Na Ziemi żyje do 20 gatunków szerszeni. Niektóre z nich są duże i niebezpieczne dla ludzi. Największy szerszeń to azjatycki szerszeń olbrzymi. Długość ciała do 5 cm, rozpiętość skrzydeł do 7,5 cm, waga do 200 g.
Ten owad jest tak duży, że podczas lotu można go pomylić z ptakiem, dlatego nazywa się go pszczołą wróblą. Ukąszenia gigantycznych szerszeni są trujące, więc ludziom lepiej będzie trzymać się z dala od gniazd tych stworzeń.
Najpopularniejsze i największe to cztery rodzaje szerszeni. Na szczycie ich rankingu znajduje się azjatycki szerszeń-zabójca.
Chrząszcz pęcherzowy
Ten chrząszcz jest znany światu jako eksterminator szarańczy. Dla ogrodów warzywnych i upraw przynosi wiele korzyści. Występuje powszechnie w południowej i południowo-wschodniej części naszego kraju. Jest niebezpieczny dla ludzi ze swoimi ochronnymi wydzielinami, które mogą pozostawiać wyjątkowo bolesne pęcherze.
Jeśli trucizna tego owada dostanie się do organizmu, szkoda może być nieodwracalna, szczególnie w przypadku małych dzieci. W starożytności sporo osób z rodzin szlacheckich zostało zatrutych trucizną tego owada.
Brazylijski pająk wędrowny
Jeśli zamierzasz podróżować do Brazylii, pomiń ten akapit. Brazylijski pająk wędrowny, zwany także pająkiem bananowym, został wpisany do Księgi Rekordów Guinnessa jako najbardziej jadowity pająk. Występuje w tropikach Ameryki Południowej i Środkowej. Jad pająka zawiera silną neurotoksynę, która działa na mięśnie. Osoba nie może kontrolować aktywności mięśni, co ostatecznie prowadzi do zatrzymania oddechu i paraliżu. Wnikanie trucizny do krwi w 85% przypadków prowadzi do śmierci. Jedyną dobrą wiadomością jest to, że antidotum już dawno zostało znalezione, najważniejsze jest, aby udać się do szpitala na czas.
Szerszeń azjatycki zabójca
Nawet na środkowym pasie są szerszenie. Ich ukąszenia są niezwykle bolesne i mogą wysłać Cię do łóżka szpitalnego na kilka tygodni. Jeśli ugryzienie uderza w szyję, może dojść do śmierci. Jeśli chodzi o szerszenia-zabójcę, nazwa owada mówi sama za siebie.
Po pierwsze, taki szerszeń jest ogromny. Jego gigantyczny rozmiar jest przerażający i sprawia, że większość ludzi drży ze strachu. Ma około 5-6 centymetrów długości. Jego ugryzienie może być śmiertelne. Ponadto jest to niesamowicie bolesne, ponieważ żądło tego owada osiąga ponad pół centymetra długości. Ci, którzy mają „szczęście”, że czują ugryzienie tego „potwora”, zauważają, że nie przypomina on żadnego innego bólu. Wnika do kości. Jeśli zostaniesz ugryziony, może przyciągnąć inne szerszenie, więc najlepiej uciekać.
3) Afrykańskie mrówki siafu
Jedna kolonia tych mrówek, składająca się z 20 milionów osobników, może zniszczyć całą afrykańską wioskę, zmiatając wszystko na swojej drodze. Kiedy nie ma wystarczającej ilości pożywienia, kolonia siafu zaczyna jeść wszystko, co napotka, aby jakoś przetrwać. Mrówki mogą zabijać zwierzęta i ludzi oraz powodować tysiące dolarów szkód rocznie, niszcząc cenne zapasy żywności dla Afryki.
Zwykle gniazdując w piasku lub ziemi, mrówki ogniste budują raczej wysokie mrowiska, żywią się głównie pokarmem roślinnym, czasem świerszczy i małych owadów. Zaniepokojone mogą boleśnie kłuć, a ich ugryzienie przypomina uczucie oparzenia, stąd nazwa. Małe ugryzienia jednej lub dwóch mrówek można łatwo i szybko wyleczyć, ale jeśli zaatakuje Cię cała rodzina wściekłych mrówek, spodziewaj się kłopotów.Według doniesień te mrówki zabijają do 150 osób dziennie, a także szkodzą uprawom.
Proponujemy zapoznanie się z: Pchły: jak wyglądają, jak się ich pozbyć, nawyki, zdjęcia
Trzmiel
W dzieciństwie dorośli mówili wielu z nas, że trzmiel nie gryzie, jest miły i nie powinien się go bać. Jest to częściowo prawda, ponieważ ten owad kłuje niezwykle rzadko. Z drugiej strony, jeśli kłuje, doprowadzi to do bardzo nieprzyjemnych konsekwencji. Ukąszenie trzmiela jest dość bolesne i można je powtórzyć, ponieważ owad ten nie traci żądła.
Jeden przypadek na sto może prowadzić do poważnych konsekwencji w postaci utraty przytomności. Przyczyną jest reakcja alergiczna na jad trzmiela. Jeśli ugryzie cię w twarz, obrzęk może ustąpić dopiero po 2-3 dniach.
Caterpillar Lonomia
Ta żywa gąsienica żyje w lasach Ameryki Południowej. Miejscowi nazywają ją leniwym klaunem, ale ten pseudonim nie w pełni oddaje zagrożenie ze strony owada. Wystarczy dotknąć gąsienicy, aby otrzymać porcję trucizny, która służy ochronie przed drapieżnikami. Dla ludzi jest również niebezpieczny: trucizna powoduje niewydolność nerek, zniszczenie czerwonych krwinek, krwotoczne krwawienie. Nasilenie objawów zależy od czasu trwania dotyku - jeśli trwał tylko kilka sekund, szansa na przeżycie jest dość duża. Ale jeśli dana osoba ma do czynienia z kilkoma lonomiami naraz, bardzo prawdopodobny jest śmiertelny wynik.
Lonomia jest trudna do wykrycia - naturalny kolor sprawia, że gąsienice dobrze maskują się w lesie.
Osa
Osy mogą latać same lub mogą znajdować się w określonym miejscu w całym stadzie. Nie są tak agresywne jak niektóre pszczoły lub szerszenie, ale łatwo ukąszą, jeśli osoba pachnie potem lub macha rękami. Ukąszenie osy jest toksyczne, ale nie jest szczególnie niebezpieczne. Bardziej straszne dla ludzi jest to, że osy są nosicielami różnych chorób.
Zdarzają się przypadki, gdy po ukąszeniu osy osoba została zarażona chorobami jelit o różnym nasileniu. Owad ten nie jest najprzyjemniejszym owadem, ponieważ wszędzie szuka pożywienia - na wysypiskach śmieci iw strasznie brudnych miejscach.
Zielony (padlina)
Pomimo swojej obojętności na wszelkiego rodzaju padlinę i ścieki, ta mucha jest bardzo pięknym owadem o błyszczącym szmaragdowym ciele i przezroczystych, dymnych skrzydłach o słabo wyrażonym ażurowym wzorze. Jego długość ciała wynosi około 8 mm. Oczy muchy są duże, czerwonawe, brzuch zaokrąglony, policzki białe. Zielone muchy żyją głównie w brudnych miejscach.: na rozkładających się zwłokach zwierząt, w oborniku, odpadach, - ale czasami mogą
spotykają się wśród roślin kwitnących o silnym aromacie. Żywią się organicznymi rozkładającymi się substancjami, w których składają jaja.
Po kryciu samica składa około 180 jaj. Jajko ma szarawy lub jasnożółty odcień. Stara się ukryć je jak najgłębiej w padlinie, gdzie rozwijają się przez 6-48 godzin do stadium larwalnego. Długość ciała larwy waha się od 10 do 14 mm. Po 3–9 dniach opuszczają swoje siedlisko i przemieszczają się do przepoczwarzenia w glebie. Etap poczwarki trwa od 10 do 17 dni (w zależności od warunków atmosferycznych), po którym owad wypływa na powierzchnię już w postaci dorosłej muchy.
Pszczoły
Kolejny przedstawiciel „gryzienia”. Pszczoły to szlachetny owad, który daje nam miód, zapyla rośliny. Pszczelarstwo jest bardzo powszechne w naszym kraju, więc w niektórych wioskach można spotkać dużą liczbę tych małych ciężko pracujących.
Jeśli jesteś w pobliżu ula, a pszczoły nie lubią Twojego zapachu lub jedna z nich Cię ugryzła, lepiej biec jak najszybciej i dalej. Kiedy cały ul się podnosi, jest to gorsze niż jakikolwiek atak. Oczywiście pszczoły to czyste owady, ale stają w obronie siebie i chronią królową kosztem życia.
Drugie miejsce - chrząszcz naziemny
Spotkanie z chrząszczem ziemnym wiąże się ze szczególnym ryzykiem - i nie na próżno.Duży czarny chrząszcz może zainteresować dziecko lub być blisko osoby dorosłej, a zainteresowanie nim może skończyć się katastrofą. Chrząszcz jest w stanie wystrzelić żrącą ciecz od tyłu, ze znacznej odległości, do 50 cm. Jeśli substancja dostanie się na skórę, będzie odczuwać pieczenie i dyskomfort. W przypadku kontaktu z oczami, ustami, drogami oddechowymi ryzyko wzrasta, konieczne jest spłukanie narażonej powierzchni dużą ilością wody.
Giez
To przerażający owad, ponieważ konsekwencje jego interakcji z ludźmi mogą być katastrofalne. Mączliki są podobne do muchówek, ale są większe, kudłate i mają nieproporcjonalnie dużą głowę. Ich larwy są niebezpieczne, a nie same. Larwy żyją wewnątrz żywego organizmu - na przykład człowieka. Często można je zbierać na trawie, ale są rodzaje bąków, które strzelają larwą w locie, celując w oczy.
Gadfly może dostać się zarówno do jamy brzusznej, jak i do mózgu. Jeśli nic nie zostanie zrobione na czas, istnieje ryzyko śmierci. Obecność larwy gadfly w organizmie staje się wyraźna po pojawieniu się wymiotów, gorączki, niebieskiego przebarwienia w miejscu ukąszenia.
Pokój
Mucha należąca do tego gatunku praktycznie nie żyje na wolności. Dlatego jest najbardziej irytującym i bezczelnym gościem w naszych domach w okresie letnio-jesiennym. W tej chwili nasze życie komplikuje ciągła walka z tymi małymi, ale bardzo szybkimi i podejrzanymi owadami.
Muchy domowe są najbardziej aktywne w ciągu dnia. Ojczyzną tego owada jest step Azji Środkowej. Ale w tej chwili jego rozprzestrzenianie się obserwuje się wszędzie w pobliżu mieszkania człowieka - zarówno na obszarach wiejskich, jak iw miastach.
Mucha tego gatunku nie jest owadem gryzącym i krwiopijnym, niemniej jednak powoduje znaczne szkody dla ludzi. Jego kończyny mają macki, na których zbierają się różne szkodliwe bakterie i brud, co prowadzi do chorób zakaźnych.
Ciało muchy domowej jest szare z brązowymi odcieniami. Składa się z brzucha, głowy i klatki piersiowej. Skrzynia połączona jest skrzydłami i trzema parami nóg. Na głowie znajdują się bardzo duże oczy, które zajmują prawie całą głowę, jamę ustną i krótkie czułki. W górnej części piersi cztery ciemne paski, brzuch z czarnymi plamami w kształcie czworoboku. Dolna połowa głowy jest żółta. Całkowita długość ciała muchy zwykle nie przekracza 8 mm. Mężczyźni według wielkości
jest mniej kobiet.
U samicy przednia część głowy jest szersza, a odległość między oczami większa niż u samca. Lot muchy odbywa się tylko za pomocą dwóch przednich błoniastych przezroczystych skrzydeł, a tylne (przezrocze) są niezbędne tylko do utrzymania równowagi.
Z wyglądu wiele gatunków much przypomina muchę domową, ale jej charakterystyczną cechą jest żyła tworząca przerwę przed krawędzią skrzydła. Kończyny muchy domowej są cienkie i długie z przyssawkami ułatwiającymi poruszanie się po różnych powierzchniach. Te przyssawki pozwalają na swobodne poruszanie się nawet na pionowej płaszczyźnie szkła i na suficie. Szybkość muchy jest bardzo duża i może trwać kilka godzin.
jedzenie
Pomimo małych czułek węch muchy domowej jest wzmocniony. Potrafi wyczuć zapach jedzenia z dużych odległości.
Jej narządy jamy ustnej nie są w stanie gryźć - pełnią jedynie funkcję lizania i ssania. W tym celu mucha ma na głowie elastyczną trąbkę, za pomocą której nie tylko zasysa płynny pokarm, ale także wchłania pokarm stały. Faktem jest, że mucha wydziela ślinę, która rozpuszcza ciała stałe.
Powielanie i rozwój
Ulubionym miejscem składania jaj przez muchę domową jest gnijące wilgotne środowisko, takie jak obornik i różne ścieki. Po wybraniu odpowiedniego miejsca samica składa od 70 do 120 białych jaj, których długość wynosi około 1,2 mm.Etap przejścia z jaja do larwy, w zależności od warunków środowiskowych, trwa od 8 do 50 godzin. Larwa to wydłużone, białe ciało bez kończyn, podobne do małego robaka o długości 10–13 mm, ze spiczastą głową. Nadal mieszka w odchodach różnych zwierząt gospodarskich (koni, kurczaków, krów).
Po 3–25 dniach wylinki larwy jej skorupa twardnieje i oddziela się od ciała. W ten sposób staje się poczwarką, a po 3 dniach zamienia się w młodą muchę, która może wydać potomstwo w ciągu 36 godzin. Średnia długość życia muchy domowej wynosi 0,5–1 miesięcy, ale czasami w szczególnie sprzyjających warunkach może przeżyć nawet do dwóch miesięcy. Samica jest zdolna do składania jaj nawet 15 razy w ciągu całego swojego życia. W zależności od temperatury powietrza i innych czynników klimatycznych całkowita liczba potomstwa waha się od 600 do 9 000 jaj. Sezon lęgowy muchy domowej trwa od połowy kwietnia do drugiej połowy września.
Karaluch
Same karaluchy są nieszkodliwe, choć obrzydliwe. To przerażające, co mogą ze sobą zabrać. Mówimy o zapaleniu mózgu, wirusach jelitowych, pasożytach. Jeśli w domu jest dużo karaluchów, istnieje ryzyko zarażenia się czymś niebezpiecznym i bardzo nieprzyjemnym.
To jeden z najgorszych owadów, jakie mogą istnieć. Ich widok przyprawia o mdłości, więc można je nazwać najgorszym koszmarem w każdym pomieszczeniu.
Wnioski i porady
Jak widać z opisu tego małego gatunku, możemy wywnioskować, że wokół nas żyją bardzo trujące owady. Spotkanie z nimi może okazać się dla nas godne ubolewania. Rosja, z bogactwem swoich szerokości geograficznych, jest rajem dla najbardziej niebezpiecznych i trujących owadów. Z reguły spotykamy się z nimi podczas wypoczynku na łonie natury.
Należy pamiętać o najważniejszych zasadach postępowania:
- na wakacjach uważaj, jeśli zostaną znalezione trujące owady, opuść to miejsce;
- nosić odzież ochronną (przeciw komarom, przeciw roztoczom);
- leczyć otwarte obszary skóry specjalnymi aerozolami i maściami;
- jeśli poczujesz ugryzienie lub znajdziesz miejsce ugryzienia, potraktuj ranę środkami antyseptycznymi i udaj się do lekarza.
Zapamiętaj! Tylko najbardziej ostrożne i prawidłowe działania zmniejszą ryzyko ukąszenia przez trujące owady.
Grosz
Kleszcze przenoszą bardzo niebezpieczną chorobę - zapalenie mózgu. Ten owad jest bardzo nieprzyjemny, ponieważ bardzo trudno go zauważyć nawet po zassaniu człowieka. Jednocześnie wskazane jest, aby nie robić nic samodzielnie, ale natychmiast udać się do lekarza, aby sprawdzić, czy nie ma chorób, a owad wydostał się prawidłowo.
Kleszcze żyją w trawie i drzewach, więc w lesie w centralnej Rosji zawsze trzeba się czymś przykryć. Kleszcze mogą dostać się do uszu, ugryźć głowę i inne części ciała. Najbardziej podatne są na to dzieci. Bądź jak najbardziej ostrożny w lesie i parkach.
Każdy z opisanych powyżej owadów jest niebezpieczny dla ludzi. Są nieprzyjemne, ponieważ są małe i wielu może latać. Są nieuchwytne, prawie niewidoczne, ale bardzo przerażające. Życzymy, aby te stworzenia nigdy Cię nie ugryzły.
Czekamy na Twoje uwagi i nie zapomnij kliknąć i
Mucha tse-tse
Mieszkańcy Afryki tropikalnej i subtropikalnej ukąszeni przez zwierzę lub osobę zarażają go śpiączką wywoływaną przez pasożyty trypanosomy.
Atakują wszystko, co się rusza, ale jest to interesujące, ale jedynym zwierzęciem, którego ta trująca mucha nie gryzie, są zebry. Naukowcy twierdzą, że oko Tsetse postrzega to zwierzę tylko jako serię poruszających się czarno-białych pasków, nie postrzegając zebry jako ofiary.
Pomimo walki, w suchym afrykańskim klimacie Tsetse szybko odbudowuje swoją populację.
Tak więc szczyt najbardziej trujących owadów na Ziemi z TopCafe.su został ukończony.Nauka się rozwija i jest możliwe, że w przyszłości entomolodzy przedstawią światu nowe i najgroźniejsze gatunki owadów latających, pełzających, skaczących.
W każdym razie ostrożne podejście do przyrody i przestrzeganie podstawowych norm bezpieczeństwa uchroni Cię przed wieloma problemami związanymi z komunikowaniem się z dziką przyrodą.
Co zagrażają owadom
Natura nigdy nie przestaje zadziwiać ludzi cudami flory i fauny. Chrząszcze nie tylko czasami wyglądają bardzo nieprzyjemnie, ale mogą też być śmiertelne dla innych. Jak manifestuje się zagrożenie:
- owady stają się nosicielami infekcji;
- istota zatruwa krew ofiary trucizną przy bliskim kontakcie.
Badanie owadów to nauka o entomologii. Same osobniki otrzymały miano „owadów” za sprawą Karla Linnaeusa, autora systemu klasyfikacji zwierząt.
Całujący błąd
Bedbug ma w nazwie romantyczny przymiotnik określający obrzydliwe uzależnienie. Podczas snu przyciągają go ludzkie usta. Owad całujący wyczuwa wydychany dwutlenek węgla. Po ukąszeniu możliwe jest przeniesienie paskudnego pasożyta wywołującego chorobę zakaźną Chagasa. U wielu osób zarażonych pocałunkiem przez 10 lat dochodzi do niewydolności serca, której przyczyną są trujące produkty przemiany materii pasożyta w organizmie człowieka. Każdego roku z powodu choroby Chagasa umiera ponad dziesięć tysięcy osób.
Army Ant
Mrówki wojskowe żyją w koloniach, których liczba jest po prostu ogromna. Mrówki wojskowe są przyjazne i zorganizowane. Ze względu na swoją ślepotę i agresywność atakują nawet ogromną ofiarę, na przykład konia. Generalnie lepiej jest nie wchodzić w drogę mrówkom wojskowym. Nic dziwnego, że są uważane za jedne z najniebezpieczniejszych owadów na świecie. Mrówki są w ciągłym ruchu.
Karakurt
Karakurt to owad, który wygląda bardzo uroczo, ale go tam nie było. Owad wygląda jak biedronka, tylko większy. Ale tylko ukąszenia samic są śmiertelne, zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Ale nie każde zwierzę może zabić tego owada.
Ten pająk żyje na stepach i blisko wody, więc musisz być ostrożny, gdy wybierasz się nad morza i do regionu Archangielsk. Jad owadów ustępuje tylko jadowi czarnej wdowy.
