Abelia wielkokwiatowe: opieka domowa i metody hodowli

Rozmnażanie Abelii

Głównym kierunkiem rozmnażania są sadzonki, do takiego procesu nadają się zarówno młode, jak i bardziej dojrzałe pędy o długości około 15 cm, cały proces odbywa się latem. Wybór zostaje zatrzymany zarówno w pierwszym, jak iw ostatnim miesiącu. Najbardziej optymalna temperatura nie przekracza +20, ale nie powinna spaść więcej niż +10 stopni. Młode pędy należy przykryć szklanym urządzeniem, tylko szkłem. W ten sposób tworzysz równomierną wilgoć. Umieść pojemnik z młodą sadzonką w ciepłym miejscu, w którym nie ma bezpośredniego światła słonecznego. Sam proces przeszczepu trwa do około 5 tygodni, ale nie każda łodyga jest w stanie się zakorzenić. Bardzo często zdarza się, że roślina tworzy odrosty korzeni, ich oddzielenie jest możliwe, gdy te ostatnie mają już opracowany niezależny system korzeniowy. Potomstwo należy umieścić w osobnym pojemniku.

Kiedy czas cię nie spieszy i masz wystarczająco dużo cierpliwości, aby obserwować najbardziej kompletny cykl hodowlany, możliwe jest sadzenie nasion. Nasiona wysiewać wczesną wiosną, gleba musi być luźna, dostatecznie odżywcza, a wilgotność powinna być normalna. Nasiona powinny być używane tylko świeże i dobrej jakości. Po pojawieniu się pierwszych liści wybierz. Rośliny rozmnażane przez nasiona mają zdolność kwitnienia w pierwszym sezonie po posadzeniu.

Reprodukcja

Abelia wielkokwiatowa może rozmnażać się zarówno przez nasiona, jak i sadzonki. W przypadku pierwszej opcji siew odbywa się w styczniu. Ważne jest, aby nasadzenia były regularnie podlewane i wentylowane. Nasiona kiełkują wystarczająco szybko. Po pojawieniu się pierwszych prawdziwych liści sadzonki nurkują. Kwitnienie rośliny można zaobserwować już w tym samym roku.

Do rozmnażania przez sadzonki wykorzystuje się pędy pozostałe po cięciu, wycięte z wierzchołkowych gałęzi o długości ok. 5 cm Najpierw należy ukorzenić sadzonki i umieścić je w podłożu złożonym z torfu, perlitu i piasku. W takim przypadku temperaturę należy utrzymywać na poziomie około 25 ⁰С. Ukorzenione sadzonki po około 2-3 tygodniach sadzi się w małych doniczkach wypełnionych mieszaniną ziemi ogrodowej, torfu i piasku, pobranych w równych ilościach. Gdy system korzeniowy całkowicie otoczy kulę glebową, roślina jest przenoszona do bardziej przestronnych doniczek. Kwitnienie występuje najczęściej dopiero w trzecim roku, ale czasami abelia wielkokwiatowa może cieszyć się swoim pięknem jeszcze wcześniej. Rozmnażanie przez sadzonki jest najczęściej stosowaną metodą sadzenia tego krzewu przez ogrodników.

Szkodniki i choroby

Ten rodzaj krzewu może atakować różne choroby i szkodniki w przypadku naruszenia zasad sadzenia i pielęgnacji rośliny. Plamka, antraknoza, różne zgnilizny korzeni.

• mączniak prawdziwy - główną przyczyną rozwoju choroby jest utrzymywanie się niskiej temperatury w pomieszczeniu z rośliną przez długi czas, a niezbędny ruch powietrza jest utrudniony. Innym powodem gnicia jest nadmierne, nieregularne podlewanie. Gdy tylko zostaną znalezione pierwsze oznaki obecności choroby, pilnie podejmij działania. Każdy lek przeciwgrzybiczy zakupiony w specjalistycznym sklepie zrobi;
• domowa odmiana Abelii kwitnie bardzo słabo lub w ogóle nie kwitnie z powodu braku oświetlenia;
• gdy następuje gwałtowny spadek temperatury, obfite liście mogą spaść;
• chloroza to choroba, która rozprzestrzenia się i infekuje roślinę, gdy rośnie w glebie o wysokiej kwasowości. Krzew szybko zaczyna się opóźniać w rozwoju.

Głównymi szkodnikami Abelii są: wciornastki, mszyce, łuskowce, przędziorków. Do walki można używać nie tylko silnych leków ze sklepu, można po prostu wykonywać częstsze prace profilaktyczne przy przetwarzaniu słabymi roztworami, które nie zaszkodzą ludziom, a roślina nie ucierpi.

Choroby i szkodniki

Abelia najczęściej cierpi na takie szkodniki i choroby:

• Mszyce infekujące roślinę pozostawiają lepkie plamy. Walcz z wodą ze skórkami mandarynki, a jeśli szkodnik za bardzo się rozprzestrzenił, idź do sklepu po silniejsze środki.
• Wciornastki wpływają na liście i kwiaty, zniekształcając je. Jeśli znajdziesz ślady pasożyta, dokładnie zbadaj rośliny i te stojące obok, ponieważ wciornastki łatwo się rozprzestrzeniają. Walka z nimi powinna być actelik.
• Pająk pojawia się głównie podczas suszy i odżywia się sokiem roślin, powodując żółknięcie i wysychanie liści. Ten pasożyt jest wydalany z akarycydami.
• Jeśli na krzaku znajdziesz małe owady, jakby pokryte skorupą, oznacza to, że Twój kwiat uderzył w jeden z owadów łuskowych. Te pasożyty uszkadzają liście i łodygi roślin. Aby temu zapobiec, od czasu do czasu sprawdzaj zatoki i tył liści, ponieważ są to najsmaczniejsze części rośliny dla owadów łuskowych. Jeśli znajdziesz wroga, potraktuj kwiat Aktarą.
• Mączniaka prawdziwego można rozpoznać po białawym nalocie na liściach. Pokonaj tego grzyba za pomocą fungicydów.
• Zrzucanie liści przez rośliny zimą wskazuje na zbyt duży spadek temperatury.

Właściciele domków letniskowych są gotowi do rywalizacji z sąsiadami, których kwiaty są piękniejsze. Wiele osób marzy o zakupie przytulnej altanki do wypoczynku, oplecionej zielenią i otoczonej pachnącymi krzewami. Do tych celów idealna jest abelia ogrodowa, która zostanie omówiona poniżej.

Abelia rośnie w domu

Roślina Abelia nie jest kapryśna, ale nie toleruje przycinania, po tym procesie dolna część korony zaczyna się odsłaniać. Z tego powodu doświadczeni ogrodnicy zalecają cięcie tylko chorych, starych, najbardziej osłabionych pędów. Przycinanie można wykonać wczesną wiosną, ale należy wziąć pod uwagę obecność aktywnych pąków pod cięciem pędów. Z pąka powstaje młody pęd i to on jest w stanie zadowolić się najbardziej obfitym kwitnieniem już w tym sezonie. W przypadku starszych krzewów wykonuje się przycinanie przeciwstarzeniowe. Aby jeszcze raz wyjaśnić, każda roślina doniczkowa powinna być starannie przetworzona, szczególnie jeśli chodzi o przycinanie. Instrument może być używany tylko wystarczająco naostrzony i poddany sterylnej obróbce. Po co to jest? Tępy instrument może zranić pień, powodując uszkodzenie rośliny i możliwą chorobę. Sterylność jest konieczna, aby wykluczyć infekcję tej rośliny, jeśli wcześniej leczyłeś chorą kulturę.

Krzew potrzebuje dobrej wentylacji, dlatego latem pozytywnie odnosi się do świeżego powietrza i ciepłych temperatur. Przenosząc się na otwarty teren, zapewnij roślinie niewielkie schronienie przed silnymi opadami deszczu i bezpośrednim nasłonecznieniem. Wyłącz także kwiat z silnego przeciągu. Możesz podsumować do uprawy w domu. Krzew jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, ale nie łamie podstawowych zasad, a wszelkie zmiany temperatury i innych warunków, stopniowo przyzwyczajają roślinę, bez gwałtownych działań. Krzew tego nie toleruje, a twoje wysiłki mogą zostać zniweczone.W momencie pojawienia się chłodnej temperatury nocnej lepiej jest umieścić roślinę w pomieszczeniu. Pamiętaj, aby leczyć szamba, na wypadek pojawienia się szkodników.

Jeszcze chwila! Abelia w ogóle nie lubi przebywać w pobliżu żadnego urządzenia grzewczego.

Warunki wzrostu

Wybierając miejsce na posadzenie tego krzewu należy wziąć pod uwagę, jakie warunki są niezbędne do jego optymalnego rozwoju. Rośliny w pojemnikach lub doniczkach najlepiej umieścić na zimę w oranżerii lub szklarni. Krzew może również zimować na zewnątrz, gdy zima jest wystarczająco łagodna. Dobrze pokryta jesienią, dobrze znosi temperatury do 9 ° C poniżej zera. Jeśli zdarzy się, że mróz podnosi gałęzie, wiosną te uszkodzone pędy są usuwane. Najbardziej odpowiedni reżim temperaturowy dla tej rośliny zimą wynosi od 10 do 15 ⁰С.

Abelia wielkokwiatowa woli rosnąć w miejscach dobrze oświetlonych słońcem. Ale musi być chroniony przed palącymi promieniami dnia. Mogą wysuszyć roślinę i spowodować oparzenia liści. Światło słoneczne jest najbardziej odpowiednie w godzinach porannych i wieczornych. W zacienionych obszarach roślina ta praktycznie się nie rozwija. Jego wzrost jest zbyt wolny, nie kwitnie, a liście stopniowo bledną, stają się prawie żółte.

Preferowane są gleby lekkie, lekko kwaśne o pH 6,0–6,5. Muszą być bogate w materię organiczną.

Opieka nad Abelią

Jak wspomniano powyżej, krzew jest bezpretensjonalny dla warunków wzrostu, a skład gleby nie ma żadnych szczególnych cech, ale ponownie należy przestrzegać standardu. Abelia pozytywnie reaguje na nieznacznie zwiększoną kwasowość gleby, ale nie na jej nadmiar. Gleba w doniczce powinna być dobrze osuszona. Istnieją oczywiście odmiany, w których roślina świetnie czuje się w ciężkiej glinie w glebie, ale warto przestrzegać zaleceń. Najlepszą opcją byłaby mieszanka: mieszanka torfu + darń + liście + próchnica i piasek. Lekko kwaśne pH można utrzymać dodając niewielką ilość posiekanej kory sosny i igieł.

W stosunku do temperatury zawartości w warunkach pokojowych. W okresie letnim temperatura powinna wynosić do +20 stopni. Zimą termometr powinien spaść do +14, a nie niżej. Jeśli zimowanie jest nieco cieplejsze, nie wpłynie to niekorzystnie na roślinę.

Niezbędne oświetlenie. Wspomnieliśmy już o uzależnieniu Abelii od dużej ilości światła słonecznego. Istnieje oczywiście możliwość uprawy w półcieniu, ale lepiej trzymać się potrzeb samej rośliny. Brak bezpośrednich promieni, szkodliwych dla rozwoju rośliny, zwłaszcza w ciągu dnia wiosną i latem.

Jak i czym właściwie karmić pokój Abelia? Opatrunek wierzchni należy wykonywać dwa razy w miesiącu, wiosną i latem. To właśnie w tym okresie następuje najbardziej aktywny rozwój, w okresie spoczynku zimowego warto zaprzestać różnego rodzaju odżywiania. Konieczne jest zapewnienie roślinie możliwości odzyskania sił do aktywnego i zdrowego rozwoju na następny sezon.

Okres kwitnienia abelii w pomieszczeniach

Okres aktywnego kwitnienia Abelii to dość długi okres, od połowy maja do ostatniej dekady listopada. To bardzo pozytywna cecha rośliny. Świetny wybór do dekoracji lub po prostu dekoracji pokoju. Krzew jest w stanie zachwycić doskonałym, pięknym kwitnieniem przez prawie pół roku.

Transfer. Podlewanie. Rozpylający.

Suche powietrze w mieszkaniu nie stanie się przyczyną słabego rozwoju, kwitnienia tej rośliny. Abelia doskonale radzi sobie bez opryskiwania. Jedyne, co jest konieczne, to całkowity brak zimnego przeciągu, ale dla kwiatu bardzo potrzebne jest wystarczająco wysokiej jakości wietrzenie.

Każda roślina domowa wymaga wystarczającej ilości wilgoci.Wiosną i latem podlewanie jest konieczne częściej, ale regularnie i obficie. W okresie spoczynku zimowego stopniowo zmniejszaj ilość podlewania i wody na jedno podlewanie. Zimą podlewanie powinno być bardzo rzadkie. Regularne, terminowe podlewanie jest szczególnie konieczne w przypadku młodych, aktywnie rozwijających się roślin. Ponieważ system korzeniowy tych krzewów aktywnie się rozwija i potrzebna jest wystarczająca ilość wilgoci. Już ukorzenione krzewy są przystosowane do łagodnej suszy.

Dlaczego potrzebujesz przeszczepu do odnowionej gleby i jak to zrobić poprawnie? Zaleca się przeszczepiać tylko raz w roku, wiosną, gdy tylko rozwój jest aktywowany, roślina budzi się po spoczynku zimowym. Wraz ze wzrostem doniczki następuje szybki wzrost systemu korzeniowego abelii i dalszej prostoty krzewu. Objętość pojemnika bardzo szybko się zapełnia. W czasie przesadzania dokładnie sprawdź korzenie rośliny, jeśli to konieczne, przytnij uszkodzone lub wolniejsze korzenie. Pojemnik powinien mieć dobre otwory drenażowe. Wraz ze wzrostem rośliny objętość doniczki wzrasta co roku.

Zasady opieki

W okresie letnim Abelia wielkokwiatowa wymaga częstego i obfitego podlewania, szczególnie w fazie aktywnego wzrostu. Ponadto zaleca się regularne spryskiwanie liści. Roślina ta jest sezonowa i wymaga odpoczynku w okresie jesienno-zimowym. Dlatego wraz z końcem lata częstotliwość podlewania zmniejsza się do minimum. Aby nawilżyć powietrze, możesz postawić obok tacę z wodą. Krzewy, które pozostają na zimę na zewnątrz, również przestają podlewać natychmiast po opadnięciu liści.

Dobry wzrost i obfite kwitnienie każdego lata zachwyci wielkokwiatową Abelię, która spełnia wszystkie wymagania. Jednym z nich jest terminowe karmienie rośliny. Krzew preferuje podłoża bogate w materię organiczną, co oznacza, że ​​wiosną konieczne jest dodanie do gleby dziewanny, kompostu, próchnicy lub roztworu ptasich odchodów. Gdy tylko godziny dzienne zaczną się wydłużać (w marcu-kwietniu), zaczynają karmić abelię zimującą w pomieszczeniach, zwiększając jednocześnie częstotliwość podlewania i amplitudę reżimu temperaturowego. Nawozy organiczne i mineralne naprzemiennie stosuje się 2 razy w miesiącu w zalecanym stężeniu.

Abelia wielkokwiatowa, której opis podano powyżej, rośnie w dość szybkim tempie. W sezonie może prawie się podwoić. Aby nadać koronie określony kształt, pędy są odcinane. Podczas uprawy ampelicznej rośliny można pominąć przycinanie. Właściwy czas na tę procedurę to koniec zimy. Aby krzew wyglądał wspaniale, przycinanie odbywa się natychmiast po kwitnieniu.

Aplikacja roślinna

Roślina ta jest aktywnie wykorzystywana zarówno do pojedynczego sadzenia, jak i do grupowej dekoracji pomieszczeń, pomieszczeń, granic. Korzystając z projektu ampoli, uprawia się je w doniczkach, tworzy się kontemplacja wyciągniętego krzewu i opadających gałęzi. Roślina uprawiana w klimacie umiarkowanym ma wspaniałą zimę na zewnątrz. Jednak sadzenie powinno odbywać się wystarczająco głęboko. Istnieją odmiany, których uprawa odbywa się w wiszących koszach. W rezultacie, aby zachować wdzięk rośliny, przycinaj selektywnie, tylko przestarzałe i słabsze pędy. Każda roślina staje się bardziej ospała z wiekiem, dolna część łodyg jest naga. Wystarczy zastąpić stary krzew młodszą rośliną. Można też powiedzieć, że istnieją odmiany, które mogą spokojnie zimować, pokryte prostymi gałęziami świerkowymi i opadłymi liśćmi. Takie odmiany rosną głównie na środkowym pasie.

Szkodniki

Wśród szkodników szczególną szkodę mogą powodować:

1. Mszyca... Jeśli liście rośliny zwijają się, a wierzchołki pędów są lepkie i obumierają, oznacza to, że roślina została dotknięta mszycami.W takim przypadku konieczne jest umycie pędów mydłem, potraktowanie środkiem owadobójczym.
2. Pająk... Jeśli liście są w jasnych kropkach, obumierają i widać na nich cienką pajęczynę - to dzieło przędziorka. Opłucz roślinę zimną wodą tak często, jak to możliwe. Spośród preparatów można użyć fitovermu, neoronu, siarki.
3. Wciornastki. Liście z żółtymi kropkami, obumierają i czarne kropki na spodzie liścia, to jest porażka wciornastków. W walce z nimi używane są specjalne taśmy - pułapki. Możesz spryskać roślinę środkiem owadobójczym (fitoverm, actellik). W razie potrzeby procedurę można przeprowadzić wielokrotnie.

Pająk

Mszyca

Wciornastki

Dojrzała roślina będzie bardzo duża i zajmie sporo miejsca. Kwiat jest również uprawiany jako kwiat ampelous, wtedy zajmie znacznie mniej miejsca.

Abelia: odmiany

Odmiana Schumanna - krzew osiągający wysokość do 2 metrów, kwiaty mają kształt rurkowaty, obdarzony liliowym kolorem z różowym odcieniem. Kwitnie na początku czerwca i do października cieszy się obfitym kwitnieniem. Pąki tego krzewu mają bardzo wyraźny, przyjemny aromat, który urzeka każdego, kto jest w pobliżu. Owoce odmiany są wystarczająco małe, skórzaste w składzie i zawierają tylko jedno nasiono;

Grandiflora, lub po prostu - Abelia wielkokwiatowa, to rozłożysty, wielopniowy, okrągły krzew. Gałęzie wyginają się bardzo wdzięcznie. Liście są jajowate, przeciwległe, ciemnozielone. Kwiatostany przypominają dzwonki lub rurkowatą formę kwiatów, pomalowaną na biało z różowym odcieniem. Od początku maja do ostatnich dni września kwitnie nieprzerwanie, obficie. Krzew może dorastać do 180 centymetrów. Na szczycie pędu tworzy się kwiatostan wiechy, składający się z białych, małych, bardzo pachnących kwiatów;

Abelia koreańska - w naturze najlepiej rośnie na terenach skalistych, w sąsiedztwie innych krzewów w lasach Korei. Okres od kiełkowania do pełnoprawnego krzewu jest dość długi, powolny, ale krzew może dorastać do 250 centymetrów. Liście podłużne, jajowate, o wielkości do 6 cm i szerokości do 35 mm. Kwiatostany rurkowe, każdy kwiat jest bardzo mały, nie więcej niż 2 centymetry. Okres kwitnienia nie jest tak długi jak u kongenerów, tylko miesiąc od początku czerwca;

Abelia chińska jest krzewem liściastym, atrakcyjnie wielopniowym, o długim kwitnieniu. Główny okres aktywnego wybarwienia przypada na okres od połowy lipca do prawie września włącznie, na młodych pędach występuje krótkie, ale bardzo gęste pokwitanie. Głównie zielone liście. Na krawędziach blaszki liściowe są lekko ząbkowane. Kwiaty o białym kolorze i atrakcyjnym aromacie mają kształt rurkowaty, przylistki mają różowy odcień, małe kwiaty są zebrane w kwiatostan parasolowy. Odmiana ta wyróżnia się obfitym kwitnieniem, czasami gałęzie nawet uginają się pod wynikającym z tego ciężarem kwiatów;

Odmiana Kaleidoscope to stosunkowo niedawno wyhodowany gatunek Abelia, należący do odmian wielkokwiatowych. Jaka jest cecha odmianowa? Dominuje szeroka gama kolorystyczna okrywy liściowej. Młodsze, wiosenne liście są pomalowane na jasnozielone odcienie, stopniowo kolor zmienia się na wyraźniejszy, ciemniejszy, w sezonie letnim odcień liści staje się żółty ze złotym odcieniem. Jesienią liście zamieniają się w dość jasny, fioletowy strój. W środku kolor liścia jest zawsze ciemniejszy niż ton główny, w szczególności brązowy. Białe, lekko różowe kwiaty o bardzo dużych rozmiarach i fascynującym aromacie;

Tarcza abelia. Krzew rośnie mały. Bujna korona, lekko zaokrąglona, ​​tworzy wiele cienkich i dość elastycznych pędów. Liście są ciemne, zielone, z postrzępionymi krawędziami. Kwiatostany białe lub różowe, wspaniały aromat;

Odmiana Edwarda Guchera - cechą odmianową jest czas kwitnienia i jasny kolor kwiatów. Kwiatostany są przeważnie różowe, ale można również zaobserwować obecność odcieni bordo. Młode liście są koloru brązowego z miedzianym połyskiem. W zależności od stopnia dojrzałości zmienia się w ciemnozielony kolor, który z kolei zmienia się w odcienie brązu na okres jesienny;

Mosan Abelia - w tej odmianie kwitnienie rozpoczyna się stosunkowo wcześnie. Zapach ma nuty jaśminu, kolor kwiatów to różowy, zielone liście. Kolejną cechą tej odmiany jest dobra mrozoodporność.

Opis rośliny

Krzew abelia należy do rodziny wiciokrzewów, podrodziny Linnaeus. Ojczyzną krzewu jest Azja Wschodnia i Meksyk.

Roślina, w zależności od odmiany, jest zarówno liściasta, jak i zimozielona. Średnia wysokość krzewu waha się od 1,5 do 2,5 metra, przy idealnych warunkach utrzymania może osiągać 6 metrów.

Liście mają owalny kształt ze spiczastym końcem, są umieszczone na pędzie parami. Kolor korony - ciemnozielony, błyszczący. Kształt kwiatów jest inny dla każdej odmiany. Mogą być rurkowate, dzwonkowate lub lejkowate, zawsze składające się z pięciu płatków. Rozmiar - od małego do bardzo dużego. Kolorystyka to wszystkie odcienie różu, czerwieni i fioletu, ale są też absolutnie białe kwiaty. Szypułki zawsze znajdują się na końcach pędów.

Wszystkie kwiatostany, niezależnie od odmiany, mają wyraźny przyjemny zapach.

Po zakończeniu kwitnienia liście opadają z czubków gałęzi (wraz z szypułkami). Na ich miejscu pojawiają się jaskrawoczerwone działki działek, które pozostają na krzaku do pierwszych przymrozków.

Wynik

W rezultacie podkreślimy kilka tajemnic udanej uprawy abelii:

1. Temperatura latem nie przekracza +25 stopni, zimą nie jest niższa niż +14;
2. Jeśli chodzi o oświetlenie, światło słoneczne powinno wystarczyć, ale bez bezpośrednich promieni;
3. Dobrze jest nawilżyć proces podlewania i wilgotność podłoża pomieszczenia, szczególnie w okresie wegetacji. Wiosną bierzemy pod uwagę temperaturę w pomieszczeniu do uprawy;
4. Przycinanie powinno być bardzo minimalne, nawet higieniczne i tylko wiosną;
5. Rosnąca gleba jest trochę kwaśna, jeśli nie, dodaj kompozycję iglastą;
6. Konieczne jest karmienie abelii podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego, materii organicznej lub minerałów;
7. Można go rozmnażać wiosną i latem, sadzonkami lub nasionami.

Więc. Trochę wysiłku i stajesz się właścicielem pięknej, bezpretensjonalnej rośliny.

Rodzaje i odmiany

Rodzaj Abelia liczy około 30 odmian i gatunków, z których większość rośnie w warunkach naturalnych.

1 gatunek jest używany jako roślina doniczkowa - Abelia wielkokwiatowa.

Abelia grandiflorum

Inna nazwa to Grandiflora. Forma hybrydowa, która obejmuje kilka odmian różniących się odcieniem kwiatostanów. Liście są ciemnozielone z błyszczącym połyskiem. W miesiącach zimowych ich odcień zmienia się na brązowo-czerwony. Kwiaty są bardzo duże - do 6 cm średnicy.

Abelia chińska

Gatunek wyróżnia się obfitością kwiatów w kwiatostanach. Ich odcień może być dowolny: od bladego różu do głębokiej czerwieni. Liście są średniej wielkości, ciemnozielone z lekkim bordowym odcieniem.

Kwitnąca Abelia

Gatunek nadający się do uprawy nie tylko na zewnątrz, ale także w szklarni. Kwitnie obficie od początku maja do końca września. Szypułki są duże (do 4 cm), ciemnoróżowe. Na pędach opadających znajdują się szerokie, błyszczące liście.

Abelia trójkwiatowa

Inna nazwa to Abelia Himalayan. Wdzięczny i delikatny krzew. Liście są małe, skórzaste, bogato zielone. Szypułki - białe lub wszystkie odcienie różu.

Abelia Schumann

Gatunki liściaste. Krzew jest mały i wygląda wdzięcznie.Liście owalne, matowe, ciemnozielone. Kwiaty są różowe, liliowe lub białe.

Główne rodzaje

Abelia grandiflora (Abelia x grandiflora)

Ten hybrydowy krzew jest półzimozielony (zależny od wilgoci i temperatury). Uprawiana w domu Abelia tego najpospolitszego gatunku ma długie, cienkie, opadające pędy. Warto zauważyć, że gdy roślina jest młoda, jej pędy mają jasnoróżowy odcień. Naprzeciwko małe liście mają podłużny kształt, skierowany ku górze. Te błyszczące liście są koloru ciemnozielonego. Pachnące, dość duże kwiaty pachowe są pięciopłatkowe, akcentowane. Kwiaty zebrane w kwiatostan pędzla są pomalowane na biało. Kwitnienie jest bardzo długie i obfite.

Najpopularniejsze odmiany:

O

Dodaj komentarz

Krótka instrukcja pielęgnacji i konserwacji

Lądowanie w ziemi, przesadzanie

Abelia wymaga lekko kwaśnej gleby. To dość delikatna roślina. Dlatego nie można go sadzić w glebie zasadowej, ponieważ roślina może nie mieć wystarczającej ilości składników odżywczych. Prowadzi to do zażółcenia liści. Na krzew idealnie nadaje się gleba gliniasta lub gliniasta. Są bardzo plenne. Jako glebę można również użyć glinianej mieszanki. W tym celu miesza się glebę liściastą, próchnicę i piasek. Muszą być brane w równych proporcjach.

Małe odmiany przesadza się latem do trzech razy. Duże masywne krzewy przesadza się raz na dwa do trzech lat.