Diptera oderwanie owadów. W stanie kopalnym Diptera są znane od późnego triasu. Diptera to grupa postępowa o szybkim tempie ewolucji. Mają tylko przednią parę skrzydeł (stąd nazwa). Tylne skrzydła przekształcają się w narządy w kształcie kolb - przezmianki, prawdopodobnie narządy zmysłów równowagi i kierunku; w kilku formach bezskrzydłych są czasami zredukowane. Głowa jest zaokrąglona, z dużymi fasetowanymi oczami po bokach. Aparat ustny - piercing-ssanie lub lizanie. Segmenty piersi są połączone razem. Brzuch składa się z 4-10 widocznych segmentów, z których ostatni przekształca się u samic w wysuwany teleskopowo pokładnik, u samców w aparat kopulacyjny, którego budowa ma charakter systematyczny (specyficzny). Podrzędności; długi falisty (lub komary), krótki falisty (lub muchy) szew prosty i krótki falisty szew okrągły; podział opiera się na budowie czułek, głowy, cechach wylęgu osobników dorosłych z muszli poczwarki. Diptera ma ponad 150 nowoczesnych rodzin. Około 100 tysięcy gatunków, szeroko rozpowszechnionych, w Rosji znanych jest ponad 10 tysięcy gatunków. Większość dorosłych Diptera lata dobrze; może unosić się, wisieć nieruchomo w powietrzu.
Diptera
Diptera żywią się nektarem i pyłkami roślin, innymi owadami, krwią kręgowców (komary). Diptera mają całkowitą przemianę. Larwy żyją w wodzie, glebie, gnijących szczątkach roślin, żywych roślinach i zwierzętach, w zwłokach; przeważnie niewielu. drapieżne, żyją jawnie, większość z nich - w pożywnym podłożu, posiadających trawienie pozajelitowe. Poczwarka u much wyższych (okrągłych), a także lwic i pryszczarków jest otoczona otulającą i utwardzoną skorupą larwy ostatniego (III) stadium rozwojowego - tzw. puparium lub pseudococone. Wiele gatunków muchówek jest nosicielami czynników wywołujących choroby ludzkie (muchy domowe, komary, komary ssące krew itp.) I zwierząt domowych (muchy, muchy itp.). Larwy pl. D. - szkodniki roślin, a także pasożyty rolnicze. zwierzęta i czasami ludzie. Niektóre z nich to Diptera. przydatne jako zapylacze roślin i gleby, inne, takie jak tahini, niszczą szkodniki rolnicze.
Nazwa łacińska Diptera - Diptera
Bardzo duże zamówienie muchówek obejmuje ponad 85 000 gatunków wysoce zorganizowanych i wyspecjalizowanych owadów.
Diptera to owady posiadające tylko parę błoniastych przednich skrzydeł. Diptera to najlepsi lotnicy wśród owadów.
Tylna para skrzydeł jest zredukowana. Jej podstawy przekształcają się w przezmianki, wewnątrz których znajdują się narządy akordotonowe, które są bardzo ważne w locie muchówek. Skrzydła są zwykle poszerzone w środkowej części, a przy samej podstawie silnie zwężone, czasem tworzące niewielki występ - skrzydełko.
Diptera charakteryzują się ruchomą głową z bardzo dużymi fasetowanymi oczami, potężną klatką piersiową, w której śródpiersie osiąga swój największy rozwój, do której przyczepione są skrzydła, oraz małą przednią i śródtuszową; siedzący, rzadko uszypułowany brzuch. Larwy są beznogie, z głową lub bez głowy. Poczwarki są ruchome lub w fałszywym kokonie - pupariach.
Charakterystyczne cechy much domowych
Muchy domowe mają kilka charakterystycznych cech, które sprawiają, że są rozpoznawalne wśród innych podgatunków.
Ciało owada jest przeważnie w kolorze szarym. Dolny odcinek głowy otrzymał żółte zabarwienie.
Górna część klatki piersiowej ozdobiona czterema czarnymi paskami. Na brzuchu widoczne są czarne plamy o regularnym czworokątnym kształcie.
Jego dolna część ma lekko żółtawy odcień. Rozmiar ciała owada sięga od sześciu do ośmiu milimetrów.
Zasiłek
Większość ludzi jest przyzwyczajona do myślenia, że muchy tylko szkodzą. W rzeczywistości nie jest to prawdą. Są muchy, które zapylają rośliny jak pszczoły. Takie muchówki nie mieszkają w mieszkaniach i nie żywią się krwią zwierzęcą ani ludzką.
Naukowcy zbadali muchy i odkryli, że owad jest wyposażony w rzadki kod genowy, który rozpoznaje i eliminuje szkodliwe komórki. Dzięki odkryciu istnieje szansa na wyleczenie poważnych chorób.
Cechy struktury much domowych
Główną różnicą między muchą domową a innymi krewnymi jest obecność tylko jednej pary skrzydeł.
Podczas ewolucji owada druga tylna para zamieniła się w aureole używane do utrzymania równowagi.
Ponadto owad, pomimo złożonej budowy oka, jest ślepy. Granica widoczności ograniczona jest odległością 40 - 70 cm.
Struktura zewnętrzna
Budowa szkieletu muchy domowej nie różni się od innych klas owadów.
Reprezentowana przez głowę, klatkę piersiową i brzuch. Głowę wyposażono w aparat ustny, oczy i czułki.
Wygląd muchy domowej
Skrzynia ma budowę segmentową - w sumie są trzy. Są dwa skrzydła, są całkowicie przezroczyste. Nogi - trzy pary.
W jamie klatki piersiowej znajduje się dobrze rozwinięta muskulatura. Główna część narządów trawiennych i cały układ rozrodczy znajduje się w jamie brzusznej.
skrzynia
Skrzynia jest reprezentowana przez trzy połączone ze sobą segmenty. Przydziel przednią, środkową i śródpiersie.
Owad uzyskuje zdolność latania dzięki silnym mięśniom, więc środkowy segment jest najbardziej rozwinięty.
Ciało jest wyposażone w trzy pary nóg, z których każda jest podzielona na pięć połączonych ze sobą cząstek. Łapy dobrze umięśnione.
Na końcach łap znajdują się mniejsze pazury i przyssawki, za pomocą których owad ma możliwość przyczepienia się i przytrzymania dowolnej powierzchni.
Łapa muchy domowej pod mikroskopem
Dzięki temu muchy domowe mają możliwość poruszania się brzuchem w górę. Podczas ruchu w wyniku kompresji z poduszek uwalnia się lepka wydzielina.
Dzięki tej funkcji mucha pozostaje mocno na szkle i ma absolutnie gładką powierzchnię.
Łapy muchy domowej pełnią funkcje narządów węchowych. Dzięki znajdującym się na nich receptorom kosmków owad zostanie zdeterminowany przez jadalność - niejadalność pożywienia.
Głowa
Budowa głowy muchy jest prosta. Na jego powierzchni znajdują się narządy wzroku, słuchu i odżywiania.
Aparat pyskowy muchy - budowa zależy od rodzaju żerowania owadów - jest reprezentowany przez trąbkę w formacie lizania lub ssania.
Wargi, reprezentowane przez dolny i górny płatek, wchodzą w bezpośredni kontakt z masą pokarmową.
Aparat doustny muchy domowej
Wiele kanałów zbiega się w trąbie pokarmowej muchy, przez którą pokarm dostaje się do układu pokarmowego.
Mucha ma potężny aparat szczękowy. Aparat ustny muchy, której dieta opiera się na krwi, ma ostre i twarde łuski.
To rodzaj imitacji zębów, które pomagają muchom uszkadzać powierzchnię ludzkiej skóry. Pompa znajdująca się w gardle odpowiada za zasysanie płynnej i skroplonej żywności.
Możesz też przeczytać nasz artykuł: Co muchy jedzą w domu
Większość powierzchni głowy zajmują oczy, które mają bardzo złożoną strukturę. Składają się z dużej liczby prostych oczu.
Wizualnie - po powiększeniu - wygląda jak fasetowana siatka.
Oczy muchy
Taka konstrukcja zapewnia muchom domowym kompleksowy obraz obiektów, ale ogólny obraz jest postrzegany jako mozaika.
U muchy domowej całkowita liczba prostych oczu sięga 4 tysięcy sztuk. Owad jest w stanie natychmiast zareagować na każdy ruch, ale nie otrzymuje pełnoprawnego obrazu wolumetrycznego.
Anteny antenowe są wykorzystywane przez owady jako punkty orientacyjne. Pomagają w postrzeganiu różnych zapachów oraz w określaniu kierunku lotu i ruchu. Mają charakterystyczne różnice między samicami i samcami.
Skrzydełka
Budowa skrzydeł muchy jest prosta. Owad ma jedną parę skrzydeł. Są dobrze rozwinięte, całkowicie przezroczyste i mają membrany.
Siłę skrzydła zapewniają przebijające je cylindryczne żyły. Tylna para w toku ewolucji przekształciła się w przezrocza. Skrzydła pomagają muchom utrzymać równowagę podczas lotu.
Skrzydła muchy domowe
W razie potrzeby pozwala również unosić się w powietrzu. Podczas lotu emitują charakterystyczny brzęczenie.
W locie mucha domowa może wyłączyć jedno ze skrzydeł, co pomaga jej ostro zmienić trajektorię lotu, wykonać złożone manewry i rozpocząć z miejsca bez wstępnego biegu.
Brzuszek
Brzuch muchy domowej ma kształt wydłużonego cylindra.
Segmentowy, reprezentowany przez dziesięć połączonych ze sobą cząstek-segmentów.
Fly body
Narządy układu rozrodczego, oddechowego, pokarmowego i innych ważnych dla życia znajdują się w jamie brzusznej.
Powierzchnia brzucha pokryta jest chitynową warstwą o dobrej elastyczności. W razie potrzeby po jedzeniu iw okresie ciąży osłona może się rozszerzyć.
Struktura wewnętrzna
Wewnętrzną strukturę muchy reprezentuje układ pokarmowy, układ rozrodczy i inne narządy ważne dla życiowej aktywności owada.
Układ trawienny
W jamie brzusznej owada znajduje się główna część narządów odpowiedzialnych za i zapewniających przyswajanie pokarmu.
To:
- wole;
- jelita;
- statki malpighijskie;
- kanaliki wydalnicze.
U muchy domowej nie ma w bezpośrednim tego słowa znaczeniu układu pokarmowego. Pokarm jest trawiony, zanim owad dostanie się do przewodu pokarmowego, tj. pokarm trafia do jamy wola w postaci całkowicie gotowej do strawienia. Przed przystąpieniem do wchłaniania pokarmu mucha przetwarza go specjalnym sekretem, który zapewnia jego trawienie.
Układ rozrodczy i rozrodczy
Wewnętrzne narządy płciowe znajdują się również w jamie brzusznej. U mężczyzn są to jądra, u kobiet jaja, gruczoły dodatkowe i przewody.
Zewnętrzne narządy płciowe podgatunku much domowych mają swoje własne charakterystyczne cechy.
Samce wyróżniają się specjalną konstrukcją uchwytów, za pomocą których trzymają samicę w procesie krycia.
Lęgowe jaja muchowe
Liczba jaj w lęgu muchy domowej jest zmienna i może osiągnąć 70 - 150 sztuk. Liczba zależy od podgatunku owada.
Inne systemy ciała owada
Mózg składa się z wielu węzłów nerwowych, które znajdują się w różnych częściach ciała owada. Owady nie mają złożonego układu mózgowego tkwiącego w człowieku.
Głównym zadaniem mózgu jest pomoc w koordynowaniu ruchów. Za odruchy odpowiada inny organ - łuk odruchowy.
Mózg jest malutki, ale składa się z kilkuset tysięcy neuronów. Pomaga to owadowi wykonywać niezwykle trudne manewry podczas lotu.
Układ krążenia reprezentują następujące narządy:
- aorta;
- mięsień skrzydłowy;
- naczynie grzbietowe;
- serce.
Serce ma najprostszą strukturę. Narząd nie pełni funkcji znanych człowiekowi.
Układ krążenia jest wypełniony krwią - całkowicie bezbarwną lub lekko żółtawą cieczą.
Schemat układu krążenia muchy
Główną funkcją tego płynu biologicznego jest transport składników odżywczych niezbędnych dla owada. Nie bierze udziału w przenoszeniu tlenu, nie zawiera w składzie erytrocytów.
Układ oddechowy jest reprezentowany przez dużą liczbę tchawic, które znajdują się w całym ciele. Dopływ tlenu do dróg oddechowych zapewniają otwierające się przetchlinki.
Z kolei tchawice są silnie rozgałęzione, co stanowi dość złożony układ kapilarny. Dzięki temu tlen dostarczany jest bezpośrednio do najważniejszych narządów.
W sumie owad ma 10 par przetchlinek: dwie znajdują się na powierzchni klatki piersiowej, pozostałe osiem par znajdują się na dolnej powierzchni brzucha.
Wniosek
Mucha domowa, pomimo swojej zewnętrznej prymitywności, jest latającym owadem muchomorem o dość złożonej strukturze wewnętrznej i zewnętrznej.
Ktyr
Fly ktyr
Przedstawiciela tego gatunku można znaleźć wszędzie, z wyjątkiem terytorium Antarktydy. Mucha ktyr jest drapieżnikiem-eksterminatorem różnych owadów (much, chrząszczy, os, motyli, koników polnych, chrząszczy), które czasami służą człowiekowi.
Różni się dużym rozmiarem (5-8 cm), mocnym ciałem, mocnymi kolczastymi kończynami, sztywną trąbką. Charakterystyczną cechą budowy imago jest duża śródpiersia i wydłużony brzuch. Drapieżnik jest koloru czarnego, czasami występują gatunki z brązowymi, czerwonawymi lub czerwonymi sklerytami. Całe ciało osobnika pokryte jest szarym pyłkiem; są też okazy z wzorem jasnych pasków lub plamek. Na dużej głowie znajduje się fasetowana struktura oka, trzy proste oczy i krótkie czułki.
Uwaga!
Złapana ofiara ktyr niszczy truciznę. Za pomocą trąby drapieżnik rani ofiarę, az gruczołów ślinowych wyrzuca silną truciznę, która zawiera substancje rozkładające wnętrze owada.
Gatunek i siedlisko
Niektóre gatunki muchówek żyjące obok ludzi należą do najstarszych owadów. Właśnie tym jest pospolita mucha domowa, która według naukowców żyje na planecie od 145 milionów lat.
Diptera są szeroko rozpowszechnione na planecie, liczą ponad 5 tysięcy gatunków, z których jedna piąta żyje w Rosji. Najbardziej znane: domowe (domowe), mięsne itp. Wszystkie mają podobną budowę ciała, różnią się jedynie rozmiarem, kolorem i siedliskiem.
Najmniejsze muchy na świecie to Megaphragma caribea (0,17 mm długości) i przedstawiciele rodziny Myrmaridae (2,1 mm), największe to południowoamerykański bohater Mydas (dorastają do 6 cm długości i rozpiętość skrzydeł do 12 cm) oraz nowozelandzki gatunek Egsul o długości do 5 cm.
Pozbycie się much za pomocą repelentów owadów
Za pomocą produktów do zwalczania owadów możesz nie tylko pozbyć się irytującego sąsiedztwa z muchami, ale także odstraszyć je od domu lub letniego domku.
Muchy przyczepiają się do pułapki na klej
Sprawdzonym środkiem odstraszającym muchy są taśmy i płytki samoprzylepne. Muszą być zawieszone na suficie, w drzwiach lub niedaleko okna. Owady przylegają bezpiecznie do pułapki na klej i giną. W asortymencie Valbrenta znajduje się taśma klejąca z much Kleelov oraz lepki talerz Kleelov „Fruit”. Fundusze okazały się bardzo skuteczne.
W końcu, aby uniknąć pojawienia się tych irytujących i potencjalnie niebezpiecznych owadów w domu, wystarczy zamontować moskitiery na otworach wentylacyjnych lub oknach. Wystarczy niewielki wysiłek, aby Twoja rodzina miała zapewnioną wygodną rozrywkę i świeże powietrze o każdej porze dnia.
Oddział Diptera: rozmnażanie
Larwy i dorośli przedstawiciele tego rzędu mają uderzające różnice w zakresie budowy anatomicznej i fizjologicznej. Okres pogorszonej reprodukcji wielu owadów Diptera nie jest łatwy. Często samce gotowe do reprodukcji tworzą rodzaj roju, którego hałas może zwabić wiele samic.
Większość muchówek jest jajorodnych.Ale w naturze są muchy, które charakteryzują się produkcją jaj. W tym przypadku owad składa jajo, w którym znajdują się ostatecznie uformowane larwy muchówek. Po wykluciu natychmiast rozpoczynają taki proces życiowy, jak jedzenie.
Istnieją również muchy zdolne do żywego urodzenia. W takim przypadku istnieją dwie opcje wyniku wydarzeń. W pierwszym rodzi się starsza larwa, która wymaga pewnego czasu do karmienia; w drugim larwa rodzi się w pełnej gotowości do przepoczwarzenia.
Również hodowla muchówek może wystąpić na etapie larwy. Zjawisko to nazywa się pedogenezą. Opiera się na dojrzewaniu około sześćdziesięciu larw potomnych w organizmie larw pedogenetycznych. Larwy córki wyłaniają się przez pęknięcia w powłoce matki. Rozmnażanie w sprzyjających warunkach pozwala owadom należącym do rzędu muchówek wydać do 10 nowych pokoleń rocznie.
Wielka meszka szara Tabanus autumnalis Linnaeus
Wielka meszka szara Tabanus autumnalis Linnaeus
Duża, dobrze rozpoznawalna mucha, której długość ciała sięga 16-23 mm. Dość często takie gadżety są mylone z gadżetami, chociaż te ostatnie są przedstawicielami nadrodziny Oestroidea. Owad ma ciemnoszary kolor, odwłok jest czarny z dobrze rozpoznawalnym wzorem.
Samice wysysają krew ssaków, potrafią atakować ludzi. Zanim wylądują na swojej ofierze, długo ją okrążają. Samce dużej muchy prowadzą wegetariański tryb życia, żywiąc się wyłącznie nektarem kwiatowym. Owad przenosi bardzo niebezpieczne infekcje, takie jak wąglik.
Taką muchę można spotkać w Europie, Afryce Północnej, zachodniej Syberii, Azji, na Kaukazie i w Kazachstanie.
