Drzewa iglaste w projektowaniu krajobrazu obszaru podmiejskiego
Ogromną popularnością wśród mieszkańców wsi i letnich mieszkańców cieszą się zimozielone drzewa iglaste, które przez cały rok pozwalają podziwiać zieleń i wdychać przyjemny zapach. Pojedyncze nasadzenia dużych drzew, żywopłotów, nasadzeń grupowych i obramowań karłowatych i karłowatych roślin mogą ozdobić zarówno miniaturowy domek letniskowy, jak i duży park.
Drzewa iglaste wyróżniają się szeroką gamą kształtów, rozmiarów i odcieni. Są dość bezpretensjonalne i niewymagające opieki, rzadko chorują i rosną w jednym miejscu przez bardzo długi czas. Dlatego wielu chce mieć je na swojej stronie.
Gdzie sadzić drzewa iglaste karłowate?
Drzewo iglaste karłowate, jeśli nie zostanie zebrane, może żyć w kilku miejscach:
- Mogą stać się ozdobą skalnego ogrodu lub po prostu skalistym wzgórzem. Wśród kamieni te „jeże” wyglądają po prostu świetnie. W połączeniu z kwitnącymi „alpejkami” i tylko z niewielkimi roślinami stanowią dla nich wspaniałe tło.
- Drzewa iglaste są czasem na tyle interesujące, że warto je sadzić w pełnej widoczności: wzdłuż ścieżki lub w pobliżu tarasu. Oznacza to, że w każdym miejscu, w którym wzrok będzie stale na nich padał.
- Miniaturowe drzewa iglaste są idealne do sadzenia w ogrodzie japońskim.
- Uprawiane drzewa iglaste karłowate mogą rosnąć w regularnych mieszankach razem z bylinami i krzewami ozdobnymi. Ale wcześniej będą musieli dorosnąć.
- Dobrze prezentują się również w żwirowym ogrodzie. Żwir doskonale podkreśla ich piękno i wyjątkowość. Tam na pewno nie pozostaną niezauważone.
Uprawa sosny górskiej
Sosna górska to bezpretensjonalna roślina. Optymalny czas sadzenia to wiosna (koniec kwietnia - początek maja) lub jesień (koniec sierpnia - połowa września).
Preferuje gleby piaszczysto-gliniaste lub lekkie gliny, ale nie ma specjalnych wymagań co do żyzności gleby. Drenaż jest wymagany na ciężkich glebach. Podczas sadzenia kołnierz korzeniowy nie jest zakopany.
Rośliny są odporne na suszę. Sadzone sosny są podlewane w suche lato. Początkowo ziemia wokół jest ściółkowana.
Gatunek sosny górskiej Jezek
Dobrze się układa. Wiosną młode roczne przyrosty można skrócić, co przyczyni się do powstania gęstszej korony i zahamuje wzrost.
Młode sosny i formy ozdobne mogą cierpieć z powodu oparzeń słonecznych.
Jakie drzewa iglaste można uznać za karłowate?
Jakie rośliny można nazwać „krasnoludkami”? Prawdopodobnie te, które są znacznie mniejsze niż natura powinna mieć dla tego gatunku.
Ale na przykład choinka rośnie nie 20 m, ale na przykład 10. Czy to jest „krasnolud”? Oczywiście nie.
Dlatego spróbujemy ich wzrostu na sobie. Na przykład, jeśli drzewo nie osiągnie więcej niż wysokość człowieka w ciągu 20-30-50 lat, nazwijmy je „krasnoludem”. A pnącza nie powinny być szersze niż rozpiętość ramion.
Jak określić przyszłą wielkość drzewa iglastego karłowatego?
Kupując roślinę wiosną, spójrz na wzrost, a następnie pomnóż go przez liczbę lat. Na przykład choinka rośnie o 2 cm rocznie, a za 10 lat będzie o 20 cm wyższa. Pamiętaj, że zwiększy się również szerokość.
„Krasnoludy” po bliższym przyjrzeniu się czasami nie są takie małe. Warto o tym wiedzieć, aby nie pomylić się z miejscem lądowania.
Podam mój przykład nieudanego sadzenia sosny. Kupiliśmy sosnę na targu, powiedzieliśmy, że to karzeł. Nie mieliśmy doświadczenia, posadzili ją przy ścieżce.
Tak dorastała przez około 10 lat. I dorastała do ścieżki, zaczęła przeszkadzać w przejściu. Jego wysokość wynosiła około metra, mała, ale szerokość ...
Musiałem go wykorzenić u szczytu dekoracyjności. Szkoda, oczywiście. Ale nie będziesz stale zwiększać szerokości ścieżki i nie możesz tolerować przesadzania sosny w tym wieku. Nie było łatwo go wykorzenić.
Dlatego wybierając miejsce na efedrę karłowatą, szukaj odpowiedniego miejsca, biorąc pod uwagę jej rozmiar, nie za 10 lat, ale lepiej za 20-30. Czas szybko leci.
Reprodukcja
Rozmnażanie sosen karłowatych przez ogrodników-amatorów może odbywać się metodą nasienną lub sadzonkami.
Posiew
Metoda nasion jest dłuższa i bardziej pracochłonna. Szyszki z nasionami nadającymi się do rozmnażania pojawiają się dopiero po 6-8 latach. Przypominają małe ziarenka. Wyciąga się je z dojrzałego pąka i umieszcza w papierowej kopercie, którą umieszcza się w ciepłym miejscu. Potrząsaj nim okresowo.
Po rozgrzaniu nasiona same się otwierają, a nasiona wypadają z zatok.
Wysiew odbywa się jesienią. Nasiona opuszcza się płytko do pojemnika z nawilżonym piaskiem i przenosi do chłodnego pomieszczenia (weranda, balkon, piwnica).
Temperatura powietrza nie powinna przekraczać 5-7 stopni Celsjusza.
Wiosną pojemnik należy podgrzać, nasiona należy wyjąć i ponownie wysiać w uprzednio przygotowanej i rozluźnionej glebie na głębokość 2 cm.
Wysiewany pojemnik ustawić w jasnym i ciepłym miejscu (najlepiej na parapecie) i przykryć folią lub szkłem. Upewnij się, że gleba zawsze pozostaje wilgotna; w tym celu okresowo podlewaj ją wodą o temperaturze pokojowej. Gdy pojawią się pierwsze pędy, można usunąć folię lub szkło.
Sadzonki wymagają nadzoru i opieki, można je przesadzić na otwarty teren dopiero jesienią, a wraz z nadejściem chłodów należy je przykryć świerkowymi gałęziami.
Sadzonki
Powielanie jest możliwe wiosną. Sadzonki są cięte częścią drzewa, do którego zostały przymocowane i zanurzone w wodzie na około 3 godziny, aby uwolnić całą żywicę.
Sadzenie odbywa się w wcześniej przygotowanym pojemniku z żyzną glebą (ziemia ogrodowa, torf i piasek są mieszane w równych proporcjach). Zagłębienia powinny być 3-5 cm i oddalone od siebie o 10 cm Przykryj pojemnik folią i umieść w jasnym miejscu. Możesz sadzić sadzonki w szklarni lub szklarni. Pielęgnacja polega na umiarkowanym podlewaniu i lekkim rozluźnieniu.
Trwałe ukorzenienie drzew iglastych karłowatych zajmie rok, a dopiero po tym okresie można je sadzić na stałe.
Wady drzew iglastych karłowatych
Pomimo wielu zalet należy wiedzieć o wadach tych roślin. Karłowatość w klimacie strefy środkowej ma zarówno plusy, jak i minusy.
Od profesjonalistów - zimą pokryte są śniegiem i nie zamarzają. Ale korona może cierpieć z powodu śniegu. Dlatego, jeśli to możliwe, zawiąż gałęzie liną. W przeciwnym razie wiosenna skorupa może je złamać.
Jeśli jest wilgotna, łagodna zima, co zdarza się teraz często, w koronie „krasnali” rozwijają się choroby grzybowe. Dlatego jednocześnie zaopatrz się w specjalne leki (Fundazol, Hom, Ordan).
Radzę przetwarzać efedrę jesienią i wiosną, kiedy topi się śnieg. Jeśli to konieczne, to latem.
Opis rośliny
Sosna górska to wiecznie zielony krzew o wielu łodygach, dorastający do 5 metrów wysokości. Pędy rośliny są krótkie, pełzające i lekko zakrzywione do góry. Silnie rozgałęziony system korzeniowy znajduje się powierzchownie, co należy wziąć pod uwagę podczas spulchniania gleby. Igły iglaste są małe, długości 4-6 cm, w kolorze ciemnej oliwki. Guzki zaczynają się tworzyć od szóstego roku życia.
Sosna karłowata jest niezastąpiona w projektowaniu krajobrazu. Ma wiele zalet:
- odporność na mróz i suszę;
- dzięki silnemu kłączu znosi porywiste wiatry;
- sosna jest bezpretensjonalna w składzie gleby;
- dobrze reaguje na tworzenie się korony;
- ma silną odporność na choroby;
- przy dobrej opiece oczekiwana długość życia wynosi do 1000 lat.
Jakie drzewa iglaste karłowate są w sprzedaży?
Gdy tylko zdobędziesz jednego „jeża”, od razu pojawia się myśl: „Co jeszcze kupić? Żeby też był kłujący i mały, ale wyglądałby inaczej ”.
W ostatnich latach cieszymy się z rynku roślin. W tym karły iglaste.
Sosna
Sosna górska (Pinus mugo) jest liderem pod względem liczby odmian karłowatych dobrze rosnących na środkowym pasie. Jest dobry, ponieważ nie zamarza, nie pali się zimą i jest mniej podatny na choroby grzybowe.
W sprzedaży dostępnych jest wiele odmian. Tak, a gatunek sosny nie jest tak duży, chociaż nie ciągnie karła. Jego różnorodność jest w sprzedaży wszędzie Pinus mugo var. pumilio... Zajmuje również dużo miejsca. Podejrzewam, że sosna, którą musieliśmy wykorzenić, należała do tej właśnie odmiany.
Jest stopień Varelladaje wzrost o 5 cm rocznie. Również nie najmniejszy rozmiar się okaże. Pod sosną Allgau wzrost do 6 cm wysokości i 3-4 cm szerokości.
Jacobsen rośnie bardziej na szerokość niż na wysokość. A oto ocena Suzi bardzo mała, rośnie tylko 2 cm rocznie.
W sosnie Weymouth występują odmiany karłowate. Igły niebieskie w odmianie Małe loki... ALE Jeżowca wygląda jak kolczasty jeż. Niestety te odmiany są bardziej podatne na choroby grzybowe niż inne.
Nasza rodzima sosna nie ma szczególnie odmian karłowatych. Ale sosny cedrowe europejskie i syberyjskie, sosna Banks może pochwalić się karłami. Warto poszukać ich w sprzedaży.
Świerk
Świerk pospolity (Picea abies) dał nam ogromną liczbę ozdobnych, bezpretensjonalnych karłów. Chociaż z wyglądu wszystkie są do siebie podobne.
Najczęściej jest w sprzedaży Mały klejnot - nie całkiem dzieciak. Rośnie 3-5 cm rocznie. Po 10 latach dostajesz taką dość dużą kolczastą poduszkę.
A oto ocena Minuta w wieku 10 lat jest to poduszka o średnicy zaledwie 25 cm. Istnieje różnorodność płaczu Formanek przy wzroście do 6 cm rocznie. Idealnie nadaje się do murowania ścian oporowych i zjeżdżalni.
Aurea wb - poduszka z żółtymi młodymi pędami. Latem zazieleniają się. Śmieszna choinka Pusch rośnie nie tak mały.
Odmiany kolczastego świerka (Picea pungens) mają niebieskie igły. Stara odmiana jest szeroko rozpowszechniona Glauca globosa... Jest całkiem duży.
Różowe szyszki i niebieskie igły tej odmiany wyglądają bardzo uroczo Germann Naue... Rośnie w szerokiej piramidzie.
Odmiany świerka sitkowego (P. sitchensis) na naszym terenie nie były dostatecznie odporne na zimę.
Wszyscy znają różnorodność sosny kanadyjskiej Conica... Jest popularny, ale nie zawijany w płótno, zimą bardzo płonie.
Jodła
Decydując się na małą jodłę pamiętaj, że w pierwszych latach życia często cierpi na choroby grzybowe.
Jeśli igły na czubku głowy zaczną brązowieć, pilnie zastosuj fungicydy.
Kupując jodłę upewnij się, że odmiana nie została zaszczepiona na jodle białej. Na środkowym pasie nie jest zbyt odporny.
W ostatnich latach popularna jest odmiana jodły koreańskiej Lodołamacz... Posiada wirujące igły i płaską poduszkę. Przyrost do 5 cm rocznie.
Odmiana jasnożółta Golden Speader Fir Nordmann będzie mieszkać z nami do pierwszej bezśnieżnej zimy.
Tuja
Thuja western rośnie dobrze, całkowicie bezpretensjonalnie. Znana jest jego różnorodność Danica - kula, która rośnie maksymalnie do klatki piersiowej. Rośnie w moim ogrodzie od wielu lat, zimą wymaga podwiązki gałęzi. Jeśli zapomnę, czasami gałęzie odrywają się po zimie.
Modrzew
Odmiany modrzewia są do siebie podobne. Wyglądają jak poduszka bez kształtu. Najmniejszy z nich to Wolterdingen.
Modrzewie nie chorują. Rosną tylko na słońcu.
Cykuta
Jeśli masz zacieniony ogród, uważaj na karły cykuty. Różnorodność Gentsch biały ma wzrost o 12 cm rocznie, ale jest interesujący z białymi końcówkami. I tu Minuta naprawdę karzeł, rosnący zaledwie 1 cm rocznie.
Jałowiec
Jałowce rosną szybko, nawet odmiany poduszkowe. 3-5 cm dodaje żółta odmiana jałowca poziomego Żyłka matki.
Oczywiście w jednym artykule nie można wymienić wszystkich odmian drzew iglastych karłowatych do ogrodu, a ja nie miałem tego celu. Cały czas pojawiają się nowe, piękne i niesprawdzone odmiany. Od Ciebie zależy, czy zapłacisz za nie pieniądze lub ograniczysz się do zakupu starej, ale sprawdzonej odmiany.
Ochrona przed chorobami
Pomimo wysokiej odporności na choroby i szkodniki drzewa iglaste mogą nadal chorować. Ponadto najczęściej przyczyną chorób jest niewłaściwa pielęgnacja i nieodpowiednie warunki wzrostu. W tym samym czasie młode pędy mogą wysychać, igły żółkną i odpadają.
Żółte igły są oznaką niewłaściwej pielęgnacji
Najczęstszymi przyczynami takich problemów są:
- Nadmierne podlewanie gleby. W takim przypadku pomoże urządzenie odwadniające.
- Wysychanie z korzeni. Dotyczy to najczęściej cisów i tujów kochających wilgoć, a także wszelkich młodych roślin, na których podlewanie należy zwrócić szczególną uwagę.
- Niewłaściwa lokalizacja. Igły żółkną i kruszą się pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego. Dlatego musisz zwrócić uwagę na preferencje konkretnej rośliny. Większość drzew iglastych preferuje półcień.
Mogą również cierpieć z powodu zanieczyszczenia powietrza przez toksyczne emisje z zakładów przemysłowych i pojazdów.
Drzewa iglaste są dość odporne na choroby zakaźne, ale mogą na nie wpływać infekcje grzybicze. Grzyby wrastają w pień i utrudniają swobodny przepływ wody i składników odżywczych.
Na przykład. Na grzybiczą chorobę zakaźną Schütte chorują tylko drzewa iglaste. Szczególnie słaby, młody i niedawno przeszczepiony. Choroba objawia się wiosną następnego roku po zakażeniu, więc nie można jej „złapać” na czas. Charakteryzuje się żółknięciem i zrzucaniem igieł, pojawieniem się na pędach białego, szarego lub czarnego nalotu.
Oznaki choroby Schütte'a
Rośliny traktuje się produktami biologicznymi, takimi jak Fundazol lub Fitosporin, traktując je kilkakrotnie z przerwą 7-10 dni. Możesz również użyć 1% roztworu siarczanu miedzi.
Fundazol to złożone lekarstwo na wiele chorób
Jakich warunków potrzebują drzewa iglaste karłowate
- Większość małych drzew iglastych dobrze rośnie na słońcu, z wyjątkiem cykuty i cisa. Tuje, świerki (z wyjątkiem kłującego świerku) i jałowiec dostosowują się do niewielkiego odcienia.
- Niemowlęta nie tolerują stojącej wilgoci, podczas suszy wymagają podlewania.
- Najlepszą dla nich krainą jest lekka glina.
- Iglaste karły uwielbiają ściółkowanie.
- Formy stemplowe i „kule” nie wymagają podwiązki zimą.
- Jesienią zaczyna się „hvoepad”. Strząśnij spadające igły, aby uniknąć chorób grzybiczych.
- Na zimę lepiej owinąć drzewa iglaste karłowate w płótno, aby nie paliły się na słońcu. W marcu śnieg może się stopić, ale korzenie w zamarzniętej ziemi jeszcze nie działają. Dlatego rośliny są spalane.
Jak widać, iglaki karłowate do ogrodu mają zarówno zalety, jak i wady. Nie można ich sadzić i zapomnieć. Ale jeśli lubisz majstrować przy roślinach, zacznij je odważnie. Dzięki starannej pielęgnacji „krasnale” będą Cię zachwycać przez długi czas.
I mam wszystko na dziś. Jeśli podobał Ci się artykuł, podziel się nim ze znajomymi!
Czy w Twoim ogrodzie rosną drzewa iglaste? Udostępnij w komentarzach!
Wybór najlepszego miejsca i właściwa organizacja opieki
Miniaturowi przedstawiciele wolą rosnąć na słonecznych polanach. Nie boją się wiatru ze względu na niski wzrost, w przeciwieństwie do standardowych drzew iglastych, które cierpią z powodu przeciągów. Gleba może być dowolna, ale aby zachować efekt dekoracyjny, preferowane są gleby piaszczysto-gliniaste i gliniaste. Jeśli gleba jest zbyt ciężka, jest osuszana i nakładana torfem. Preferowana jest reakcja obojętna lub lekko kwaśna. W przypadku gleb kwaśnych problem rozwiązuje się, dodając wapno.
Sprzyjający czas do sadzenia to wiosna, po nagrzaniu gleby. Jesienne lądowanie jest również możliwe najpóźniej do połowy października. Jesienią nie zaleca się sadzenia okazów z otwartym systemem korzeniowym, ponieważ są one bardziej wrażliwe na suszę i zimno.
Sadzenie miniaturowej rośliny:
- Przed sadzeniem miejsce jest wykopywane i usuwane są chwasty.
- Rozmiar otworu do sadzenia powinien być nieco większy niż bryła ziemi z korzeniami. Przybliżona głębokość to 60 cm.
- Na dnie układa się warstwę drenażową o grubości 20 cm i posypuje ziemią leśną.
- Nawozy organiczne nie nadają się do sosen, ale kompleksy mineralne można stosować już podczas sadzenia.Odpowiednie są preparaty uniwersalne Kemira lub inne nawozy zawierające azot.
Sadzenie zakupionej sadzonki - Sadzonka umieszczana jest w dołku z kawałkiem ziemi, przykryta ziemią, zagęszczona. Kołnierz korzeniowy powinien znajdować się tuż nad powierzchnią gruntu.
Myśląc o tym, jak wyhodować zdrową efedrę do ogrodu, należy zwrócić uwagę na podlewanie i ściółkowanie. Wskazane jest, aby chronić młode nasadzenia przed jasnym światłem słonecznym, wyrywając je na zimę. Przycinanie kształtujące rozpoczyna się w połowie kwietnia i kończy w czerwcu. Drzewo można kształtować na różne sposoby.
Jakich chorób i szkodników należy się obawiać?
Częste problemy:
- Mszyca sosnowa to owad żywiący się sokiem ze wszystkich części rośliny, co prowadzi do wysychania i odpadania igieł.
- Owad łuskowaty to niebezpieczny owad, który jest prawie niewidoczny pod igłami.
- Jeśli na sośnie rośnie mętna warstwa, jak mróz, uderzyły w nią drzewa iglaste. Szkodnik powoduje skręcanie się i obumieranie igieł.
- Robaki sosnowe prowadzą do zażółcenia igieł wzdłuż obrzeża korony.
- Grzyb shute pojawia się, gdy gleba jest podmokła. Choroba grzybicza powoduje brązowe igły i ich późniejszą śmierć. Leczenie - usuwanie uszkodzonych części i obróbka rośliny roztworem siarki koloidalnej.
Choroby i szkodniki sosny - Inną chorobą jest rdza pęcherzowa. Objawia się brązowym nalotem na igłach. Preparaty miedzi są używane przeciwko grzybowi.
Aby wyeliminować szkodniki, stosuje się roztwory środków owadobójczych, takich jak Actellik, Akarin itp. Odpowiednie są również domowe środki w postaci mydła lub roztworu tytoniu. Zainfekowane drzewo jest spryskiwane środkiem owadobójczym, wszystkie dotknięte części są usuwane, ziemia jest wykopywana.
Uprawa drzew iglastych, takich jak sosny karłowate, jest prosta. Miniaturowe drzewa iglaste rzadko chorują, z powodzeniem tolerują przeciągi, nie boją się wysokiej wilgotności, jasnego światła słonecznego i mroźnych zim. Drobne sosny, przy odpowiedniej pielęgnacji, stają się główną całoroczną ozdobą okolicy.
