Wermikulit - co to jest? Jak aplikować wermikulit na rośliny?

Wielu doświadczonych ogrodników wie, że bez odpowiedniej pielęgnacji i dodatkowych składników nie można osiągnąć pożądanego rezultatu podczas uprawy roślin. Stosuje się różnorodne dodatki, nawozy i oczywiście sprawa nie jest kompletna bez użycia wermikulitu. Zastosowanie tego składnika w ogrodnictwie zyskało popularność ze względu na dużą liczbę pozytywnych właściwości. W przyszłości po prostu nie można odmówić. Ze względu na swoje właściwości wermikulit znajduje zastosowanie w wielu innych dziedzinach poza uprawą roślin.

• 2 Zastosowanie wermikulitu w ogrodnictwie
• 3 Zastosowanie wermikulitu w hydroponice
• 4 Zasady stosowania wermikulitu
• 5 Pozytywne właściwości wermikulitu
• 6 Wniosek

Ogólne informacje o minerale

Wermikulit to sypki materiał w postaci płytek o złotobrązowym lub srebrnym odcieniu, który jest jak najbardziej podobny do hydromicy, a faktycznie nim jest. Sam termin pochodzi od łacińskiego vermiculus, co po rosyjsku oznacza „robak”.

Jeśli wermikulit zostanie wystawiony na działanie wysokich temperatur, jego płytki przyjmą postać nitkowatych granulek, które na zewnątrz przypominają małe robaki. Ze względu na porowatą strukturę materiał jest w stanie wchłonąć i zatrzymać wilgoć, której objętość może być 4-krotnie większa od masy własnej. Innymi słowy, działa jak dobra gąbka.

Ta cecha sprawia, że ​​wermikulit jest niezastąpionym dodatkiem do mieszanek ziemnych. Jednocześnie wilgoć gleby utrzymuje się przez dość długi czas, a także składniki odżywcze.

Opis i właściwości wermikulitu

Wermikulit mineralny to łuszcząca się mika gliniasta. Kolor tego minerału nie jest taki sam i może się różnić w zależności od ilości zanieczyszczeń w składzie i złoża tej skały.

Najczęściej kolor tego minerału jest złocistożółty, ale można również znaleźć wermikulit brązowo-żółty, a nawet złotobrązowy lub brązowo-zielony. Na zdjęcie wermikulitu wygląda jak zupełnie zwyczajny i brzydki kamyk, ale jego właściwości sprawiają, że jest pożądany.

Wzór opisujący skład chemiczny tego minerału wygląda następująco: (Mg + 2, Fe + 2, Fe + 3) 3 [(Al, Si) 4O10] · (OH) 2 · 4H2O.

Należy jednak zauważyć, że wermikulit rzadko odpowiada tej formule, często zawiera zanieczyszczenia, które również należy wziąć pod uwagę.

Ciekawostką jest to, że wermikulit może zmieniać swoją strukturę po podgrzaniu i zamieniać się w ekspandowany wermikulit... Dzieje się to w temperaturze 900 stopni Celsjusza, w którym to czasie płyty wermikulitowe stają się jak kolumny, które są niejasno podobne do samych robaków, które posłużyły za podstawę nazwy tego minerału.

Po podgrzaniu wermikulit silnie pęcznieje, wystarczy włożyć ten minerał do ognia, a wtedy te kawałki wermikulitu zamieniają się w złote, prawie nieważkie kulki. Jednak w tej formie wermikulit jest niestabilny, przy każdym, nawet bardzo lekkim dotyku lub podmuchu wiatru kulki rozpadają się na oddzielne małe płatki, które wyglądają jak pył.

Ekspandowany wermikulit staje się pod wpływem temperatury

Podczas procesu przechodzenia z jednego stanu wermikulitu w inny, słychać charakterystyczny trzaskający dźwięk. Używa ich wielu szamanów i magów jakość wermikulitu.

Jeśli spojrzysz na inne cechy tego minerału, otrzymasz następujący obraz: zgodnie ze skalą mineralogiczną gęstość wermikulitu szacuje się na 1-1,5 jednostki; gęstość wermikulitu wynosi 2,4-2,7 g / cm3, jednak w wermikulicie ekspandowanym liczba ta jest znacznie niższa i wynosi 0,065-0,130 g / cm3.

Po podgrzaniu i przekształceniu w stan ekspandowany wermikulit może zwiększyć swoją objętość nawet 25 razy. Należy zauważyć, że wermikulit należy do klasy minerałów naturalnych, które są stabilne biologicznie. Oznacza to, że wermikulit nie rozkłada się i nie ulega procesowi rozkładu pod wpływem różnych mikroorganizmów.

Ponadto wermikulit nie jest korzystnym siedliskiem dla owadów i gryzoni. Zasady i kwasy nie mają żadnego wpływu na wermikulit, dlatego minerał ten nazywany jest chemicznie obojętnym.

Wermikulit: czy to pilna potrzeba czy strata czasu i energii?

Każdy ogrodnik doskonale wie, że pełny rozwój roślin zależy od jakości gleby. W trakcie rozwoju kultury ogrodniczej gleba ulega pewnym zmianom, a nie na lepsze. Gleba z czasem ulega zbryleniu, twardnieje, zmniejsza się przepuszczalność wody i powietrza oraz zmniejsza się ilość mikroelementów.

Wzrost nawadniania kończy się podmoknięciem i przesyceniem gleby, a wprowadzenie dodatkowych nawozów mineralnych często zamienia się w nadmiar wielu składników. Ostatecznie prowadzi to nie tylko do pogorszenia rozwoju roślin, ale także do pojawienia się niepożądanych chorób. Wprowadzenie wermikulitu do gleby pozwala uniknąć takich problemów.

Zapoznaliśmy się z zaletami tego minerału, ale jak wykorzystać wermikulit na rośliny? W końcu każdy ogrodnik chce uprawiać tylko zdrowe i mocne sadzonki. Zostanie to omówione dalej.

Jak wykorzystuje się wermikulit w produkcji roślinnej

Dowiemy się, jak wykorzystać wermikulit w uprawie roślin:

• Łodyga lepiej się zakorzenia po zastosowaniu wermikulitu do wykiełkowania młodych sadzonek i nasion.

Z uwagi na to, że opisywany minerał nie zapewnia gleby dla rozwoju pleśni, grzybów i innych mikroorganizmów, ukorzenianie i rozmnażanie jest możliwie proste i szybkie.

• Wzbogacenie składu mieszanek gleb sklepowych.

Proporcje, w jakich dodaje się minerał, mogą wynosić nawet połowę składu. Poprawia to większość właściwości gleby, czyniąc ją porowatą, luźniejszą i lepiej nasycając ją wilgocią. Warto zaznaczyć, że pod wpływem obecności wermikulitu w ziemi roślina czy kwiaty otrzymują więcej tlenu, a korzenie mają zdolność do rozwoju i wzrostu, równomiernie rozmieszczając się na całej powierzchni doniczki.

• Ochrona systemu korzeniowego rośliny po posadzeniu i podczas uprawy

Oprócz tego, że obecność wermikulitu nie pozwala na ciasne zagęszczenie ziemi, na jej powierzchni nie tworzy się gęsta skorupa, co zwykle uniemożliwia przenikanie cieczy, wermikulit stanowi doskonałą przeszkodę dla wpływu temperatury. Zatem bez względu na pogodę za oknem system korzeniowy będzie utrzymywał tę samą temperaturę. A ponieważ kwasowość wermikulitu ma tendencję do obojętnej, zasolenie gleby będzie minimalne.

• Do hydroponicznej uprawy roślin

Wermikulit można stosować, gdy sadzonki są uprawiane bez wykorzystania ziemi, tylko na jednej mieszance składników odżywczych.

• Najpopularniejszą metodą aplikacji jest drenaż połączony z piaskiem, w którym sadzi się roślinę.

Ta metoda aplikacji jest najczęściej stosowana w uprawie roślin, wtedy wermikulit umieszcza się na dnie glinianego garnka, układając warstwami z piaskiem do uprawy.

• Do zimowania i przechowywania roślin cebulowych

Ze względu na to, że minerał nie jest zależny od środowiska zewnętrznego, utrzymuje się neutralna temperatura, dlatego cebulki ukryte w wermikulicie nie ulegają naturalnemu rozkładowi, nie rozwijają się tam grzyby.

Skład przydatnego minerału

Skład chemiczny minerału obejmuje tlenki szeregu pierwiastków z układu okresowego:

• krzem;
• wapń;
• potas;
• magnez;
• gruczoł;
• mangan;
• aluminium.

Ponadto zawiera różne zanieczyszczenia - chlor, siarkę. Dzięki swoim właściwościom wermikulit jest chemicznie obojętny. Z tego powodu minerał nie może wchodzić w interakcje z rozpuszczalnikami, alkaliami i kwasami pochodzenia organicznego.

Dzięki temu materiał korzystnie wpływa na rozwój roślin, gdyż nie jest w stanie zmienić reakcji środowiska.

Do gleby

Właściwości wermikulitu mogą znacząco poprawić jakość gleby, zmniejszyć kwasowość i zatrzymać wilgoć. Dla letnich mieszkańców, którzy nie mają czasu na podlewanie ogrodu kwiatowego - to tylko dar niebios. Minerał nakłada się samodzielnie lub w połączeniu z materią organiczną w proporcji 1:25.

Wermikulit do roślin domowych pełni rolę proszku do pieczenia. Większość kwiatów w pomieszczeniach ma obszerny system korzeniowy, który szybko wyciąga wszystkie składniki odżywcze z gleby, pozostawiając ją wyczerpaną. Minerał zatrzymuje wilgoć bez zwiększania gęstości gleby, a wręcz przeciwnie, zachowuje odległość między frakcjami, gromadząc tam tlen. Wermikulit, stosowany na daczy w szklarni, w nieogrzewanych pomieszczeniach, jest doskonałym materiałem izolacyjnym, zwłaszcza w połączeniu z końskim nawozem.

Inne cechy wermikulitu

Co to jest wermikulit? Podobne pytanie może nasunąć się wielu nowicjuszom w dziedzinie uprawy roślin, którzy jako pierwsi usłyszą taką definicję. Doświadczeni ludzie są świadomi zalet tego minerału i znają niektóre jego cechy, które można uznać za zalety:

• Materiał nie gnije - jest obojętny na działanie różnych szkodników, w tym grzybów i drobnoustrojów.
• Te wytrzymałe kamienie mogą służyć przez kilka lat.
• Dzięki wermikulitowi gleba staje się bardziej miękka i przewiewna.
• Materiał ten zawiera pierwiastki chemiczne niezbędne dla wielu roślin.
• Wermikulit można stosować do kompostowania.
• Do gleby doniczkowej warto dodać wermikulit, a kwiaty można już podlewać rzadziej niż zwykle.

Jak na okres użytkowania wermikulitu to dość imponująca liczba - do 10 lat.

Nie należy jednak wyrzucać starego materiału - wystarczy go dobrze wypłukać, wysuszyć, a następnie podpalić w piekarniku lub na patelni. Można go teraz użyć ponownie.

Zasady stosowania wermikulitu

Wermikulit wyróżnia się swoim kruchość, lekkość i łuszcząca się strukturaDlatego nie jest zaskakujące, że podczas transportu podłoża powstaje duża ilość pyłu. Wdychanie tego pyłu może powodować dyskomfort, dlatego najlepiej jest wstępnie wyprać materiał i usunąć kurz. Nawet jeśli na pierwszy rzut oka kurz całkowicie zniknął, podczas przygotowania gleby zaleca się stosowanie bandaża z gazy i okularów.

Ponadto, chociaż wermikulit słynie z tworzenia neutralnego środowiska, jego pH może w końcu wzrosnąć. Dzieje się tak, gdy używasz twardej wody podczas podlewania roślin. Rozpoczyna się gromadzenie szkodliwych substancjipoziom kwasowości rośnie, a środowisko neutralne staje się zasadowe, co w efekcie może zniszczyć nawet dojrzałą i silną roślinę.

Aby zmniejszyć twardość wody, można użyć środków czyszczących lub najlepiej zagotować płyn i pozostawić do osiadania, aż wszystkie zanieczyszczenia opadną na dno. Podlewanie roślin powinno być znacznie rzadsze przy stosowaniu wermikulitu, ponieważ zachowuje on wystarczającą ilość wilgoci przez długi czas dla życia rośliny.Częste podlewanie może spowodować przepełnienie roślin.

Wermikulit może pozostawać w glebie przez prawie 10 lat, ale nawet po tym okresie można go ponownie wykorzystać. W celu ponownego wykorzystania materiał jest wykopywany z gleby, myty i suszony przez kalcynację na patelni.

Szereg wad

Ważne jest nie tylko, aby wiedzieć, jak nakładać wermikulit na rośliny, ale także zrozumieć, że wszystko ma zarówno zalety, jak i wady. I pomimo oczywistych zalet materiał ma również szereg wad. Z jednej strony obecność dużej liczby pierwiastków chemicznych, które są tak potrzebne roślinom, to oczywiście plus. Jednak fakt, że są one w postaci niestrawnej, to bez wątpienia już minus. Z tego powodu wermikulitu nie należy uważać za kompletny nawóz.

Nieprzestrzeganie dawkowania wermikulitu prowadzi do zmiany kwasowości gleby na stronę zasadową. Ponadto może się to zdarzyć z powodu podlewania roślin wodą z kranu, co jest dość trudne.

Jak zmienia się gleba po dodaniu wermikulitu

Podsumujmy i podsumujmy na jednej liście dokładnie, jak wermikulit wpływa na jakość gleby:

• Gleba zmienia się na lepsze i niezależnie od rodzaju gleby - gliniasta lub piaszczysta, roślina domowa lub ogrodowa rosnąca w łóżkach
• Tworzone są najkorzystniejsze warunki do wzbogacania powietrza
• System korzeniowy jest maksymalnie chroniony
• Normalizuje się kwasowość gleby, zmniejsza się również zawartość soli
• Nawozy są lepiej akceptowane przez roślinę, zarówno w ogrodnictwie, jak i ogrodnictwie.

Obszar zastosowań

Warto zaznaczyć, że istnieją materiały nieznane masowemu konsumentowi, ale jednocześnie mają wiele zalet i mają szerokie zastosowanie. A wermikulit jest tylko jednym z nich. Surowiec ten jest pochodzenia naturalnego - jest produktem aktywności wulkanicznej. Ludzkość od dawna dostosowuje go do swoich potrzeb.

Wermikulit jest znany profesjonalnym budowniczym jako materiał wysokiej jakości. Wiedzą o tym również doświadczeni ogrodnicy i ogrodnicy. Ale jak jest używany wermikulit?

Cena wermikulitu

Wermikulit nie jest drogi. Jest to łatwo dostępny minerał. Oczywiście wszystko zależy od przeznaczenia i zakresu wermikulitu. Jeśli kupisz go do użytku w uprawie roślin lub kwiaciarni, mała torebka o pojemności około 3 litrów będzie kosztować 150 rubli.

Oczywiście cena ta może się różnić i zależeć od wielu czynników. Jeśli zdecydujesz się użyć wermikulitu jako grzejnika, będziesz potrzebować odpowiednio znacznie więcej tej substancji, a ilość będzie wyższa.

Jednak w porównaniu z innymi materiałami izolującymi ciepło i dźwięk wermikulit będzie cię kosztował znacznie mniej.

Hydroponika

Termin ten odnosi się do uprawy roślin i roślin ogrodniczych bez użycia gleby. Z jednej strony pozwala to pozbyć się wielu problemów. Nie ma stagnacji wilgoci, ponadto kontakt ze szkodliwymi mikroorganizmami i owadami jest całkowicie wykluczony. Ale jednocześnie ta technologia jest złożona. Ponadto nie każda roślina będzie mogła się zakorzenić w takich warunkach.

W tym przypadku najlepszym wyborem będzie użycie wermikulitu. Materiał posłuży jako dobra alternatywa dla gleby. Małe kamienie wzmocnią system korzeniowy roślin. Ponadto przydatne będą wszystkie korzyści, które zostały już omówione.

Co to jest agrovermiculitis

Agrowermikulit to materiał otrzymywany w wyniku wtórnego wypalenia wermikulitu zwykłego o wielkości od jednego do dziesięciu mm średnicy we frakcji. Warto powiedzieć, że do hodowli roślin w domu stosuje się minerały o wielkości od 3 do 5 mm, czyli agrowermikulit. Jeśli materiał porowaty był potrzebny na wsi lub do prac krajobrazowych, zaleca się użycie wermikulitu o większej średnicy.

Opisany minerał zawiera przydatne pierwiastki śladowe i materiały:

• Aluminium
• Wapń
• Potas
• Krzem i inne

Wielu hodowców błędnie uważa, że ​​ze względu na bogaty skład mineralny wermikulit może być źródłem pożywienia dla rośliny, ale tak nie jest. Faktem jest, że wszystkich powyższych pierwiastków nie można uzyskać w środowisku, w którym się znajdują, czyli w wilgotnej ziemi lub innej glebie. A nawet jeśli tak się stanie, nie będzie w takiej ilości, jaka jest potrzebna.

Agrowermikulit, który stosuje się do roślin lub kwiatów w doniczkach stojących na parapecie każdego domu, jest również w stanie zatrzymać płyn, stopniowo oddając go do systemu korzeniowego rośliny. Jednak ta zdolność nie powoduje, że gleba jest nadmiernie ciężka, wręcz przeciwnie, jest lepiej wzbogacona tlenem ze względu na porowatość minerału.

Sadzonki nurkowe

Wiemy już o wermikulicie (co to za minerał), teraz warto poznać jeszcze jedną możliwość jego zastosowania. W takim przypadku warto zastosować mieszankę glebową o następującym składzie: 1 część wermikulitu o frakcji 1-2 mm na 2-3 części gleby. Wszystko należy dokładnie wymieszać, a następnie rozprowadzić w miseczkach.

Kiedy przychodzi czas na sadzenie wyrosłych roślin w otwartym terenie, do każdego otwartego otworu warto dodać wermikulit w ilości 2-3 łyżki stołowe (frakcja 2-4 mm). Pozwoli to utrzymać wymagany poziom wilgoci w pobliżu korzeni, co z kolei znacznie ułatwi pielęgnację sadzonej rośliny.

Charakterystyka wermikulitu

• łatwość;
• niska gęstość;
• przewodność cieplna;
• bogaty skład mineralny.

Nieruchomości

Kamień ma następujące właściwości:

• lekki porowaty minerał, z którego uzyskuje się podłoże;
• zawiera ciecz o objętości 5-krotności masy własnej;
• doskonale przewodzi ciepło;
• izoluje od hałasu;
• nie rozkłada się w glebie z biologicznie aktywnym środowiskiem.

Pod wpływem wysokiej temperatury rozwarstwia się, uzyskując porowatą strukturę. Minerał wydobywa się w Kazachstanie, Ukrainie, USA, Australii i na Uralu. Uprawa roślin w wermikulicie jest uważana za całkowicie bezpieczną. Ze względu na neutralny poziom kwasowości, naturalność, stosowanie wermikulitu w ogrodzie jest całkowicie bezpieczne.

Opis agrowermikulitu

Istnieje 5 rodzajów minerałów, z których każdy jest używany na różnych polach, ale w ogrodnictwie stosowany jest tylko agrowermikulit. Minerał ma bogaty skład chemiczny, który umożliwia dostarczenie do gleby wszystkich składników mineralnych potrzebnych roślinie do adaptacji po zbiorze i stabilnym wzroście.

Agrotechniczna odmiana minerału otrzymywana poprzez wtórne wypalanie standardowego wermikulitu, przeplatanego pasmami miki. Każda jego część ma rozmiar 1-10 mm. Wermikulit konstrukcyjny ma dobrą przewodność cieplną. Do produkcji tynku z wermikulitem odpowiednia jest większa frakcja nr 5. Luźny minerał może być stosowany w wielu różnych dziedzinach ludzkiej działalności.

Kiełkujące nasiona

Ze względu na zdolność do gromadzenia wilgoci iw dość dużej ilości minerał pozwala na stworzenie optymalnego poziomu nawilżenia, co przyczynia się do powstania silnych i zdrowych sadzonek. Co to jest wermikulit? To wilgotne środowisko, które pozostanie niezmienione przez długi czas, co jest korzystne dla sadzonek, które jeszcze nie dojrzały.

Do tych celów lepiej jest użyć ekspandowanego wermikulitu o ułamku 1 mm. Wszystko powinno być zapakowane w plastikowe torby i umieszczone w ciepłym miejscu, aby nasiona mogły kiełkować. A gdy kiełki są już widoczne, wysiewa się je w pojemniku, w którym wcześniej umieszczona jest mieszanka gleby (1 część wermikulitu o frakcji 2 mm na 2 części gleby).

Jeśli prawidłowo przygotujesz mieszankę, sadzonki wykiełkują szybciej, a system korzeniowy będzie niezawodnie chroniony przed gniciem (czarna noga).

Wermikulit na sadzonki

Wermikulit jest przydatny do uprawy sadzonek. Mieszanka gleby z dodatkiem wermikulitu lepiej zatrzymuje wilgoć. W związku z tym sadzonki są mniej podatne na zachorowania na zgniliznę korzeni.

Podłoże do sadzonek przygotowuje się z humusu, torfu, piasku i wermikulitu w stosunku 5: 3: 1: 1. Ten naturalny minerał jest często używany do produkcji doniczek torfowych. Aby to zrobić, miesza się go w równych proporcjach z torfem.

Wermikulit ekspandowany pomoże Ci w przedsiewnym przygotowaniu nasion.

Nasiona umieszcza się w szczelnych plastikowych torebkach wypełnionych zwilżonym wermikulitem, które są trzymane w ciepłym miejscu do momentu wykiełkowania.

Okazuje się, że wermikulit można nie tylko dodać do gleby sadzonkowej, ale nawet sadzonki można w niej wyhodować od podstaw! Proponuję obejrzeć film.

Korzyści dla roślin domowych

Teraz nie powinno być żadnych wątpliwości co do wermikulitu. Wiemy już, co to za minerał i znane są również jego korzyści dla roślin. Jednocześnie zakres tego materiału nie ogranicza się do upraw rolnych.

W kwiaciarstwie domowym ma również zastosowanie:

• Zastosowanie wermikulitu pomaga rozluźnić mieszankę gleby. Jednocześnie zawartość agrowermikulitu może wynosić nawet 30%, co znacząco wpłynie na właściwości gleby i na lepsze. Stanie się porowata, luźna, bez grudek i uszczelnień.
• Wermikulit jest również dobry jako system drenażowy. Aby to zrobić, rozłóż dno garnka grubym materiałem.
• Ściółkowanie. Stosowanie wermikulitu w doniczkach pozwala uniknąć kolonizacji gleby przez ziemiańce, wełnowce i inne szkodniki glebowe.
• Sceneria. Wermikulit przyciąga uwagę swoim odcieniem i kruchą strukturą. Pod tym względem materiał doskonale nadaje się do dekoracyjnego pudrowania wokół łodyg roślin, a także w doniczkach i doniczkach.

Należy zauważyć, że stosowanie wermikulitu w uprawie kwiatów w pomieszczeniach zyskuje coraz większą popularność z oczywistych powodów.

Jak używać mineralnego wermikulitu dla roślin

Zastosowanie agrowermikulitu:

1. Dodatek (a także hydrożel) do gleb sadzonek i kwiatów (dla pachnotek, petunii, ...) (od 15% do 30% całkowitej objętości, niekiedy nawet do 50%).
2. Drenaż (duże frakcje, 8 milimetrów).
3. Sterylne podłoże do hydroponiki, wyciskanie, ukorzenianie sadzonek, kiełkowanie nasion przed siewem, początkowy etap uprawy ogórków i innych pestek dyni.
4. Dodanie do dołków ogrodowych, szczególnie na suchych terenach i ciężkich glinach w letnich domkach (na melony, ogórki, kwiaty itp. - pół szklanki na korzeń; dla ziemniaków - dwie garście na bulwę, od 50 litrów na sto metrów kwadratowych) ; dla krzewów i drzew owocowych - 1 - 3 litry na dół do sadzenia).
5. Chochoł.
6. Zasypka do zimowego przechowywania cebul i warzyw.
7. Izolacyjna ochrona powierzchni drewnianych przed szybkim zepsuciem.

Nie jest stymulantem ani regulatorem wzrostu, w przeciwieństwie do niektórych twierdzeń reklamowych.

Efekty od aplikacji na glebę

• Znika skorupa glebowa.
• Podłoże jest poluzowane.
• Zmniejsza ryzyko wysychania i nadmiernego zawilgocenia.
• Możesz rzadziej podlewać.
• Ustala się równowagę odżywiania roślin.
• Występuje wyrównanie różnic temperatur w strefie korzeniowej roślin doniczkowych i sadzonek.
• Poprawia się oddychanie, odżywianie, rozwój systemu korzeniowego, co sprawia, że ​​roślina jako całość zyskuje.

Zasady stosowania wermikulitu

Przed użyciem wermikulitu do roślin domowych dobrze go opłucz. Ten materiał jest miękki i dość kruchy. W przeciwnym razie nie można uniknąć dużych ilości kurzu, który dostanie się do płuc, oczu i nosa.

W skrajnych przypadkach można użyć odpowiedniego sprzętu ochronnego, ale nie zawsze masz pod ręką odpowiednie okulary i respirator. Ale w rzeczywistości po co wymyślać niepotrzebne kłopoty, ponieważ znacznie łatwiej i szybciej jest po prostu spłukać materiał, a stanie się to całkowicie bezpieczne. Ponadto możesz zmyć z niego cały brud.

Ponieważ wermikulit jest w stanie utrzymać wilgotność gleby (zwłaszcza gdy jest jej dużo), nie należy o tym zapominać podczas podlewania. Powinny być regularne, ale jednocześnie rzadkie. Wiemy już, czym może zagrozić częste podlewanie.

Nie należy lekceważyć jakości wody. Czysty wermikulit dla roślin ma neutralną kwasowość (pH). Użycie twardej wody do nawadniania prowadzi do alkalizacji materiału. A to nie mniej niebezpieczne niż zakwaszenie. Ani środowisko zasadowe, ani kwaśne nie jest dobre dla roślin.

Z tego powodu twardą wodę należy wcześniej zmiękczyć. W skrajnym przypadku odpowiednia jest przegotowana, osiadła woda.

Perlit, wermikulit i włókno kokosowe

Pytanie: W miejscach uprawy kwiatów często znajduję zalecenia dotyczące stosowania perlitu, wermikulitu i włókna kokosowego do sadzenia roślin domowych. Co to za dodatki i czy są one naprawdę potrzebne przy robieniu glinianej mieszanki?
Perłowiec

Odpowiedź: Do niedawna nasi hodowcy nie mieli pojęcia o znaczeniu tych terminów, ale nie przeszkodziło im to w uprawie orchidei i egzotycznych roślin. Niemniej jednak, wraz z pojawieniem się nowych materiałów, hodowanie rzadkich i szczególnie kapryśnych gatunków stało się znacznie łatwiejsze. Co to za materiały i jak można je wymienić?

Perłowiec

Perłowiec - produkt obróbki cieplnej szkła wulkanicznego. Na zewnątrz gotowy do użycia perlit wygląda jak grudki białego proszku do prania. Może mieć różne frakcje, lekkie i obojętne, co określało jego przeznaczenie w uprawie kwiatów. Perlit jest dodawany do podłoży aby były bardziej luźne i oddychające. Perlit jest również używany w czystej postaci do ukorzeniania sadzonek, które nie tolerują nadmiernej wilgoci w strefie korzeniowej.

Możesz zastąpić perlit zwykłym piaskiem., mała keramzyt lub pianka, kawałki węgla drzewnego. To prawda, że ​​każdy z tych składników ma swoje wady, ale odpowiednio połączone mogą całkowicie zastąpić glebę perlitową.

Wermikulit

Wermikulit

Wermikulit należy do grupy minerałów naturalnych. Jest również poddawany obróbce cieplnej do stosowania w ogrodnictwie. Wermikulit jest łatwo rozpoznawalny po małych, warstwowych grudkach w kolorze szarym, złotym lub brązowawym. Po wcieraniu w palce grudki są rozdzielane na oddzielne płytki.

W glebie wermikulit ma podwójną funkcję - rozluźnienie i zatrzymanie wilgoci. Właściwości rozluźniające, podobnie jak perlit, zapewnia jego masowa struktura, a laminowanie pomaga zatrzymać dość dużą ilość wilgoci. Ze względu na swoje właściwości wermikulit znajduje również zastosowanie jako składnik mieszanek glebowych oraz podłoże do ukorzeniania sadzonek.

Najlepszy zamiennik wermikulitu można uznać za drobno posiekany mech torfowiec, szczególnie świeży. Jest znacznie skuteczniejszy od wermikulitu, ale niestety szybko się rozkłada i zbryla się w glebie, co również należy wziąć pod uwagę podczas jego stosowania. Ciekawym nowym materiałem zdolnym do zatrzymywania i zatrzymywania wilgoci w glebie przez długi czas jest hydrożel, ale trudno go nazwać niedrogim i niedrogim substytut wermikulitu.

Włókno kokosowe

Włókno kokosowe, wiórki kokosowe i substrat kokosowy

Włókno kokosowe, wiórki kokosowe i substrat kokosowy - produkty pochodzenia roślinnego, otrzymywane są z zewnętrznej porowatej warstwy łupiny orzecha kokosowego. W rzeczywistości są to odpady, które zostały z powodzeniem wykorzystane. Ze względu na strukturę i właściwości fizyczne włókno kokosowe i podłoże kokosowe najbliżej zwykłego torfu wysokiego dostępnego w większości regionów naszego kraju. Praktycznie nie zawierają składników odżywczych i mają kwaśne środowisko. Pod tym względem głównym obszarem zastosowania jest wypełniacz w składzie mieszanek ziemnych i podłoże do ukorzeniania sadzonek.

Wiórki kokosowe znacznie różnią się od substratów kokosowych - to luźna włóknista skorupa orzecha kokosowego, posiekana na kawałki i kostkę. Ze względu na swoją włóknistą strukturę, wilgotność i lekkość go stosowany jako składnik mieszanek bezrolnych do storczyków i innych roślin epifitycznych.

Jako substytut możesz użyć kory drzew iglastych.ale nie ma takiej samej wilgotności jak wiórki kokosowe.

Powyższe opisy po raz kolejny potwierdzają: nie ma potrzeby gonić za nowomodnymi środkami, prawie wszędzie można znaleźć potrzebne komponenty dosłownie pod stopami.

Uwaga: pstre fioletowe liście zmieniają kolor na zielony. Dlaczego? Czytaj ...

Realizacja wermikulitu

Wermikulit sprzedawany jest w małych opakowaniach od 250 ml do 3 litrów. Rynek rosyjski reprezentują następujące marki:

• Fasco.
• Hera.
• Ekologiczny ogród.
• „Ogrody Auriki”.
• Peter Peat.
• Florizel.

Średni koszt 1 litra waha się od 30 do 40 rubli.

Jednocześnie wermikulit można kupić w dużych ilościach: 10-50 litrów. W tym celu warto skontaktować się z jednym z dużych centrów ogrodniczych lub budowlanych (tak, to też dobry materiał budowlany). W takim przypadku koszt 1 litra osiągnie również 30 rubli.

Jeśli chodzi o producentów wermikulitu, większość tego koncentratu jest wytwarzana w USA i RPA, a ostatnio ilości tylko wzrosły. Co znamienne, baza surowcowa wermikulitu za granicą jest znacznie ograniczona terytorialnie. Mimo to stosowanie tego minerału jest nadal opłacalne.

Realizacją dostaw hurtowych zajmują się różne sklepy internetowe, do których można zaliczyć „SibEcoVer”, „Lotos”. Koszt 1 kg wyniesie 25-35 rubli.

Złoża i wydobycie wermikulitu

Wermikulit mineralny odkryto przypadkowo i stało się to całkiem niedawno, w XIX wieku. Jednak od tego czasu eksploracja nowych złóż i wydobycie tego minerału w znanych już miejscach jest dość aktywne.

Wiadomo, że złoża tego minerału znajdują się w Rosji, na Ukrainie, w Kazachstanie, Uzbekistanie. Federacja Rosyjska aktywnie wykorzystuje złoża wermikulitu na terytorium Krasnojarska, w obwodzie irkuckim i czelabińskim.

Ponadto minerał ten można znaleźć w USA, Ugandzie, RPA i Indiach. Kraje te również wydobywają ten pożyteczny minerał, który odgrywa ważną rolę w różnych obszarach zastosowań.

Referencje

Jeśli chodzi o opinie o tak pożytecznym i niezbędnym minerale jakim jest wermikulit, to w większości są one pozytywne. Ktoś zetknął się z nią po raz pierwszy wiele lat temu i był zadowolony z efektu. Wielu ogrodników zauważa, że ​​przed użyciem tego nawozu nigdy nie mieli tak pięknych i kwitnących sadzonek. Wilgoć w glebie rzeczywiście utrzymywała się dość długo.

Jak pokazują recenzje na temat wermikulitu, wielu było przekonanych z własnego doświadczenia, ile wermikulitu jest pylisty. Dlatego lepiej go wypłukać przed użyciem, aby zminimalizować wszelkie ryzyko.

Co może zastąpić perlit i wermikulit?

Znalazłeś błąd? Zgłoś to: 1) Wybierz błąd myszą 2) Wciśnij CTRL + Enter. Więcej szczegółów.

W naszych sklepach nie mogę znaleźć perlitu ani wermikulitu (a na ogół milczę na temat mchu i kakao). I naprawdę chcę zadowolić fiołki. Co może zastąpić perlit i wermikulit? Jak rozumiem, służą do poluzowania i rozjaśnienia gleby. Może możesz poluzować glebę czymś innym?

• Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodawać komentarze
• wersja do druku

Wady i zalety nawożenia

Rozważmy niezaprzeczalne zalety:

• możliwość poprawy cech jakościowych mieszanek glebowych;
• spadek kwasowości na zakwaszonych glebach;
• wysoka zdolność wchłaniania wilgoci;
• zawartość pierwiastków śladowych w jego składzie;
• zapobieganie namnażaniu się patologicznych mikroorganizmów;
• zwiększone napowietrzenie warstw gleby;
• zapobieganie tworzeniu się skorupy na powierzchni;
• ochrona systemu korzeniowego przed hipotermią, przegrzaniem;
• możliwość zastosowania w hydroponice;
• możliwość przedłużenia okresu przydatności do spożycia zebranych plonów;
• predyspozycje do długotrwałego użytkowania.

Wermikulit zmniejsza kwasowość w zakwaszonych glebach

Wśród drobnych wad są:

• powolne uwalnianie wilgoci, konieczność wspólnego stosowania z perlitem;
• zdolność do ukrycia początku rozwoju larw niektórych owadów pasożytniczych;
• zdolność do alkalizacji gleby;
• rzadko drobne frakcje tworzą chmurę pyłu, która jest niebezpieczna przy wdychaniu.

Miejsce urodzenia

W Rosji wermikulit znajduje się w złożu Kovdor, gdzie występuje w karbonatytach z forsterytem, ​​diopsydem, monticelitem CaMg [SiO4] i magnetytem.

Spośród depozytów zagranicznych odnotowujemy duże komercyjne depozyty Libby w Montanie (USA) i Australii Zachodniej.

Ural i inne regiony (Rosja); Libby w szt. Montana (Stany Zjednoczone); serpentynity z Saskich Rudaw i Granulitów (Seblitz, Anshsprung, ushnappel, Hohenstein-Ernsttal, Boerigen, Waldheim, itp.) (Niemcy).

Złoże flogopitu i wermikulitu w Kovdorze

Położony w południowo-zachodniej części Półwyspu Kolskiego masyw Kovdor złożony ze skał alkaliczno-ultrazasadowych jest niezwykle złożony pod względem budowy geologicznej.

Pod względem morfologicznym jest to pionowe, przypominające rurę, koncentryczno-strefowe ciało, przebijające się przez intensywnie rozmieszczone krystaliczne gnejsy i łupki Archean z Grupy Białomorskiej, o powierzchni wychodzenia około 40 km2. Według danych geochronologii absolutnej wiek masywu określa się na 338– 426 mln lat (późny sylur - wczesny karbon). Tworzenie masywu było wielofazowe, a intruzji i krystalizacji kolejnych porcji magmy towarzyszyło tworzenie się metasomatytów o reakcji kontaktowej. W pierwszej fazie nastąpiło wprowadzenie oliwinitów, zachowanych w postaci centralnego rdzenia o powierzchni 10–12 km2 oraz reliktów we wschodniej i południowej części masywu. Drugiej fazie - kolistej intruzji ijolitowo-melteigitów i ijolitowo-urtytów - towarzyszyło utworzenie strefy metasomatytów magmowych nad oliwinitami o grubości 1,5-2 km i aureoli fenityzacyjnej w gnejsach żywicielskich i migmatytach. Strefę metasomatytów magmowych reprezentują kolejno zastępujące (w kierunku oliwinitów) formacje: piroksenity alkaliczne - skały mikowo-piroksenowe i mika brunatna flogopitowa - piroksenizowane oliwinity; jeśli intruzja zasadowa miała skład ijolitowo-urtytowy, to podana seria metasomatytów przybiera inną postać: skały melilitowe - monticelity - oliwinity, częściowo zastąpione przez melilit i monticelit. Wszystkie te skały metasomatyczne zawierają dużą ilość flogopitu drobnoziarnistego. Wymienione magmowe skały intruzyjne i metasomatyczne były narażone na działanie płynów pomagmatycznych z utworzeniem metasomatytów pomagmatycznych, reprezentowanych przez skarny granatowo-amfibolowo-wapienno-wapienne, rozwijające się po oliwinitach i metasomatytach magmowych, a także późniejszym kompleksie flogopitowo-oliwinowo-diopsomatytowym. rudy apatytowo-magnetytowe. Kompleks flogopitu zawiera duże kryształy miki i jest rudą.Tworzy półkolistą strefę w północnej części masywu, rozwijając się wzdłuż oliwinitów, magmowych i wszystkich poprzedzających etasomatytów postmagmowych.

Skały kompleksu flogopitów przecinają groble z ijolitów skaleniowych trzeciej fazy intruzji. Jeszcze młodsze formacje to karbonatyty tworzące żyły i nieregularne ciała występujące we wszystkich skałach masywu oraz w przyległych archeańskich warstwach metamorficznych. W górnej części masywu, głównie wzdłuż oliwinitów i flogopitów, tworzy się przedlodowcowa skorupa wietrzna o miąższości do 100-150 m. oliwinitowy rdzeń w kształcie podkowy o długości 8-10 km i do 1 km. W składzie skał tej strefy występują w różnych proporcjach flogopit, oliwin i diopsyd, które stanowią do 95%. Mniejsze minerały: magnetyt, apatyt, kalcyt, dodatkowo tremolit, monticelit, amfibol; dodatek: baddelejyt i in. Bryły rud flogopitowych w tej strefie mają formy soczewkowate i żyłopodobne; Największym z nich jest Złoże Główne - ślepa soczewka o grubości 10-100 m, łagodnie opadająca w kierunku północno-zachodnim i śledzona przez kilkaset metrów. Centralną część złoża Głównego o miąższości do 20 m stanowią skały flogopitowo-oliwinowe pegmatoidalne i olbrzymioziarniste, a jego części brzeżne (peryferyjne) o miąższości 5–20 m tworzą pegmatoid flogopit dioptyczny lub monomineralny. formacje flogopitowe i diopsydowe. Flogopit jest nierównomiernie rozmieszczony w rudach: tworzy prawie monomineralne gniazda, duże kryształy, kieszenie o wielkości do 10-20 m. Flogopit przemysłowy jest ciemnozielony, żelazisty w postaci grubowarstwowych kryształów, często o strukturze mozaikowej, obfitość plam, zamknięte obszary rozwarstwienia, włóknistości i pęknięć, drobne wtrącenia apatytu, kalcytu, diopsji i magnetytu. Największe kryształy mogą mieć nawet kilka metrów wielkości. Średni uzysk surowca przemysłowego dla złoża wynosi 46,6%. Według V.I.Ternovy'ego i innych, tworzenie grubokrystalicznego flogopitu na złożu nastąpiło metasomatycznie, głównie za sprawą skał mikowo-piroksenowych i zmelilityzowanych oliwinitów.

Komercyjne złoże wermikulitu w złożu jest związane z liniowo-powierzchniową zwietrzałą skorupą skał flogopitowo-diopsydowo-oliwinowych (kompleks flogopitowy) oraz, w mniejszym stopniu, oliwinitami zawierającymi flogopity. Maksymalna miąższość skorupy ziemskiej (ponad 100 m) ustalona jest w środkowej części masywu, wzdłuż przecinającego go uskoku. W przekroju skorupy wyróżnia się trzy strefy (od góry do dołu): sungulit-chlorowodorek (grubość 50-100 m), wermikulit (1-60 m) i hydrofogopit (5-35 m); poniżej znajduje się strefa rozpadu (1-150 m) skał flogopitowo-diopsydowo-oliwinowych. Wszystkie trzy górne strefy skorupy zawierają komercyjne rudy o składzie sungulitu-wermikulitu, wermikulitu i hydrofogopitu. Zawartość wermikulitu waha się od 5 do 30%. Rudy o zawartości wermikulitu powyżej 20% są uważane za bogate, pod warunkiem że ponad 70% płatków wermikulitu ma więcej niż 0,5 mm. Rudy wermikulitu i hydroflogopitu są dobrze wzbogacone koncentratem wermikulitu 90–98%. Rudy sungulitowo-wermikulitowe są trudne do wykorzystania ze względu na bogactwo minerałów ilastych; uzyskany z nich koncentrat zawiera do 50% wermikulitu.

Według MN Chueva i VI Ternovy przemiana flogopitu w wermikulit polegała na jego ciągłym uwadnianiu, usuwaniu potasu i utlenianiu żelaza (II). Przejście wermikulitu do sungulitu polegało na zniszczeniu trójwarstwowej sieci wermikulitowej, usunięciu żelaza i glinu oraz utworzeniu minerału, jakim jest lizardyt. Dalszy rozwój procesu wietrzenia doprowadził do zastąpienia lizardytu przez sepiolit.Zatem skała sungulitowa jest mieszaniną lizarditu, sepiolitu i wermikulitu i powstaje z wermikulitu, który z kolei jest produktem przemiany flogopitu.

Na kwiaty

Materiał drenażowy

Chemicznie aktywna kompozycja wermikulitu pozwala na wykorzystanie go jako drenażu i ściółki. Niska gęstość wielowarstwowego wermikulitu ułatwia zakorzenienie się kwiatu po zerwaniu, wyhodowanie rośliny z liścia (fiolet). Ściółkowanie gleby w doniczce pozwoli na pozostawienie kwiatów na tydzień bez podlewania i wyjazd na wakacje.

Właściwości wermikulitu pozwalają na wielokrotne jego użycie. W domowej uprawie kwiatów wermikulit można również stosować w połączeniu z materią organiczną. Użyj frakcji 4 i 2 mm. Wystarczy wypełnić pulę o 20%

Wymagana ilość

W przypadku roślin z małą koroną, która dopiero zaczęła się formować, zaleca się wprowadzenie izolacji KVV-2. Wystarczy 30% całej gleby w doniczce. Do drenażu należy użyć większego materiału. W przypadku roślin drzewiastych stosuje się największy materiał o frakcji 8 mm.

Ilość wermikulitu do dodania zależy od rodzaju rośliny:

• kaktus pustynny w kształcie palmy - 30%;
• kaktus leśny - 20%;
• litopus - 50%;
• fiołki, maranta, paproć, cyklamen - 40%;
• monstera, gasteria, dracena, cordilin, aspidistr - 30%.

Przechowywanie cebul kwiatowych i warzyw

Wermikulit stosowany jest do produkcji warzyw na skalę przemysłową jako gleba do przechowywania materiału sadzeniowego. Dzięki właściwościom odprowadzania wilgoci zmniejsza ryzyko gnicia. Warzywa do sadzenia są przechowywane w pudełkach, warstwa po warstwie posypane suchą masą.

Cebule kwiatowe umieszcza się w szczelnie zamkniętych woreczkach z wermikulitem. Materiał pomaga zachować wszystkie wskaźniki jakości zebranego plonu zimą, przy najmniejszej utracie wagi. minerał zapewnia optymalny poziom nawilżenia, który nie pozwala owocowi wyschnąć. Płyta wermikulitowa służy jako grzejnik do pokrywania budynków przemysłowych, które znajdują się w miejscach o dużej wilgotności.

Wskazówki od doświadczonych kwiaciarni

Zastosowanie wermikulitu w uprawie kwiatów ma wiele niuansów. To, czy można sadzić kwiaty na takim podłożu i jak to zrobić poprawnie, zależy od charakterystyki uprawy każdej grupy roślin. Dlatego w przypadku fiołków i pelargonii najlepiej jest wziąć podłoże składające się z miki o średnich frakcjach i zwykłej gleby w stosunku 50/50.

Ukorzenienia fioletowego liścia w wermikulicie

Storczyki potrzebują luźnej, przepuszczalnej dla powietrza gleby. W tym przypadku wermikulit jest idealny jako naturalny proszek do pieczenia. Wyjątkiem jest Pafiopedilum lub, jak to się nazywa, „But damski”. Jest to jeden z nielicznych storczyków popularnych w uprawie kwiatów w pomieszczeniach, które preferują kwaśne środowisko. Dodatki alkalizujące glebę do Paphylopedilum są odpowiednie tylko w małych ilościach iw połączeniu z dolomitem.

Ukorzenienie liścia fiołka w agrowermikulicie jest jedną z najpopularniejszych metod hodowli tego domowego kwiatu. Liście sadzi się w małym pojemniku z wilgotną miką o średniej lub drobnej frakcji i przykrywa folią. Po kilku dniach wypuszczają korzenie. Lepiej jest zakorzenić fioletowe liście w ziemi, gdy rosną korzenie.

Aby przechowywać dalie w mieszkaniu, możesz użyć zwykłych plastikowych toreb, wykonując w nich małe otwory na powietrze. Opakowania są wypełnione bulwami, przykryte suchym wermikulitem i przechowywane w chłodnym, zawsze suchym miejscu. Przy wysokiej wilgotności bulwy mogą kiełkować.

Dla Hoyi, która uwielbia luźne, oddychające gleby, a także stałą wilgotność, nawóz ten może być stosowany zarówno jako drenaż, jak i jako dodatek do głównego podłoża. Własność miki do wchłaniania wilgoci zapewnia utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgoci dla hoyi.

Hydroponika z wermikulitem

Aby wykiełkować i ukorzenić sadzonki pelargonii w wermikulicie, należy je namoczyć, a następnie spuścić nadmiar wody. Nie jest konieczne umieszczanie sadzonek w warunkach szklarniowych. Po pojawieniu się korzeni sadzonki wraz z małym kawałkiem podłoża wermikulitowego przesadza się do doniczki.

Do forsowania tulipanów zamiast piasku można użyć wermikulitu jako podłoża. Ta sama gleba nadaje się do mikrogranulacji.

Na takim podłożu bardzo dobrze kiełkują owoce cytrusowe, zwłaszcza nasiona mandarynki (najszybciej kiełkują ok. 3-5 dni). Nie zawiera cząstek organicznych i dobrze zatrzymuje wilgoć. Te właściwości minerału nie pozwolą na uszkodzenie kiełkujących nasion pleśnią.

Ukorzeniając róże w wermikulicie, uzyskuje się prawie 100% wynik. Aby to zrobić, musisz zrobić otwory drenażowe w pojemniku, wypełnić mikę i zwilżyć. Następnie wbij w nią sadzonki róż na około 2 cm, po dwóch tygodniach można je przesadzić.

Agrowermikulit idealnie nadaje się do ukorzeniania sadzonek winogron, łusek winogron i pędów zielnych tej kultury. Jego stosowanie pozwala nie wykonywać takich czynności przygotowawczych jak bruzdowanie i stymulacja wzrostu korzeni.

Wermikulit Ural

Najlepszym wermikulitem do maszyn rolniczych jest Ural o jasnozłotym kolorze. Daje lekką alkalizację, łatwo kompensowaną dodatkiem naparu torfowego. Efekty uprawy roślin na suchych hydroponikach z wermikulitem Ural są porównywalne z wynikami uzyskiwanymi przy użyciu drogich stymulantów wzrostu.

Wermikulit do szklarni i działek

1. Do wysiewu przez rozsiewanie nasiona miesza się z namoczonym drobnoziarnistym wermikulitem w proporcji 1: 2 lub 1: 4.
2. Jeśli średnia szybkość parowania latem jest równa ilości wilgoci w okresie wegetacji lub przekracza ją w granicach 20%, to do sadzenia można wlać do jednej łyżki stołowej zwilżonego lekkiego wermikulitu o średniej wielkości łusek dziury.
3. Do sadzenia drzew owocowych i krzewów jagodowych korzenie roślin zanurza się w roztworze dojrzałego i sfermentowanego łajna krowiego, a następnie do tego roztworu dodaje się wermikulit. Proporcja będzie następująca: na 3-4 litry dziewanny dodaj dowolny mokry wermikulit, nawet najtańszy i najbardziej rzadki, w ilości od 1 do 5 cm na wiadro objętości nawozu. Tak przygotowaną mieszankę wlewa się do otworu do sadzenia z prędkością ćwierć wiadra na krzak lub pół wiadra na drzewko. Z góry dodaje się do 20 cm ziemi, sadzi się roślinę, przykrywa ziemią, podlewa, ubija. Przy takiej „poduszce bezpieczeństwa” gwałtownie spada podatność upraw na choroby grzybowe.
4. Dodatek wermikulitu różnobarwnego, brązowego lub imbirowego do mieszanki ściółki / dziewanny zdezynfekuje ją i poluzuje. Frakcje wermikulitu mogą mieć od 0,5 do 3,0 cm, dodaje się go do koła pnia w ilości 5-6 litrów wypełniacza na okrąg w promieniu 50 cm od pnia.
5. Na glebach ciężkich użycie wermikulitu daje doskonałe rezultaty, jeśli jest stosowany jako środek spulchniający glebę i sorbent do trawników.

Stosowanie wermikulitu do truskawek lub podobnych upraw jest wysoce niepożądane. Nie tolerują gleb zasadowych, które koniecznie powstają w obecności wermikulitu!

Co to jest wermikulit

Grupa hydromic zawiera minerał o charakterze wulkanicznym z zawartością małych cząstek wody. Po obróbce cieplnej zamieniają się w parę, która eksploduje pory, a materiał rozpada się na łuszczące się cząstki. Jego pochodzenie pozwala zaklasyfikować ten minerał do przyjaznych dla środowiska, naturalnych minerałów. Dosłowne tłumaczenie jest zgodne ze słowem „robak”, co jest uzasadnione pojawieniem się minerału po obróbce cieplnej.

Wermikulit to minerał o charakterze wulkanicznym

Wermikulit to nawóz posiadający zdolność zatrzymywania życiodajnej wilgoci i zastosowanych minerałów, które stopniowo uwalniają się do korzeni organizmów roślinnych.Ilość wchłanianego płynu jest czterokrotnie większa niż jego własna masa. Porowata struktura zatrzymuje powietrze, które jest niezbędne do rozwoju roślin uprawnych, poprawiając właściwości napowietrzające gleby do sadzenia.

Ekspandowany wermikulit po wypaleniu uzyskuje porowatą, sypką strukturę. Po dodaniu do gleby poprawia się higroskopijność i właściwości napowietrzające mieszanki gleby.

Stosowanie tej substancji pomaga:

• zmniejszyć ilość podlewania;
• zapobiegają tworzeniu się skorupy pokrywającej powierzchnię grudki ziemi;
• gromadzą przydatne substancje, które są później odbierane przez korzenie roślin.

Zastosowanie w ogrodnictwie

Szeroko stosowany w ogrodnictwie

Wermikulit jest szeroko stosowany w ogrodnictwie. Minerał ten znajduje się w wielu agromiksach sprzedawanych w sklepach w workach po 50 kg, a także jest sprzedawany oddzielnie i jest dość niedrogi. Na bazie wermikulitu możesz zrobić mieszankę własnymi rękami, dodając ją w wymaganej proporcji. Skamielina może doskonale zastąpić ekspandowaną glinę używaną jako drenaż.

Chociaż sypka mieszanina zawiera wiele użytecznych substancji, są one w stanie trudno dostępnym dla systemu korzeniowego, więc trzeba będzie zastosować nawóz. Główną zaletą minerału jest zdolność gromadzenia aktywnych jonów z opatrunków w przestrzeni międzyfrakcyjnej. Okres przechowywania minerału jest praktycznie nieograniczony, wszystko będzie zależeć od bezpieczeństwa frakcji.

Jeśli będziesz używać dużo wermikulitu w swoim ogrodzie, załóż bandaż z gazy. Minerał jest lekki i dość kruchy, dlatego podczas pracy z nim powstaje duża ilość pyłu. Jeśli wermikulit zostanie użyty po raz pierwszy do kwiatów domowych, lepiej go najpierw spłukać. Przy ponownym użyciu produkt należy poddać procedurze odkażania poprzez kalcynację. Jest wysyłany do piekarnika na 20 minut, utrzymywany w temperaturze 100 ℃.

Wermikulit. Co to jest i do czego służy.

Jeśli nie wchodzisz w zawiłości mineralogii, to wermikulit jest właściwie tą samą miką i należy do grupy hydromic. Byłoby naiwnością zakładać, że tak skomplikowany minerał jest wydobywany i poddawany specjalnej obróbce, szczególnie w celu zaspokojenia potrzeb hodowców kwiatów. Przede wszystkim wermikulit jest używany jako materiał izolujący dźwięk i ciepło. Ale w tym charakterze jest interesujący tylko dla budowniczych. Wermikulit, znany hodowcom kwiatów, uzyskuje się poprzez wypalanie materiału źródłowego w wysokiej temperaturze. W efekcie odprowadzana jest z niego cała wilgoć, struktura staje się warstwowa, a jej objętość zwiększa się prawie 50-krotnie. W rezultacie przyjmuje postać, do której jesteśmy przyzwyczajeni, jasnych łusek blaszkowatych. Nawiasem mówiąc, przetłumaczony z łaciny, vermiculus to robak.

Łuski te, nie mając właściwości pochłaniania wilgoci z powietrza (higroskopijność), doskonale chłoną wodę. To właśnie ta jego zdolność sprawiła, że ​​wermikulit stał się cennym składnikiem ziemi dla kwiatów.

Dodatkowo wzbogacony różnymi pierwiastkami śladowymi przydatnymi dla kwiatów, można go nawet w pewnym sensie uznać za nawóz.

Posiadając wszystkie te cechy, niewątpliwie przydatne w uprawie kwiatów, absolutnie nie podlega gniciu, rozkładowi, narażeniu na agresywne środowisko i jest uważany za materiał przyjazny dla środowiska.

Opis wermikulitu

Wermikulit to składnik mineralny należący do grupy hydromica. Powstaje w skorupie ziemskiej i dlatego można go bezpiecznie przypisać substancji organicznej i przyjaznej dla środowiska. Wermikulit, który znalazł się w dziedzinie produkcji roślinnej, po jego ekstrakcji poddawany jest wstępnej obróbce pod wpływem wysokich temperatur. Taka obróbka pozwala wyschnąć i sprawić, że będzie sypki o łuskowatej strukturze. Składnik ten nadaje się do uprawy roślin ze względu na dużą liczbę naturalnych elementów wzrostu. Obejmują one:

• magnez;
• tlenek wapnia;
• potas;
• żelazo;
• krzem;
• aluminium.

Powierzchnia wermikulitu ma łuszczącą się strukturę, co pozwala na zatrzymanie dużej ilości powietrza niezbędnego do życia roślin. Podłoże pomaga zwiększyć wydajność napowietrzania gleby. Mówiąc dokładniej, gleba przestaje się kruszyć i zostaje pokryta twardą skorupą, którą należy wykopać, co znacznie zwiększa przepuszczalność wilgoci. W uprawie roślin można również stosować wermikulit spieniony, który pozytywnie wpływa na system korzeniowy.

Głównymi właściwościami podłoża są właściwości wchłaniania i uwalniania wilgoci, gdy system korzeniowy tego potrzebuje. Sprzyjające warunki, stały dopływ wilgoci i powietrza sprzyjają szybkiemu wzrostowi roślin i ich przetrwaniu w nowym miejscu. Współczynnik wchłaniania wilgoci wermikulitu sięga prawie 400 ml wody na 100 g materiału. Te właściwości umożliwiają uprawę roślin przy użyciu hydroponiki.

Analogi nawozów

Jeśli sadzonki nie urosły, czas rozpocząć nawożenie. Najbardziej nieszkodliwy będzie wermikulit. Ale właśnie to jest najczęściej kupowane w dużych ilościach przed sadzeniem. Poszukiwanie analogu, który mógłby zastąpić karmienie minerałami, może nie zakończyć się sukcesem. Przyczyna: brak dokładnie analogicznej substancji.

Nie rozpaczaj. Po prostu potraktuj substytut poważniej. Każda z opcji ma swoje pozytywne aspekty:

1. Trociny. Używane są tylko zgniłe, ale nie zgniłe. W przeciwnym razie gleba nie otrzyma wymaganej dawki azotu. Ale kwasowość będzie więcej niż potrzeba.
2. Piasek nadaje się jako proszek do pieczenia. Upewnij się, że nie ma w nim pyłu cementowego.
3. Aby utrzymać wilgoć i kiełkowanie, odpowiedni jest mech torfowiec. Służy jako środek do dezynfekcji i zachowania wilgoci.
4. Możesz użyć hydrożelu lub włókna kokosowego.
5. Spośród nieorganicznych środków spulchniających odpowiedni jest perlit. To prawda, że ​​gleba wysycha szybciej.

Znalezienie produktu, który może zatrzymywać wilgoć i sprzyjać wzrostowi, jest trudne. Ale zawsze możesz rozważyć mieszanki i złożone środki zaradcze.

Jak poprawić jakość gleby

Aby gleba na stanowisku była bardziej pochłaniająca wilgoć i luźna, stosuje się wermikulit wraz z nawozami organicznymi. Może to być obornik kurzy, kompost lub zwykły obornik. Proporcje - na 25 kg nawozu organicznego potrzebne jest wiadro wermikulitu.

Możesz aplikować minerał bezpośrednio podczas wysiewu nasion. Wlej frakcję na całej długości łóżka. Na metr kwadratowy sadzenia potrzeba około 10 łyżek stołowych substancji. Sadząc sadzonki na grządce, do każdego dołka zaleca się dodanie 3-4 łyżek wermikulitu.

Jaki jest wpływ wermikulitu na glebę? Oczyszcza glebę wchłaniając wszystkie produkty wymiany gazowej, sole metali ciężkich. Jeśli gleba jest silnie zanieczyszczona, rośliny w niej najpierw zaczynają boleć, a następnie umierają.

Wermikulit sprawia, że ​​gleba gliniasta jest bardziej przewiewna i luźniejsza. Jeśli ta substancja nie zostanie dodana, po każdym deszczu na powierzchni gleby utworzy się gęsta, ciężka skorupa. Gleba nie przepuszcza powietrza ani wilgoci. Wystarczająco 2 litry wermikulitu na metr sześcienny gleby, aby poprawić jej stan.

Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, nie nadaje się do wielu upraw. Minerał neutralizuje kwasowość gleby. Wskazane jest używanie go razem z perlitem. Pół wiadra takiej mieszanki, rozrzucone na powierzchni metra kwadratowego ziemi, sprawi, że gleba będzie idealna pod względem kwasowości do uprawy dowolnych roślin.

Skład chemiczny

Skład chemiczny nie jest stały w zależności od zawartości wody molekularnej.

Tlenek magnezu (MgO) 14-23%, tlenek żelaza (FeO) 1-3%, tlenek żelaza (Fe2Os) 5-17%, tlenek glinu (А12O3) 10-13%, dwutlenek krzemu (SiO2) 37-42%, woda (H2O) 8-18%. Ponadto obecny jest K2O - do 5%, w niektórych odmianach NiO - do 11%.

Charakterystyka krystalograficzna

Syngonia Jednoskośny.

Klasa symetrii... Wermikulit jest prawdopodobnie typu pryzmatycznego - 2 / t. w. z. Cc, a0 = 5,33 A, b0 = 9,18 A, c0 = 28,90 A, p = 97 °.Stosunek osi. - 0,6: 1: ~ 3,2; {3 = 97 °.

Struktura krystaliczna warstwowy.

Jak to jest wydobywane

Miejsca, w których wydobywa się rudę do produkcji produktu nadającego się do wykorzystania w rolnictwie to:

• Kazachstan;
• Pole syberyjskie;
• Półwysep Kolski;
• Kopalnia Dalekiego Wschodu;
• Kamieniołomy Ural.

Po wydobyciu ruda jest przetwarzana w wysokich temperaturach i pakowana.

Ekspertyza dotycząca wermikulitu

Dodatek wermikulitu do gleby do sadzenia pomaga rozwiązać kilka problemów naraz. Udowodniono naukowo skuteczność stosowania wermikulitu w celu poprawy napowietrzenia, zmniejszenia zapotrzebowania na rośliny w wodzie. Substancja eliminuje konieczność dodatkowego wprowadzania preparatów wapnia i potasu. Za pomocą wermikulitu można rozwiązać problem rozwoju chorób grzybiczych.

Nieruchomości

Podstawowe właściwości wermikulitu ekspandowanego:

• wysoka zdolność wchłaniania wilgoci;
• niska higroskopijność;
• nie rozkłada się, ma niski poziom ścierania;
• zapobiega rozwojowi procesów gnilnych;
• podwyższone właściwości termoizolacyjne;
• obojętność chemiczna;
• zdolność do działania jako środek spulchniający glebę;
• oddychalność.

Wermikulit służy do nadawania luźności glebie.

Kryteria jakości materiałów

Zwykle, gdy pakowany jest wermikulit, producent wskazuje na opakowaniu wskaźniki jakości substancji, jej zgodność z przyjętymi normami jakości.

Wermikulit Gost zawiera główne kryteria jakości produktu:

• procent wchłaniania wilgoci;
• maksymalny dopuszczalny reżim temperatury;
• charakterystyki przewodnictwa cieplnego;
• odporność na niskie temperatury;
• procent obrzęku;
• zawartość organicznych minerałów;
• wskaźnik toksyczności;
• objętość, masa;
• zobowiązania gwarancyjne.

Komentarze (1)

Gruboziarnisty piasek dodaje się jako proszek do pieczenia.

• Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodawać komentarze

możesz również wziąć gotowe gleby, na których jest już perlit i wermikulit

• Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodawać komentarze

Dodaję styropian, bo nie mamy też ani perlitu, ani wszystkiego innego.

• Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodawać komentarze

Możesz spróbować dodać startą korę. Sosna jest zalecana wszędzie. Próbowałem dodać dąb (kupiłem go właśnie w aptece). Nie jestem pewien, czy był dobry, więc zgodnie z zaleceniami sosna jest lepsza.

• Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodawać komentarze

Myślę, że kruszony polistyren jest najlepszą opcją przy braku perlitu i wermikulitu. Nie mogę nic powiedzieć o korze, ponieważ ani ja jej nigdy nie użyłem, ani kolekcjonerzy, których znam. Ale piasek zagęszcza glebę, ostatecznie osiadając na dnie doniczki podczas podlewania. Nie używam już piasku.

• Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodawać komentarze

Gruby piasek spulchnia glebę, a drobny piasek zagęszcza.

Wyobraź sobie sito, jeśli piasek jest drobny, zatka otwory, a jeśli piasek jest gruby, pozostanie na sicie. Tak samo jest z ziemią, jest porowata, drobny piasek zatyka pory, a gruby piasek się poluzuje.

Gruby piasek można znaleźć w sklepach zoologicznych lub na targach zoologicznych. Lub jeśli są duże kopce piasku, wówczas piaszczyste strumienie ze szczytu hałdy składają się z dużych ziaren piasku.

• Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodawać komentarze

Bezpieczeństwo mineralne

Ten minerał jest uważany za bezpieczny w użyciu. W przypadku drobnych frakcji możliwe jest tworzenie się pyłu. Aby nie dopuścić do rozproszenia się chmury pyłu, zaleca się pracę z substancją poza pomieszczeniami zamkniętymi, w celu ochrony narządów wzroku i oddychania, stosowanie odzieży roboczej, a przed użyciem lekko zwilżyć substancję.

Ten minerał jest uważany za bezpieczny w użyciu.

Wermikulit na kwiaty doniczkowe

W przypadku roślin doniczkowych weź podłoże o wielkości do 1 cm, odmiany różowawe, żółtawe lub różowe. Nie należy przyjmować bardzo lekkich - odczuwają brak Fe + 2 oraz nadmiar magnezu i potasu.Możesz zrobić wysoki wermikulit, do 1/3 objętości doniczki, drenaż - ten sposób użycia jest odpowiedni dla sukulentów (drzewo pieniędzy, aloes, kaktusy), są one przeznaczone do zasolenia gleby i ich zwiększonej zasadowości. Rozmiary frakcji do tego powinny mieścić się w zakresie 1,5-2,0 cm, czyli duże.

Ale w przypadku azalii, hortensji, gloksynii ta metoda nie jest odpowiednia - nawet jeśli cała woda, która przeszła przez warstwę wermikulitu, przechodzi i przenika do patelni, to z powodu efektu kapilarnego ponownie podniesie się do korzeni i roślina nadal będzie używać tego śmiercionośnego roztworu alkalicznego.

Inną rzeczą jest uprawa tych kwiatów w suchych hydroponikach, gdzie stosuje się kwaśny odczyn pożywek.

Skąd ten problem?

Niektórzy hodowcy roślin uważają wermikulit za prawie truciznę dla roślin. Jak 2-3 miesiące, a rośliny na podłożu wermikulitowym giną, patrz np. wałek:

Wideo: przykład śmierci rośliny w wyniku bezmyślnego stosowania wermikulitu

Takie spiski są kontrowersyjne, a dowody są dość przekonujące po obu stronach. O co chodzi? Jeśli spojrzeć na komentarze publiczności, okazuje się, że: a) zwolennicy „pro” stosują wermikulitowy preim. dla młodych roślin (sadzonki, sadzonki) i sadzonek lub na zewnątrz; b) przeciwnicy wermikulitu używają go przede wszystkim bezkrytycznie (patrz poniżej) w uprawie doniczkowej niektórych rodzajów roślin. Stąd jasne jest, że stosowanie wermikulitu musi być przeprowadzane z uwzględnieniem zarówno właściwości samej substancji, jak i warunków jej stosowania.

Skład chemiczny

W mineralogii miki są klasyfikowane jako złożone glinokrzemiany o niestabilnym składzie. Charakterystyki techniczne ekspandowanego wermikulitu i perlitu podano w tabeli. na rys. poniżej. Zawartość wskazanych w nim składników jest znormalizowana specyfikacjami technicznymi gotowego produktu, ale oprócz nich wermikulit zawiera śladowe ilości związków niklu, tytanu, manganu itp. Mikroelementem pożywienia roślin jest tylko mangan; sporadycznie w wermikulicie znajdują się śladowe ilości molibdenu i boru, które są również niezbędne dla roślin. Reszta śladowych zanieczyszczeń - balast, nie zawsze przydatny.

Skład chemiczny ekspandowanego wermikulitu i perlitu

Ale to nie tylko i nie tyle balast. Zwróćmy uwagę na linie zaznaczone na czerwono. Żelazo jest również pierwiastkiem śladowym niezbędnym dla roślin, ale tylko w dwuwartościowej postaci Fe (II); Żelazo 3-walentne Fe (III) jest bezużyteczne, a jego nadmiar jest szkodliwy. Fe (II) występuje w wermikulicie w postaci FeO; Fe (III) jako tlenek Fe2O3. Proporcje obu różnią się znacznie nawet w próbkach z tego samego złoża, dlatego ich stosunek nie jest znormalizowany.

Magnez jest istotnym mezoelementem (częścią chlorofilu), ale w wermikulicie może występować w dużym nadmiarze. Na otwartym terenie nie jest to przerażające: sole magnezu są łatwo wymywane, a przy bezpośrednim świetle rośliny często nie mają go w wystarczającej ilości. Ale w doniczce magnez alkalizuje glebę, a przy braku światła rośliny mogą się wyczerpać, syntetyzując nadmiar chlorofilu.

Wapń jest również pierwiastkiem mezo; potas jest głównym składnikiem odżywczym. Ale ich tlenki, podobnie jak tlenek sodu, tworzą alkalia w obecności wilgoci. Na otwartym terenie znowu nie jest to przerażające: wermikulit jest stabilnym minerałem, wypłukuje się bardzo powoli, a zasady są mobilne. Ale generalnie nie mają gdzie wyjść z puli i 2-3 miesiące. Okres ten jest wystarczający, aby rośliny kochające kwaśną glebę więdły w glebie zasadowej: fiołki uzambara z Saintpaulia, azalie, dieffenbachia.

Frakcje granulek

Wermikulit jest odporny na wilgoć, nierozpuszczalny w wodzie, a jego wypłukiwanie następuje z powierzchni. Szybkość uwalniania alkaliów z wermikulitu do podłoża zależy od wielkości ziaren zgodnie z prawem kwadratowym: gdy wielkość cząstek zmniejsza się, powiedzmy 10-krotnie, alkalizacja gleby jest 100-krotnie przyspieszana .

Frakcje granulek wermikulitu

Wermikulit do maszyn rolniczych produkowany jest głównie w 2 frakcjach: granulki o wielkości około 1 cm (z gwoździem) i drobno zmielone, patrz rys.Wermikulit gruboziarnisty jest używany we wszystkich przypadkach, z wyjątkiem jednego - kiełkowania nasion, sadzonek i sadzonek rosnących na mieszanym neutralnym podłożu, patrz poniżej. Jeśli drobno zmielony wermikulit zostanie użyty w doniczkowej kulturze dojrzałych roślin, wynikiem będzie prawdopodobnie niepowodzenie z powodu alkalizacji gleby.

Zasady nie zawsze są złe

Wyniki ukorzeniania sadzonek w podłożu z wermikulitem (b) w porównaniu z kontrolą (a)

Jak widać, w wermikulicie może być więcej potasu niż w perlicie. Wiadomo, że potas wspomaga wzrost korzeni. Nasiona, sadzonki i młode części dorosłych roślin (sadzonki), które są na skraju przetrwania, są znacznie mniej wrażliwe na skład i reakcję chemiczną gleby, ale muszą jak najszybciej się zakorzenić. Głównymi przeszkodami w tym przypadku jest brak powietrza dla tworzących się korzeni i zarodników grzybów chorobotwórczych, ale do ich rozwoju potrzebne jest kwaśne środowisko. Imponujące rezultaty daje zastosowanie pożywnego, ale zakwaszającego torfu jako podłoża do kiełkowania i ukorzeniania go z alkalizującym go drobno pokruszonym wermikulitem (patrz poniżej): na ryc. po prawej stronie korzenie grupy kontrolnej sadzonek a, potraktowanych heteroaucyną i ukorzenionych w zwykły sposób, a grupa b ukorzeniona w mieszaninie wermikulitu z torfem ze stymulatorem wzrostu i bez niego.

Uwaga: kiedy lepiej jest użyć wermikulitu do sadzonek, sadzonek i sadzonek, a kiedy perlit, zobacz wideo:

Wideo: wermikulit i perlit, wady i zalety

Jak wybrać wermikulit dla roślin

Skład wermikulitu w granicach wskazanych powyżej oraz zawartość w nim śladowych zanieczyszczeń balastowych różni się znacznie w zależności od pochodzenia surowca. Złoże, na którym wydobywano minerał pierwotny, jego jakość i przydatność do różnych celów rolniczych, w niektórych przypadkach, można określić na podstawie rodzaju sprzedawanego produktu.

Wyniki uprawy roślin kwiatowych i warzywnych na wermikulicie

Najlepszym wermikulitem do techniki rolniczej jest jasny, lekko żółty Ural (poz. 1 na poniższym rysunku). Ural odradza się od starożytności. Wraz z umiarkowanym klimatem kontynentalnym panują tam warunki erozji wermikulitu, w których dominuje żelazo. w postaci Fe (II), a roślinom wystarczy magnez. Uprawa roślin kwiatowych i warzywnych na suchych hydroponikach z wermikulitem Ural daje wyniki porównywalne do tych przy stosowaniu drogich i wymagających regularnego stosowania stymulantów wzrostu, patrz tabela. po prawej. Alkalizacja wermikulitu Ural daje znikome i łatwe do skompensowania przez dodanie naparu torfowego do pożywki.

Rodzaje wermikulitu do maszyn rolniczych

Wermikulit kazachski ze złóż w młodych górach wyniesienia alpejskiego jest bardzo podobny do wermikulitu Ural, ale nieco jaśniejszy, poz. 2, ponieważ Fe (II) jest w nim mniej. Ale jest też mniej Fe (III), więc ta odmiana dobrze nadaje się do roślin karłowatych i doniczkowych. Praktycznie nie przeszedł naturalnego wymywania, dlatego w suchej hydroponice i kulturze doniczkowej jest odpowiedni dla roślin kochających lub tolerujących lekko zasadową glebę. Stosowanie na zewnątrz i na nasiona, sadzonki, sadzonki - bez ograniczeń.

Wermikulit różowawy z Ałtaju i starych gór Europy (poz. 3) zawiera dużo Fe (II), potasu i magnezu. Jest najlepszym podłożem do kiełkowania nasion i ukorzeniania sadzonek. Na wermikulicie o podobnym składzie najlepiej rosną sadzonki psiankowatych: pomidorów, papryki warzywnej (słodkiej).

Wermikulit różnobarwny z Półwyspu Kolskiego i Skandynawii (poz. 4) ma podobny skład do wermikulitu uralskiego i kazachskiego, ale zawiera dużo potasu, sodu, wapnia, magnezu i śladowe zanieczyszczenia. Dobra drobno zmiażdżona do kiełkowania i ukorzeniania w mieszaninie z torfem. Brązowy pochodzenia subtropikalnego (poz. 5) i czerwony („czerwony”, poz. 6) tropikalny wermikulit jest tańszą alternatywą w przypadku podłoży do tego samego celu.Nie nadają się do uprawy na otwartym terenie ze względu na niską absorpcję wilgoci, a do hodowli doniczkowej nie nadają się zbyt dobrze ze względu na wysoką zawartość Fe (III) i składników, które dają alkalia.

Wermikulit ekspandowany

Z tego materiału dowiesz się:

Co to jest wermikulit?
Zalety wermikulitu

Zastosowanie wermikulitu: uprawa warzyw, kiełkujące nasiona, sadzonki, uprawa sadzonek, przechowywanie wosku i owoców, uprawa kwiatów na wermikulicie

Wermikulit Jest przyjaznym dla środowiska minerałem z grupy hydromica, która powstaje w skorupie ziemskiej. Po przetworzeniu w temperaturze 800 C zamienia się w sypki, sypki materiał. Jego nazwa jest tłumaczona z łaciny jako „robak”. Jeśli wermikulit zostanie podgrzany, płytki zaczynają zamieniać się w kolumny, podobnie jak robaki (stąd jego nazwa).

Dzięki zawartości tlenków takich mikroelementów jak wapń, magnez, potas, glin, żelazo, krzem - wermikulit jest skutecznym biostymulatorem wzrostu roślin!

Wermikulit to bardzo porowaty minerał z powietrzem między płatkami. Jego budowa umożliwia uzyskanie niezbędnych właściwości napowietrzających z podłoża, w którym ziemia nie zbryla się, nie tworzy na swojej powierzchni skorupy, pozostaje luźna.

Wermikulit ekspandowany wpływa pozytywnie na rozwój systemu korzeniowego.

Wermikulit łatwo wchłania wilgoć, a także łatwo oddaje ją roślinie, tworząc optymalnie wilgotne środowisko do odżywiania korzeni.

Współczynnik wchłaniania wody wermikulitu wynosi 400% (100 gramów wermikulitu pochłania 400 ml wody).

Wermikulit jest obecnie szeroko stosowany w uprawach hydroponicznych. Taką popularność zyskał dzięki swoim wyjątkowym właściwościom. Przeczytaj więcej o zaletach stosowania go w artykule wermikulit do hydroponiki.Wermikulit możesz kupić w naszym sklepie internetowym pod linkiem

Zalety wermikulitu (badania przeprowadzone przez specjalistów z Akademii Rolniczej Timiryazev)

• poprawić strukturę otwartego gruntu lekkiego (piaszczystego) i ciężkiego (gliniasto-gliniastego);
• optymalnie regulować reżim wilgotności powietrza;
• aktywnie stymulować wzrost systemu korzeniowego i całej rośliny;
• zmniejszyć kwasowość i zasolenie niewymienialnych gleb o 8-14%;
• zwiększyć wydajność nawozów;
• zmniejszyć chorobę zgnilizny korzeni;
• zwiększenie bezpieczeństwa warzyw i owoców o 10-16%;
• zwiększyć wydajność o 12-17%.

Wermikulit ekspandowany wpływa pozytywnie na rozwój systemu korzeniowego

Rozwój korzeni bez wermikulitu iz dodatkiem wermikulitu:

Zastosowanie wermikulitu:

Uprawa warzyw na wermikulicie

Wprowadzenie ekspandowanego wermikulitu razem z ziemniakami podczas sadzenia (0,5 szklanki -1 garść ekspandowanego wermikulitu frakcji 2-4 mm lub frakcji 1-2 mm) na studzienkę pozwala uzyskać optymalną wielkość bulw w porze suchej. Najskuteczniejsze wykorzystanie wermikulitu w połączeniu z kompleksem nawozów mineralnych (azotowo-fosforowy i potasowy w stosunku 1: 1: 1).

Kiełkujące nasiona na wermikulicie

W początkowej fazie nasiona wykiełkowanej kultury miesza się z wilgotnym wermikulitem ekspandowanym o frakcji 1 mm, pakuje w worki foliowe, umieszcza w ciepłym miejscu do czasu kiełkowania. Kiełkowane nasiona wysiewa się w pojemniku z mieszanką gleby, która składa się z 1 części objętościowej wermikulitu, frakcji 2 mm i 2 części gleby. Odpowiednio przygotowana mieszanka gleby pomoże sadzonkom szybciej rosnąć, ochroni je przed zgnilizną korzeni i łodyg (czarna noga). Przed wysiewem nasion w otwartym terenie, wermikulit o frakcji 2 mm lub 1 mm i wermikulit o frakcji 4 mm (50:50) wprowadza się do łoża na całej długości w ilości 1 łyżki stołowej na 10 cm.

Wiele szklarni korzysta z holenderskiej technologii. W swojej technologii stosują ekspandowany wermikulit o frakcji 1 mm lub 2 mm w postaci proszku, po wprowadzeniu nasion do gleby.

Przeszczep roślin w młodym wieku (nurkowanie)

Stosuje się mieszankę gleby, która zawiera 1 część objętościową wermikulitu o frakcji 1-2 mm i 2-3 części gleby, wszystko dokładnie wymieszano i rozprowadzono w kubkach.

Sadząc sadzonki w otwartym terenie, dla lepszego ukorzenienia, dodaj 2-3 łyżki wermikulitu ekspandowanej frakcji 1–2 mm, najlepiej frakcji 2–4 mm, do każdego dołka. Takie zastosowanie wermikulitu pomoże utrzymać stałą wilgotność w pobliżu systemu korzeniowego i ułatwi pielęgnację roślin.

Kompostowanie

Skuteczne jest wprowadzenie wermikulitu do kompostowania. W tym celu stosuje się obornik, obornik drobiowy, torf, siekaną słomę i łodygi różnych upraw, z wyjątkiem wierzchołków ziemniaków, pomidorów i ogórków. Na każdy centymetr mieszanki organicznej dodać 3-4 wiadra ekspandowanego wermikulitu o frakcji 2-4 mm.

Sadzonki z wermikulitem

Podczas szczepienia różnych upraw stosuje się podłoże z ekspandowanej frakcji wermikulitu 1-2 mm i torfu w stosunku objętościowym 1: 1. Odczyn pożywki torfowej jest słabo kwaśny (pH-5,6), aw wermikulicie obojętny lub lekko zasadowy (pH-6,8-7), co zgodnie z wynikami ukorzeniania jest korzystne dla sadzonek większości roślin uprawnych. W takich warunkach system korzeniowy sadzonek jest bardziej rozwinięty. Najbardziej efektywne staje się podłoże impregnowane tzw. Mieszanką „kalifornijską” lub jakimikolwiek innymi nawozami mineralnymi. Efekt takiej mieszanki wpływa przede wszystkim na liczbę korzeni pierwszego rzędu, ich długość i objętość, a także czas budzenia się pąków. Charakterystyczne jest, że pozytywny wpływ mieszanek mineralnych w podłożu nadal wpływa na miejsce sadzenia i ukorzeniania nawet w drugim roku.

Uprawa sadzonek na wermikulicie.

W celu lepszego ukorzenienia sadzonek roślin owocowych, jagodowych i ozdobnych zaleca się stosowanie wermikulitu do 30% objętości otworów frakcji 2-4 mm lub frakcji 2-4 i 4-8 mm w stosunku 1: 1. Porowaty granulat wermikulitu ze względu na swoją strukturę błyskawicznie pochłania wilgoć i nawozy, stopniowo je oddając, tworząc korzystne warunki do odżywienia systemu korzeniowego.

Ściółkowanie gleby

Do ściółkowania pni drzew owocowych stosuje się frakcje wermikulitu ekspandowanego 4-8 mm, 2-4 mm (1: 1), przy zużyciu 6-8 litrów na 1 m2; dla krzewów jagodowych - 3-5 litrów na 1 m2; do krzewów kwiatowych - 2-3 litry na 1 mkw. Aby ściółkować, należy wykopać ziemię wokół systemu korzeniowego drzewa lub krzewu, posypać wermikulitem i osadzić w ziemi.

• Przy uprawie trawników ozdobnych i trawników przed siewem stosuje się 4-5 litrów na 1 m2 powierzchni. wermikulit marki KVV-2 Dodatek ten pomoże w szybszym kiełkowaniu nasion i ułatwi pracę nad pielęgnacją okrywy.

Przechowywanie warzyw i owoców w wermikulicie

Wermikulit ekspandowany jest lekko higroskopijny, przy wilgotności 40-60% jego wilgotność wynosi 6-8%, przy 100% - nie więcej niż 10-11%. Ponadto posiada dużą zdolność adsorpcji w stosunku do różnych produktów owocowej wymiany gazowej. Cechy te umożliwiają stosowanie ekspandowanego wermikulitu do przechowywania warzyw, owoców i cebul kwiatowych. Jednocześnie zmniejsza się poziom odpadów powstających w przypadku rozwoju zgnilizny, spowolnienie procesów wzrostu bulw, zachowanie walorów smakowych i odżywczych warzyw i owoców. Rozlewając owoce podczas przechowywania w pojemnikach i luzem, możesz uratować zbiory, zapewniając sobie smaczne, zdrowe i pełnowartościowe produkty na długi czas. Warzywa lub owoce układa się w pudełkach warstwami, przesuwając każdy rząd owoców warstwą ekspandowanego wermikulitu, którego grubość w zależności od wielkości owocu waha się od 2 do 5 cm, w drugim roku zastosowany wermikulit można używać po usmażeniu lub po prostu włożyć do ziemi na wiosnę (bez smażenia).

Wermikulit do roślin domowych

Każdy, kto próbował uprawiać rośliny ozdobne w domu, na zewnątrz lub w szklarniach, stawiał czoła problemowi zbrylania i stwardnienia gleby. Wiąże się z ograniczeniem dostępu powietrza i wilgoci do systemu korzeniowego roślin. Roślina rozwija się powoli, często rozkłada się i umiera. Również hodowcy kwiatów i ogrodnicy borykają się z problemem gnicia korzeni roślin w wyniku przelewania lub wypłukiwania składników odżywczych z gleby przy stosowaniu różnych nawozów i dodatków. Aby uniknąć tych kłopotów i osiągnąć większą efektywność niewymienialnych mieszanek glinianych, zaleca się dodanie niewielkiej ilości wermikulitu - minerału, który według wieloletnich obserwacji dość skutecznie stwarza korzystny mikroklimat dla rozwoju systemu korzeniowego i całą roślinę. Wermikulit drobnych frakcji (do 1 mm) stosuje się w czystej postaci lub jako część lekkich mieszanek (np. Z torfem lub piaskiem w stosunku 1: 1).

Możesz kupić wermikulit w naszym sklepie internetowym, klikając link