Cięcie aronii jesienią

WYMAGANE NARZĘDZIA

Widział

Pruner Expand

Do prawidłowego ukształtowania młodej rośliny lub w celu uprawy dorosłego krzewu konieczne jest terminowe i prawidłowe przycinanie aronii. Proste zasady pielęgnacji pomogą nie tylko zachować dekoracyjny efekt krzewu, ale także uzyskać obfite zbiory zdrowych i smacznych jagód.

Informacje i opis technologii rolniczej

Aronię uzyskano w wyniku eksperymentu, w którym naukowcy skrzyżowali jarzębina i aronię czarną. Aronia rośnie na piaszczystych równinach, bagnach i na zboczach gór w Stanach Zjednoczonych. Krzew przypominający drzewo jest niewymiarowy i brzydki, różni się od uprawianej w naszych czasach aronii.

W Rosji krzew uprawiał słynny rosyjski hodowca I. V. Michurin. Ponieważ odmiana jest odporna na różne choroby i zimotrwała, zajęła jedną z czołowych pozycji na rozległym terytorium, w tym w północno-zachodniej Rosji, Syberii i Uralu. Ta roślina jest uprawiana w prawie każdych warunkach klimatycznych.

Uwaga! Aby uzyskać dobre zbiory, ziemia musi być dobrze oświetlona. Odcień zmniejsza plon i nie wpływa najlepiej na prezentację owoców.

Aronia świetnie będzie się czuła na nizinach, gdzie wody gruntowe są na poziomie 2 m. Wynika to z faktu, że system korzeniowy kultury podczas sadzenia jest zanurzony płytko - do 1 m. korzenie, doprowadzi to do spadku produktywności i zimotrwalości ... Do uprawy aronii czarnej nadają się różne gleby, a mianowicie:

• szary las;
• czarnoziem;
• sodowo-bielicowy;
• osuszone torfowiska.

Drzewo aronii

Nie zaleca się uprawy jarzębiny na terenach podmokłych, zasolonych i skalistych. Roślina jest sadzona przez ogrodników jako połączony żywopłot, a także jako dekoracja przestronnych obszarów. Krzew wzmacnia wąwozy lub obwód działek przydomowych, które znajdują się w pobliżu zbiorników wodnych lub klifów.

Rady dla ogrodników.

Jeśli jarzębina przestała rosnąć, to wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków, wierzchołek korony należy częściowo odciąć. To przycinanie sprzyja wzrostowi bocznych gałęzi. Ponadto należy zapobiegać tworzeniu się na drzewie kwiatostanów i owoców, tak aby wszystkie składniki odżywcze były kierowane na jego wzrost.

W niektórych przypadkach regularne karmienie nie przynosi oczekiwanego efektu. Może się to zdarzyć, gdy drzewo ma słaby korzeń. Eksperci zalecają, jeśli to możliwe, wykopać drzewo i odciąć część korzenia. Następnie korzenie zaczną rosnąć, a silny i rozgałęziony system korzeniowy będzie w stanie wchłonąć większą ilość niezbędnych składników odżywczych i pierwiastków.

Jeśli natomiast istnieje potrzeba, aby zatrzymać aktywny wzrost drzewa, wystarczy wykonać letnie przycinanie jarzębiny.

Wiosną przycinanie jarzębiny, podobnie jak innych drzew owocowych, odbywa się dokładnie przed początkiem przepływu soków i obrzękiem pąków.

Jak rozmnażać aronię

Ta odmiana jarzębiny może być rozmnażana zarówno metodą wegetatywną, jak i nasienną, każda z nich zapewnia zachowanie cech odmianowych i cech kultury macierzystej. Doświadczeni ogrodnicy zalecają rozmnażanie jarzębiny metodą nasienną lub zielonymi sadzonkami.

Rozmnażanie przez sadzonki

Actinidia: rośnie i pielęgnuje

Aby rozmnażać aronię za pomocą zielonych sadzonek, należy najpierw zapoznać się z zasadami podziału sadzonek i stworzenia warunków do wczesnego ukorzeniania.

Uwaga! Rozmnażanie jarzębiny przez sadzonki wiąże się z obecnością zimnej szklarni i przygotowaniem specjalnej gleby, która będzie wymagała popiołu drzewnego i gleby ogrodowej.

Długość sadzonek wyciętych z młodego drzewa nie powinna przekraczać 15 cm. Wszystkie liście należy usunąć od spodu. Na powierzchni kory wykonaj 2 nacięcia od dołu i 1 nacięcie w górnej części, pod nerkami.

Przed posadzeniem aronii należy ją potraktować stymulantem, aby uformowały się korzenie: opuścić dolną część sadzonek do roztworu produktu i trzymać przez co najmniej 8 godzin. Następnie roślinę można sadzić w szklarniach, zachowując odległość 4 cm między sadzonkami. Ostatnim etapem będzie obfite podlewanie gleby i przykrycie szklarni folią, którą trzeba będzie otworzyć po 3 miesiącach.

Nasiona jarzębiny

Do rozmnażania nasion aronii konieczne jest uzyskanie nasion roślin. Owoce jarzębiny przecieramy przez sito i spłukujemy wodą, oddzielając miazgę. Aby zapewnić wysoką zdolność kiełkowania, nasiona aronii wymagają rozwarstwienia. Rozmnażanie rośliny tą metodą odbywa się w kilku etapach:

1. Piasek należy kalcynować i wymieszać z nasionami, a następnie umieścić na dolnej półce lodówki na 90 dni. Pamiętaj, aby przez cały czas nawilżać piasek.
2. W drugiej połowie kwietnia możesz sadzić nasiona w otwartym terenie. Musisz wybrać odpowiednie miejsce i zrobić na nim otwory o głębokości 8 cm, a następnie zasiać materiał do sadzenia i przykryć ziemią. Plantację mulczujemy humusem.

Sadzonki trochę odrosną i następnej jesieni można je przesadzić i zaszczepić, a wcześniej należy zadbać o systematyczne podlewanie, spulchnianie i karmienie, które zwykle stosuje się jako gnojowicę.

Uwaga! Kiedy na sadzonkach pojawią się pierwsze liście, należy je przerzedzić i pozostawić tylko te, które wydają się mocne. Odległość między liśćmi powinna wynosić 3 cm.

Po pojawieniu się kolejnych 5 liści należy je ponownie przerzedzić, zachowując odległość 6 cm między sadzonkami. Wraz z nadejściem następnej wiosny sadzonki należy przerzedzić z odległości 15 cm, w przeciwnym razie nie zakwitną.

Błędy popełnione podczas przycinania.

Wśród najczęstszych błędów popełnianych przy przycinaniu jarzębiny przede wszystkim należy wskazać, aby nie usuwać gałęzi, które rosną pod ostrym kątem. Pozostawienie takich pędów jest obarczone poważnymi obrażeniami drzewa.

Ponadto dość często oprócz centralnego przewodnika pozostaje kilka innych dużych równoległych rosnących gałęzi. Konkurując z głównym pniem, takie gałęzie pochłaniają znaczną ilość pożywienia, co negatywnie wpływa na wzrost i rozwój drzewa jako całości. Optymalna liczba głównych pędów pionowych na krzaku nie powinna przekraczać 3 lub 5.

Cięcie nie zawsze jest prawidłowo wykonane i przetworzone. Tak więc prawidłowe cięcie zakłada gładką powierzchnię. W tym przypadku napina się znacznie szybciej, a tym samym zmniejsza się prawdopodobieństwo przeniknięcia patogennych mikroorganizmów do rany. Dlatego, aby przeprowadzić przycinanie, musisz zaopatrzyć się w różne dobrze naostrzone narzędzia. Małe gałęzie można usunąć sekatorem, większe należy wyciąć piłą ogrodową lub piłą do metalu.Bardzo grube i duże gałęzie, najpierw w prawo, najpierw piłowane od dołu, a następnie kończone od góry. Ta metoda zapobiegnie tworzeniu się wiórów kory i zdzieraniu gałęzi.

Ponadto ważne jest, aby cięcie względem korzeni drzewa było wykonane pod kątem 45 stopni.

Również natychmiast po przecięciu gałęzi konieczne jest przetworzenie punktu cięcia. Oprócz lakieru i farby ogrodowej można również użyć specjalnych maści, takich jak Funaben 03 PA. Ten lek zawiera już ogólnoustrojowy fungicyd i znacznie przyspiesza gojenie się plasterków.

Jak wybrać odpowiednie sadzonki aronii

Pory - rosną i pielęgnują

Do tej pory hodowcy wyhodowali różne odmiany i popularne są hybrydy aronii, Viking, Rubina, Hakkia, Kutno i Chernookaya. Są bardzo podobne w wyglądzie, ale różnią się jedynie owocowaniem i smakiem. Głównym kryterium wyboru materiału do sadzenia są warunki klimatyczne proponowanego regionu uprawy.

Sadzonki aronii

Uwaga! Aby kupić sadzonki, należy wziąć pod uwagę wyłącznie lokalne szkółki i jako roślinę mateczną wykorzystać tylko to, co rośnie na sąsiednim obszarze.

Aby skutecznie uprawiać aronię, należy kupować sadzonki w wieku 1-2 lat, przy czym nie należy lekceważyć następujących wskaźników jakości:

• wysokość sadzonek nie powinna przekraczać 1,5 m;
• zdrowa kora, brak jakichkolwiek oznak uszkodzenia;
• norma długości systemu korzeniowego wynosi co najmniej 25 cm, w tym zarośnięte korzenie.

Uwaga! Okres produktywności aronii czarnej na pasie środkowym trwa 30 lat, charakteryzuje się wysokimi i stabilnymi wskaźnikami plonu. Aby zapewnić swojemu domowi smaczne i zdrowe owoce można posadzić 2 krzewy jarzębiny, które zaczną owocować po 3 latach.

Zasady i metody cięcia jarzębiny.

Intensywność przycinania drzew jest oczywiście związana z ich wiekiem.

Tak więc po posadzeniu młode drzewo jest natychmiast przerzedzane dość mocno, zwracając szczególną uwagę na pędy rosnące pod ostrym kątem. Należy to zrobić dokładnie w pierwszym sezonie, ponieważ w trakcie sezonu będą się rozciągać i będą powodować niedogodności w formowaniu korony. Ponadto zlokalizowane w ten sposób gałęzie mogą łatwo pękać pod ciężarem jagód, uszkadzając jarzębinę i spowalniając jej rozwój.

Przed przystąpieniem do przycinania jarzębina jest badana, wybierając najwyższą i najgrubszą gałąź - będzie ona głównym przewodnikiem. Pędy boczne są przycinane tak, aby pozostało na nich od jednego do trzech pąków. Pędy te zaczną aktywnie rosnąć następnej wiosny. Konieczne jest również usunięcie wszystkich małych gałęzi, pędów znajdujących się na pniu.

Należy zauważyć, że przycinanie tylko posadzonego drzewa pozwala również przywrócić równowagę między jego korzeniami a częścią nadziemną. Tak więc, podczas wykopywania sadzonki, jej korzenie są odpowiednio uszkodzone, zmniejszenie objętości korony poprzez jej przecięcie pozwala zmniejszyć obciążenie uszkodzonego systemu korzeniowego. W rezultacie roślina szybciej się zakorzenia i rozpoczyna aktywny wzrost.

W przyszłości w ciągu trzech, czterech lat przycinanie młodego drzewa będzie umiarkowane. Konieczne będzie więc wycięcie nowych pędów znajdujących się blisko ziemi, gałęzi, które rosną w koronie, a także pędów dotkniętych chorobami lub szkodnikami. Ważne jest, aby nie spieszyć się z przycinaniem gałęzi, które rozwijają się równolegle do środkowego przewodnika. W niektórych przypadkach rozwijają się i rosną szybciej, dlatego można je pozostawić na wypadek konieczności wymiany środkowego przewodu.

Intensywne przycinanie młodego drzewa nie jest przeprowadzane również z tego powodu, że wiąże się ze zmniejszeniem liczby pąków kwiatowych, a co za tym idzie, niskim plonem drzewa.

Niektórzy ogrodnicy wolą odłożyć przycinanie sadzonek, aby zebrać jagody. Jest to możliwe, gdy roślina jest sadzona na żyznej glebie i zapewniona jest jej umiarkowana wilgotność. Gałęzi rosnących pod ostrym kątem nie należy ciąć, są ostrożnie zginane i mocowane w pożądanej pozycji. Dzięki temu zbiory z dwuletniej sadzonki można zebrać w następnym roku po posadzeniu.

Przycinanie dojrzałego drzewa, które ma więcej niż pięć lat, jest bardziej czasochłonne. Aby odmłodzić drzewo, usuwa się gałęzie boczne, te, które przestały przynosić owoce lub przynoszą znikome plony. Stare gałęzie są znacznie skracane - o metr, półtora, stymulując tym samym pojawienie się nowych młodych pędów. Nie należy przycinać więcej niż jedną trzecią starych gałęzi, w przeciwnym razie wpłynie to negatywnie na plon drzewa. Również gałęzie, które mają więcej niż cztery lata, są całkowicie odcięte.

Przycinanie dojrzałych drzew rozpoczyna się od największych i najgrubszych gałęzi korony. Usunięcie ich pomoże również równomiernie oświetlić całe drzewo. Jeśli istnieje potrzeba zmniejszenia wysokości korony, górną część można odciąć. Niektórzy ogrodnicy co roku odcinają koronę, ponieważ znacznie łatwiej jest utrzymać i zrywać jagody z niskiego drzewa.

Po usunięciu dużych gałęzi przystępują do przycinania małych gałęzi. Wytnij gałęzie rosnące wewnątrz korony, przecinające się, położone blisko siebie.

Po takim przycięciu korony jarzębina wyraźnie się przerzedzi. Jednak w okresie letnim drzewo szybko zyska zieloną masę i przywróci swój dekoracyjny wygląd.

Coraz większą popularność wśród ogrodników zyskuje taki sposób formowania drzewa jak przycinanie jarzębiny na zasadzie piramidy karłowatej. W wyniku takiego przycinania korona drzewa staje się choinką bożonarodzeniową. Ta metoda formowania korony nazywana jest również wrzecionem. Szczególnie polecany jest przez specjalistów do drzew owocowych takich jak gruszka, jabłoń, śliwka i wiśnia. Ta zasada przycinania pozwala zmniejszyć rozmiar korony, a tym samym umieścić więcej drzew na miejscu. Z tego powodu jest bardzo poszukiwany w ogrodnictwie przemysłowym.

Przycinanie zgodnie z tą zasadą odbywa się w następujący sposób. Najpierw skraca się górną część pnia tak, aby odległość od górnych gałęzi nie przekraczała 40 cm Konieczne jest przecięcie gałęzi nad pączkiem, ustawiając narzędzie tnące po przekątnej. Następnie tworzy się łodygę, usuwając gałęzie, które rosną na wysokości mniejszej niż 50 cm od powierzchni gleby. Pędy boczne są skracane o około jedną czwartą. Wyjątkiem są oczywiście gałęzie, które mają jakiekolwiek uszkodzenia.

Kolejna opcja przycinania, również na zasadzie piramidy karłowatej, ma na celu stymulację wzrostu gałęzi bocznych. W tym przypadku odległość od góry do pierwszej gałęzi wynosi nie więcej niż 20 cm Od spodu pnia usuwa się również wszystkie gałęzie rosnące na wysokości mniejszej niż 50 cm od gleby. Aby uaktywnić wzrost pędów bocznych, drzewo ścinane jest na wysokości 90 cm od ziemi. Pod koniec maja - początek czerwca na obwodzie korony montuje się kołki. Następnie boczne gałęzie są odsłonięte pod odpowiednim kątem i przywiązane do kołków. Aby gałęzie szybko uformowały prawidłowy kąt, od połowy czerwca do końca lata na pędach, których długość wynosi 40-50 cm, a dodatkowe ciężary 200-300 gramów są zawieszane. Przycinanie formacyjne trwa przez następne dwa lata.

Należy zauważyć, że drzewo utworzone zgodnie z tą zasadą ma dobrą wydajność i może wytrzymać duże obciążenia.

Jak prawidłowo sadzić sadzonki

Przygotowanie podłoża i dołu do sadzenia należy wykonać z wyprzedzeniem, optymalnie - 2 miesiące wcześniej. W tym okresie mieszanka gleby wchłonie składniki odżywcze niezbędne do późniejszego rozwoju kultury. Wymiary dołu do lądowania to 60 * 60 * 50.

Sadzenie jarzębiny

Uprawa i pielęgnacja porów na Syberii

Górną warstwę ziemi z dołu należy wymieszać ze 120 g superfosfatu, 60 g siarczanu potasu i 2 wiaderkami kompostu lub próchnicy. Spryskać dno otworu warstwą drenażową (łamana cegła lub tłuczeń). Przed sadzeniem drzew należy je zbadać. Jeśli zostaną znalezione uszkodzone korzenie, należy je odciąć. Jeśli korzenie są suche, drzewo należy umieścić w pojemniku z wodą na 10 godzin.

Ważny! Aby jarzębina miała dobre przeżycie i wzrost, należy ją sadzić na większej głębokości niż ta, na której rosła w szkółce. Pędy podstawy rosnące na szyjce korzeniowej powinny być dobrze zakopane.

Przy glebie lekkiej sadzonki zakopać 7 cm, przy glebie ciężkiej 3-4 cm Po osiadaniu gleby szyjka korzeniowa powinna znajdować się 3 cm pod powierzchnią gruntu. W oparciu o zalecane kryteria na dnie otworu należy uformować kopiec, wykorzystując do tego przygotowane podłoże. Następnie równomiernie rozprowadź korzenie sadzonek, unikając nienaturalnego zginania korzeni, w przeciwnym razie mogą żółknąć i umrzeć.

Podlewanie jarzębiny

Krąg pnia należy zagęścić, a sadzonki obficie podlać. Do ściółkowania można użyć wiórów drzewnych, skoszonej trawy, trocin lub torfu. Ostatnim etapem będzie przycinanie nadziemnej części sadzonek po posadzeniu, podczas którego należy pozostawić nie więcej niż 25 cm długości gałęzi.

Odmładzanie krzewów

Korzystając z bezpretensjonalności aronii ogrodnicy często nie zwracają na to uwagi. A jeśli od czasu do czasu usuwane są pędy podstawowe, wówczas zwraca się uwagę na wiek gałęzi tylko wtedy, gdy ilość i jakość plonu są zauważalnie zmniejszone. W takich przypadkach roślina wymaga radykalnego przycinania. Pomaga skierować wszystkie siły na uformowanie młodego krzewu i nie wydawać ich na utrzymanie starych gałęzi.

Podczas tego odmładzania roślina jest całkowicie ścinana na poziomie gleby. Następnej wiosny młode pędy zaczną wyrastać z korzenia, z którego rozpocznie się tworzenie nowej, młodej rośliny. Mocny system korzeniowy aronii pozwoli w ciągu trzech lat na całkowite ożywienie krzewu i ponowne uzyskanie plonów witamin.

Dalsza opieka nad kulturą

Wymagania dotyczące pielęgnacji i uprawy aronii są minimalne. Sadzonki sadzone jesienią należy starannie przygotować do zimowania. Aby to zrobić, są pokryte świerkowymi gałęziami, a jeśli zima nie jest bardzo śnieżna, można ją przykryć śniegiem.

Przygotowanie do zimy

Aronia szybko tworzy pędy, więc jej korona silnie gęstnieje. Z młodych krzewów należy usuwać i otwierać korzenie tylko tych, które mają prawidłowy kierunek wzrostu i zdrowy wygląd. W procesie przycinania zapobiegawczego zaleca się usuwanie zgniłych, nagich i starych gałęzi.

Uwaga! Krzew ma osobliwość układania pąków owocowych na rocznych pędach, więc nie trzeba ich skracać.

Jarzębina jest rośliną kochającą wilgoć, dlatego należy ją podlewać przez cały sezon wegetacyjny, a także podczas formowania się owoców. Jeśli pogoda jest upalna, roślina będzie wymagała podlewania co 7 dni. Dwa razy w ciągu sezonu konieczne jest poluzowanie gleby w pobliżu koła pnia, usunięcie chwastów.

Czas przycinania.

W zależności od wieku drzewa, a także celów przycinania, czas jego realizacji jest inny.

Dlatego zaleca się, aby przycinanie młodego jarzębiny przeprowadzić natychmiast po posadzeniu, w pierwszej kolejności ważne jest, aby uformować koronę.

W okresie letnim zaleca się przycinanie dojrzałych drzew. W tym przypadku wykonywane nacięcia są znacznie szybciej napinane, co zmniejsza ryzyko zakażenia jarzębiny różnymi wirusami, infekcji atakujących tkankę drzewną oraz korę drzew. Praktykujący ogrodnicy zauważają również, że przycinanie latem jest bardziej skuteczne niż wiosną.

Eksperci zalecają przycinanie jarzębiny przy dobrej pogodzie, w ciepły i suchy dzień, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo uniknięcia zakażenia drzewa infekcjami grzybiczymi, które rozprzestrzeniają się dość szybko w warunkach dużej wilgotności.

Po przycięciu konieczne jest natychmiastowe przetworzenie cięć za pomocą lakieru ogrodowego lub farby na bazie wody. Niektórzy ogrodnicy dodatkowo stosują środki grzybobójcze na sekcje. Jeśli cięcie nie jest przetwarzane, jest obarczone infekcją różnymi infekcjami, które w przyszłości mogą wywołać martwicę drzewa i jego śmierć. Aby cięcie było szybsze, ważne jest, aby było równe i gładkie.

Najczęściej do cięcia jarzębiny stosuje się następujący schemat. Dolną kondygnację gałęzi przycina się tak, aby wysokość pnia wynosiła 30 - 60 cm Przycinanie odbywa się na pierścieniu, czyli prawie do podstawy, a dokładniej na napływie o kształcie pierścieniowym. Jeśli to konieczne, gałęzie szkieletowe są przycinane, podporządkowując je przewodnikowi i wyrównując z innymi gałęziami. Centralny przewodnik drzewa powinien wznosić się 25-30 cm ponad górną warstwę gałęzi.

Coroczne przycinanie drzew polega na odcinaniu niepotrzebnych pędów, młodych pędów, usuwaniu starych gałęzi, które już nie owocują, a jedynie utrudniają rozwój drzewa poprzez przyjmowanie pokarmu.

W sezonie jesiennym jarzębina wymaga większej opieki, polegającej na podjęciu działań profilaktycznych zapobiegających chorobom, a także mających na celu zwiększenie plonów w kolejnym sezonie. Jarzębina, jak większość drzew, rośnie aktywnie wiosną, a latem jej wzrost nieco zwalnia. Od września jarzębina stopniowo zapada w stan spoczynku, który ostatecznie następuje w listopadzie. Jesienią nie zaleca się karmienia jarzębiny nawozami zawierającymi azot, ponieważ ich działanie ma na celu wzrost zielonej masy, a przed rychłym nadejściem okresu spoczynku jest to bezużyteczne. W tym okresie nie jest również pożądane przycinanie jarzębiny, ponieważ taka procedura przyczyni się również do wzrostu i rozwoju drzewa. Ponadto cięcia wykonane podczas jesiennego przycinania nie mają czasu na szybkie dokręcenie, a drzewo może przemarznąć.

Gdy zima jest ciepła i nie przewiduje się już ostrego mrozu, przycinanie jarzębiny można rozpocząć już w lutym. Jednak w tym przypadku będzie bardzo umiarkowana i delikatna. Takie przycinanie można zastosować do drzew dwu- lub czteroletnich. Przycinanie młodszych, jak i starszych drzew lepiej wyjechać pod koniec wiosny - wczesnym latem. W wielu regionach pod koniec zimy rozpoczyna się również cięcie innych drzew owocowych, takich jak jabłonie, gruszki, a po pewnym czasie przycina się morele, śliwki i brzoskwinie.

Niektóre odmiany jarzębiny są bardzo podatne na różne choroby, dlatego zaleca się przycinanie ich wyłącznie latem.

Gdzie jest używana roślina

Dobroczynne owoce aronii można spożywać zarówno na świeżo, jak i na sok, który może zatrzymać krwawienie, zwalczyć nadciśnienie i bezkwasowe zapalenie błony śluzowej żołądka. Możesz również zrobić wino z jagód, które wyróżnia się użytecznymi właściwościami, oraz dżemem, którym można się delektować zimą. Jeśli połączysz sok i świeże owoce aronii z dziką różą, czarną porzeczką i miodem, możesz skutecznie zwalczyć oparzenia ciała i obniżyć ciśnienie krwi.

Sok z aronii

Warto zwrócić uwagę, że przeciwwskazaniami do stosowania owoców aronii są choroby takie jak żylaki, zapalenie żołądka ze zwiększoną kwasowością i wrzody żołądka.

Ze względu na swoje właściwości dekoracyjne krzew może służyć jako dekoracja ogrodu lub żywopłotu na osobistej działce. Przez cały okres kwitnienia roślina z pewnością przyciągnie wzrok białymi kwiatostanami, a wraz z nadejściem jesieni kolor liści zmieni kolor na fioletowy.

Po co to jest?

Aronia, czy też jak bywa nazywana aronia czarna, jest krzewem, więc nie należy być zaskoczonym dużą ilością rocznych przyrostów. Nowe pędy, rozszerzające się, wypełniają znaczny obszar, zwiększając podstawę krzewu. Aby uniknąć zacienienia, dorosłe gałęzie mają tendencję do wznoszenia się, czasami osiągając wysokość ponad 3 metry. Jednocześnie rosnące pędy dalej się rozwijają, powodując gęstnienie korony. Jeśli nie ingerujesz w ten proces, to po dwóch lub trzech latach owocowanie takiego krzewu jest zauważalnie zmniejszone, aw najlepszym przypadku zakwitną i przyniosą owoce tylko zewnętrzne gałęzie, które otrzymają wystarczającą ilość światła słonecznego. Ale dojrzałe jagody będą również małe i nie soczyste, ponieważ składniki odżywcze są konsumowane przez ogromną zieloną masę rośliny.

Podobne problemy z plonem aronii są typowe zarówno dla starych, jak i zaniedbanych krzewów „dzikich”. Tylko terminowa i regularna pielęgnacja pomoże utrzymać roślinę w zdrowiu. Należy pamiętać, że najbardziej owocnymi gałęziami są te w wieku od 5 do 8 lat, dlatego jednocześnie z przycinaniem często przeprowadza się odmładzanie roślin.

Choroby i szkodniki

Aby aronia szybko zaczęła rosnąć wraz z nadejściem wiosny, zaleca się jesienią zapobiegać chorobom i szkodnikom.

1. Aby zapobiec moniliozie, septorii i zgniliznie drewna na obwodzie, jarzębina jest spryskiwana jednoprocentową mieszanką Bordeaux lub tlenochlorkiem miedzi.
2. W walce z chorobą grzybiczą zwaną grzebieniem roślina jest opryskiwana tą samą mieszanką Bordeaux, a poważnie dotknięte gałęzie są odcinane.
3. Jarzębina jarzębina i śliwowica wiśniowa to owady, które szkodzą owocom i liściom jarzębiny. Dokładne zbiory pomogą chronić roślinę przed atakiem szkodników w przyszłym roku: w pobliżu jarzębiny wysuszone liście są grabione i palone. Wraz z odpadami organicznymi większość poczwarek ukrywających się na zimę ulega zniszczeniu.
4. Można pozbyć się brązowych lub czerwonych kleszczy opryskując jarzębinę preparatami "Karbofos", "Tedion", "Kleschevit" lub innymi preparatami przeznaczonymi do zwalczania owadów.

Jak wygląda jarzębina wiosną. Jarzębina: najpopularniejsze gatunki i odmiany

Jarzębina to bardzo niezwykłe drzewo. Ma wiele pozytywnych cech, więc wielu ogrodników na pewno posadzi go w swoim ogrodzie. Ze względu na zdolność bycia pięknym nie tylko kwitnącymi gałęziami, ale także dojrzałymi gronami, jarzębina jest często używana do dekoracji krajobrazu. A starożytni Słowianie uważali to za talizman przeciwko złym duchom.

Cechy roślin

Jarzębina to drzewo lub krzew owocowy, który jest dobrze pamiętany ze względu na żywe owoce. Jego wzrost może osiągnąć 10-20 metrów. Jest dobry nie tylko na jagody, ale także na drewno, które wyróżnia się wytrzymałością i elastycznością. W przeszłości służył jako surowiec do produkcji zastawy stołowej, czółenek do krosien, uchwytów do narzędzi i osi do wózków. Pędy krzewów do dziś są materiałem do wyplatania mebli i różnorodnych dodatków.

Kwitnieniu jarzębiny towarzyszy pojawienie się roju pszczół, które zbierają pachnący pyłek. Pszczoły robią z niego czerwonawy miód o przyjemnym aromacie. Sadzenie jarzębiny jest szczególnie ważne w pszczelarstwie, gdy z jakiegoś powodu zbiór miodu lipowego i wierzbowego nie powiódł się.

Jarzębiny pomagały wieśniakom w ustalaniu harmonogramu prac rolniczych, a nawet określaniu pogody. Uważano, że ciąża mnoga zapowiadała deszczową jesień i mroźną zimę.

Ciekawe, że w dawnych czasach ta uprawiana roślina była obdarzona mistyczną mocą, która miała chronić ludzi przed wszelkimi negatywnymi wpływami. Aby uchronić nowożeńców przed uszkodzeniem i złym okiem, liście jarzębiny umieszczono w butach Pary Młodej, a jagody schowano w kieszeniach. Za pomocą naszyjnika wykonanego z owoców chronili małe dzieci.

Rozmnażanie nasion

Ziarna aronii można kupić w specjalistycznym sklepie lub przygotować samodzielnie. Aby to zrobić, dojrzałe jagody są dokładnie mielone za pomocą nasyconego, a następnie myte pod bieżącą wodą.

Aby uzyskać lepsze kiełkowanie, zaleca się rozwarstwienie ziaren przed sadzeniem.

Przygotowany materiał do sadzenia umieszcza się na płytkiej głębokości w glebie odżywczej. Po zabiegu łóżko ogrodowe jest ściółkowane próchnicą.

Tylko wschodzące sadzonki wymagają obfitego i częstego podlewania. Przeszczepiane na stałe miejsce dopiero na następną jesień.

Metody uprawy

Możesz uprawiać aronię:

• z nasion,
• przy pomocy sadzonek,
• od korzeniowego potomstwa,
• dzieląc krzew lub nawarstwiając,
• za pomocą przeszczepu na zwykłej jarzębinie.

W ogrodach regionu moskiewskiego sadzenie sadzonek będzie najbardziej skutecznym i niezawodnym sposobem. Zaleca się ich zakup w pobliskich szkółkach, aby młode rośliny były już przystosowane do lokalnych warunków klimatycznych i szybko przyzwyczaiły się do nowego miejsca uprawy. Ten moment powinien być jednym z głównych przy zakupie sadzonek.

Opis

Jarzębina jest mrozoodpornym drzewem lub krzewem z rodziny Rosaceae, odpornym na cień, dorasta do 10 m, szerokość korony sięga 6 m. System korzeniowy jest mocny, wnika w głąb gleby. Jarzębina żyje od ponad stu lat. Drzewo zdobią złożone, wydłużone, skórzaste liście, które składają się z małych spiczastych liści: jasnozielonych latem, żółto-szkarłatnych jesienią. Późną wiosną drzewo zdobią bukiety pachnących różowo-białych lub kremowych kwiatów. A od połowy lata do końca zimy - pomarańczowo-czerwone kiście jagód. Owoce są cierpkie, słodko-kwaśne, z gorzkim posmakiem, bogate w witaminy i mikroelementy.

Jagody zbierane są w sierpniu i wrześniu. Z owoców przygotowywane są dżemy, dżemy, różne desery. Jarzębina jest szeroko stosowana jako roślina lecznicza.

Jak karmić czarne kotlety jesienią

Po owocowaniu kultura potrzebuje odpoczynku i uzupełnienia. Wierzchni dressing aronii jesienią może wpłynąć na zbiory w kolejnym sezonie.

Po zbiorze dobrze jest naładować glebę pod każdym krzakiem aronii dodając 500 g popiołu drzewnego i około 200 g superfosfatu. Dobrze jest dokarmiać dolistnie roztworem mocznika (7%). Opryskiwanie gałęzi kompozycją azotową nie jest przeciwwskazane jesienią i jest profilaktyką przed infekcjami.

W tym okresie ważne jest, aby nie nadużywać nawozów azotowych stosowanych do gleby. Takie opatrunki w drugiej połowie lata stymulują wzrost części nadziemnej, pędy „odrastają”, kora na nich nie dojrzewa. Jesienią nie należy nawozić aronii azotem.

Możesz ściółkować glebę na zimę torfem lub próchnicą, co stanie się dodatkowym wsparciem dla systemu korzeniowego.

Kiedy ścinać aronię

Figa. 42. Powstawanie krzewu aronii: 1 - usunięcie słabej gałęzi; 2 - skracanie silnej gałęzi; 3 - wzrost oddziałów w przyszłym roku

Figa. 43. Odmłodzenie krzewu aronii: 1 - stary krzew; 2 - radykalne przycinanie

Wielu ogrodników nazywa rośliny tej kultury aronią. Jest to oczywiście możliwe, ale tylko nieprawda. Jarzębina należy do rodzaju Sorbus, a aronia tworzy własny rodzaj Aronia.

Lepiej nie urazić ani jednego, ani drugiego i nazywać każdego po imieniu.

Aronia czarna z natury jest krzewem typowym. Rośnie silnie od najmłodszych lat. Z korzenia pojawia się dużo wzrostu. Pozwólcie - w krzakach będzie 50, a nawet więcej gałęzi. Jej fundament się rozszerzy. A gałęzie wzniosą się wysoko, wyprzedzając się nawzajem. Znak trzymetrowy został przekreślony. Korona zgęstnieje. Owocnikowanie przeniesie się na obrzeża - do obszaru dobrego oświetlenia. Wewnątrz będzie pusty. Plony owoców na jednostkę powierzchni będą niewielkie.

Aby temu zapobiec, przejmij kontrolę nad sytuacją. Ale nie zmuszaj rośliny. Nie zmuszaj go do wzrostu jak drzewo. Niech pozostanie krzakiem, ale dostosuj liczbę gałęzi i siłę ich wzrostu do potrzeb i wygodnie. Upewnij się, że gałęzie są zawsze młode, mocne; aby nie było cieniowania; tak, aby cała korona była nasycona owocami, a nie tylko jej wierzchołek i trochę obrzeża. Wszystkie prace związane z przycinaniem należy wykonywać wiosną.

Przygotowanie do zimy

Aronia jest uprawą odporną na zimno, w większości regionów znosi zimę bez specjalnych osłon. Dodatkowe środki techniki rolniczej mają na celu pomóc aronii silnie wyjść z zimowego spoczynku, szybko rosnąć, a jesienią dać wysoki plon pożytecznych jagód.

Pielęgnacja aronii przed zimą:

1. Nawilżający. Jeśli jesień jest sucha, aronia będzie potrzebowała tylko jednego, ale obfitego podlewania. Pod dorosłą roślinę wprowadza się od 20 do 40 litrów wody w rzucie korony.
2. Rozluźnienie i ściółkowanie zatrzymują wilgoć i zapewniają prawidłowe oddychanie korzeni. Warstwa wierzchnia o grubości 5–10 cm zabezpieczy je przed przemarzaniem podczas zmiennych warunków pogodowych.
3. Świerkowe gałęzie używane jako schronienie lub ściółka iglasta odstraszają gryzonie.

W warunkach ostrych zim schronienia potrzebują nawet dorosłe krzewy aronii. W przypadku kultury mrozoodpornej wystarczy zgiąć się do ziemi łukiem do 20 cm.W tym celu stosuje się drewniane tarcze, ciężkie gałęzie drzew. Padający śnieg niezawodnie zapobiega zamarzaniu jeżyny. Jeśli jest mało opadów, rośliny są pokryte ziemią lub liśćmi.

Wybór miejsca

Wysokie odmiany są umieszczane na obwodzie stanowiska, w przeciwnym razie drzewo będzie zacieniać inne rośliny. Ponieważ jarzębina jest odporna na zimę, często przeznaczana jest na nią północna strona.

Roślina równie dobrze znosi cień i słońce, uwielbia tereny wilgotne, ale występowanie wód gruntowych nie powinno przekraczać 1 m.

Najlepszą glebą dla jarzębiny jest żyzna glina, która przez długi czas zatrzymuje wodę, chociaż drzewo rośnie również na mniej odżywczych glebach. Na glebach zasadowych rozwija się słabo, glinę piaszczystą należy nawozić. Kwaśne gleby alkalizują - będziesz potrzebować od 200 g do 1 kg mąki wapiennej lub dolomitowej.

Przeszczep jarzębiny

Możesz nie tylko sadzić jarzębinę w tym samym miejscu, ale także przeszczepiać. Ale możesz przeszczepić tylko roślinę, która nie ma więcej niż pięć lat. Zasadniczo przeszczep i wstępne lądowanie przeprowadza się w ten sam sposób. Mimo to dojrzałe drzewa można przesadzać, ale będzie to znacznie trudniejsze. Najlepiej zrobić to późną jesienią, kiedy drzewo jest już w spoczynku. Na zewnątrz w tym czasie temperatura powinna już wynosić od 0 do -15 stopni, ale nie niżej. Przesadzane drzewo musi mieć co najmniej trzy metry długości. Wykopanie drzewa będzie trudne, ale musisz to zrobić ostrożnie. Wszystkie długie i duże korzenie należy przyciąć przed przesadzeniem. Ale gliniasta grudka, która była na korzeniach, musi koniecznie pozostać podczas przeszczepu. Otwór do sadzenia powinien być o pół metra szerszy niż średnica korzeni razem z ziemią. Na dnie wykopu konieczne jest ułożenie warstwy drenażowej. Po posadzeniu ziemia jest ubijana i podlewana. Ogólnie rzecz biorąc, sadzenie jesienne to najbardziej optymalny czas na sadzenie jarzębiny. W tym czasie dobrze się zakorzenia i łatwo toleruje zimowe przymrozki. Ponieważ wystarczy na to jesienna wilgoć, ogrodnik nie będzie musiał tracić energii na podlewanie rośliny.Drzewo posadzone jesienią będzie miało kilkakrotnie wyższą odporność niż drzewo sadzone wiosną, aw rozwoju podczas sadzenia jesiennego jarzębina wyprzedza wiosnę i odpowiednio wcześniej da żniwo. Ogólnie rzecz biorąc, nie musisz zbytnio dbać o jarzębina, najważniejsze jest to, że początkowo wybrałeś odpowiednią sadzonkę, przygotowałeś ją i posadziłeś zgodnie ze wszystkimi zasadami. Cały przyszły rozwój i plon tego wspaniałego drzewa zależy od posadzenia. Zasadniczo, jeśli początkowo zrobiłeś coś źle lub nie wybrałeś odpowiedniego miejsca, to jarzębina może zostać przeszczepiona, ale jednocześnie wszystkie poprzednie błędy muszą zostać poprawione. Ogólnie jarzębina może rosnąć w Twojej witrynie przez kilka dziesięcioleci i prawie nieprzerwanie owocuje, zachwycając wszystkich miłośników tej bardzo przydatnej jagody ogromną liczbą owoców.

Odmładzające przycinanie krzewów rokitnika

Na zdjęciu rokitnik zwyczajny

Przycinanie rokitnika ma głównie charakter sanitarny, konieczne jest również terminowe usuwanie odrostów korzeni. Jeśli nie zwrócisz na nie uwagi, zamiast dwóch lub trzech drzew dostaniesz w rekordowym czasie prawdziwy „gaj”, z którego będzie niezwykle trudno się go pozbyć.

Rokitnik jest rośliną dwupienną i nie można zmienić podłogi drzewa przez cięcie. Rośliny męskie wyróżniają się „obiecującymi” dużymi pąkami, z których czasami korzystają pozbawieni skrupułów sprzedawcy. Rokitnik daje dobre plony, gdy w „haremie” jednej rośliny męskiej znajduje się 5-6 roślin żeńskich. Jeśli nie ma wystarczającej ilości miejsca na kilka drzew, możesz przeszczepić gałązkę rośliny męskiej w koronę rośliny żeńskiej. Istnieją odmiany rokitnika, które różnią się wysokością drzewa, wielkością owoców i ich odcieniami - od jasnopomarańczowego do prawie czerwonego i teoretycznie od rokitnika, a także od jabłoni jest to możliwe zrobić „drzewo ogrodowe”.

Umieszczając rokitnik w ogrodzie należy pamiętać, że jest to roślina zapylana przez wiatr, a dla dobrego zawiązania owoców koronę należy zdmuchnąć wiatrem. W zatłoczonych warunkach nie można liczyć na wysokie plony.

Krzew ten jest podatny na zgrubienie i odsłanianie gałęzi. Dlatego konieczne będzie odmładzające przycinanie rokitnika, początkującym najlepiej łączyć trzebież ze zbiorem, wycinanie niektórych gałęzi z owocami i „zrywanie” ich w domu, w spokojnej atmosferze.

Owoce rokitnika zakonserwowane są na gałęziach po opadnięciu liści, a nawet zimą. Trzeba jednak pomyśleć o ochronie upraw przed ptakami, czasem już we wrześniu przybywają kosy i jemiołuszki.

Obejrzyj film „Przycinanie rokitnika”, aby lepiej zrozumieć, jak wykonać to odpowiedzialne wydarzenie:

Jak przycinać aronię i rokitnik zwyczajny

Zarówno aronia, jak i rokitnik to dość wysokie krzewy. Dlatego przy przycinaniu aronii, podobnie jak przy przycinaniu odmładzającym rokitnika, nie można obejść się bez drabiny. Aby nadać krzakom zgrabny kształt, zaleca się skrócenie gałęzi na mniej więcej tej samej wysokości. Cięcie rokitnika, podobnie jak aronii, jest konieczne, aby prądy powietrza swobodnie wnikały w koronę dla lepszego zapylenia i przewietrzenia krzewu.

Dlaczego jesienią trzeba ścinać jarzębinę

Profesjonalni ogrodnicy zalecają przycinanie większości krzewów wczesną wiosną, zanim w roślinach zacznie płynąć sok. Zwykle okres ten przypada na marzec lub początek kwietnia, czyli tak zwany śnieg. Ale po prostu nie każdy ma w tej chwili możliwość odwiedzenia swojego ogrodu. Z drugiej strony, na początku wiosny i bez tego jest dość kłopotów i często odkładania przycinania, brakuje odpowiedniego momentu. W takim przypadku nie musisz chwytać sekatora i kończyć pracy jesienią, w przeciwnym razie utrata wilgoci przez otwarte rany ciętych gałęzi może być śmiertelna dla rośliny.

Usuwanie pędów aronii, które pojawiają się u nasady krzewu, przeprowadza się przez cały sezon i jest całkowicie bezbolesne dla rośliny.