Cyneraria - roślina wieloletnia przystosowana do uprawy w pomieszczeniach. Często kwiat rośnie w ogrodach i szklarniach, gdzie żywotność wynosi 1-2 sezony. Rodzina asterów liczy ponad 50 gatunków. Ojczyzna - tropikalna Afryka, Madagaskar czy Wyspy Kanaryjskie. Cyneraria to krzew lub roślina zielna.
Rodzaje i odmiany cynerarii ze zdjęciami i nazwami
Cineraria bloody, czyli hybryda (Cinerariacruenta lub Seneciocruentus lub cinerariahybrida), jest czerwona - hybryda dwóch naturalnych gatunków z Wysp Kanaryjskich, wyhodowanych w 1777 roku w brytyjskich ogrodach królewskich.
Kwiaty są zewnętrznie podobne do stokrotek, liście są owalne, w kolorze jasnoszmaragdowym z solidnymi krawędziami. Odmiany o dwukolorowych płatkach i frotte są bardzo piękne.
Paleta kwiatostanów jest zróżnicowana - śnieżnobiała, bordowa, jasnoróżowa, chabrowa, ciemnofioletowa, niebiesko-lazurowa, szkarłatna. Roślina ma również przyjemny, wręcz zachwycający aromat.
W uprawie kwiatów ogrodowych popularne są odmiany cynerarii hybrydowych:
- Grandiflora (Grandiflora) - krzewy o wysokości około pół metra z jasnymi i dużymi kwiatostanami o różnych kolorach;
- Stellata (Stellata) - wysokie rośliny o łodygach około 70 cm i małych gwiazdkowatych kwiatach, zebrane w luźne baldaszkowate kwiatostany;
- Nana (Nana) - niskie, ale bardzo gęste, zwarte krzewy z gęstymi, jasnymi kwiatostanami.
Cyneraria nadmorska lub srebrzysta (cinerariamaritima) - w botanice bardziej znana jest pod nazwą Seneciocineraria - nadmorska rdzawa lub popielata.
Spektakularna roślina pochodząca z Morza Śródziemnego, gęsto owłosiona z białymi włoskami, jakby pokryta szronem lub posypana popiołem.
Liście są klapowane i gęste, głęboko nacięte lub rozcięte i to one nadają całej roślinie wdzięczne ażurowe piękno.
Kwiaty cynerarii srebrzyste są niepozorne, drobne, żółtawe, zebrane w kilka kwiatostanów baldaszkowatych.
Kwiaciarnie zwykle usuwają je, aby nie zepsuć ozdobnych nasadzeń, jednak na środkowym pasie roślina rzadko kwitnie.
Cyneraria morska jest byliną, ale częściej uprawiana jest jako kwiat jednoroczny. Znany jest piękny liryczny synonim rośliny - „srebrny pył”.
Odmiana Cineraria Silverdast lub cyneraria Silverado (Silverdust, Silverzverg) - rośliny krótkie ok. 25 cm z drobno pociętymi liśćmi.
Odmiana jesionu Candicanc również ma wdzięcznie cienko rozcięte liście, ale krzew jest znacznie wyższy - około 45 cm.
Karłowate odmiany cineraria maritima Cirrus i NewLook mają tylko lekko ścięte liście.
Cyneraria wdzięczna (senecioelegans) lub wdzięczna mielonka to naturalny gatunek pochodzący z Afryki Południowej z podstawową rozetą składającą się z pierzastych wyciętych liści pokrytych lepkimi włoskami.
Corollas są proste lub podwójne, kolory są różne, pośrodku znajdują się liczne rurkowate kwiaty o jasnożółtym odcieniu.
Kwitnie od lipca do jesieni, wygląda mniej bujnie niż jego krewni, ale jest bardziej bezpretensjonalny.
Znane odmiany:
- Nanus - krzewy karłowate o wysokości nie większej niż 25 cm z gęstymi kwiatostanami;
- Ligulosus to dwugłowa hybryda o różnych kolorach corolla.
Botaniczny opis cynerarii srebrzystej
Roślina ta ma wiele nazw: cyneraria srebrna, nadmorska jakobianka, jarząbka jesionowa. Ale większość ogrodników nazywa to po prostu cynerarią. Jacobaea maritima należy do licznej rodziny astrowatych i ma wiele gatunków. W domu, w Morzu Śródziemnym to wiecznie zielony krzew lub półkrzew, osiągając wysokość 60 cm, w naszych rabatach roślina jest znacznie skromniejsza - najczęściej nie wyższa niż 25 cm, ale jedno pozostaje niezmienne - oszałamiające piękno całkowicie owłosionych liści o niesamowitym srebrzystym kolorze. Proste, mocno rozcięte, są bardzo dekoracyjne.
Cyneraria kwitnie niezbyt dekoracyjnymi koszyczkami kwiatów, które mają musztardowo-żółty kolor. Wyglądają jak stokrotki nie tylko z wyglądu, ale także pod względem budowy: dość długie brzeżne języczki i niskie rurkowate kwiaty ściśle przylegające do siebie, tworzące środek. Średnica kwiatów to około 1,5 cm, ale rośliny nie są dla nich cenione, dlatego w ogrodzie ścinane są szypułki, aby roślina nie straciła swojego dekoracyjnego efektu. Ale jeśli pozwolisz cynerarii zakwitnąć, da nasiona - cylindryczne niełupki.
Cyneraria kwitnie niezbyt dekoracyjnymi koszyczkami kwiatów o musztardowo-żółtym kolorze
Nie próbuj zasmakować tego ogrodowego piękna - łodygi i liście zawierają alkaloid, który jest najsilniejszym środkiem zwiotczającym mięśnie, działającym jak trucizna kurary.
Roślina jest dość bezpretensjonalna. Na Morzu Śródziemnym może wytrzymać nie tylko upały i suszę, ale nawet silne wiatry od morza, niosące dużo soli morskiej. Ale nadmiar wilgoci jest dla niego szkodliwy, więc nie powinieneś dać się ponieść podlewaniu. Podczas sadzenia musisz zapewnić dobry drenaż, aby woda nie stagnowała. Najwygodniejszym miejscem do wzrostu cynerarii jest półcień, w którym w pełni ujawni swój potencjał i osiągnie maksymalną dekoracyjność.
Zalecamy również przeczytanie:
16 najpopularniejszych roślin domowych Physalis: opis gatunków i odmian, technologia uprawy z nasion świerka w projektowaniu krajobrazu: najlepsze odmiany dekoracyjne i cechy uprawy Kalanchoe: opis gatunków i cech opieki w domu
Uprawa cynerarii z nasion
Agrotechnologia różnych typów cynerarii jest różna, ponieważ przedstawiciele jednego gatunku mają długi okres wegetacji, inni krótszy. Charakterystyczne są również metody hodowli.
Wszystkie gatunki rozmnażają się przez nasiona, ale hodowcy kwiatów zauważyli, że siew w otwartym terenie praktycznie nie kiełkuje, dlatego cineraria jest zwykle uprawiana z sadzonek.
Daty siewu dla różnych gatunków nie przypadają w tych samych miesiącach roku.
Kiedy sadzić sadzonki cynerarii
Najdłuższy okres wegetacyjny bylicy krwawej trwa do 8-9 miesięcy.
Jeśli wysiejesz nasiona w grudniu, a wiosną posadzisz je na otwartym terenie, to do jesieni roślina ozdobi ogród kolorowymi kolorami zwartych kwiatostanów parasolowych.
Nasiona sadzi się na sadzonkach w luźnej pożywnej glebie, nie są głęboko zamknięte, są rozrzucone po powierzchni, lekko dociskane dłonią.
Przykryj szkłem od góry.
Pojemniki z uprawami umieszcza się w umiarkowanie ciepłym miejscu o temperaturze 18-20 stopni, mini szklarnia jest regularnie wentylowana, a kondensat jest usuwany.
Po 2 tygodniach pokazano pędy. Kiedy mają dwa prawdziwe liście, są zanurzane w oddzielnych doniczkach lub dużych wspólnych pojemnikach, ale sadzi się je w odległości 10-15 cm od siebie.
Po zerwaniu roślinę umieszcza się w pomieszczeniu o temperaturze nie wyższej niż 15 stopni Celsjusza, aby uformować pąki kwiatowe.
Krwawe cyneraria przenosi się na otwarty teren późną wiosną, kiedy minęło zagrożenie nawracającymi mrozami.
Cynamonowiec wdzięczny i nadmorski sadzi się pod koniec marca lub na początku kwietnia w skrzynkach pod szkłem lub bezpośrednio w szklarni. Sadzonki pojawiają się za 10 dni.
Nurkują również po utworzeniu 2 liści, a także obniżają temperaturę zawartości.
W otwartym terenie sadzonki są przenoszone w połowie maja.
Wdzięczne cyneraria, zdaniem hodowców kwiatów, można wysiewać bezpośrednio do ogrodu, gdy topi się śnieg, a ziemia się nagrzewa, ale większość miłośników pięknych krzewów zgadza się, że nie warto mieć nadziei na dobre kiełkowanie tą metodą siewu.
Trudności w opiece, porady
Niezwykle trudno jest wytrzymać wszystkie sprzyjające reżimy, dlatego w domu uprawia się tylko jeden gatunek, krwawe cyneraria, cała reszta ginie.
- Brakowi kwitnienia z reguły towarzyszy utrzymanie kwiatu w wysokich temperaturach, nadmierne lub niskie podlewanie, możliwe przeciągi lub zakłócone oświetlenie.
- Guz suki lub temperatura poniżej zera prowadzą do żółknięcia i opadania liści.
W cynerariach kwiatostany i wyblakłe koszyczki są odcinane, gdy się pojawiają.
Uprawiane w szklarniach i ogrodach bez ogrzewania krzewy są wyrzucane z liśćmi, chroniąc w ten sposób przed mrozem. Wczesną wiosną odcina się zamrożone i wysuszone liście. Kwiat nie wytrzyma ekstremalnie niskich temperatur.
Często wietrz powierzchnię cynerarii, aby zapobiec infekcjom.
Rozmnażanie wegetatywne cynerarii
Przez sadzonki rozmnaża się tylko ozdobna świerk liściasty.
Fragmenty pagonów o długości około 10 cm są cięte latem, kawałki są sproszkowane korzeniami korzeni i zakopywane w przygotowanej mieszance gleby ogrodowej i piasku, którą wlewa się do pojemnika z warstwą 10 cm, na drugim 5-7 cm czystego piasku.
Przed sadzeniem podłoże rozlewa się słabo różowym roztworem nadmanganianu potasu.
Przykryj sadzonki plastikową butelką przeciętą na pół, podlewaną co drugi dzień.
Pojawienie się nowych liści jest dowodem pomyślnego ukorzenienia, po którym schronienie jest usuwane na godzinę lub dwie dziennie, przyzwyczajając sadzonki do środowiska.
Sadzonki zimują w chłodnym pomieszczeniu, a wiosną, wraz z nadejściem ciepła, sadzi się je na klombie.
Odmiany
- „Cirrus” (Cirrus) - 45 cm, owalne, całe liście z falistym brzegiem, srebrzystobiałe;
- „New Look” (New Look), - 30 cm, duże liście w kształcie okrągłych serc i srebrzystozielonym kolorze;
- „Silver Dust” (srebrny pył) - 25-30 cm, srebrno-niebieski kolor liści, wysoka mrozoodporność;
- „Proszek diamentowy” - 20 cm, srebrzysto-popielaty kolor liści;
- „Silver gnom” - 20 cm, biało-srebrny kolor liści, mrozoodporny;
- „Andromeda” - do 15 cm wysokości, pierzasto podzielone liście srebrzystego koloru.
Odmiany te hodowano z gęstszym pokwitaniem, niższą wysokością i bardziej filigranowym kształtem liści, w rabacie kwiatowym lub w doniczkach wyglądają lepiej niż gatunek.
Sadzenie cynerarii w otwartym terenie
Roślina preferuje słoneczne miejsce z lekkim cieniowaniem w południe i żyzną, niekwaśną glebą na dobrze przepuszczalnym terenie.
Cyneraria jest bardzo odporna na zimno i suszę, ale sadzi ją w ogrodzie po ostatnich wiosennych przymrozkach na glebie.
W ogrodzie dołki wykopuje się w odległości około 20-25 cm od siebie, nie mniej niż wysokość ziemnej śpiączki w doniczkach z sadzonkami, ponieważ lepiej jest przenosić rośliny do ziemi z podłożem w które rosły młode cyneraria.
Posyp sadzonki ziemią, lekko zagęszczaj glebę wokół szyjki korzeni, a następnie podlej ją i zmiażdż na wierzchu suchą ziemią.
Bezpośrednio po posadzeniu nie nawilżają przez 2-3 dni, po czym zaczynają dbać o sadzenie zgodnie z zasadami techniki rolniczej.
Opis rośliny
Cyneraria to wieloletnie trawy lub krzewy o wyprostowanych, silnie rozgałęzionych pędach. Wysokość wegetacji wynosi 30-90 cm.Roślina jest zasilana grubym korzeniem palowym, który wnika w głąb gleby.
Na całej długości łodyg rosną duże, szypułkowe liście w kształcie liry, owalne lub pierzasto wycięte. Powierzchnia pędów i liści jest gęsto pokryta krótkim miękkim włosiem o niebieskawo-srebrzystym odcieniu. Liście są dość duże i tworzą ciągłą miękką darń.
W połowie czerwca na wierzchołkach pędów kwitną kwiatostany w kształcie koszy. Są proste lub frotte. Na zewnętrznej krawędzi rośnie kilka rzędów kwiatów trzciny w kolorze czerwonym, białym, żółtym lub fioletowym. Bujny rdzeń z rurkowatymi kwiatami nie jest ograniczony do jednego koloru, może być żółty, srebrny, cyjan lub fioletowy.
Zastępując się nawzajem, kwiatostany cyneraria kwitną do połowy jesieni, aż do nastania mrozu. Po zapyleniu dojrzewają suche strąki nasion, wewnątrz których znajdują się małe podłużne nasiona o ciemnobrązowym, prawie czarnym kolorze.
Pielęgnacja cynerariów na świeżym powietrzu
Dbanie o roślinę nie jest trudne, najważniejsze jest zorganizowanie racjonalnego nawilżenia krzewów, ponieważ z powodu nadmiernej wilgoci cierpią z powodu rozkładu systemu korzeniowego.
W zwykłe umiarkowanie ciepłe lato nasadzenia bylicy mają wystarczającą wilgotność osadową, ale podczas stabilnej suchej pogody rośliny podlewane są wieczorem racjonalną ilością wody.
Po deszczach nawy są rozluźniane, rozbijając skorupę na powierzchni gleby, aby zapewnić dostęp powietrza do systemu korzeniowego.
Opatrunek górny przeprowadza się dwa lub trzy razy w miesiącu za pomocą złożonych nawozów mineralnych.
W okresie pączkowania odmiany pięknie kwitnące przeplatają się z kompleksami mineralnymi z organicznym nawożeniem.
W dekoracyjnych mieszańcach liściastych o wyglądzie pąków odcina się niedojrzałe kwiatostany - nie ma w nich piękna, a roślina nie musi wydawać na nie energii.
Wybrzeże Jacobi: rozmnażanie byliny
Rozmnażanie rośliny jesionu odbywa się na kilka sposobów: wysiew nasion, podzielenie krzewu i szczepienie. Wszystkie są testowane i dają pozytywny wynik. Ale doświadczeni ogrodnicy używają tylko kilku z nich.
- Wysiew nasion to najwygodniejsza i najbardziej powszechna metoda.
- Podział krzewów. Jest używany niezwykle rzadko.
- Sadzonki wykonuje się zwykle w połowie czerwca, kiedy na roślinie pojawiają się pędy boczne.
Cyneraria bardzo łatwo rozmnaża się przez sadzonki
- są ostrożnie cięte ostrym nożem;
- umieścić w wilgotnej glebie i stworzyć „efekt cieplarniany” poprzez przykrycie rośliny polietylenem;
- po 2,5 tygodniach pojawią się korzenie, co oznacza, że ukorzenienie zakończyło się sukcesem.
- sadzonki są gotowe do sadzenia w klombie.
Przygotowanie cynerarii na zimę
Na środkowym pasie cyneraria jest uprawiana jako roślina jednoroczna i jest po prostu niszczona późną jesienią, ale na obszarach o niezbyt surowych zimach można spróbować pozostawić odmiany nadmorskich gatunków na zimę na otwartym polu.
Aby to zrobić, jesienią krzewy pokryte są suchymi liśćmi lub gałęziami świerkowymi, a wiosną przycina się zamrożone pędy, aby zwolnić miejsce dla młodych rosnących pędów.
Niektórzy hodowcy robią inaczej - jesienią wykopują krzaki i przeszczepiają je do pojemników, które przenosi się na zimę do chłodnego i jasnego pomieszczenia.
Wiosną są ponownie przeszczepiane na otwarty teren.
Tajniki
Ta kwitnąca roślina, sądząc po recenzjach, jest świetnym prezentem. Często 8 marca mężczyźni oddają swoje połówki doniczkom z cynerarią o różnych kwiatostanach: niebieskiej, białej, niebieskiej, szkarłatnej itp. Jeśli roślina jest kupowana w kwiaciarni, kupujący musi dokładnie zbadać krzew, aby ocenić jego stan. Jeśli zostaną wykryte nawet najmniejsze oznaki chorób, objawiające się obecnością szkodników, a także uschniętymi koszami lub przebarwionymi liśćmi, musisz odmówić. Takiej rośliny nie warto kupować. Ponadto należy zwrócić uwagę na stosunek pąków i kwitnących kwiatów.Musisz wybrać tę cynerarię, na której jest wiele tych pierwszych, a niewiele tych drugich.
Choroby i szkodniki cynerarii
Kwitnące odmiany cynerarii rzadko chorują, a szkodniki nie sprzyjają im szczególnie, a ozdobne mieszańce liściaste są narażone na rdzę i mączniaka prawdziwego w warunkach wysokiej wilgotności powietrza i wysokich temperatur otoczenia.
Trudno je leczyć z powodu gęstego pokwitania, dlatego zaleca się podjęcie działań profilaktycznych w celu zapobiegania chorobom.
Wraz z pojawieniem się pierwszych oznak choroby dotknięte krzewy spryskuje się roztworem Foundationol, Bravo, Caratan, przygotowanym zgodnie z dawkami wskazanymi przez producenta na opakowaniu.
Fauna pasożytnicza cynerarii jest reprezentowana przez mszyce i przędziorków.
Z mszyc traktują naziemną część krzewów Aktarą i zrzucają glebę.
Rośliny zakażone roztoczami opryskuje się środkami roztoczobójczymi, takimi jak actellic lub apollo.
Wyświetlenia
Cyneraria wewnętrzna jest ceniona przez miłośnika roślin za to, że kwitnie w okresie zimowo-wiosennym, kiedy większość roślin doniczkowych odpoczywa. Ten kwiat jest często określany jako fioletowa stokrotka.
Istnieje kilka odmian dekoracyjnych cynerarii pokojowych:
- Podwójne, dorastające do 35-50 cm i rozpuszczające kwiaty do 5 cm średnicy z dwukolorowymi płatkami.
- Grandiflora, rozpuszczająca duże kwiatostany-koszyczki.
- Stellata z pąkami w kolorze indygo.
Cyneraria w projektowaniu krajobrazu
Korzeń Primorskiy jest stosowany w rabatach i rabatach, do tworzenia kompozycji dywanowych na rabatach i rabatach.
Efektownie prezentuje się w wazonach i pojemnikach ogrodowych. Roślinę stosuje się również jako kulturę „konturową”, łącząc z ciemnymi liśćmi konopi, nagietka, ageratum, alissum, petunii, geranium i pachnotki.
Ścięte i wysuszone gałęzie są doskonałym składnikiem suchych bukietów.
Pięknie kwitnące odmiany krwawych cynerarii solo w projektowaniu klombów w otwartych przestrzeniach świetlnych, uczestniczą w tworzeniu wielokolorowych dywanów, dekorują ogrody skalne, granice i mixborders.
Nie znaleziono wtyczki CherryLink
Cyneraria Indoor: trzy mieszańce tego gatunku
Ten kwiat jest popularny na Wyspach Kanaryjskich i należy do rodziny roślin zielnych. Cyneraria wewnętrzna (ciceria) ma liście przypominające serduszka i kwiat języczkowy w kształcie koszyczka. Z reguły roślina lubi rosnąć w doniczkach, ale po zimie można ją wykorzystać do dekoracji ogrodu.
Ten gatunek uwielbia ciepło i obfite podlewanie. Jednak nie przesadzaj z wilgocią, ponieważ może wystąpić zgnilizna korzeni. Nie lubi kwiatów obfitego bezpośredniego światła słonecznego i mrozu.
Pielęgnacja cynerarii jest bardzo łatwa i prosta, wtedy ozdobi nie tylko Twój parapet pięknym kwitnieniem, ale także kwietnik przy domu lub na granicy. Istnieje wiele mieszańców tego gatunku, które różnią się rozmiarem i kształtem krzewu, różnorodnością kolorów.
Istniejące hybrydy:
- Drobne kwiaty w postaci gwiazdek dorastają do 70 cm.
- Małe krzewy z jasnymi kwiatostanami.
- Duże kwiaty do 50 cm wysokości.
Cynerarię można sadzić z innymi kwiatami na rabatach mieszanych. Będzie wyglądać harmonijnie z szałwią, floksem, petunią, a także nagietkami i lobeliami. Kwitnące cyneraria są często używane do tworzenia niezwykłych i eleganckich bukietów. Takie kompozycje wyglądają atrakcyjnie w wazonach i długo zachowują świeżość, nie blakną.
Sadzenie, pozostawianie
Sadzenie i pielęgnacja srebrzystego krzewu cyneraria nie spowoduje trudności. Główną metodą uprawy jest wysiew nasion. Rzadziej stosuje się metodę szczepienia, z którą również nie będzie żadnych trudności.
Ważny! Nasiona cynerarii można kupić w każdym sklepie, mają wysoką zdolność kiełkowania, co oznacza, że srebrzyste piękno na pewno będzie mogło zagościć w jej kwietniku.
Nasiona musisz wysiewać od marca do maja, możesz wyhodować przez sadzonki lub wysiewać bezpośrednio do ziemi. Istnieje kilka sposobów na uzyskanie pożądanych sadzonek:
- Wysiew nasion do wilgotnej gleby. Same nasiona są pokryte ziemią i pokryte folią na wierzchu. Więc temperatura wewnątrz będzie nieco wyższa niż w pomieszczeniu, a sadzonki szybko się pojawią.
- Wysiew w wilgotnej glebie z wypełnieniem piaskiem. Powyżej jest również folia lub szkło.
- Wysiew w wilgotnej glebie, przykrywając ją arkuszem papieru, który należy dobrze zwilżyć. Nasiona będą przez nią kiełkować bez problemów.
Aby uzyskać schludny wygląd, roślinę należy regularnie przycinać.
Aby pędy były szybkie, pojemnik przykrywa się folią lub szkłem. Od czasu do czasu glebę należy zwilżyć, najlepiej z butelki z rozpylaczem. Nie zaleca się podlewania strumieniem wody, ponieważ nasiona można wypłukać, a następnie nie można czekać na pędy.
Zimowanie
Istnieją dwie możliwości zimowania cynerarii:
- Zimowanie na ulicy. Aby roślina z łatwością przetrwała wszelkie mrozy, należy ją przykryć wystarczająco dużą warstwą liści. Po opadnięciu śniegu będzie pod ciepłym „futrem”, a mróz nie będzie się go bał.
- Kopanie do mrozu. To też dobra opcja - cynerarię trzeba wykopać przy korzeniach i przenieść w chłodne miejsce, optymalnie do piwnicy. Wskazane jest wykopanie go ziemną grudką, którą należy nawadniać wodą przez całą zimę.
W okresie zimowania cyneraria zasypia, a wraz z nadejściem wiosny cykl jej rozwoju zaczyna się od nowa. Jeśli po zimie zostaną znalezione zamarznięte liście, należy je usunąć.
Jeśli jest mało cynerarii, możesz ją wykopać na zimę.
Sadzenie i uprawa
Cynamonowiec srebrzysty nie sprawi prawie żadnych problemów, jeśli chcesz spróbować wyhodować z nasion. Można je kupić w prawie każdym sklepie, nasiona wyróżniają się zdolnością do dobrego i szybkiego kiełkowania. Najlepszą porą na wysiew cynerarii jest marzec, ale nie jest na to za późno w kwietniu, w tym w maju.
Istnieje kilka sposobów sadzenia nasion cynerarii - wszystkie zapewniają przyzwoity wynik:
- Cyneraria można siać w wilgotnej glebie, natomiast nasion nie należy sadzić, wystarczy je trochę zmiażdżyć i przykryć folią.
- Innym sposobem jest również posadzenie nasion w pojemniku z mokrą ziemią, a następnie posypanie piaskiem i przykrycie szkłem lub folią.
- Wreszcie, nasiona cynerarii wysiane na zewnętrznej warstwie gleby można po prostu przykryć warstwą bibuły, która będąc wilgotną, pozwoli sadzonkom przedrzeć się przez nią. Ponownie przykryj pojemnik materiałem izolacyjnym.
We wszystkich trzech przypadkach konieczne jest przykrycie folią lub szkłem, taka międzywarstwa zapewnia utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności. Nawiasem mówiąc, podlewanie gleby po posadzeniu musi być wykonywane bardzo ostrożnie, silny strumień może zrzucić małe nasiona i złamać dokładność sadzenia. Możesz spryskać ziemię butelką z rozpylaczem lub od samego początku wybrać pojemnik z otworami drenażowymi i zanurzyć go w stojaku z wodą, aby gleba zamoczyła się od dołu.
