Schlumberger, czyli dekabryst - wszystko o pielęgnacji, rozmnażaniu i leczeniu

Dla większości hodowców kwiatów każdy rodzaj kaktusów jest uważany za integralnego zwierzaka, wśród których leśny Rhipsalidopsis, który każdy może uprawiać w domu, nie jest ostatnim. Ten jasny "wielkanocny" kaktus jest podobny do innych gatunków kolczastych roślin, jednak ze względu na odrębną liczbę cech dość łatwo odróżnić go od innych. Możesz przeczytać o sadzeniu i pielęgnacji go w tym artykule, ale na razie spójrz na kaktusa Ripsalidopsis na zdjęciu:

Schlumberger (dekabrysta) - opis

Schlumberger to roślina epifityczna, która naturalnie rośnie na pniach i korzeniach drzew. Należy do rodziny Cactus. Jest również nazywany epifitycznym kaktusem, zygokaktusem lub choinką.

Ojczyzną tego kaktusa są przybrzeżne lasy południowo-wschodniej Brazylii (w pobliżu Oceanu Atlantyckiego). Rozpowszechniony w okolicach Rio de Janeiro. W związku z tym uwielbia wilgotny klimat i rozproszone światło. Schlumbergera rośnie również na wyżynach Brazylii na wysokości do 2800 m nad poziomem morza.

W warunkach naturalnych Schlumberger zwykle „przylega” do pnia drzewa i spokojnie współistnieje z inną rośliną

Dekabrysta nie tylko zyskuje na pięknym wyglądzie, ale także oczyszcza powietrze ze szkodliwych związków. Ten wspaniały kwiat jest bardzo powszechny w domach kwiaciarni. W niektórych rodzinach jest nawet przekazywana jako pamiątka rodzinna z pokolenia na pokolenie.

Ta roślina została nazwana na cześć francuskiego miłośnika sukulentów Frederica Schlumbergera. Z powodu imienia „rodzinnego” wielu zastanawia się „w jakim rodzaju jest to słowo”. Często piszą „Schlumberger”, ale to źle. Dokładna nazwa to „Schlumberger” - podobnie jak „Saintpaulia”, „Begonia”. Oznacza to, że to słowo jest żeńskie. Oczywiście, jeśli powiesz „kaktus Schlumberger”, użyjesz rodzaju męskiego, ponieważ mówisz o nim jako o kaktusie.

Przy odpowiedniej pielęgnacji Schlumberger może żyć bardzo długo, ponad 30 lat. Jego treść jest prosta, ale należy przestrzegać pewnych zasad.

W warunkach naturalnych Schlumberger kwitnie od maja, co odpowiada zimie w strefie klimatycznej Europy i Rosji. Dlatego ten kwiat nazywa się kaktusem bożonarodzeniowym, dekabrystą i choinką. Jest uprawiany w zwykłych doniczkach, jako roślina ampelowa (doniczki są zawieszone), a nawet jako bonsai.

Ojczyzna i historia odkrycia

Rhipsalidopsis jest często mylony z innym soczystym - Schlumbergerem. Oba są domem dla gorących lasów tropikalnych Ameryki Południowej. Na zewnątrz są bardzo podobne, co powoduje zamieszanie wśród nie-specjalistów. Oba kwiaty rosną w postaci niskiego, ale rozłożystego krzewu. Na końcach pędów rosną białe lub różowe kwiaty.

W naturze obie rośliny są epifityczne. Rosną na gałęziach drzew tropikalnych. Jako wsparcie służą grube gałęzie i pnie.

Pomimo zewnętrznego podobieństwa te sukulenty należą do różnych rodzajów.

Rhipsalidopsis jest popularnie nazywany jajkiem wielkanocnym. We współczesnej systematyce biologicznej został uznany za hatiorę. Inne nazwy tego leśnego kaktusa to Gartner's Hatior lub Gartner's Ripsalidopsis.

Inne nazwy rośliny trunkat Schlumberger to ścięty zygocactus... Wśród hodowców kwiatów najbardziej znany jest jako dekabrysta.

Zygocactus został po raz pierwszy opisany w 1958 roku przez biologa Charlesa Lemaire'a. Nazwał nowy gatunek Schlumberger na cześć francuskiego kolekcjonera Frederica Schlumbergera.

Rhipsalidopsis został przypisany rodzinie hatiora. Ten rodzaj został nazwany na cześć podróżnika Thomasa Harriotta. Nazwa rodzaju to anagram od nazwiska Harriot.

Chociaż obie rośliny pochodzą z Ameryki Południowej, ich siedlisko jest nieco inne. Zygocactus lub Decembrist rośnie tylko w południowo-wschodniej Brazylii. Hatior Gartner rośnie również w centralnej części kontynentu amerykańskiego.

Odmiany Schlumbergera i jego różnica w stosunku do Ripsalidopsis

Ripsalidopsis jest często mylony z dekabrystą. Bez wchodzenia w szczegóły naukowe, główna różnica między Ripsalidopsis a Schlumberger polega na tym, że kwitnie wiosną. Nazywa się wielkanocnym kaktusem. Kolejną różnicą jest kształt liści. Porównaj na zdjęciu.

Od lewej do prawej: liść Ripsalidopsis, liście Schlumbergera

Czasami inne rodzaje kaktusów o podobnych kwiatach nazywane są również dekabrystami, chociaż ich czas kwitnienia jest inny. Na przykład epiphyllum, disocactus i inne.

Schlumberger może kwitnąć od listopada do lutego. Najczęściej kwitnienie trwa od grudnia do lutego. W zależności od warunków przetrzymywania i gatunku mieszańcowego Schlumbergera może ponownie zakwitnąć wiosną.

Spośród sześciu gatunków i ich mieszańców zawierają głównie dwa. To:

• Obcięty (Trunkata). Posiada ząbkowane wypukłości wzdłuż krawędzi liści. Jak sama nazwa wskazuje, coś jest gdzieś obcięte. Mianowicie jest to kwiatowa korona, która jest jakby fazowana. Wyhodowano wiele kolorów kwiatów: różowy, czerwony, biały, pomarańczowy, szkarłatny, żółty i inne. Są też wielokolorowe.
• Buckley (Buckley)... Gatunek ten jest zwykle nazywany „dekabrystą”. Jego liście mają zaokrąglone wypukłości. Kwiaty niehybrydowego typu liliowo-różowego koloru. Odmiany hybrydowe mają taką samą różnorodność kolorów jak Trunkata.

Schlumberger Buckley i Truncated

Trzy bardziej popularne odmiany to Gertner, Orssich i Russeliana. Z gatunku mieszańcowego hodowcy Schlumberger stworzyli już kilkaset odmian, które są łączone w serie odmian. Gatunki i odmiany różnią się kształtem i wielkością krzewu, kształtem i kolorem kwiatów.

Rodzaje Schlumbergera na zdjęciu

Buckley (Buckley)

Gertner

Orssic

Russell (Russeliana)

Obcięty (trunkata)

Opieka nad Schlumbergerem nie zależy od odmiany. Wybierz ten, który najbardziej Ci się podoba.

Możesz sadzić różne odmiany w jednej doniczce. Ale nie możesz sadzić Schlumbergera wraz z podobnymi rodzajami, które kwitną w różnym czasie! (Na przykład z ripsalidopsis lub epiphyllum). Ich warunki przetrzymywania są podobne, ale czas przygotowania do kwitnienia jest inny.

Przy wyborze odmiany pamiętaj, że kolorystyka na zdjęciu może różnić się od naturalnej. Dlatego warto wybrać odmianę po obejrzeniu „żywego” kwiatu.

Galeria zdjęć: ogromna różnorodność odmian dekabrystów

Anapolis Brazylia Taniec Anioła

Ascot

Osika

Bahia Brazylia wielki pożar

Bridgeport

Bruxas, Brazylia

Biuletyn

Cambridge

Christmas Cheer Coral Cascade

Słoneczny jasny

Różowa iluzja

Bajka

Bukiet kwiatów

Inca Sun

Kwitnie w dzień

Złoty urok

Epicka gwiazda

Po prostu brzoskwiniowy

Liberty Jasma Jay

Taniec Madonny

Malissa

Outono brazil

Parana w Brazylii

Campinas brazil brzoskwinie i śmietana

Zardzewiały czerwony płomień

Samba Brazylia

Sao Paulo Brasil

Savannah

Sol brasi

Sp rober

szterling

Thor Kiri Thor Vida

Thore alise

Vila velha brazil

Egzotyczna tancerka White Eva

Rodzaje „Kaktusa wielkanocnego” ze zdjęciem

„Gartner”

Jest to krzaczasta, epifityczna roślina o wysokości 15-20 cm, z płaskimi zwisającymi pędami. Pędy rozgałęziające się to liściaste małe segmenty o falistych krawędziach i krótkich kolcach (6 cm długości, 0,5 szerokości). Łodygi mogą zmieniać kolor w zależności od oświetlenia.

W umiarkowanym świetle mają kolor jasnozielony, aw jasnym świetle stają się czerwonawe. Na wierzchołkach pędów zebrane w pęczki żółte włosie. Segmenty pokryte są lekkim pokwitaniem. Gatunek ten jest często uprawiany w koszach i wiszących doniczkach. W naturze rośnie w tropikalnych lasach brazylijskich.

Na zdjęciu kwiat "Rhipsalidopsis Garner" z należytą starannością w domu:

"Różowy"

Krzew epifityczny o długich łodygach, segmentach o ząbkowanych krawędziach długości 4-5 cm, różni się urokliwym, delikatnym kwitnieniem. Kwiaty są w kształcie gwiazdy, różowe, z jasnożółtym rdzeniem.

W domu wygląda bardzo kompaktowo, nie ma więcej niż 25-30 cm długości. Często uprawiane w wiszących doniczkach, donicach.

Na zdjęciu kwiat "Rhipsalidopsis Pink" z należytą starannością w domu:

„Andromeda”

Z wyglądu jest podobny do poprzednich przedstawicieli rodzaju. Obdarzony długimi, zielonymi, opadającymi łodygami z małymi segmentami o długości 4-6 cm. Różni się dużymi bordowo-różowymi kwiatami w kształcie gwiazdy, do 5-6 cm średnicy, pomarańczowymi rdzeniami. Długie kwitnienie.

Na zdjęciu kwiat "Rhipsalidopsis Andromeda" z należytą starannością w domu:

„Auriga”

Ten typ hodowców kwiatów jest często mylony z „ściętym zygokaktusem” (dekabrystą). Jest wyposażony w wiszące długie łodygi ze skróconymi segmentami, czerwono-pomarańczowe duże kwiaty. Okres kwitnienia, w przeciwieństwie do zimowego dekabrysta, przypada na okres wiosenno-letni. Wygląd kwiatów również się różni.

Na zdjęciu kwiat "Rhipsalidopsis Auriga" przy odpowiedniej pielęgnacji w domu:

„Rhipsalidopsis Phoenix”

Gatunek ten wyróżnia się dużymi, jasnoróżowymi kwiatami w kształcie gwiazdy z bogatym pomarańczowym paskiem pośrodku każdego płatka. Pomarańczowy rdzeń z jasnymi pręcikami. Płatki są szerokie. Kwitnie bardzo obficie, długo się utrzymuje. Pędy są małe, zielone.

Na zdjęciu kwiat "Rhipsalidopsis Phoenix" z należytą starannością w domu:

Pielęgnacja i pielęgnacja kwiatów

Schlumbergery nie tolerują nadmiernej wilgoci ani wysychania. Ale z własnego doświadczenia powiem: lepiej wysuszyć niż polać. Wysuszony kwiat regeneruje się znacznie lepiej niż zalany. Najczęściej jedynym ratunkiem dla zalanego kwiatu jest odcięcie fragmentów jego liści i ponowne ukorzenienie, ponieważ korzenie szybko gniją.

Wykres cyklu życia Schlumbergera w domu

Nie każda kwiaciarnia ma ochotę i czas na przestrzeganie reżimu konserwacji zgodnie ze schematem. Jeśli twój dekabrysta rośnie w twoim oknie, nie możesz zaaranżować jego czasu odpoczynku. Najważniejsze jest, aby znać podstawowe warunki niezbędne do tego:

• Temperatura... Dekabrysta nie lubi ani zimna, ani ciepła. Najlepsza dla niego temperatura to temperatura pokojowa, bez gwałtownych wahań, nie niższa niż + 15 stopni i nie wyższa niż + 25 stopni. Może wytrzymać krótkotrwały spadek temperatury do + 5 stopni.W temperaturach poniżej + 12 stopni pąki kwiatowe nie układają się.
• Świeże powietrze... Dekabrysta potrzebuje świeżego powietrza. Wywietrz to. Z początkiem wiosny kwiat można wynieść na balkon. Nie lubi przeciągów.
• Wilgotność, rozpylanie... Wilgotność jest niezbędna wystarczająco wysoka, ponieważ w naturze kwiat ten otrzymuje wilgoć nie tylko przez korzenie, ale także przez liście i korzenie powietrzne.

Jeśli jest schłodzony, nie rozpylać w okresie odpoczynku. W dowolnym innym momencie możesz spryskać liście nawet podczas kwitnienia. Najważniejsze, że woda jest miękka i ciepła. Możesz użyć gotowanego.

Kwiaty dekabrystów nie boją się wody

• Podlewanie, prysznic... Podlewanie Schlumberger uwielbia umiarkowane, gdy grudka ziemi wysycha o dwa cm, ale podczas kwitnienia podlewanie wzrasta. Gdy nie ma kwiatów, warto zorganizować ciepły prysznic dla Schlumbergera. Jednocześnie przykryj ziemię celofanem, aby woda nie dostała się do gleby!

Nie wlewaj zbyt dużo wody podczas podlewania. Używaj tylko ciepłej i osiadłej (około jednego dnia) wody. Jeśli Twoja woda jest twarda i zawiera zanieczyszczenia, wylej ją przefiltrowaną lub w skrajnych przypadkach przegotowaną.

Jeśli wysuszysz roślinę, a jej liście pomarszczą się, podlej ją i spryskaj. Szybko odzyska zdrowy wygląd. Ale oczywiście, jeśli wysuszyłeś dużego dekabrysta, aby wszystkie korzenie były suche, lepiej uszczypnąć gałęzie i ponownie posadzić.

• Zmiana scenerii... Schlumberger nie toleruje drastycznych zmian klimatycznych. W żadnym wypadku nie zmieniaj orientacji dekabrysta podczas kwitnienia, w przeciwnym razie kwiaty i pąki mogą spaść. Możesz go przesuwać bez obracania go w stronę światła. Ale najlepiej poczekać do końca kwitnienia.
• Czyste liście. Schlumberger w naturze otrzymuje pożywienie i wodę głównie z korzeni i liści powietrza. Dlatego konieczne jest upewnienie się, że liście są czyste z kurzu. Można je przetrzeć wilgotną szmatką lub gąbką. Po wytarciu lub prysznicu możesz chodzić po liściach ze skórką od banana lub żółtkiem rozpuszczonym w wodzie. To także dodatkowa żywność.

Dekabrysta przyszedł do mnie przez przypadek. Znalazłem dwie sztuki w pobliżu zsypu na śmieci. Podniosłem go, ponieważ byłem „chory” na kwiaty i przywożę do domu wszelkie kiełki, które się przydarzają. Wrzuciłem to do wody. Postanowiłem poszukać w Internecie tego, co znalazłem.

Wcześniej nie miałem nic do roboty z dekabrystami i nie zwracałem na nich uwagi. Szperając w Internecie, byłem przekonany, że moja podopieczna to nic innego jak Schlumberger lub po prostu dekabrysta. Ale kiedy patrzyłem, zobaczyłem różne gatunki i od razu zdecydowałem, że chcę „z białymi kwiatami”.

Zaczął mój dekabrysta. I wyobraź sobie, że zakwitło białymi kwiatami! Potem był też żółty. ))) Teraz chcę inne odcienie. Szkoda, parapety nie pozwalają. Pod opieką jest to całkowicie bezpretensjonalne. Podlewam, gdy ziemia wysycha. Czasami je karmię.

Na lato wysyłam go na loggię i trzymam tam do bardzo zimna. Latem częściej karmię firmę hippeastrum. Potem przynoszę go do domu i patrzę, jak rosną pąki. :)

Cicha sympatia

Reprodukcja

Dzielenie jest jedną z metod rozmnażania roślin, ale nie jedyną. Prawie o każdej porze roku, ale lepiej wiosną - latem można rozmnażać Dekabrysta przez sadzonki.

Aby to zrobić, wystarczy przekręcić segmenty w miejscu mocowania do poprzedniego, wysuszyć cięcie i natychmiast ukorzenić je w ziemi. Wskaźnik przeżycia jest bardzo wysoki... To nie szkodzi roślinie matecznej.

Przeciwnie: szczypanie sprzyja większemu krzewieniu, co sprawia, że ​​zygocactus jest jeszcze bardziej dekoracyjny.

Naturalny zygocactus Obcięty, Ruker, Violet Russell (Zygocactus truncatus, Z. ruckerianum hort, Z. violaceum, Z. russellianum) stały się źródłem inspiracji dla hodowców, którzy stworzyli nowe odmiany tej pięknej rośliny.

Nowoczesny pokój dekabrystów kwiaty są większeniż przyrodnicy, a co najważniejsze, znacznie bardziej zróżnicowany kolor.

Na przykład:

• odmiany kwiatów Złoty krem żółty;
• stopień Osika ma białe i liliowe kwiaty;
• stopień Pasadena - bordowy;
• Madame Butterfly - biało-różowy z lamówką.

Jeśli sadzonki różnych odmian są zakorzenione w jednym pojemniku, podczas kwitnienia można podziwiać mieszankę kwiatów dekabrystów.

Ta bezpretensjonalna i bardzo piękna roślina może z powodzeniem stać się ozdobą każdego domu. Życzymy sukcesów w rozwoju i eksperymentowaniu!

Sadzenie i karmienie zygocaktusa

Jak ustalić, że dekabrysta potrzebuje przeszczepu? Kiedy korzenie zaczęły się czołgać z otworu drenażowego, jest to znak, że należy je przesadzić do nieco większej doniczki. Jeśli kwiat nie był przesadzany przez długi czas, ale korzenie nie urosły wystarczająco do przesadzenia, możesz po prostu odnowić górną warstwę ziemi.

Najlepszy skład gleby dla Schlumbergera:

1. Drobny perlit, torf i ziemia liściasta w stosunku 1: 1: 3
2. Gleba liściasta, torf i piasek w stosunku 1: 1: 1.
3. Gotowa ziemia dla kaktusów.

Podczas sadzenia dodaj węgiel drzewny (brzoza) do przygotowanej gleby. Możesz dodać torfowiec.

Przygotowując doniczkę do sadzenia należy pamiętać, że nie musi być ona obszerna. Po pierwsze, aby Schlumberger mógł kwitnąć w tym samym sezonie i nie marnować energii na tworzenie dużego systemu korzeniowego. Po drugie, aby korzenie w zbyt obszernej doniczce nie gniły. Lepiej wybrać kolejkę górską niższą i szerszą.

Więc wybraliśmy odpowiednią doniczkę. Dno wypełniamy drenażem (najlepiej ze wszystkich ekspandowanej gliny) o jedną trzecią. Wypróbujmy nasz kwiatek i dodajmy odpowiednią ilość przygotowanej ziemi zmieszanej z popiołem.

Kładziemy krzak, wypełniamy go ziemią do punktu wzrostu i trochę ściskamy. Zostaw trochę ziemi, abyś miał coś do dodania do garnka podczas procesu obkurczania. Nie ma potrzeby podlewania przez pierwsze dwa lub trzy dni! Więc dekabrysta lepiej zniesie stres związany z przeszczepem.

Średnio musisz go karmić dwa razy w miesiącu. Zobacz tabelę cyklu życia.

Możesz stosować złożone nawozy do ozdobnych roślin kwitnących, nawozy do kaktusów i nawozy do roślin kwitnących w okresie kwitnienia. Jeśli używasz nawozu innego niż kaktus, zmniejsz dawkę o połowę.

W okresie wegetacji, kiedy Dekabrysta wypuszcza liście, można spryskać go azotem. W tym celu możesz użyć amoniaku (amoniaku). W tej formie kwiat jest łatwiejszy do przyswojenia. Zużycie do nawadniania: 1 łyżeczka na litr wody.

Film o hodowaniu dekabrysta

Wideo - jak osiągnąć ciągłe kwitnienie choinki

Tabela porównawcza

Choroby i szkodniki, błędy w opiece

Przy odpowiedniej opiece dekabrysta bardzo rzadko jest dotknięty chorobami i szkodnikami. Ale jeśli zauważysz dyskomfort w swoim kwiatku, znajdź przyczynę. Rozważ główne objawy chorób Schlumbergera i sposoby ich wyeliminowania.

Szkodniki i choroby na zdjęciu

Mączliki

Infekcja wirusowa liści

Zgniliznę na segmentach

Objawy infekcji grzybiczej lub bakteryjnej

Mealybug

Zgnilizna korzeni

Objawy fuzarium i zarazy

Czerwony kleszcz w powiększonej postaci Efekty kleszcza

Tarcza

Zalecenia:

1. Jeśli twój kwiat jest bardzo chory lub ma cały kompleks chorób, których nawet nie możesz zidentyfikować, lepiej jest uszczypnąć zdrowe segmenty i ponownie je posadzić. Rzuć chory kwiat razem z ziemią. Potraktuj garnek wrzątkiem.
2. Aby wzmocnić chorego dekabrysta, potraktuj go lekiem immunostymulującym. Używam Zircon i Epin.
3. Zwykłe środki owadobójcze nie działają na kleszcze. Użyj tych, którzy twierdzą, że są skuteczni przeciwko nim. Istnieją specjalne środki - akarycydy.
4. Leczenie przeciwko szkodnikom należy przeprowadzić dwa do trzech razy.
5. Kąpiel Schlumbergera w ciepłym prysznicu to dobre zabezpieczenie przed szkodnikami liści.
6. Potraktuj zakupioną ziemię roztworem nadmanganianu potasu.
7. Nie myl zdrewniałości pnia swojego dekabrysta z zgnilizną korzeni lub innymi chorobami! Zdrewniały pień jest suchy, bez mokrych plam.
8. Zaczerwienienie młodych liści jest normalne; w miarę wzrostu zielenieją. Liście mogą zmienić kolor na czerwony podczas kwitnienia, jeśli brakuje fosforu. Karmić nawozem kwitnącym i spryskać monofosforanem potasu (1/4 łyżeczki na dwa litry).
9. Biaława gleba jest spowodowana nie tylko chorobami grzybiczymi, ale także podlewaniem twardą wodą. Po prostu zdejmij wierzchnią warstwę i dodaj nową. Aby zapobiec, można posypać wierzch mieszanką piasku i popiołu i użyć przefiltrowanej wody.

Problemy hodowlane

Podczas uprawy Ripsalidopsis i Schlumberger możliwe są w przybliżeniu te same trudności. Wiążą się z niewłaściwą pielęgnacją:

1. Jeśli gleba lub powietrze jest nadmiernie wilgotne, pojedyncze segmenty łodygi mogą spaść. To samo jest możliwe przy nadmiarze nawozu lub zbyt niskiej temperaturze, nieodpowiedniej dla pory roku i fazy wzrostu.
2. Pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego na liściach pojawiają się oparzenia. Z wyglądu wyglądają jak brązowe plamy lub obszary bladości.
3. Jeśli gleba jest uboga w składniki odżywcze, roślina rozwija się powoli i słabo kwitnie.

Ważne jest, aby nie przesuwać doniczki podczas aktywnego kwitnienia. Z tego rozpadają się pąki.

Nie ma szczególnych trudności w pielęgnacji, więc hodowcy starają się uzyskać kilka rodzajów tych roślin o różnych odcieniach kwiatów. Dbanie o roślinę zaowocuje jej obfitym kwitnieniem.

Podobne rośliny

Kwiaty podobne do Ripsalidopsis to podgatunek kaktusów leśnych. Wszystkie mają mięsiste łodygi, podobną budowę i wymagają takich samych warunków przetrzymywania. Wśród podobnych jest epifyllum. Ma łodygę w kształcie liścia o ciemnozielonym kolorze. Kwiaty osiągają 12 cm średnicy, jasne kolory, pachnący aromat. Jakie inne kwiaty są podobne?

1. Rhipsalis... Jest to gęsty krzew o wielu smukłych łodygach. Na końcach pędów małe pąki o żółtych odcieniach.
2. Opuncja... Segmenty są grube i płaskie, tworząc jeden pień. Ma mnóstwo cierni. Również na głównej łodydze znajdują się pędy i kwiaty o różnych odcieniach.
3. Pereskia... Starożytna soczysta roślina. Liście są ozdobne, wszystkie funkcje wykonuje łodyga. Owoce jadalne.
4. Łuskowaty kaktus... Ma wydłużone łodygi, na krawędziach tworzą się pąki. Jasne kwiaty i owoce.

Tak więc Ripsalidopsis jest świetną opcją do uprawy w domu. Długie łodygi będą dobrze wyglądać w wiszącej donicy, a jasne kwiaty zachwycą oko i wypełnią pomieszczenie przyjemnym aromatem.

Jak wybrać?

Wybierając kaktusa w sklepie, należy zwrócić uwagę na wizualną stabilność rośliny, a także obecność niezrozumiałych plam, śladów zgnilizny i innych objawów chorób. Szczególnie ważne jest, aby mieć to na oku zimą, w końcu transport i adaptacja tylko zwiększają już istniejący stres rośliny, a jeśli jest zainfekowana, to całkiem możliwe, że po prostu nie przetrwa ścieżki ze sklepu.

Czy hibernacja jest konieczna

Prawidłowa przemiana aktywnego wzrostu i spoczynku jest główną gwarancją udanego rozwoju i kwitnienia.Jeśli roślina nie ma czasu na sen, będzie miała stres, który może prowadzić do choroby.

Rhipsalidopsis zaczyna zasypiać jesienią. Do snu potrzebuje około 4-5 miesięcy. W tej chwili praktycznie nie rośnie i oczywiście nie kwitnie. W tym okresie nawożenie jest mu surowo zabronione, podlewanie jest ograniczone. Aby obudzić roślinę, zwiększają ilość wody, dodają opatrunek, zwiększają temperaturę powietrza.

Rodzaje i odmiany

Kaktus wielkanocny Rhipsalidopsis występuje w kilku odmianach:

1. Gartner... Ten krzew o wysokości do 20 m ma miękkie, pełzające gałęzie, błyszczącą ciemnozieloną skórkę. Każdy pień składa się z kilku płaskich segmentów o długości do 7 cm i średnicy do 2 cm. Żebra - 3-5 zaokrąglonych występów, w aureolach pokwitanie i 1-2 miękkie brązowawe kolce. W kwietniu-maju kwiaty do 8 cm kwitną na końcu każdego segmentu z krótką szkarłatną rurką wewnątrz i jasnoróżowymi płatkami.
2. Różowy. Niski zimozielony krzew. Każda łodyga, jak we wszystkich odmianach, składa się z segmentów z wyraźnymi żebrami i postrzępionymi krawędziami. Każdy występ żebra ma aureole, z których wyłaniają się małe żółtawe włosie. Kwiaty są różowe, u nasady ciemniejsze, do 5 cm średnicy. Płatki są wydłużone, z ostrą krawędzią, zagięte w dół.

Inne odmiany są mniej popularne w uprawie domowej. Ale ogólnie roślina jest mało wymagająca, podobnie jak zygocactus, dobrze rośnie na parapecie, nie wymaga specjalnej pielęgnacji.

Różowy

Gartner

Przycinanie

Podczas przeszczepu Ripsalidopsis przeprowadza się przycinanie starych gałęzi. Ważne jest, aby robić to w okresie uśpienia, dopóki nie zaczną formować się młode pąki. Kwitnienie nie rozpocznie się, jeśli krzew zostanie przycięty wczesną wiosną. Ta procedura jest konieczna tylko zimą. Stymuluje wzrost nowych gałęzi. Zwykle w miejsce 1 odciętej łodygi pojawiają się 3-4 nowe, które za rok zawiążą duże pąki. Przycinanie pomaga uformować prawidłową koronę kwiatu, odmładza go i leczy. Zdrewniałe pędy są odcinane za pomocą sekatorów lub nożyczek, a młode uszkodzone segmenty można łatwo odłamać ręcznie. Mogą być używane do hodowli.

Młode segmenty Ripsalidopsis są gotowe do ukorzenienia

Warunki wzrostu

Rhipsalidopsis to raczej kapryśna roślina, szczególnie pod względem wilgotności i temperatury. Nieprzestrzeganie reżimu temperaturowego może spowodować brak kwitnienia.

Umieszczenie i oświetlenie

Te kaktusy potrzebują obfitego rozproszonego oświetlenia i wysokiej jakości cieniowania przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Lepiej jest umieścić je na parapecie wschodnim i zachodnim. Latem pojemnik z ripsalidopsami można przenieść na balkon lub do ogrodu. Pomoże to wzmocnić jego odporność.

Czy wiedziałeś? W Meksyku rośnie cukierkowy kaktus, z którego powstaje wykwintny przysmak. Jego kandyzowane plastry smakują jak melon.

Reżim temperaturowy

Aby roślina mogła zakwitnąć, temperatura pokojowa musi być utrzymywana na poziomie + 20 ℃. Latem dopuszczalny jest wzrost temperatury do + 25 ℃. Od września temperatura jest stopniowo obniżana, doprowadzając zimą do + 10 ... + 12 ℃.

Wilgotność powietrza

Rośliny rozwijają się normalnie tylko przy wysokiej wilgotności - co najmniej 60%. Latem kładzie się je na paletach z mokrym piaskiem. Aby dno doniczki nie dotykało wody, na palecie kładzie się listwy, a na nich kładzie się kwiatek. Łatwiejszą opcją jest umieszczenie nawilżacza obok roślin. Po przejściu na tryb zimowy opryski są zatrzymywane, a doniczki są przestawiane na puste tace.

Klasyfikacja

Kaktusy leśne są podzielone na następujące rodzaje:

1. Epifyllums.
2. Ripsalis.
3. Rhipsalidopsis.
4. Schlum berger.

We współczesnej klasyfikacji nie ma wyraźnych rozróżnień i często można znaleźć tę samą roślinę w różnych rodzajach. A w różnych publikacjach praktycznie nie ma podziału, a wszystkie nazwiska można zobaczyć naprzemiennie.Interesuje nas Ripsalidopsis, więc spróbujmy dotrzeć do sedna prawdy. Wcześniej eksperci przypisywali je siedmiu rodzajom, ale najczęściej nazywali je tak lub epiphilopsis.

Do tej pory wszystkie Ripsalidopsis lub kaktusy wielkanocne należą do rodzaju Gatiora.

Ukorzenianie sadzonek

Szybsza i łatwiejsza metoda w porównaniu do kiełkowania nasion. Materiał do kiełkowania jest pobierany podczas przeszczepu, który przeprowadza się po kwitnieniu. Wybierz dłuższe pędy i oderwij od nich wierzchołki o długości 5-6 cm. Przez kilka dni sadzonki są suszone na otwartym balkonie. Miejsce odrywania na kwiatku macierzystym jest traktowane pokruszoną kredą lub popiołem.

Pędy sadzeniowe spryskuje się proszkowym stymulatorem korzeni, a następnie ukorzeniają w małych pojemnikach z mieszaniną humusu, piasku rzecznego i torfu. Jest wstępnie nawilżony butelką z rozpylaczem. Odpowiedni jest również czysty mech torfowiec. Sadzonki dodaje się kroplami, aby rosły pionowo. Czasami stosuje się cienkie drewniane podpory.

Ukorzenianie sadzonek w oddzielnych pojemnikach

Do normalnego ukorzeniania wymagane jest jasne rozproszone światło, a także temperatura powietrza +22 stopnie. Nie musisz przykrywać doniczek do sadzonek polietylenem. Wystarczy zwilżyć ziemię, gdy wysycha. Rootowanie zwykle trwa tydzień. Następnie ustalone zdrowe pędy przesadza się do oddzielnych doniczek i zapewnia im półcień przez 5 dni.

Wilgotność i temperatura powietrza

Hybrydowe odmiany kwiatu Ripsalidopsis dobrze czują się przy temperaturze powietrza + 18-23 stopni. Wiosną, aby pobudzić kwitnienie, temperatura w pomieszczeniu jest nieznacznie obniżana w okresie luty-marzec do + 12-15 stopni. W sezonie grzewczym upewnij się, że powietrze nie jest zbyt suche.

Tropikalny krzew uwielbia wilgoć i jest sztucznie pielęgnowany za pomocą nawilżacza i spryskiwania liści zwykłą wodą z butelki z rozpylaczem. Ponadto, w celu dodatkowego nawilżenia, doniczkę umieszcza się na palecie z mokrym mchem lub piaskiem rzecznym, ale woda nie powinna tam stagnować. Przy niskich temperaturach powietrza zimą opryskiwanie zostaje zatrzymane.

Jak dorosnąć?

Aby zmusić roślinę do efektywnego rozwoju, musi nie tylko zapewnić przemyślaną opiekę w domu, ale także od początku stworzyć wymagane warunki. Kaktus należy umieścić na parapecie zwróconym w kierunku północno-wschodnim lub północno-zachodnim. Jeśli nie jest to możliwe, a okno wychodzi na południowy wschód lub południowy zachód, ważne jest, aby odsunąć doniczki o metr lub półtora od szyby. Latem zaleca się wyniesienie rośliny na świeże powietrze, dodatkowo chroniąc ją przed opadami atmosferycznymi, przeciągami i bezpośrednim działaniem promieniowania ultrafioletowego. Alternatywnie doniczkę można postawić pod drzewem.

W czasie kwitnienia wyklucza się jakikolwiek ruch doniczek. Najmniejszy ruch grozi obumarciem pąków.

Przeciwnie, po zakończeniu kwitnienia zaleca się od czasu do czasu rozwinąć kaktusa, aby zapewnić bardziej równomierny rozwój korony.

Reżim temperaturowy

W trakcie sezonu wegetacyjnego i kwitnienia kaktus należy przechowywać w temperaturze od 18 do 23 stopni. Od około listopada do marca temperaturę należy obniżyć do zakresu od 10 do 12 stopni, w przeciwnym razie pąki nie pojawią się w przyszłym roku. Od początku wiosny temperatura ponownie stopniowo rośnie. Ripsalidopsis cierpi z powodu zbyt wysokich temperatur, a także gwałtownych wahań temperatury, co ma negatywne konsekwencje.

Należy pamiętać, że temperatura krytyczna w okresie spoczynku wynosi 8 stopni, a w okresie wegetacji - 15 stopni.

Oświetlenie

Światło dla kaktusa powinno być jasne, ale rozproszone. Roślina wytrzyma jasny odcień, ale w tym przypadku nie będziesz musiał spodziewać się kwitnienia. Jeśli garnek znajduje się na parapecie zwróconym na południe, to Ripsalidopsis będzie musiał zostać zacieniowany.

Zimą lub przy pochmurnej pogodzie warto pomyśleć o dodatkowym doświetleniu specjalistycznymi fitolampami.

Wilgotność powietrza

Wilgotność powietrza nie powinna być niższa niż 60%, a nawet zachęca się do jej wzrostu. Codziennie rano lub wieczorem, a latem i kilka razy dziennie łodygi kaktusa należy spryskać lub przetrzeć wilgotną szmatką. Ważne jest, aby to śledzić aby spray nie wylądował na płatkach. Dodatkowo podstawę łodygi można przykryć warstwą zwilżonego mchu torfowca lub włókna kokosowego. Zaleca się również zakup pełnowartościowego nawilżacz lub po prostu umieść miski z wodą na parapecie.

Czasami Ripsolidopsis należy kąpać w ciepłym prysznicu, ale nie w momencie, gdy kwitnie.

Top dressing

Zaczynają karmić kaktusa od końca lutego. Do momentu rozpoczęcia kwitnienia należy to zrobić raz na 3 lub 4 tygodnie. Najlepiej kupować płynne roztwory lub specjalne granulki przeznaczone do kaktusów i sukulentów. Kiedy zaczyna się kwitnąć częstotliwość nawożenia będzie musiała być zwiększona mniej więcej raz na 2 tygodnie. Ripsolidopsis kategorycznie nie akceptuje nawozów organicznych zawierających dużą ilość azotu. Ponadto zabroniony jest również wapń.

Optymalne żywienie zawiera część azotu, 2 części fosforu, 3 części potasu oraz w razie potrzeby bazę wermikompostu.

Podlewanie

Kaktus Ripsalidopsis należy obficie nawadniać zarówno w okresie wegetacji, jak i podczas kwitnienia. Jednak nadmiar płynu doprowadzi do stagnacji w glebie, co z kolei spowoduje gnicie systemu korzeniowego. Dlatego za każdym razem po zakończeniu podlewania należy odczekać około pół godziny, a następnie wylać nadmiar wody z patelni.... Płyn powinien być ciepły, od 28 do 30 stopni Celsjusza. Możesz wylać go bezpośrednio na łodygi, ale nigdy na kwiaty.

Częstotliwość nawadniania zależy od stanu gleby. Gdy tylko wierzchnia warstwa gleby wyschnie na głębokość 2-3 centymetrów, możesz ponownie rozpocząć podlewanie. Zwykle dzieje się to co 2 lub 3 dni. Najbardziej udana woda - topić się lub padać, ale jeśli nie jest dostępny, możesz wziąć zwykły kran, a następnie zagotować lub przefiltrować.

Dłuższą opcją przygotowania wody jest rozliczenie jej na jeden dzień z wstępnym dodatkiem kwasu cytrynowego lub octu jabłkowego.

Walcz z chorobami

Choroba szarej zgnilizny jest definiowana przez pojawienie się szarych, płaczących plam na segmentach w kształcie liścia, na których rosną popielate, a czasem czarne kosmki. Aby uratować kaktusa, należy go natychmiast przesadzić, wymieniając zarówno doniczkę, jak i glebę, a najpierw usuwając wszystkie uszkodzone części. Następnie przez cztery tygodnie Ripsalidopsis będzie musiał być podlewany roztworami takimi jak „Skor” lub „Kuprozan”. Dodatkowo roślinę można leczyć „Fundazolem”. Występowanie zgnilizny korzeni sygnalizuje czarny śluz na łodygach i korzeniach. W takim przypadku kaktus również będzie musiał zostać przeszczepiony, ale dodatkowo nienaruszone części będą musiały zostać zdezynfekowane w roztworze fungicydu, a rozkładające się będą musiały zostać usunięte. Spośród leków odpowiednie są „Gamair” i „Fitosporin”.

Zaraza późna, która zatrzymuje rozwój rośliny, nie zostaje wyleczona - kaktus będzie musiał zostać wyrzucony. We wczesnym stadium choroby można jednak próbować wpływać na „Albit” lub „Quadris” w warunkach całkowitej izolacji. To samo dotyczy fusarium, którego objawami są wodniste plamy, czarna siatka i pleśń.

Rhipsalidopsis Gartner

Mam przyjaciela, który jest niesamowicie przesądny. Nie tylko zna wszystkie wierzenia na pamięć, ale także ściśle je przestrzega. Nigdy nie pożyczy pieniędzy, jeśli poprosisz o to 13-go. Oczywiście unika spotkania z czarnym kotem ... Zwróciła też uwagę na znaki kwiatowe, dlatego figowiec stojący na parapecie w kuchni ratuje ją przed głodem i biedą *.

Niedawno przydarzyła się jej zabawna historia.Zadzwoniła jakoś do mnie i zapytała z niepokojem w głosie:

- Czy wiesz, dlaczego mój dekabrysta rozkwitł wiosną? - Czy to się zdarza? - Jestem zaskoczony. - Woooot! Praktycznie krzyczy mi do ucha. - Teraz wiem, dlaczego nie mam szczęścia w życiu!

Bałem się kwiatu, poszedłem do niej, żeby dowiedzieć się, dlaczego leśny kaktus został wiosennym poborowym. Przychodzę i patrzę. I to nie dekabrysta kwitnie razem z nią, ale jajko wielkanocne!

KTO JEST KIM? OTO JEST PYTANIE

Ale to jest dekabrysta Trunkata

A to jest dekabrysta Trunkata

Jednak łatwo je pomylić, są do siebie bardzo podobne. Jednak należą do różnych rodzajów. Kaktus epifityczny, popularnie zwany dekabrysta, znany w botanice pod inną nazwą - Schlumberger Trunkat lub ścięty zygocactus ** (Schlumbergera truncata, Zygocactus truncates). Kwiat został nazwany na cześć konesera i kolekcjonera sukulentów i kaktusów Fredericka Schlumbergera (XIX wiek).

Jajko wielkanocne jest również kaktusem epifitycznym. W poprzedniej taksonomii uznawano tę roślinę za należącą do rodzaju ripsalidopsis, ale współcześni taksonomiści przypisują teraz ten epifit innemu rodzajowi, hatiore... To imię jest anagramem nazwiska podróżnika i matematyka Thomasa Harriotta, który żył w XVI wieku. Według innej klasyfikacji kwiat wielkanocny przypisuje się rodzajowi Ripsalis. W literaturze najczęściej jednak nazywany jest kaktusem leśnym ripsalidopsisGartnerlub Hatior Gartner (Rhipsalidopsis gaertneri, Hatiora gaertneri).

Ale miejsca, w których rosną, są takie same. Siedliskiem rozpatrywanych epifitów są lasy tropikalne Ameryki Łacińskiej. Dopiero u Ripsalidopsis Gartner nisza ekologiczna jest określona nieco szerzej, występuje nie tylko w południowo-wschodniej części kontynentu, ale także w jego centralnej części.

NAUKA RÓŻNICY

Różnica numer 1. Czas kwitnienia. Choinka kwitnie zgodnie z oczekiwaniami zimą, a pisanka odpowiednio wiosną - w okresie Wielkanocy. Stąd ich nazwy.

Okres spoczynku u Ripsalidopsis obserwuje się przed kwitnieniem (jesień-zima). Schlumberger odpoczywa po kwitnieniu (wiosna). Innymi słowy, u dekabrysta wzrost wegetatywny obserwuje się latem, który kończy się kwitnieniem, a kapelusznicy mają inny biorytm - kwitnienie - wzrost - odpoczynek.

Różnica numer 2. A ich pąki są różne. W Schlumberger płatki są lekko zawinięte do tyłu, jest rurka, korony są lekko fazowane. A w Ripsalidopsis kwiaty gwiazd mają prawidłowy kształt, korona jest symetryczna.

Różnica numer 3. Łodygi tych dwóch roślin tylko na pierwszy rzut oka wydają się nam identyczne, w rzeczywistości są też różne. W zimowym kwiecie talerz kończy się ostrymi zębami na krawędziach, aw wiosennym kaktusie segmenty są zaokrąglone, czasem z czerwonawym brzegiem.

Ale gusta wyimaginowanych braci bliźniaków są takie same. Kaktusy leśne nie lubią bezpośredniego światła słonecznego, wolą obfite podlewanie, ale ich woda nie powinna stagnować na patelni. Gleba powinna być lekko kwaśna, przepuszczająca powietrze. Podczas pączkowania i kwitnienia nie można ich odwracać, umieszczać w pobliżu urządzeń grzewczych, w przeciwnym razie stracą swoje piękno.

Schlumberger lub zygocactus to bezpretensjonalny kwiat wewnętrzny, który może kwitnąć zimą, w grudniu, kiedy inne rośliny śpią lub chorują z powodu braku słońca - przez długi czas uczynił go ulubionym przez długi czas i został nagrodzony popularnymi pseudonimami „Dekabrysta”, „Boże Narodzenie” lub „bożonarodzeniowy kaktus”. Schlumberger to rozgałęziająca się roślina z długimi, połączonymi ze sobą gałęziami (inna popularna nazwa kwiatu to „szyja rakowa”). To, co zwykle bierzemy za liście dekabrysta - cienkie płytki połączone ze sobą - to w rzeczywistości łodyga kwiatu, na której pojawiają się jego pąki.

W artykule opisano główne gatunki Schlumbergera w pomieszczeniach, porady dotyczące rozkwitu dekabrystów, a także podstawowe zalecenia dotyczące hodowli i pielęgnacji tej rośliny.

Jak stworzyć optymalne warunki dla rośliny o różnych porach roku

Rhipsalidopsis to kaktus, ale leśny.Dobrze radzi sobie w klimacie wilgotnym i ciepłym. Ale roślina jest mało wymagająca do oświetlenia. W przeciwieństwie do dalekich krewnych, pustynnych kaktusów, Ripsalidopsis w naturze żyje w półcieniu pod baldachimem, który jest tworzony przez splecione gałęzie drzew.

Tabela: optymalne warunki do uprawy Ripsalidopsis

Rhipsalidopsis kwitnie bujnie, jeśli ma czas na zbudowanie zielonej masy. A do tego potrzebujesz światła. Jesienią i zimą (do lutego) doniczkę należy okresowo obracać tak, aby „korona” była w miarę symetryczna. Kiedy nadejdzie czas na zawiązanie pąków, przestań przesuwać ripsalidopsis, aby się nie zestresował i nie zrzucił przyszłych kwiatów.

Wideo: jak stworzyć odpowiedni mikroklimat dla kwiatu

Możliwe problemy z treścią

Soczysta roślina ma wysoką odporność, jednak przy zbyt intensywnej lub niewłaściwej pielęgnacji może stawić czoła różnym chorobom. Główne choroby Rhipsalidopsis:

• infekcje grzybicze objawiają się tworzeniem się białego nalotu lub działka na grzbiecie pędów (zarodników), mokrych i ciemnych plam, rozkładających się obszarów łodyg i korzeni;
• choroby bakteryjne są najbardziej podatne na leczenie, a jeśli znajdziesz je w zaawansowanej formie, uratowanie kaktusa jest prawie niemożliwe;
• fusarium infekuje roślinę przez mikrootwory w liściach, łodygach, które mogą wystąpić pod wpływem stresu mechanicznego lub po ukąszeniach przez szkodniki;
• phytium, phytophthora przedostają się do rośliny przez zakażone gleby, rozwijają się najpierw w szyjce korzeniowej, następnie przechodzą do łodyg, roślina więdnie, nie ma wzrostu, skóra może zszarzać.

Aby zwalczyć choroby grzybowe, stosuje się nowoczesne fungicydy, za pomocą których wszystkie części nadziemne są dwukrotnie spryskiwane.

Na choroby bakteryjne nie ma lekarstwa, w leczeniu stosują usuwanie uszkodzonych pędów, aw zaawansowanych przypadkach przeszczepianie rośliny z jednoczesnym rozmnażaniem ze zdrowymi częściami pędów.

Soczysty praktycznie nie jest podatny na ataki szkodników, ale może się nimi zarazić z innych kwiatów w pomieszczeniach. Najczęstszym szkodnikiem jest wełnowca. Wyciąga soki z mięsistych segmentów łodyg. Walkę z nim prowadzi się za pomocą środków owadobójczych, dodatkowo można zastosować opryskiwanie lub mycie gałęzi wodą z mydłem.

Kwiat różni się od innych kaktusów nie tylko wysoką dekoracyjnością dużą liczbą dużych, jasnych pąków, ale także bezpretensjonalnością. Podczas uprawy staraj się nie przesuwać doniczki, zapewnić wystarczający poziom wilgoci i światła oraz w odpowiednim czasie nałożyć opatrunek górny.

Zastosowanie ripsalidopsis

Rhipsalidopsis to bezpretensjonalne, bardzo dekoracyjne rośliny. Doskonale ozdobią każde pomieszczenie i bardzo pięknie prezentują się w doniczkach na oknach i półkach.

Aby nadać roślinom bardziej rozgałęziony kształt podczas rozmnażania, można sadzić kilka sadzonek (3-5 sztuk) w jednym szerokim, ale płytkim naczyniu, z którego później uformuje się szeroki i bujny krzew.

Możesz wziąć sadzonki różnych odmian, a wtedy w jednym naczyniu zakwitną krzewy z różnymi kwiatami. Teraz w sklepach są odmiany i hybrydy ripsalidopsy.

W domu, po stresie związanym z transportem i rearanżacją, mogą zrzucić pąki. Niemniej jednak, po przetrwaniu tych problemów z twoją pomocą, nowa roślina za rok będzie jeszcze piękniejsza i kwitnąca, a do Wielkanocy zaprezentuje prawdziwe fajerwerki jasnych i delikatnych kwiatów.

Informacje ogólne

Rhipsidopsis jest również nazywany „kaktusem wielkanocnym”, ponieważ zwykle kwitnie w okresie Wielkanocy. W nocy każdy kwiat zamyka się w pąki, a rano ponownie się otwiera. Roślina obficie kwitnie w okresie od 5 do 8 dni. Rhipsalidopsis można uprawiać zarówno w doniczkach, jak i wiszących koszach.

ODNIESIENIE: Uważa się, że Ripsalidopsis energetyzuje dom pozytywną energią. Chroni właściciela przed negatywnymi emocjami i nie pozwala agresywnym ludziom