Uprawa bukszpanu w domu w doniczce może być tak łatwa, jak uprawa na zewnątrz, mimo że ten wiecznie zielony jest tradycyjnie używany do tworzenia projektów ogrodowych. Wieloletnie krzewy o gęstej bujnej zieleni zdobią nie tylko parapety, ale także zamknięte loggie lub otwarte tarasy i werandy. Uprawa bukszpanu w doniczce lub wannie jest czasem nawet łatwiejsza niż w ogrodzie. Aby jednak roślina dobrze się rozwijała i szybko rosła, konieczne jest wybranie odmian odpowiednich do domu, przestrzeganie algorytmu sadzenia, reżimu temperaturowego, zasad pielęgnacji, przycinania i podlewania.
Kultura dobrze rośnie w doniczkach
Pielęgnacja bukszpanu
Temperatura
Temperatura pokojowa jest powszechna latem, chociaż bukszpan woli przebywać na zewnątrz. Można go wynieść na balkon, gdy minie groźba wiosennych przymrozków, a można go sprowadzić jesienią, przy pierwszej chłodnej pogodzie. Bukszpan powinien zimować w chłodnych warunkach z ograniczonym podlewaniem. Dla gatunków ciepłolubnych optymalna temperatura zimą wynosi około 16-18 ° C, nie mniej niż 12 ° C. Mrozoodporne rodzaje bukszpanu mogą zimować w otwartym terenie z zadaszeniem.
Oświetlenie
Bukszpan uwielbia jasne, rozproszone światło. Latem wymagany będzie cień od bezpośredniego południowego słońca. W ogrodzie bukszpan znajduje się w naturalnym cieniu wyższych krzewów lub drzew.
Podlewanie bukszpanu
Dość obficie latem, rzadziej zimą, w zależności od temperatury.
Nawóz
Od marca do sierpnia co 2 tygodnie. Nawóz jest odpowiedni dla azalii.
Wilgotność powietrza
Bukszpan dobrze reaguje na okresowe spryskiwanie osiadłą wodą.
Przeszczep bukszpanu
Corocznie w glebie o odczynie pH zbliżonym do obojętnego. Mieszanka 1 części ziemi iglastej, 2 części ziemi liściastej, 1 części piasku (wermikulit, perlit). Możesz dodać kawałki węgla brzozowego. Wymagany jest dobry drenaż, pojemnik do sadzenia nie powinien być zbyt obszerny, w przeciwnym razie roślina spowolni wzrost.
Bukszpan. <>
Opis
Sadzenie bukszpanu w ogrodzie w domu jest bardzo łatwe. Gęsta korona rośliny jest łatwa do przycięcia, a krzew w projektowaniu krajobrazu wygląda estetycznie i schludnie. Krzewy bukszpanu dobrze się krzewią, dlatego służy do ozdabiania krawężników, trawników, żywopłotów ogrodowych, a także do tworzenia geometrycznych figur krajobrazowych. Bujny krzew ma małe, mięsiste blaszki liściowe o okrągłym lub wydłużonym eliptycznym kształcie. Podczas kwitnienia na gałęziach tworzą się drobne, pachnące, cytrynowe kwiaty.
Bukszpan w inny sposób nazywany jest „buxus”. Różnorodność gatunkowa obejmuje ponad 100 gatunków krzewów. Wysokość rośliny waha się od 2 do 10 m. Cechą charakterystyczną bukszpanu jest jego powolny wzrost: w ciągu roku rośnie tylko o 5 cm W domu buxus nadaje się do uprawy jako bonsai. Drobne listki są łatwe w kształtowaniu i można je wykorzystać do tworzenia niesamowitych kompozycji.
Dystrybucja i ekologia bukszpanu
Istnieją trzy duże obszary:
- Afrykańska - w lasach i stepach leśnych na południe od Afryki Równikowej i Madagaskaru,
- Ameryka Środkowa - w tropikach i subtropikach na południe od północnego Meksyku i Kuby (25 gatunków endemicznych); Gatunki amerykańskie to rośliny z rodzaju o największych liściach, często osiągające rozmiary drzew średniej wielkości (do 20 m),
- Euroazjatycka - od Wysp Brytyjskich przez Europę Południową, Azję Mniejszą i Azję Zachodnią, Zakaukazia, Chiny po Japonię i Sumatrę.
W Rosji na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie w wąwozach i dolinach rzek w drugim rzędzie lasów liściastych rośnie jeden gatunek - Bukszpan Colchislub kaukaski (Buxus colchica). Wyjątkowy las bukszpanowy położony w środkowym biegu rzeki Cicy na terenie leśnictwa Citsinsky w przedsiębiorstwie leśnym Kurdzhipsky w Republice Adygei, ma status obszaru objętego reżimem chronionym. Jego powierzchnia wynosi około 200 hektarów.
Powierzchnia bukszpanu stale się zmniejsza w wyniku wycinki. Szczególnie duże obszary reliktowych lasów bukszpanu zostały zniszczone jesienią 2009 roku podczas budowy drogi olimpijskiej Adler - Krasnaja Polana. Kilka tysięcy pni zostało wyrwanych i zakopanych.
Bukszpan to bardzo bezpretensjonalne rośliny: rosną na piargach, na obrzeżach lasów, w zaroślach i ciemnych lasach liściastych. Bardzo odporny na cień, ale także ciepłolubny. W naturze żyją na glebach lekko kwaśnych.
Bukszpan Colchis, gałęzie z liśćmi i owocami. <>
Wyświetlenia
Rodzina bukszpanów obejmuje 104 gatunki. U zwykłych ludzi jest znany jako żelazne drzewo, kaukaska palma, kość słoniowa, cenne drzewo.
ODNIESIENIE! Gatunki różnią się od siebie kolorem kory, tempem wzrostu, kształtem liści, mrozoodpornością i obszarem występowania. Prawie wszystkie rodzaje bukszpanu są trujące!
Poniżej kilka rodzajów bukszpanu - zdjęcia roślin.
Colchis buxus (Buxus colchica) jest rasą reliktową i jest wymieniona w Czerwonej Księdze.
Zimozielony bukszpan (Buxus sempervirens) rośnie w południowych regionach Rosji.
Balearic buxus (Buxus balearical) jest największym z rodziny bukszpanu, jego liście osiągają 5 cm.
Najbardziej odporne na mróz gatunki uprawiane są w Japonii, Chinach i Korei. Obejmują one:
Buxus rugulosa
Buxus microphylla
Buxus sinica
Gatunki osiągające rozmiary drzewa i posiadające największe liście należą do grupy amerykańskiej.
Znaczenie i zastosowanie bukszpanu
Bukszpan to jedna z najstarszych roślin ozdobnych wykorzystywanych do kształtowania krajobrazu i ogrodnictwa ozdobnego (często nazywana Buxus). Ceniony jest za gęstą, piękną koronę, lśniące liście i dobrze znosi strzyżenie, co pozwala tworzyć z nich żywopłoty i krawężniki, a także dziwaczne kształty, które długo zachowują swój kształt.
Katolicy w Europie Zachodniej w Niedzielę Palmową dekorują swoje domy gałązkami bukszpanu.
Bukszpan w wannie. <>
Rodzaje i odmiany bukszpanu do uprawy w domu
Wybierając bukszpan do domu, lepiej zwrócić uwagę na niewymiarowe gatunki, które tworzą zwarte krzewy. Nie zajmą dużo miejsca na parapecie, balkonie czy loggii, nawet gdy osiągną maksymalny rozmiar. Następujące odmiany bukszpanu są uważane za najpopularniejsze w domu:
- Kompakt (buxus microphylla Compacta) to krzew karłowaty o bardzo gęstej zaokrąglonej koronie. Roczny przyrost wynosi 3–4 cm wysokości i taki sam rozrzut;
- Marginata (Buxus sempervirens Marginata) - dorasta do 1 m wysokości w warunkach wewnętrznych, dlatego dobrze nadaje się do uprawy w doniczkach. Ma bardzo dekoracyjny wygląd ze względu na kolor liści, które mają jaśniejszą obwódkę wokół krawędzi;
- Bukszpan Aureovariegata to również bardzo dekoracyjny, zwarty krzew, charakteryzujący się żółto-zieloną barwą lekko podłużnych liści.
Nie próbuj uprawiać odmian ogrodowych bukszpanu w domu. Wymagają różnej pielęgnacji, warunków temperaturowych i wilgotności powietrza. Dlatego krzewy ogrodowe w mieszkaniu szybko tracą liście i atrakcyjny wygląd, w przeciwieństwie do odmian karłowatych i hybryd, które zachowują swoje piękno przez cały rok.
Bukszpan
Bukszpan to dojrzała, drzewiasta rasa bez jądra.Oznacza to, że w świeżo ściętym drewnie różnica w kolorze między bielą a drewnem dojrzałym jest prawie niezauważalna. Suszony bukszpan ma jednolity matowy kolor od jasnożółtego do woskowatego, który z czasem nieco ciemnieje, oraz jednorodną strukturę z wąskimi warstwami rocznymi. Naczynia są małe, samotne, niewidoczne gołym okiem. Promienie rdzenia są prawie niewidoczne w nacięciach. Drewno smakuje trochę gorzko, nie ma szczególnego zapachu.
Bukszpan to najtwardsze i najgęstsze drewno występujące w Europie. Jego gęstość wynosi od 830 kg / m³ (absolutnie suche) do 1300 kg / m³ (świeżo ścięte), a twardość od 58 N / mm (promieniowo) do 112 N / mm² (koniec).
Pod względem wytrzymałości bukszpan przewyższa grab: na ściskanie wzdłuż włókien - około 74 MPa, przy zginaniu statycznym - 115 MPa.
Twarde, jednorodne, ciężkie drewno bukszpanu wykorzystywane jest do małej stolarki rzeźbiarskiej, do wyrobu małych naczyń, figur szachowych, bili do gry novus, instrumentów muzycznych, części maszyn wymagających dużej odporności na ścieranie w połączeniu z idealnie gładką powierzchnią: maszyna drukarska rolki, szpule i czółenka tkackie, przyrządy pomiarowe, części do przyrządów optycznych i chirurgicznych. Ze skręconych odcinków wykonuje się fajki.
Bukszpan piłowany w poprzek włókien (koniec) jest używany do drzeworytu (drzeworytu). Bukszpan jest najlepszym drewnem do drzeworytów, co doprowadziło do jego niemal całkowitego zniszczenia w drugiej połowie XIX wieku, kiedy ilustracje w gazetach na całym świecie zostały wycięte na deskach bukszpanu, czasami wielkości rozłożonej gazety.
Fornir piłowany został wykonany z bukszpanu i jest wytwarzany w niewielkich ilościach na specjalnych maszynach z cienkim szlifem. W XX i XXI wieku okleina bukszpanowa ze względu na wysoki koszt stosowana jest wyłącznie na wkłady.
Tsuge (japońska nazwa bukszpanu drobnolistnego) to drewno, z którego wykonane są figurki do gry w shogi.
Oferty sprzedaży bukszpanu na rynku są dość rzadkie, a cena bardzo wysoka.
Wybór miejsca lądowania
Wybór odpowiedniego miejsca sadzenia jest ważnym warunkiem prawidłowego wzrostu rośliny. Bukszpan na miejscu powinien czuć się komfortowo i pasować do projektu krajobrazu. Krzew jest bezpretensjonalny i może rosnąć zarówno w dobrze oświetlonych miejscach, jak iw cieniu. Bezpośrednie światło słoneczne w letnich upałach może mieć negatywny wpływ na żywotną aktywność rośliny. Optymalnym miejscem do lądowania maźnicy jest półcień. Krzewy można sadzić pod wysokimi koronami drzew, w rozproszonym cieniu.
Bukszpan można wykorzystać do stworzenia żywopłotu na swoim podwórku. W takim przypadku należy pamiętać, że przeciągi i wpływ silnych wiatrów niekorzystnie wpływają na busz. Nie zaleca się umieszczania kompozycji na otwartych wiatrach.
Możesz sadzić krzewy od wiosny do jesieni. Sprzyjająca pogoda do lądowania - pochmurny dzień. Doświadczeni ogrodnicy zalecają przeprowadzenie zabiegu jesienią od połowy września do początku października.
Estetyczny projekt działki zależy od umiejscowienia krzewu i jego wielkości. Ogrodnik musi z góry przewidzieć, które rośliny zostaną posadzone obok bukszpanu, wziąć pod uwagę ich wielkość oraz wielkość wybranego rodzaju bukszpanu.
Używanie bukszpanu jako rośliny leczniczej
Już w starożytności bukszpan był lekarstwem na kaszel, choroby żołądkowo-jelitowe, a także na chroniczne gorączki, takie jak malaria. Jako lekarstwo na malarię ma podobno działanie porównywalne z chininą. Ze względu na swoją toksyczność preparaty z bukszpanu są obecnie rzadko stosowane, ponieważ bardzo trudno jest je dokładnie dozować. Przedawkowanie może prowadzić do wymiotów, drgawek, a nawet śmierci. Homeopaci nadal używają bukszpanu jako lekarstwa na reumatyzm.
Bukszpan w doniczce.
Jak możesz rozmnażać bukszpan w pomieszczeniach
Krzewy bukszpanowe rosnące w domu są rozmnażane przez sadzonki, ponieważ nie kwitną i nie można uzyskać nasion. W przypadku sadzonek odpowiednie są młode, nie zdrewniałe pędy, które są cięte w połowie lata lub jesienią. Wiosenne są zbyt delikatne, ponieważ po ścięciu mogą umrzeć i nie zakorzenić się.
Długość rączki musi wynosić co najmniej 10 cm
Następnie gałęzie należy umieścić w szklance wody na jeden dzień z dodatkiem stymulatora wzrostu, a następnie zakopać w ziemi i przykryć torebką lub folią. Za miesiąc pojawią się korzenie, a sadzonki można przesadzić do doniczki na stałe miejsce.
I trochę więcej mistycyzmu ...
Bukszpan służy do produkcji amuletów. Uważa się, że gałązki bukszpanu służą jako doskonały amulet przeciwko różnym złym zaklęciom, od czarnej magii, na przykład od złego oka i obrażeń, od wampiryzmu energetycznego. Dodatkowo gałązki bukszpanu, umieszczone pod poduszką, mogą uchronić przed złymi snami. Uważa się również, że jeśli osoba stale nosi przy sobie gałązkę bukszpanu, daje mu to dar elokwencji i chroni go przed wypadkami. Ponadto wcześniejsze amulety bukszpanu były używane jako „zamek” dla czarowników. Te amulety bukszpanu „zakrywały” czarowników, nie pozwalając im używać ich mocy do czynienia zła.
Rozmnażanie przez sadzonki
Krzew można rozmnażać samodzielnie przez sadzonki. Aby to zrobić, możesz użyć gałęzi pozostałych po przycięciu o długości 1–15 cm.
Do sadzenia sadzonek zaleca się użycie specjalnej gleby, którą można kupić w kwiaciarni lub w ogrodzie. Glebę miesza się z piaskiem w stosunku 1: 1 i umieszcza w pojemnikach do sadzenia. Konieczne jest usunięcie dolnych liści z sadzonek i namoczenie ich w roztworze leku „Kornevin” przez 20 - 30 minut w celu pobudzenia wzrostu korzeni. Następnie musisz zrobić dziury w ziemi i umieścić tam gałęzie, zagęszczając ziemię wokół nich.
Po posadzeniu glebę należy dobrze podlać, a pojemniki do sadzenia umieścić w zacienionym miejscu. Zakorzenienie nastąpi w ciągu 2 do 3 miesięcy. Powstawanie nowych pędów na gałęziach wskazuje na pojawienie się systemu korzeniowego. W takim przypadku roślinę wraz z glinianą grudką można przeszczepić na miejsce.
Choroby sosny
Niebezpieczne są szkodniki sosen różne rodzaje kornika... Dorosłe chrząszcze mają tendencję do wgryzania się w korę rośliny i składania pod nią jaj. Przechodząc przez korytarze pod korą rośliny „osłaniającej” je, larwy chrząszcza uszkadzają ją tak bardzo, że giną nawet duże okazy roślin. Chrząszcz jest szczególnie niebezpieczny dla nowo przesadzonych roślin. Doświadczeni profesjonalni ogrodnicy mogą okresowo stosować zatwierdzone środki owadobójcze w celach profilaktycznych lub regularnie monitorować stan kory i rabusiów na wiosnę.
Pojawiające się na korze pnia i na gałęziach wesz wełniana (Pineus) raczej tylko pogarsza wygląd rośliny. W przypadku poważnych uszkodzeń owad można zniszczyć różnymi olejami. Z dużym, rzucającym się w oczy korniki, które czasami można zobaczyć na gałęziach i pniach, walczą ze środkami owadobójczymi lub okradają je rękami.
Wesz wełniany (Wolllaus) na gałęzi sosny wygląda jak małe, splątane kule włosowe
Niebezpiecznym patogenem jest strzelać (Gatunki Rhyaciania). Pędy zaczynają więdnąć („późniejsze rogowacenie”) i ostatecznie wysychają. W ogrodach prywatnych i parkach publicznych trudno jest zwalczać ochotki larwalne. Ponieważ podczas cięcia formacyjnego uszkodzone młode pędy są skracane jednocześnie ze zdrowymi gałęziami, szkody wyrządzone przez owady u roślin przycinanych figuratywnie są zauważalne w znacznie mniejszym stopniu niż w sosnach rosnących swobodnie.
Uszkodzenia spowodowane przez pędy sosny (Kiefertriebwickler) charakteryzują się charakterystycznymi zakrzywionymi pędami
Innym niebezpiecznym patogenem jest motyle różnego rodzaju... Ich larwy, podobnie jak gąsienice, latem zjadają igły sosnowe. W efekcie w zieleni mogą pojawić się znaczne luki. Jeśli zwrócisz na to uwagę w odpowiednim czasie, wystarczy po prostu zniszczyć motyle, zbierając je lub używając kontaktowych środków owadobójczych.
Te artykuły mogą Cię również zainteresować:
- Tworzy zielone łuki z roślin
- Metody formowania koszy, figur i rzeźb z roślin
- Kwitnące trawniki. Alternatywa dla trawników
- Kręcone fryzury krzewów i drzew - topiary. Metody i materiały
Co jeszcze przeczytać?
Tagi: choroby roślin ogrodowych, choroby cisa, szkodniki roślin ogrodowych, korniki, zgnilizna korzeni, choroby bukszpanu, kornik, pchła liściowa, ćma kopalniana, pomarszczony ryjkowiec szczękowy, obumieranie pędów, przędziorków, przędziorków, zwoje liści, topiary, wszy wełniane, owady łuskowe
Buxus: choroby i szkodniki
Poważne choroby nie występują tak często w bukszpanie żółtym i innych jego odmianach, czego nie można powiedzieć na przykład o krzewach róż. Bukszpan może zostać uszkodzony przez muchę lub gąsienicę, co widać gołym okiem, zwykle po hibernacji rośliny. Można sobie z nimi poradzić, ścinając krzak. Ponadto w tej sytuacji na ratunek przyjdą również fungicydy, które należy spryskać bukszpanem.
Buxus sempervirens
Przędziorki mogą również atakować bukszpan. Można z nim walczyć w ten sam sposób, co z muszką. Tutaj również pomoże leczenie specjalnymi preparatami odstraszającymi i przycinanie uszkodzonych liści roślin. We wszystkich przypadkach wiedz, że jeśli na liściach bukszpanu pojawił się dziwny kwiat, należy pilnie odciąć uszkodzone części krzewu nożyczkami.
Jak wyglądają bukszpan różnych typów: zdjęcia, nazwy, opisy
Różne rodzaje bukszpanu są powszechne na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Największym obszarem dystrybucji jest Eurazja, tutaj od Wysp Brytyjskich po północne Chiny, Japonię i Indonezję występuje około 25 gatunków bukszpanów.
Jedynie północni przedstawiciele grupy euroazjatyckiej są stosunkowo odpornymi na zimę gatunkami tego rodzaju.
Poniżej znajduje się opis krzewów bukszpanowych różnych typów.
Bukszpan zwyczajnylub zimozielony, To najsłynniejszy gatunek europejski i jedyny rozpowszechniony w kulturze na terytorium Rosji.
Rośnie na dużym obszarze od północnego wybrzeża Morza Śródziemnego do południowo-wschodniej Anglii i południowych Niemiec.
Istnieje wiele odmian ogrodowych bukszpanu zimozielonego, które różnią się wielkością liści i formą wzrostu dorosłych roślin: od przysadzistych karłowatych drzew po wysokie, wyprostowane krzewy.
Zobacz, jak wygląda zwykły bukszpan na tych zdjęciach:
Istnieją również różnorodne formy. Wystarczająco odporne na zimno w Europie Środkowej, gatunki te praktycznie nie wytrzymują klimatu środkowej Rosji. Przetrwały tu tylko formy kuliste i barwne.
Bukszpan kaukaski - najmniejszy i najbardziej odporny na zimę spośród europejskich bukszpanów. W warunkach naturalnych rośnie w wąwozach górskich zachodniego Zakaukazia oraz na północy Turcji wzdłuż wschodniego i południowo-wschodniego wybrzeża Morza Czarnego.
W środku zimy w naturalnych siedliskach rośliny często występuje stabilna pokrywa śnieżna, a temperatura spada do -5 ... -10 ° С.
Bukszpan kaukaski, inaczej Colchis, może bez schronienia znosić moskiewskie mrozy pod śniegiem, chociaż surowe bezśnieżne zimy znacznie uszkadzają jego koronę. W każdym razie bukszpan może rosnąć w warunkach środkowej Rosji tylko w postaci krzewu, nie stając się drzewem.
Bukszpan Hyrcanus rośnie wzdłuż południowego wybrzeża Morza Kaspijskiego, wygląda jak wiecznie zielony bukszpan wielkości liści, ale jego forma wzrostu jest inna.Ten bukszpan wygląda jak niski krzew, który w naturze nigdy nie przybiera kształtu drzewiastego. Pod względem zimotrwałości jest znacznie gorszy od zimozielonego bukszpanu.
Te zdjęcia wyraźnie ilustrują opisy różnych typów bukszpanów:
Bukszpan można łatwo rozpoznać po skórzastych błyszczących liściach. Większość jej odmian ma twarde, małe, całobrzeżne liście o długości 1,5-5 cm i szerokości do 2,5 cm.
Jak widać na zdjęciu, w tym gatunku wiecznie zielonego bukszpanu liście znajdują się przeciwnie na cienkich, gęstych gałęziach:
Owalny kształt ma różną szerokość - od okrągłego do lancetowatego. Latem liście są ciemnozielone powyżej i prawie żółte poniżej. Zimą mogą stać się brązowawe, ale wiosną ponownie zazielenią się.
Kwiaty drobne, niepozorne, zdrewniałe, w kwiatostanach pachowych, koloru żółtozielonego. Monoseksualne i jednopienne znajdują się na tym samym pędzie. Pachnący, ale wydzielający ostry zapach, nawet gdy rośliny są uśpione.
Wysyłają to ostrzeżenie z jakiegoś powodu - w większości rodzajów bukszpanu wszystkie części są dość trujące, zwłaszcza liście. Opisując tę roślinę, warto ostrzec, że liście bukszpanu, dostając się do organizmu człowieka, powodują poważne zatrucie.
Owoce bukszpanu są mało zauważalne - są to małe (o długości 0,5-1,5 cm) pudełeczka z trzema gniazdami, w których znajdują się małe czarne błyszczące pestki.
Bukszpan można uprawiać w standardowej formie, wybierając rośliny z dobrym pędem centralnym. Pędy boczne przycina się do odpowiedniego poziomu, a resztę skraca. Roślina zacznie dobrze się rozgałęziać i zamieni się w piękną kulę na nodze.
Tutaj możesz zobaczyć zdjęcia bukszpanów różnych typów, których nazwy podano powyżej:
Bukszpan jest trujący lub nie
W procesie pielęgnacji bukszpanu należy zachować ostrożność, używać środków ochrony osobistej. Zimozielony krzew jest trujący. Maksymalne stężenie szkodliwych substancji jest skoncentrowane w liściach. W składzie znajduje się 70 flawonoidów, są też kumaryny, garbniki. Zielona masa i kora zawierają 3% alkaloidów. Jedną z najbardziej niebezpiecznych substancji jest cyklobuksyna D. Po kontakcie z rośliną umyj ręce i zmień ubranie. Ogranicz dostęp dzieci i zwierząt.
Uwaga! W przypadku psów śmiertelna dawka cyklobuksyny D po spożyciu wynosi 0,1 mg na kg masy ciała.
Możliwe problemy
Krzew należy regularnie sprawdzać, aby uniknąć niekorzystnych czynników, które hamują wzrost bukszpanu.
Alarmy obejmują:
- liście żółkną, co oznacza, że krzew zamarza;
- liście z czerwonawym odcieniem - roślina nie ma azotu;
- kolor zielonych liści nie jest tak nasycony jak poprzednio - bukszpan nie lubi nadmiaru słońca;
- poskręcane i suche liście wskazują na brak wilgoci.
Buxus w projektowaniu krajobrazu - zdjęcie
Poniżej przedstawiono kilka ciekawych pomysłów na udekorowanie ogrodu z bukszpanu.
Przycinanie
Cięcie krzewów odbywa się w celu nadania im różnych geometrycznych kształtów. Procedurę należy przeprowadzić za pomocą specjalnego narzędzia do przycinania krzewów. Nożyce do przycinania powinny być ostre, aby uniknąć uszkodzenia pędów.
Nie zaleca się przycinania krzewu w pierwszym roku po posadzeniu. W następnym roku buxus można wyciąć pod koniec kwietnia - początek maja.
Po uformowaniu raz kształtu krzewu, później będzie trzeba go tylko zachować, ponieważ bukszpan rośnie powoli. Konieczne jest usunięcie tylko rosnących młodych pędów. Korekta starych pędów może być konieczna w przypadku całkowitej utraty kształtu krzewu.
Po każdym przycięciu roślina potrzebuje nawożenia nawozami mineralnymi w celu uzupełnienia utraconego składu składników odżywczych i przyspieszenia wzrostu. Bukszpan należy przycinać regularnie, około 1 raz w miesiącu.
Popularne odmiany
Wiele odmian buxus zostało opracowanych do celów ogrodnictwa ozdobnego. Najpopularniejsze z nich:
- Buxus jest wiecznie zieloną rośliną, która rośnie naturalnie na Kaukazie.
- Bukszpan drobnolistny, który jest bardzo dekoracyjny, jest również popularny wśród ogrodników.
- Jedną z odmian mrozoodpornych jest Winter Jam, która doskonale znosi cięcie formujące.
- Inną popularną odmianą jest bukszpan Colchis, który jest najmniejszy. Buksus żyje do 600 lat i może osiągnąć wysokość nawet 20 metrów.
Na Twojej stronie z pewnością znajdzie się miejsce na posadzenie tej raczej bezpretensjonalnej, ale bardzo ozdobnej rośliny - bukszpanu. Uzyskuje się z niego bardzo piękne bariery życiowe, buxus jest po prostu stworzony specjalnie do przycinania i kształtowania żywych postaci. Małe, soczyste liście zachwycą Cię przez cały sezon, a oryginalne figury staną się główną ozdobą Twojej osobistej działki.
Nawozy dla lepszego wzrostu bukszpanu
Pomimo tego, że krzew nie jest zbyt kapryśny, nadal warto zadbać o jego kondycję i zakupić nawozy do bukszpanu. Złożone nawozy należy wprowadzać wiosną. Muszą zawierać potas, azot i fosfor. Nawozy wprowadzone jesienią nie powinny zawierać azotu, zamiast tego potrzebny jest superfosfat lub sól potasowa.
Niezależnie od używanego nawozu, musi on być suchy i równomiernie rozprowadzony po glebie wokół pnia. Przygotowanie skoncentrowanego roztworu nawozu spowoduje uszkodzenie systemu korzeniowego.
Drzewo lepiej rośnie na glebach o niskiej kwasowości i aby je obniżyć, przed sadzeniem należy dodać torf nizinny lub mąkę do dołka przed sadzeniem, najważniejsze jest to, że jest białe. Pamiętaj, że mąka to nawóz azotowy. Mąki nie dodaje się w czystej postaci, ale rozcieńcza się wodą, na 5 litrów wody - 1 łyżka mączki kostnej. Do gleby można dodać tylko rozcieńczony. Jeśli twoja gleba ma niską zawartość magnezu, zauważysz to po liściach - zaczynają brązowieć, w takiej sytuacji nawozy z mąką.
