Róża parkowa: rośnie i pielęgnuje w otwartym polu.

Róże są bardzo rozpoznawalną rośliną, idealną do każdego ogrodu i występują w różnych kształtach, od tradycyjnych krzewów i pnączy po miniaturowe pojemniki. Niektóre gatunki kwitną raz w sezonie, podczas gdy inne kwitną przez całe lato. Wyróżniają się delikatnością, aromatem i nie wymagają szczególnej uwagi i pielęgnacji. Różnorodność kolorów i wielobarwność tych kolorów nie pozostawi nikogo obojętnym!

Opis i cechy róż w parku

Róże parkowe to grupa, która skupia trzy główne typy roślin: ozdobne owoce dzikiej róży, nowoczesne hybrydy i starożytne róże. Cechą wspólną wszystkich roślin jest ich krzewiasty wygląd i zdolność do zimowania na zewnątrz nawet w niskich temperaturach.

Aby szczegółowo zrozumieć, co to jest - róże w parku, rozważ ich główne cechy:

1. Wysokość różnych odmian roślin może wynosić od 1,5 m do 2,5 m.
2. System korzeniowy jest potężny, jego długość może dochodzić do 2 m.
3. Gałęzie rośliny pokryte są wieloma ostrymi cierniami.
4. Liście rośliny są gęste, zielone. Liście są małe, owalne.
5. Kwitnienie jest obfite, trwa 3-4 tygodnie i powtarza się co roku od maja do końca czerwca. Niektóre odmiany kwitną ponownie w sierpniu.
6. Kwiaty składają się z dużej liczby płatków, ściśle przylegających do siebie.
7. Róże mają kolor od białego do jasnofioletowego. Istnieją odmiany o żółtych i pomarańczowych kwiatach.
8. Kwiaty mają delikatny i przyjemny aromat.
9. W miejscu suszonych pąków powstają owoce. W zależności od odmiany są okrągłe lub owalne i mają inny kolor. W niektórych odmianach owoce są jadalne.

Czy wiedziałeś? Róża C jest najmniejszą na świecie. Jego wysokość to 12 cm, a średnica kwiatka to 1 cm.

Stare i nowe odmiany tych roślin zostały wyhodowane w różnych krajach na całym świecie.

Do najpiękniejszych odmian należą róże parkowe o następujących nazwach:

• Remi Martin, Francja;

  

• Złote Święto, Anglia;

  

• Martin Frobisher, Kanada;

  

• Kardynał de Richelieu, Francja;

  

• John Franklin, Kanada;

  

• Prairie Joy, Kanada;

  

• Benjamin Britten, Anglia;

  

• Henry Kelsey, Kanada;

  

• Rose rugosa (Rosa rugosa), Anglia;

  

• Alexander MacKenzie, Kanada;

  

• Centifolia (Rosa centifolia), Francja;

  

• Morden Blush, Kanada;

  

  Przeczytaj także:  Kwiat Gelenium - sadzenie i pielęgnacja na otwartym polu
• Katedra w Winchester w Anglii.

  

Opis

Krzew osiąga półtora metra. Pąki pojawiają się wcześnie, kwitną obficie i długo (ponad miesiąc). Kolor kwiatów zwykle mieści się w zakresie od białego do ciemnofioletowego

, kolory pomarańczowy lub żółty są nieco mniej powszechne. Na poniższym zdjęciu można podziwiać piękno róż w parku frotte, jeden kwiat może składać się ze 150 płatków, co nie jest nieodłączne dla żadnego innego rodzaju róży.

Róże parkowe uwielbiają przestronne nasadzenia, ponieważ rosną nie tylko na wysokości, ale także na szerokości. We Francji i Anglii rośliny nie potrzebują schronienia, ale w Rosji większość odmian róż parkowych czeka na zamknięcie w zimnych porach roku. Na środkowym pasie można pozostawić otwarte tylko róże specyficzne dla gatunku, zbliżone do dzikich, na przykład różę szarą i pomarszczoną, a także gatunki zbliżone do róży, ale mające podwójne kwiaty.

Róże w parku są bardziej bezpretensjonalne, jeśli wyhodowany w Kanadzie

... Takie odmiany są mrozoodporne i nie wymagają schronienia, pod warunkiem, że miejsce:

• położony w stosunkowo spokojnej okolicy,
• nie ma wysokich wód gruntowych,
• robi się słońce,
• jest przetwarzane poprawnie.

Jednak pod osłoną Kanadyjczycy zapewniają obfitsze kwitnienie.

Odmiany francuskiej, angielskiej, niemieckiej selekcji róż parkowych wymagają gięcia i schronienia, wśród nich są stare i współczesne róże krzewiaste.

Klasyfikacja róż w parku

Istnieje wiele odmian róż parkowych. Niektóre były znane kilka wieków temu, inne wyhodowano całkiem niedawno.

Ale zgodnie z ogólnie przyjętą klasyfikacją wszystkie te odmiany można podzielić na dwa typy:

• po kwitnieniu - kwitnienie obserwuje się raz w roku w przedziale czasowym od maja do czerwca;
• ponowne kwitnienie - może kwitnąć w czerwcu i ponownie w sierpniu, zostały sztucznie wyhodowane przez hodowców.

Ważny! Kiedyś kwitnące róże parkowe są bardziej odporne na zimno i wymagają zachowania zeszłorocznych pędów do następnego kwitnienia.

Odmiany kwitnące są podzielone na trzy grupy:

• mrozoodporne dywaniki (hybrydy) - można je znaleźć zimą bez schronienia;
• odporne na zimno róże kanadyjskie - zima bez schronienia, jeśli zima nie jest zbyt ostra, ale przy silnych mrozach potrzebują ochrony;
• odmiany o niskiej odporności na mróz - koniecznie wymagają schronienia na zimę.

Sadzić kwiatki

Róże parkowe można sadzić pojedynczo lub w grupach. Z tych kwiatów możesz uformować całe żywopłoty. Sadzenie roślin nie jest trudne, ale wymaga dodatkowej pracy i przestrzegania prawidłowej kolejności czynności.

Optymalne wyczucie czasu

Te kwiaty rosną na zewnątrz, więc należy je sadzić w ciepłym sezonie. Możesz rozpocząć sadzenie krzewów od maja i prowadzić do połowy jesieni.

Aby uzyskać dobre ukorzenienie i wzrost, lepiej sadzić rośliny pod koniec września lub nawet na początku października. W takim przypadku będą miały czas na wyrośnięcie korzeni i będą silniejsze i bardziej rozwinięte w porównaniu do kwiatów sadzonych wiosną.

Praca przygotowawcza

Aby krzewy zapuściły korzenie i lepiej się zakorzeniły podczas sadzenia na miejscu, musisz przygotować glebę i same sadzonki.

Przed sadzeniem roślin zaleca się wykonanie kilku obowiązkowych czynności:

• miesiąc przed sadzeniem wykop ziemię na miejscu na głębokość około 60 cm;
• dodać do gleby nawozy mineralne i organiczne, aby wzbogacić ją we wszystkie niezbędne składniki odżywcze;
• jeśli nie można natychmiast posadzić sadzonek, ich korzenie należy zanurzyć w wodzie lub owinąć wilgotną szmatką, aby zapobiec ich wysychaniu;
• Na 2 tygodnie przed sadzeniem wykopujemy w ziemi dołki o średnicy 90 cm i głębokości ok. 70 cm Wgłębienia powinny być szerokie tak, aby wpasowały się w nie wyprostowane korzenie sadzonek.

Ogrodnicy uprawiają również odmiany róż, takie jak:

Technologia lądowania

Po przygotowaniu działki i sadzonek można przejść bezpośrednio do sadzenia kwiatów. Ten proces nie jest trudny, ale wymaga przestrzegania pewnych zasad.

Poniżej przedstawiono instrukcje krok po kroku dotyczące sadzenia róż w parku:

1. Odległość między sąsiednimi krzewami w tym samym rzędzie powinna wynosić 1–1,5 m, aby dorosłe rośliny nie rosły blisko siebie.
2. Odległość między rzędami krzewów powinna wynosić co najmniej 3 m.
3. Wymieszaj glebę uzyskaną przez kopanie dołów z obornikiem.
4. Wlej trochę tej mieszanki do każdego rowka i dobrze zalej wodą.
5. Przycinaj obite i uszkodzone korzenie sadzonek nożycami. Przycinaj końcówki naziemnej części pędów, pozostawiając na każdym z nich troje oczu.
6. Umieść korzenie sadzonki w dołku, rozłóż je i posyp ziemią. Dobrze ubij glebę wokół roślin.
7. Podlewaj rośliny i spuść je na wysokość 20–25 cm.
8. Jeśli sadzenie odbywa się jesienią, ściółkuj glebę wokół krzaków. Jako ściółkę można użyć torfu lub posiekanej słomy.

Czy wiedziałeś? Najstarszy krzew róży rośnie w niemieckim mieście Hildesheim w pobliżu katedry. Roślina ma około 1000 lat.

Jeśli krzewy roślin mają tworzyć żywopłot, sadzi się je bliżej siebie.Odległość między rzędami wynosi 50–70 cm, a między sąsiednimi roślinami w tym samym rzędzie - do 1 m.

Najlepsze odmiany róż floribunda dla regionu moskiewskiego

Arthur Bell

Wiodąca odmiana w rankingu, uznawana przez ogrodników za jedną z najlepszych w warunkach klimatycznych regionu moskiewskiego. Został wyhodowany ponad 60 lat temu w Irlandii Północnej. Wśród głównych zalet: minimalna pielęgnacja, długie kwitnienie, zimotrwalosc, brak chorób i oczywiście piękny wygląd. Odcień pąków jest bladożółty. Tworzy świąteczny nastrój w okresie kwitnienia i dobrze kontrastuje z klasycznymi odcieniami róż.

Pąki są duże. Rozpuszczając się, stają się bujnymi półpełnymi kwiatami, składającymi się z 20 płatków. Szerokość krzewów 80 cm, wysokość do 1 metra. Liście są ciemnozielone, duże, o błyszczącej powierzchni, odporne na szkodniki i choroby. Zapach jest bardzo bogaty, owocowy. Pod względem intensywności aromatu wyprzedza inne floribundy. Kwitnie od czerwca do listopada.

Podczas lądowania wybiera się spokojne miejsce. Według opinii kwiaty utrzymują się nawet w okresie obfitych, długotrwałych opadów. Mrozoodporność odmiany do - 28 °. Rośnie dobrze nie tylko na środkowym pasie, ale także na północy. Róże nadają się do aranżacji klombów, ozdabiania poszczególnych obszarów witryny, wyglądają luksusowo zarówno osobno, jak iw połączeniu z innymi roślinami.

Leonardo da Vinci

Odmiana, która zajęła drugie miejsce w rankingu, należy do rozbudowanej grupy roślin floribunda. Został wybrany 25 lat temu i nie bez powodu otrzymał swoją nazwę na cześć wielkiego artysty. Róża z wyjątkowym pączkiem jest wspaniałą ozdobą witryny i bardzo często staje się głównym akcentem w projekcie. Kwiaty frotte o jasnoróżowym odcieniu. Krzew dorasta do 100 cm wysokości, jest dość mocny i wytrzymały. Liście są ciemnozielone z błyszczącym przelewem.

Zaletą jest to, że kwiaty nie blakną pod wpływem promieni słonecznych, zachowując jednocześnie intensywny odcień. Zapach jest lekki, delikatny, z nutą owocową. Oprócz atrakcyjności wizualnej, odmiana wyróżnia się maksymalną odpornością na choroby, długotrwałe deszcze, mrozy. Głównym warunkiem długiej żywotności jest ochrona przed przeciągami. W połączeniu z odpowiednią pielęgnacją ogrodnicy mają zagwarantowane obfite i długotrwałe kwitnienie.

Leonardo da Vinci jest uniwersalny. Można go sadzić jednym krzewem lub tworzyć grupy innych odmian. Róże świetnie wyglądają na kwietniku lub w smukłej linii, tworząc „żywą” obwódkę. Według opinii kwiaty nie kruszą się, a krzew wygląda bardzo schludnie do końca sezonu. Odmiana nie wymaga zwiększonej pielęgnacji, szkodniki pojawiają się bardzo rzadko.

Cechy uprawy i pielęgnacji

Róża parkowa nie wymaga kompleksowej i skrupulatnej pielęgnacji. Jest w stanie wytrzymać niskie temperatury powietrza i jest dobrze zapylany przez owady, a rozmnażanie kwiatów nie jest trudne.

Najstaranniejszej pielęgnacji wymagają młode krzewy róż, które nie osiągnęły wieku 3 lat. Wymagają ścisłego przestrzegania zaleceń opisanych poniżej i wymagają regularnego spulchniania gleby. Przyjrzyjmy się bliżej ogólnym zaleceniom dotyczącym pielęgnacji i uprawy wszystkich róż w parku.

Lokalizacja i optymalne warunki

Rośliny można uprawiać w różnych warunkach, ale aby uzyskać bujne i regularne kwitnienie, należy wziąć pod uwagę specyfikę lokalizacji działki z kwiatami.

Ważny! Jeśli gleba dla róż jest piaszczysta, dodaje się do niej torf i kompost, a jeśli jest gliniasta, dodaje się piasek, torf i kompost.

Oto kilka wskazówek dotyczących wyboru miejsca do sadzenia:

• rośliny potrzebują dobrego oświetleniadlatego lepiej sadzić je na otwartych przestrzeniach. Róże mogą rosnąć w półcieniu, ale w tym przypadku kwitnienie nie będzie tak obfite;
• nie można sadzić róż parkowych w pobliżu drzew. Korzenie krzewów nie będą miały wystarczającej ilości składników odżywczych do normalnego wzrostu, ponieważ drzewa będą pobierać większość mikroelementów z ziemi;
• gleba powinna mieć średnią kwasowość;
• teren z roślinnością powinien być chroniony przed wiatremkwiaty słabo rosną i kwitną w przeciągu;
• niemożliwe jest, aby wody gruntowe znajdowały się bliżej niż 1 m od powierzchni ziemi na obszarze z kwiatami - korzenie krzewów w tym przypadku zostaną podmokłe i zgniją;
• nie zaleca się sadzenia róż parkowych w pobliżu innych pachnących roślinaby nie mieszać smaków.

Podlewanie i karmienie

Rośliny lepiej znoszą suszę niż zbyt wilgotna gleba. Ale dla normalnego rozwoju konieczne jest obfite podlewanie krzewów róż parkowych wiosną i latem. W tym okresie rośliny zużywają dużo energii na wzrost i kwitnienie.

Czy wiedziałeś? Róża odmiany Chameleon, wyhodowana w Japonii, w ciągu dnia zmienia kolor płatków z jaskrawoczerwonego na biały.

Rozważ podstawowe zalecenia dotyczące podlewania:

• podlewanie powinno odbywać się wcześnie rano lub wieczorem, gdy słońce już zachodzi;
• jeśli pogoda jest sucha, należy latem podlewać róże 2-3 razy w tygodniu;
• na jeden krzak musisz wydać 1-2 wiadra wody;
• podczas podlewania konieczne jest osiągnięcie głębokiej wilgotności gleby, podlewanie powierzchniowe nie zapewni korzeniom kwiatów wymaganej ilości wilgoci;
• musisz podlewać rośliny u nasady, aby woda nie dostała się na liście i kwiaty;
• na początku jesieni róże parkowe przygotowują się do zimowego okresu spoczynku, więc we wrześniu należy przestać je podlewać.

Rośliny pobierają z gleby dużą ilość składników odżywczych, których potrzebują do prawidłowego wzrostu i obfitego kwitnienia. Dlatego gleba w pobliżu krzaków musi być stale wzbogacana niezbędnymi substancjami za pomocą nawozów. Opatrunek wierzchni należy nakładać przez cały okres wzrostu i kwitnienia.

Poniżej przedstawiono podstawowe zasady nawożenia róż parkowych:

• dla dobrego wzrostu i tworzenia zielonej masy wiosną rośliny są karmione obornikiem i nawozami zawierającymi żelazo, bor i magnez;
• w celu wzmocnienia korzeni pod koniec lata stosuje się nawozy zawierające wapń, potas i fosfor;
• wczesną jesienią krzewy podlewa się u nasady płynnym roztworem superfosfatu i monofosforanu potasu;
• aby wzbogacić glebę w mikroelementy, w październiku pod rośliny wprowadza się zgniły kompost.

Będziesz chciał wiedzieć, które odmiany róż są najbardziej pachnące i pachnące, a które najmniejsze.

Reprodukcja

Róże parkowe są łatwe do rozmnażania. Tę procedurę najlepiej wykonywać wiosną, ale niektóre czynności przygotowawcze należy wykonać jesienią. Rozważ metody rozmnażania róż parkowych i ich krótki opis.

1. Warstwy. Boczne łodygi rośliny są pochylone do samego podłoża i zamocowane w tej pozycji. Z góry pochylone pędy są posypywane ziemią w celu ukorzenienia. Oddziały są w tej pozycji przez cały rok - do przyszłej wiosny. Następnie ukorzenione gałęzie są ostrożnie oddzielane od krzewu macierzystego i przeszczepiane na stałe.

   

2. Bygrowth. Krzewy róż parkowych stale tworzą młode pędy. Kiedy pęd osiąga wiek 1 roku, oddziela się go od rodzicielskiego krzewu i sadzi oddzielnie. W takim przypadku jego łodyga musi zostać skrócona o jedną trzecią.

   

3. Dzieląc krzew. Zabieg można przeprowadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Za pomocą sekatora krzew róż w parku dzieli się na dwie części. Każdy z nich musi mieć korzenie i co najmniej jedną łodygę. Jedna z części krzewu pozostaje w tym samym miejscu, a druga jest przeszczepiana w inne miejsce.

   

4. Sadzonki. Do tej metody rozmnażania odpowiednie są sadzonki zielone lub zdrewniałe. Sadzonki zielone należy wycinać z krzewu na początku okresu kwitnienia, a zdrewniałe - jesienią. Po ścięciu zakopuje się je w piasku w celu ukorzenienia, a wiosną przesadza na stałe miejsce.

   

   Przycinanie i okrywanie róż na zimę

   Aby krzewy zachowały atrakcyjny i kwitnący wygląd, należy je corocznie formalnie przycinać.Nie tylko pomoże nadać krzewowi piękny kształt, ale także zwiększy liczbę pąków w okresie kwitnienia. Najlepiej przeprowadzić tę procedurę w kwietniu.

   Ważny! Po raz pierwszy przycinanie można przeprowadzić dopiero 2 lata po posadzeniu krzewów.

   Rozważ podstawowe zasady przycinania rośliny:

   • w razie potrzeby możesz usunąć uszkodzone i wysuszone gałęzie;

   na zdrewniałych gałęziach powstają kwiaty, dlatego liczba takich gałęzi powinna być maksymalna;

5. pędy należy przyciąć tak, aby pozostało na nich co najmniej 6 pąków;
6. jeśli chcesz odmłodzić krzew róż w parku, to jego stare łodygi należy odciąć blisko samej ziemi. W tym przypadku zaczynają szybko rosnąć;
7. aby przycinanie nie zaszkodziło roślinie, wszystkie punkty cięcia należy ostrożnie pokryć farbą olejną.



Niektóre odmiany róż parkowych można uprawiać nawet w regionach o surowym klimacie. Mogą łatwo hibernować pod lekkim schronieniem i nie zamarzać. Ale młode krzewy są bardziej podatne na niskie temperatury, dlatego na zimę należy je szczególnie ostrożnie przykrywać.

Podstawowe zasady przygotowania róż parkowych na okres zimowy są następujące:

• krzewy należy przykryć ziemią do wysokości około 25 cm;
• gałęzie powinny być lekko zgięte i owinięte grubym papierem rzemieślniczym, aby chronić je przed niskimi temperaturami, wiatrem i zbyt jasnym wiosennym słońcem;
• gdy temperatura powietrza spada poniżej –8 ° С, zarośla pokrywają świerkowe gałęzie (gałęzie iglaste);
• jeśli temperatura powietrza nie jest zbyt niska (około 0 ° C), wówczas w wiacie należy wykonać wylot dla krzewów, aby nie tworzyła się na nich pleśń.

Dowiedz się bardziej szczegółowo, kiedy i jak przycinać róże, a także jakie są zasady przycinania róż na zimę.

Ponowne kwitnienie

Wśród najbardziej znanych odmian wyróżniają się następujące uprawy:

A. Mackenzie scrub (Kanada)

Krzew mocny, prosty do dwóch metrów, umiarkowanie kolczasty, liście złożone z 7 liści, struktura matowa. Kwitnie miękkimi, różowo-czerwonymi podwójnymi kwiatostanami, składającymi się z 40-50 płatków. Wielkość jest średnia, kształtem przypomina starą, kwiaty utrzymują się długo, blakną na słońcu. Krzew w stroju kwitnącym jest bardzo piękny, ale nie ma zapachu. Ale cieszy oko przez całe lato, rzadko choruje. Rozmnażanie odbywa się przez sadzonki. Wytrzymuje mróz do 40 stopni, nie można go przykryć. Wiosną należy przycinać martwe pędy, co nie wpływa na obfite kwitnienie. Zapewnij obfite kwitnienie, zakrywając krzew i pochylając pędy. Sadzenie najlepiej wykonywać w tle, ponieważ roślina jest wysoka.

Fisherman's Friend® Scrub (Wielka Brytania)

Kwiaty fioletowo-szkarłatne lub fioletowe, gęsto pełne z aksamitnym efektem, duże. Zwykle samotny, utrzymuje się do 5 dni, dobrze znosi wilgoć. Mają silny przyjemny aromat. Doskonale współgrają z błyszczącymi, ciemnozielonymi, lekko „pomarszczonymi” pięknymi liśćmi, które składają się z 7 liści. Pędy, a nawet liście z tyłu pokryte są ostrymi cierniami, dlatego lepiej nie zbliżać się do róży bez rękawiczek. Wysokość krzewu wynosi od 1 metra do 1,2. Wymaga zapobiegania chorobom na początku lata, zimą - w schronisku.

Moje Hammarberg Hybrid Rugosa (Szwecja)

Kwiaty są duże, podwójne, ciemnoróżowe o bogatym aromacie. Pojedynczy kwiat długo nie cieszy oka, deszcz może uszkodzić płatki. Liście składają się z 8 listków, średnio błyszczących, pomarszczonych. Kolce są gęsto ułożone. Wysokość krzewu sięga 1,5 metra. Nie potrzebuje schronienia, ponieważ nie jest podatny na przemarzanie. Nie wymaga specjalnej opieki, choroby są nieobecne, rozmnażanie następuje przez pędy.

Morden Centennial Scrub (Kanada)

Wysokość krzewu sięga 1,2 metra. Kwiaty frotte z 45 płatkami, o średnicy 8 cm, jasnoróżowe kwiaty są zbierane w kwiatostany po 3 sztuki. Ta róża słabo pachnie. Na początku otwierania pąka kwiaty są bardzo piękne, ale pod koniec otwierają się w środku, w rzadkich przypadkach tak się nie dzieje.Obfite kwitnienie występuje w czerwcu i sierpniu-wrześniu, po 5 dniach kwiat więdnie. Kwiaty należy odcinać, gdy płatki latają dookoła, jeśli nie zostanie to zrobione, pojawią się owoce, które nie wpłyną najlepiej na kwitnienie.

Liście składają się z 7 liści, duża, matowa struktura, kolce na pędach są rzadkie. Choroba jest niezwykle rzadka. Sadzenie i rozmnażanie odbywa się przez sadzonki bez większego wysiłku. Wytrzymuje mrozy do 45 stopni, ale jeśli przykryjesz i schylisz się, zakwitnie obficie.

Peeling Prairie Joy (Kanada)

Rośnie w wysokim i gęstym buszu, osiągając 1,5 metra. Liście mają matową strukturę, młode mają bordowy kolor, który przechodzi w ciemnozielony niebieskawy odcień, składa się z 7 liści. Niezbyt kłujące, ponieważ cierni jest niewiele. Kwitnie przez całe lato delikatnymi, różowymi podwójnymi kwiatami o pięknym kształcie, które pojawiają się w kwiatostanach. Kwiaty utrzymują się na pędach około 5 dni, deszcz wpływa na nie niekorzystnie, dlatego nie wyklucza się gnicia. Mają słaby aromat. Aby pobudzić ponowne kwitnienie, usuwa się zwiędłe kwiaty. Krzew nie jest podatny na choroby. Sadzenie służy do żywopłotów. Wytrzymuje do 40 stopni, ale kwitnie bardziej obficie pod przykryciem i kaczką.

Wśród róż parkowych, które kwitną jednorazowo, najpopularniejsze odmiany to:

Centifolia (Francja)

W miesiącu, w którym występuje kwitnienie, bladoróżowy kolor kwiatów zmienia się w prawie biały z powodu wypalenia. Początkowo kwiat ma kształt kielicha, po czym pręciki otwierają się do oka. Odpada po około 4 dniach. Kwitnie bardzo obficie, aromat wyczuwalny kilkanaście metrów dalej. Często pąki są dotknięte szarą zgnilizną, ale ze względu na obfitość kwiatów jest niewidoczna. Liście są matowe, w kolorze jasnozielonym.

Ciernie są małe, rzadkie. Jeśli dotkniesz tej róży parkowej bez rękawiczek, drzazgi pozostaną na skórze. Owoce powstają, ale nie dojrzewają. Krzew osiąga 1,5 metra. Nie musisz przykrywać, rozmnażanie odbywa się przez pędy. Sadzenie odbywa się wzdłuż ogrodzenia, ponieważ rośnie ogromnie i nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Peeling Poppius

Kwiaty o mocnym aromacie, półpełne, średniej wielkości, w kolorze różowym. Liście składają się z 8 listków, matowa struktura. Krzew jest bardzo ciernisty. Wysokość sięga ponad 1,5 metra, nie wymaga podparcia. Kwitnie wcześnie w okresie półksiężyca, zawiązując owoce, które po osiągnięciu dojrzałości nabierają bordowego koloru. Odporny na mróz, nie trzeba go przykrywać. Rozmnażanie odbywa się przez pędy. Ze względu na swoją wielkość ta odmiana róży parkowej może być sadzona wzdłuż ogrodzenia.

Pimpinellifolia plena

Kremowo-biała róża o mocnym aromacie i półpełnych kwiatach. Osiąga wysokość 1,5 metra, nie wymaga podparcia. Kwitnie raz na 12 dni z jajnikiem owoców, które dojrzewają do prawie czarnego. Liście składają się z 8 listków o matowej strukturze. Krzew pokryty częstymi cierniami. Odmiana mrozoodporna, nie wymaga schronienia. Propagowane przez pędy. Lądowanie odbywa się wzdłuż ogrodzenia.

Hybrid Rugosa (Kanada)

Odmiana o pięknych, różowych, pełnych kwiatach o silnym aromacie. Obfite kwitnienie w ciągu miesiąca, nawet jeśli na pąki wpływa szara pleśń, która występuje w deszczowe lato. Liście matowe lekko pomarszczone, pędy z gęstymi cierniami. Dorasta do prawie 2 metrów długości. Nie potrzebuje schronienia na zimę, toleruje mrozy. Rozmnażanie odbywa się przez pędy, sadzenie odbywa się wzdłuż ogrodzenia.

Aby róże cieszyły się ich wyglądem, powinieneś poznaj niektóre niuanse:

Piękne róże w parku zachwycą Cię obfitym kwitnieniem przez długi czas, jeśli zapewnisz właściwą pielęgnację, znaleźć słoneczne miejsce

z oddychającą ziemią.

Zasadniczo róża parkowa jest uprawianą owocem róży.Rośnie jako wspaniały, potężny krzew, przyciągając koneserów bujnego kwitnienia i owocowania. Jest wytrzymały i dekoracyjny. Tak więc przedmiotem naszych badań jest róża parkowa: sadzenie i pielęgnacja

za kwiatem.

Czy wiesz, jakie są róże w parku? W klasyfikacji ogrodów nie ma takiego pojęcia, niemniej jednak nazwa ta jest używana w życiu codziennym, jednak jej znaczenie zależy od warunków klimatycznych. Więc jakie róże są różami parkowymi w Rosji?

Należy zauważyć, że róże w parku będą doskonałym dodatkiem do projektu krajobrazu letniego domku.

Zapobieganie i kontrola szkodników i chorób

Róże parkowe są uprawiane na wolnym powietrzu, dlatego należy zwrócić uwagę na zapobieganie pojawianiu się możliwych chorób i szkodników.

Najczęściej przy uprawie roślin pojawiają się następujące problemy:

Najlepsze odmiany róż Austin dla regionu moskiewskiego

Księżniczka Małgorzata

Roślina ozdobna, uznana przez ogrodników i ekspertów za najlepszą odmianę róż Austin do uprawy w regionie moskiewskim, została wyhodowana w 1999 roku i nazwana na cześć wnuczki królowej Szwecji, która lubiła uprawę kwiatów. Staje się pierwszym w tej kategorii rankingowej. Róża należy do najbardziej odpornych i zdrowych grup i może rosnąć w trudniejszych warunkach niż przeciętny pas Rosji. Pąki są duże, otwierające się w obszerne kwiaty o morelowo-pomarańczowym odcieniu. Są gęsto podwójne i mają do 120 płatków w jednej misce. Krzew osiąga 2 metry wysokości. Na łodydze praktycznie nie ma kolców.

Aromat jest bogaty, mocny, z ledwo wyczuwalną nutą owocową. Odmiana jest wszechstronna i nadaje się do różnych celów. Może to być nasadzenie pojedyncze lub kompozycja kilku ozdobnych kwiatów i krzewów. Róża jest cudownym wycięciem, z którego powstają wspaniałe bukiety.

Według respondentów odmiana jest idealna do warunków klimatycznych regionu moskiewskiego. Nie wymaga specjalnych warunków, wzmocnionej pielęgnacji. Jest odporny na choroby, deszcz, mróz. Znakomicie pokazał się zarówno w intensywnym upale, jak iw okresach nienormalnie niskich temperatur.

Alexandra Kent

Kolejny przedstawiciel angielskiej hodowli znajduje się w naszej ocenie. Niezwykle piękne, pełne kwiaty uderzają swoją okazałością. Pąki otwierają się w kształcie miseczki. Płatki wewnętrzne są bardziej intensywnie różowe niż zewnętrzne. Dorosły krzew osiąga wysokość 90 cm i szerokość 60 cm, a ciekawy aromat wyróżnia tę odmianę od innych.Na początku kwitnienia jest świeża, lekka, do połowy lata staje się cytrynowa, a kończy ledwo wyczuwalnym zapachem czarnej porzeczki.

Liście ciemnozielone, średniej wielkości z lekkim połyskiem. Odmianę zaleca się sadzić w grupach po 4-6 sztuk na metr kwadratowy. Tworzą bujny krzew, który zdobi każdą kompozycję krajobrazu.

Róża należy do najwyższych poziomów odporności na mączniaka prawdziwego i czarną plamę. Nie boi się ostrych zim, kwiaty nie psują się podczas intensywnych opadów, nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Ciągłe kwitnienie pozwala długo podziwiać obszerne miseczki, a wygląd jest zawsze schludny: kwiaty nie tracą kształtu, płatki nie kruszą się, nie blakną. Ogrodnicy pod Moskwą ocenili tę odmianę jako „doskonałą” i uważają ją za jedną z najlepiej przystosowanych do naszego klimatu z wyraźnymi porami roku.

Uwaga! Ta ocena jest subiektywna, nie stanowi reklamy i nie służy jako poradnik zakupowy. Przed zakupem należy skonsultować się ze specjalistą.

Róże parkowe to jedna z najlepszych odmian, która może doskonale ozdobić każdą działkę ogrodową, nie tylko w południowych regionach, ale także w centralnej Rosji, a także w regionie moskiewskim. Dość surowe zimy, nie zawsze ciepłe i suche lata - w takich warunkach nie da się wyhodować wszystkich odmian zwykłych róż, ale wśród parku jest wiele odmian przystosowanych do takich warunków.

Róże parkowe to jedne z najlepszych odmian, które doskonale mogą ozdobić każdy ogród.

Ponadto zimotrwalosc wielu z tych ogrodowych i parkowych krzewów „królowej kwiatów” jest tak wysoka, ze nie trzeba ich okrywac w okresie zimowym. w związku z tym róże parkowe, podobnie jak niektóre inne kwitnące krzewy, które nie wymagają schronienia na zimę, tak aktywnie sadzone na wielu działkach ogrodowych w regionach centralnych, w środkowej strefie naszego kraju, w tym w regionie moskiewskim.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Róże parkowe służą do pionowego zagospodarowania terenu, a różnorodność kolorystyczna pozwala na tworzenie kolorowych kompozycji kwiatowych o wyjątkowym delikatnym aromacie. Często krzewy róż parkowych sadzi się blisko siebie w szachownicę, tworząc żywopłot.

Czy wiedziałeś? Największa róża świata - Lady Banks, ma obwód pnia 3,7 mi rośnie na cmentarzu w Tombstone (Arizona, USA).

Na małych obszarach krzewy jednosadzone wyglądają bardzo pięknie. Przy pomocy przycinania można nadać im bujny i schludny kształt, a wokół roślin można stworzyć zwykły zielony trawnik.

Róże w parku ozdobią każdy obszar i nie będą wymagały wiele czasu i wysiłku, aby je pielęgnować. Aby krzewy corocznie cieszyły się obfitym kwitnieniem i bujną zieloną masą, wystarczy przestrzegać prostych zaleceń dotyczących uprawy opisanych w tym artykule.

Najlepsze odmiany róż okrywowych dla regionu moskiewskiego

cześć

Odmiana uwzględniona w naszej ocenie jest często nazywana fioletowym dywanem kwiatów. Naprawdę obejmuje rozległe obszary iw krótkim czasie zdobi krajobraz parków i ogrodów. Pączek po otwarciu tworzy kształt miski. Kolor od głębokiego fioletu stopniowo przechodzi w granat. Jeden pączek zawiera do 125 płatków. Krzew zwarty, mocny, wysokość maksymalna 65 cm, szerokość 110 cm, liście jasnozielone, błyszczące.

Kwitnienie trwa do późnej jesieni, jest obfite, ciągłe. W październiku odcień pąków staje się wiśniowy. Aromat jest „smaczny”, delikatny, trwały. Do wejścia na pokład nie są wymagane żadne specjalne warunki. Krzew dobrze zakorzenia się w każdej części ogrodu. Dobrze wygląda zarówno na dużych trawnikach, jak i na małych rabatach kwiatowych.

Według ogrodników jest to jedna z najlepszych odmian odpornych w swojej grupie. Dzięki niemu możesz szybko wyposażyć ogród, tworząc jasne akcenty, bez dodatkowej opieki.Odmiana może wytrzymać niskie temperatury, deszczową pogodę, odporność na choroby. Wielu zauważyło, że krzewy naprawdę wyglądają jak jasny, piękny dywan ze względu na obfite kwitnienie i są podziwiane zarówno przez gospodarstwa domowe, jak i gości.

Piana morska

Nasza ocena zawiera kolejną szczególnie godną uwagi odmianę. Tworzy rozłożysty krzew o dużej objętości, osiągający wysokość do 100 cm, szerokość może dochodzić do 1,5 metra. Róże kwitną nieprzerwanie od czerwca do pierwszych przymrozków. Pąki są jasnokremowe lub perłowo-białe. Płatki frotte. Liście są małe, ciemnozielone. Jest to wszechstronna odmiana używana w różnych kompozycjach i kombinacjach.

Jest uznawana za jedną z najobficiej kwitnących róż okrywowych, gdzie masa kwiatów zachodzi na zielone liście. Roślina uwielbia miejsca słoneczne, bez silnego wiatru, ale z dobrą przepuszczalnością powietrza. Po wybraniu takiego miejsca gwarantujemy szybki wzrost, bezpieczne zimowanie i brak chorób.

Według opinii róża tworzy obszerny kwiatowy dywan, który staje się dekoracyjną ozdobą alpejskich wzgórz, klombów. Efektownie prezentuje się w wiszących ogrodach, doniczkach, doniczkach. Odmiana służy do dekoracji granic, zagospodarowania przestrzennego działek. Ze względu na mocny system korzeniowy krzewy służą do wzmacniania zboczy. Ogrodnicy z regionu moskiewskiego zalecają zwrócenie uwagi na tę odmianę i upewnienie się nie tylko o jej pięknym, długim kwitnieniu, ale także o optymalnej przydatności do klimatu środkowej strefy.