Wspaniałe astry
Wśród wielu odmian tych kwiatów występują zarówno rośliny jednoroczne, jak i byliny. Astry mają kwiaty w kolorze liliowym, fioletowym, niebieskim, czerwonym, pomarańczowym i białym. Poniżej znajdują się odmiany, w których dominują odcienie fioletu lub bzu:
- Aster alpejski to wieloletni, najpopularniejszy purpurowy kwiat. Nazwa w języku łacińskim to aster alpinus. Jej kwiaty są jasnofioletowe lub liliowe i mogą być białe;
- Aster rumianek (aster amellus) - włoski aster ma jasnofioletowy kwiat;
- Prof. na. Kippenberg - fioletowy
- Treasure - z ciemnofioletowymi kwiatami;
- Novi-belgii - liliowy w nowym języku belgijskim;
- Aster sedifolius - kwiatostany mają mieszany liliowo-niebieski odcień.
Dlaczego tak się nazywają?
Często nazwa polnych kwiatów mówi o zauważalnych cechach roślin. Tak nazywa się matka i macocha ze względu na liście - z jednej strony ciepłe, frotte, z drugiej gładkie i zimne. Kwiaty żurawia przypominają dziób tego smukłego ptaka, a kwiaty dzwonu są podobne do dzwonka. Oregano ma wyjątkowy aromat, zwłaszcza po wysuszeniu. Otrzymuje się z niej bardzo aromatyczną herbatę. Elecampane zyskał swój przydomek dzięki temu, że pomaga przy słabości i zmęczeniu: daje człowiekowi „dziewięć mocy”. Zdarza się też, że nazwa polnych kwiatów kojarzy się z mitami i legendami. Mówi się, że chaber nosi imię świętego Bazylego Wielkiego, który darzył kwiaty szczególną sympatią i jest symbolem dobroci i duchowej czystości. Kwiaty na łodygach Iwana da Maryi wzięły swoją nazwę od legendy o nieszczęśliwej miłości. Dziewczyna i facet, dowiedziawszy się, że są dla siebie bratem i siostrą, aby się nie rozstać, zamienili się w kwiaty o różnych odcieniach. Tak nazywa się kwiat śniącej trawy, ponieważ w nocy płatki mocno się zamykają, a roślina więdnie, jakby zasypiała. Inną nazwą tego kwiatu jest lumbago. Według legendy anioł wystrzelił strzałę w demona ukrywającego się w zaroślach tej rośliny i przebił liście.
Powojnik
Rośliny o fioletowych, kręconych kwiatach to powojniki. Mogą być ciemnoniebieskie, liliowe lub jasnoniebieskie. Pędy wspinające się na żywopłoty lub ścianę domu, porośnięte setkami dużych kwiatów, tworzą w ogrodzie niezwykłą atmosferę. Altany, pergole lub łuki ozdobione są powojnikami. Te kwiaty można nazwać królową winorośli. Należą do rodziny jaskier, rozsianej po całym świecie. Powojniki potrafią przystosować się do każdych warunków klimatycznych, dlatego są odporne zarówno na silne mrozy, jak i na upały.
Długość łodyg powojników może dochodzić do 5 m. Mimo niewielkiej grubości łodygi jest bardzo mocna. Liście mogą mieć różne kształty, odcienie i gęstość.Kwiaty powojników mogą być proste, półpełne i podwójne.
Sadzenie i odejście
Powojniki sadzimy na stanowisku słonecznym, chronionym przed silnymi wiatrami. Kwaśne gleby i stojąca woda są śmiertelne dla tych roślin. Powojniki rosną szybko, dlatego wymagają wielu składników odżywczych. Ponieważ ten kwiat jest wieloletni, rośnie w jednym miejscu nawet przez 10 lat.
Pielęgnacja Chlorophytum, przeszczep i rozmnażanie kwiatu
Do dołu do sadzenia należy dodać próchnicę zgniłą, nawóz mineralny, wapno gaszone i popiół drzewny. Powojniki można sadzić wiosną, pod koniec kwietnia lub jesienią, we wrześniu-październiku. Jako materiał do sadzenia lepiej jest używać ukorzenionych dwuletnich sadzonek. Po posadzeniu korzenie należy rozłożyć na powierzchni, przykryć ziemią i podlać. Kołnierz korzeniowy należy zagłębić na 10 cm w ziemię, aby chronić korzenie przed mrozem i przegrzaniem.
Konieczne jest przygotowanie podparcia dla łodyg i pędów. Zrobi to lekki, elegancki i stabilny projekt. Intensywny wzrost pędów rozpocznie się wiosną (12 cm dziennie), dlatego należy je prowadzić wzdłuż podpory.
Pod opieką ta roślina o fioletowych kwiatach jest bezpretensjonalnapotrzebuje: pielenie, poluzowanie i podlewanie. Wiosną konieczne jest dodanie mocznika, a latem podczas kwitnienia karmić go kompletnym nawozem mineralnym z pierwiastkami śladowymi.
Aby przygotować powojniki do zimowania, ziemię w pobliżu kwiatu należy chwastować, poluzować i odciąć pędy, pozostawiając 2 węzły. Następnie konieczne jest spuszczenie ziemi 12 cm, aby roślina nie zamarzła. Wiosną powojniki rozwijają się. Do rozmnażania powojników stosuje się podział krzewów, sadzonki i nasiona.
Fioletowe liście w uprawach doniczkowych
Takie rośliny uprawiane są do dekoracji wnętrz, dotlenienia powietrza i dla przyjemności estetycznej. Kwiaty z fioletowymi liśćmi reprezentują następujące typy:
Ginura
Ma liliowe, ciemnofioletowe i bordowe rzeźbione liście, na falistych płytkach są fioletowe włosy. Uwielbia jasne oświetlenie, bezpretensjonalną pielęgnację. Należy sadzić w glebie o neutralnej kwasowości, sporadycznie poluzowanej. Skład gleby: ziemia liściasta i darniowa, gruby piasek rzeczny. Temperatura latem 20-24 ° C, zimą do 13 ° C. Jeśli trzymasz go w ciepłym pomieszczeniu zimą, musisz przedłużyć czas światła dziennego dodatkowym oświetleniem lampami. Przy aktywnym wzroście karmić 2 razy w miesiącu. Aby stworzyć ozdobny krzew, Ginuru jest regularnie ściskany, aby lepiej rozgałęziać. Odmłodzenie: cięcie wierzchołkowych sadzonek i ich ukorzenienie przeprowadza się co 2 lata.
Zebrina
Bezpretensjonalna roślina doniczkowa z pasiastymi blaszkami liści: srebrzystozielonym i fioletowym. Aby zachować bogatą kolorystykę, należy wystawiać na dobrze doświetlone parapety, w cieniu liście przebarwiają się na bladozielony. Ale roślinę należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Są karmione co 2-3 tygodnie w kwietniu-wrześniu, podlewane umiarkowanie, sadzone w mieszance gleby, jak w przypadku Ginury. Po roku krzewy odmładza się poprzez odcięcie wierzchołków i ukorzenienie w doniczce lub umieszczenie w wodzie w celu uzyskania korzeni. Nie przepełniaj rośliny wodą, ponieważ liście mogą wyschnąć.
Pachnąca i lecznicza lawenda
Krzew o podłużnych, liniowych liściach i kwiatach, zebranych w kwiatostany na wierzchołku pędu, należy do rodziny liliopadów. Za miejsce narodzin lawendy uważa się południową Europę, gdzie rośnie na zboczach gór. W tych częściach zaczęli używać go jako rośliny leczniczej. Później z lawendy ekstrahowano olejek eteryczny na skalę przemysłową. Lawenda została sprowadzona do Rosji w XVIII wieku w Astrachaniu.
Wszystkie części rośliny są bogate w olejki eteryczne, ale szczególnie w kwiaty. Lawenda jest stosowana jako surowiec leczniczy od czasów Hipokratesa. Za pomocą naparów leczą:
- wyczerpanie układu nerwowego;
- półomdlały;
- zawroty głowy;
- słaby wzrok;
- uszkodzenie strun głosowych;
- neurastenia;
- migrena;
- bezsenność.
Lawendę należy stale pielęgnować: podlewać, pielić, spulchniać glebę, karmić nawozem i przygotowywać na zimę. Lawenda nie toleruje zimna, dlatego w miejscach, gdzie są zimne dni, kwiat sadzi się w doniczkach i przenosi do ciepłego miejsca podczas złej pogody.
Hyzop leczniczy
Hyzop to prawdopodobnie jedno z najbardziej aromatycznych ziół na świecie. Pomimo niewielkich rozmiarów (dorasta do 50 cm wysokości) roślina wydziela dość mocny aromat. Pędy hizopu są tak gęsto pokryte liśćmi zebranymi w okółki, że są praktycznie niewidoczne. W kątach liści pojawiają się drobne, ciemnoniebieskie i ciemnoróżowe kwiaty.
Aby hyzop w pełni ukazał swoje walory dekoracyjne, należy go sadzić na otwartym, nasłonecznionym terenie z osuszoną glebą. Wysoko położone wody gruntowe są tak samo niszczące dla tej rośliny, jak dla oregano.
Pachnący liliowy
Liliowy to jedna z ulubionych roślin ozdobnych., które są hodowane do upiększania i upiększania ulic miast i działek ogrodowych. Zaczyna kwitnąć w połowie maja. Oprócz niesamowitego piękna krzewów, kwiaty bzu rozprowadzają wokół nich przyjemny aromat.
Cechy reprodukcji kwiatu krotonu w domu
Bez pospolity jest przedstawicielem rodziny oliwek. Jest to duży krzew przypominający małe drzewo. Liście pozostają zielone do późnej jesieni, nie żółkną. Kwiaty bzu w zależności od odmiany mogą być fioletowo-fioletowe, fioletowo-niebieskie, liliowo-różowe lub białe. Istnieje również kolor łączony: ciemnofioletowe płatki z białą obwódką. W Eurazji rośnie do 30 gatunków bzu, aw Rosji 3 gatunki.
Aby wyhodować bzy na działce ogrodowej, wystarczy zrobić minimum wysiłku. Gleba do sadzenia musi być żyzna i dobrze przepuszczalna. Bzy sadzi się od połowy lata do września. Między krzakami należy zostawić kilkanaście metrów, aby się nie zacieniły. Krzew należy podlać i ściółkować. W ciągu pierwszych kilku lat nie musisz nawozić bzu, a potem będziesz musiał dodać mocznik lub azotan amonu.
Korzystne cechy
Kwiaty, liście, pąki i kora gałęzi mają działanie lecznicze. Napar z kwiatów bzu ma zastosowanie jako napotne, wykrztuśne i moczopędne. Jest stosowany w następujących chorobach:
- zapalenie oskrzeli;
- zapalenie płuc;
- zapalenie pęcherza;
- astma oskrzelowa.
Świeże liście bzu nakłada się na ropiejące rany i wrzody. W przypadku zakrzepowego zapalenia żył okłady wytwarza się ze świeżych liści lub ich silnego wywaru.
Cechy rosnącej Kislitsa
Kislitsa nazywana jest również koniczyną szczęścia, kapustą zajęczą lub Madame Butterfly. Zgodnie z popularnymi przekonaniami istnieje przekonanie, że roślina przynosi szczęście i powodzenia w domu, ale w ostatnim dniu roku roślina musi zmienić właściciela, to jest główny warunek. Liść rośliny ma strukturę trzech części, więc wielu uważa, że jest to personifikacja Trójcy Świętej. Ta roślina jest przedstawiona na herbie Irlandii. Roślina zielna, wieloletnia, występuje jej około 800 odmian, może występować w postaci trawy, krzewu lub półkrzewu. Violet Kislitsa to najpiękniejszy krzew, który kwitnie wiosną i latem, aż do jesieni. Miesiąc po posadzeniu roślina zaczyna kwitnąć małymi niewidocznymi kwiatami o fioletowym odcieniu. Roślina jest pochodzenia tropikalnego i może być uprawiana jako kwiat wewnętrzny.
Kislitsa ma swoją osobliwość, przy niesprzyjającej pogodzie lub w nocy jej liście łączą się i opadają, roślina przypomina stado motyli, dlatego otrzymała nazwę „Kwiat Motyla”. Kiedy roślina ma wystarczającą ilość światła, liście nabierają normalnego wyglądu.
Irysy i krokusy
Istnieje legenda, że pierwsza irys zakwitła miliony lat temu w lasach podzwrotnikowych Azji Południowo-Wschodniej. W 14-15 wieku pne. mi. fioletowe kwiaty hodowano w starożytnym Egipcie. Tam tęczówkę uważano za symbol elokwencji. Później ten kwiat pojawił się w Hiszpanii, Francji, Anglii, Rosji i innych krajach.
Roślina góralska: sadzenie i pielęgnacja krzewu
W Rosji tęczówki miały najbardziej nieoczekiwane nazwy. Nazywano je również kogucikami, sroki i warkoczykami. Ale najczęściej jest irys, co oznacza „drogi i ukochany”.
Irys kwitnie od maja do lipca. Najlepszy czas na sadzenie to zaraz po zakończeniu kwitnienia. Irysy rosną i kwitną w jednym miejscu przez 5 lat.
Piękny kwiatek z małym żółtym środkiem nazywany jest krokusem. Wraz z pierwszymi promieniami wiosennego słońca kwiaty te kwitną jako jedne z pierwszych. Zachwycają ogrodników na miejscu, a miłośnicy domowych kwiatów mogą je wyhodować na parapecie.
Krokus należy do rodziny tęczówek. Są to niskie, wieloletnie rośliny bulwiaste. Te jasnożółte, niebieskie, białe, fioletowe kwiaty rosną w całej Europie i Azji.
Sadzenie krokusów na miejscu nie sprawi większych kłopotów, ponieważ chwastów jeszcze nie ma, więc nie trzeba chwastować, a gleba jest wystarczająco wilgotna. Ale glebę należy dobrać w taki sposób, aby wilgoć nie zatrzymywała się w niej; odpowiednia jest gleba o wysokiej kwasowości.
Kwitnące jesienią krokusy sadzi się pod koniec lipca, a wiosenne jesienią. Należy zaznaczyć, że krokusy rosną szybko, dlatego odległość od jednej cebulki do drugiej powinna być znaczna - ok. 10 cm Po kwitnieniu cebulki należy wykopać i przechowywać w suchym miejscu do początku następnego sezonu.
Rośliny jednoroczne z kwiatami cytryny
Zimne żółto-zielone i cytrynowe odcienie (w filozofii Wschodu były „odpowiedzialne” za zdrowie) wizualnie odświeżą Twój ogród kwiatowy, stając się najjaśniejszym, przede wszystkim przyciągającym wzrok miejscem. Nie są tak aktywne jak ciepłe odcienie żółtego, więc trudniej z nimi przesadzić.
aksamitka
Jesteśmy bardziej przyzwyczajeni do oglądania jasnych kuleczek tych rodzimych amerykańskich kwiatów w pomarańczowo-czerwonym kolorze, ale sugerujemy, abyś się "pogubił" i znalazł bardziej oryginalne odmiany cytryny.
Nagietki są bardzo łatwe w hodowli i mają liczne właściwości lecznicze. Ich nasiona można wysiewać bezpośrednio na otwarty teren późną wiosną, gdy ziemia jest wystarczająco ciepła. Nagietki potrzebują gleby luźnej, pożywnej, dobrze nawilżonej w pierwszej połowie lata, gliniastej i obojętnej. Najwspanialej kwitną w jasnym słońcu, ale nie znikną w cieniu. A wydzielane przez te rośliny fitoncydy ochronią nie tylko je, ale także ich sąsiadów w ogrodzie kwiatowym przed chorobami grzybiczymi.
Nagietek
Tak zwane „nagietki” to jedna z najpopularniejszych roślin z rodziny Astrov. Kwitną obficie przez całe lato, są niezwykle bezpretensjonalne, odporne na zimno, z powodzeniem stosowane są w medycynie ludowej, kosmetologii, a nawet w kuchni.
Nagietek wyrośnie na prawie każdym obszarze i glebie, choć oczywiście woli słoneczne i żyzne miejsce. Można go wysiewać wiosną bezpośrednio do gruntu, jeśli nasadzenia są zagęszczone - zarówno młode sadzonki, jak i dorosłe rośliny dobrze znoszą przeszczepy. Spośród szkodników nagietka tylko mszyce są niebezpieczne, wszystkie inne pasożyty są same w sobie „odważne” ze względu na swoje wyraźne właściwości bakteriobójcze.
Słonecznik
Jeśli myślisz, że słoneczniki to po prostu ogromne żółto-pomarańczowe „słońca” na wysokiej łodydze, które dają nam nasiona, to się mylisz. Istnieje wiele rodzajów heliantusa, niektóre z nich są używane jako ozdobne rośliny ogrodowe, a zwykły słonecznik oleisty ma formy z kwiatami o różnych kolorach.
Słoneczniki ozdobne są niezwykle różnorodne - są bardzo wysokie i karłowate rośliny, jednopędowe i rozgałęzione, o podwójnych i prostych kwiatach w odcieniach pomarańczy, złocistości, cytryny i czysto żółtego. Jest to bardzo łagodna roślina, która rozmnaża się przez nasiona i wymaga minimalnej konserwacji.
Reprodukcja
Natura sama wymyśliła bardzo wygodny sposób rozmnażania się reo - poprzez procesy boczne. W tropikach daje to roślinie możliwość łatwego i szybkiego poszerzania swojego siedliska.
Jednocześnie cechy odmianowe macierzyńskiego reo pozostają całkowicie.
Ta zasada nie jest naruszana w procesie hodowli domowej.
Jednak hodowcy kwiatów uwielbiają eksperymentować, co oznacza, że można spróbować zwiększyć „plantacyjne” rheo, wysiewając nasiona.
Posiew
Jeśli roślina otrzymała wystarczającą ilość ciepła i wilgoci od słońca, nasiona dobrze dojrzewają.
Przed sadzeniem moczy się je w wodzie z dodatkiem leku stymulującego wzrost.
Sadzenie zaczyna się za jeden dzień.
Nie jest konieczne wciskanie nasion w glebę, wystarczy posypać je na wierzchu 2 mm warstwą gleby.
Za pomocą plastikowej torby budują rodzaj szklarni i cierpliwie czekają (od czasu do czasu zwilżając glebę) od dwóch do sześciu tygodni na pojawienie się pędów.
Przez cały ten czas pożądane jest utrzymywanie temperatury w pomieszczeniu na poziomie 20-22 stopni. Po utworzeniu dwóch prawdziwych liści usuwa się „szklarnię”.
Istnieje kilka odmian lub odmian:
- Paski (z łac. Rhoeo vittata) - charakterystyczną cechą jest obecność podłużnych jasnych pasów na przedniej stronie liści. Wąskie paski są dość rzadkie i znajdują się bliżej krawędzi liścia i gęstnieją w kierunku środka;
- Różowy (od łac. Rhoeo pasek w kolorze różowym) - charakterystyczne prążki nabierają różowawego odcienia - wygląda bardzo nietypowo, odwrotna strona liścia nie jest już fioletowa, ale wydaje się różowa;
- Wielokolorowy (od łac. Rhoeo discolor) - ta odmiana charakteryzuje się zarówno jasnymi, jak i ciemnymi paskami na przedniej stronie liścia, a kontrast liści dzięki tym przejściom nadaje całemu kwiatowi szczególny efekt dekoracyjny .
Choroby
Jeśli roślina doniczkowa nie wygląda bardzo zdrowo, spróbuj znaleźć przyczyny i, jeśli to możliwe, wyeliminuj je:
- małe liście - brak jedzenia i światła;
- żółte plamy - oparzenia słoneczne;
- opóźnienie wzrostu i utrata liści korzeni - nadmiar wilgoci;
- blade kolory, cienkie długie łodygi - brak światła;
- wysuszone, brązowe końcówki liści - zbyt suche w pomieszczeniu;
- pomarszczone liście - zimna lub przesycona woda do nawadniania wybielaczem;
- utrata sprężystości - niskie temperatury w pomieszczeniu.
Pierwszej pomocy ofierze należy udzielić, co dziwne, również wodą - aby zaaranżować pacjentowi ciepły prysznic.
W ten sposób będzie można zmyć szkodniki. Jeśli liście są poważnie dotknięte, będą musiały zostać usunięte.
WSKAZÓWKA: przesadzenie reo do innej doniczki z nową ziemią jest skuteczne, a korzenie dotknięte chorobą należy odciąć.
