzie, jak w domu - rosnąć, rosnąć, rozmnażać się. Jednak niestety nie wszystkie gatunki są takie proste. Na przykład, Juno początkującym lepiej jest nie dotykać ze względu na specjalne warunki, które są dla nich konieczne.
Powinieneś wiedzieć, że siatkowate irydodictium, lub po prostu - tęczówka bulwiasta - będzie żyło tylko 2-3 lata, a potem nagle się nie pojawi. Nie powinieneś się tym martwić, taka jest jego natura.
Hyacintoides, a nawet te same iridodictium, mogą zamarzać zimą, zwłaszcza jeśli mrozy uderzą w glebę, która nie jest jeszcze pokryta śniegiem.
Erantis i erythronium (kandyk) nie mogą w ogóle obejść się bez wilgoci, a nawet przy lekkim wyschnięciu gleby zwykle umierają. Tutaj przy okazji możesz zrobić ważny dodatek dotyczący zakupu małych roślin - zawsze upewnij się, że cebulki są żywe, sprężyste.
Z miejsca na miejsce
Wybierając miejsce, kierując się pochodzeniem gatunku, wysyłamy w cień wszystkie leśne typy przebiśniegów, drzew leśnych, corydalis, kandyków i „pchamy” np. Pod korony drzew. Resztę wyciągamy na słońce i umieszczamy pod jego promieniami.
Ważne: małe bulwiaste nie zostały tak prosto nazwane, ich żarówka jest mała, dlatego maksymalna głębokość osadzenia nie przekracza 10 cm, w przeciwnym razie pochowasz swój cud na zawsze. Cóż, ogólnie rzecz biorąc, obliczenie głębokości jest proste - im mniejsza bańka, tym drobniejsza jest w glebie i należy ją umieścić - nie głębiej niż 3 wysokości cebul. Idealnie, aby żarówka nie gniła w glebie, na dno otworu wlewa się łyżeczkę piasku rzecznego.
Bulwiaste kwiaty ogrodowe
Charakteryzują się obecnością narośli z pąkami pachowymi na korzeniach. Do popularnych należą:
- Crocosmia (Montbrecia)
... Długość łodyg sięga 100 cm, okres kwitnienia to druga połowa lata. Kwiaty bulwiaste są reprezentowane przez kwiaty rurkowe lub w kształcie gwiazdy. Do najpopularniejszych należą: Golden, Massonorum, Pottsa, Lucifer i inne. - Erantis (springer)
... Pąki kwitną w marcu. Kwiaty ogrodowe są żółte. Wysokość łodyg sięga 30 cm Znane są gatunki: Zimujące, Długonogi, Cilician, Star i inne. - Begonia
... Istnieją rośliny ogrodowe o różnych okresach wzrostu. Wysokość od 10 do 300 cm Płatki kwiatów otwierają się latem. Najpopularniejsze są odmiany: bulwiasta, wielokwiatowa i opadająca.
Amaralis
Ta roślina doniczkowa kwitnie jesienią, ma niepełną szypułkę osiągającą długość 50-70 cm, na jej szczycie kwitnie od 8 do 12 dużych dzwonkowatych kwiatów. Piękne, jak widać na zdjęciu, jasnoróżowe kwiaty pachną słodko, wypełniając pomieszczenie przyjemnym aromatem. Jednak nie zawsze jest to dobre dla sypialni, dlatego najlepiej mieszać amaralis w salonie lub przedpokoju. Co więcej, ten kwiat domowy należy do trujących roślin bulwiastych. Jeśli w Twojej rodzinie są małe dzieci, kocięta lub szczenięta, dopisz jego imię do „czarnej listy”.
Liście Amaralis pojawiają się mniej więcej w tym samym czasie co szypułka. Są gładkie, rowkowane, w kształcie paska, osiągają długość pół metra.
Żarówka Amaralis przypomina gruszkę pokrytą małymi łuskami. Ta roślina doniczkowa produkuje corocznie cebulki potomne. Znaczna część roku to okres uśpienia.
