Piękny miniaturowy kaktus - sulcorebutia. Opis, rodzaje i odmiany, pielęgnacja domowa i zewnętrzna

Kaktus Rebutia to jedna z najpospolitszych roślin na świecie. Jego niesamowite, lekko spłaszczone kulki pokryte są wieloma jaskrawymi kolorami bliżej ziemi i z łatwością urzekają hodowców kwiatów. Liczny rodzaj należy do rodziny Cactus. Jego przedstawiciele są powszechni na południowym zachodzie Ameryki Południowej, aw chłodniejszych krajach uprawia się jako rośliny doniczkowe.

Opis botaniczny i geografia siedliska

Rodzaj Sulkorebutia łączy kaktusy o charakterystycznym okrągłym lub lekko cylindrycznym kształcie. Czubek tych roślin jest zawsze spłaszczony. Sulcorebutia to góralski miniaturowy kaktus boliwijski... Większość gatunków pochodzi z prowincji Cochabamba. Najczęściej kaktus ten rośnie pod osłoną innych roślin - traw i krzewów kserofitycznych.

Sulcorebutia rozwija się dość wolno, jej kuliste łodygi, początkowo samotne, z wiekiem tworzą liczne procesy. Kaktus ma mocne kolce, wydłużone i lekko wklęsłe w korpus otoczki, z których rozciąga się krótki rowek.

Kolor łodygi może wahać się od odcieni zieleni do szarobrązowych odcieni. System korzeni sulcorebution jest mocny i zagęszczony... Kwiaty są różnorodne, zawsze bardzo żywe, pojawiają się na szczycie łodygi i często tworzą atrakcyjny wieniec. Owoce sulcorebutii to jagody wielkości kilku milimetrów.

Pierwszego przedstawiciela rodzaju opisał E. Verderman w 1931 roku.

Wewnętrzne rodzaje odrzutów

Rodzaj jest bardzo zróżnicowany, dlatego raczej trudno jest wymienić wszystkie rodzaje odrzutów. Hodowcy stale poszerzają asortyment i wprowadzają nowe odmiany hybrydowe. Przeglądając katalog z rebucjami fotograficznymi trudno dokonać wyboru, bo każdy egzemplarz ma szczególny urok.

Umiarkowana nagana. Roślina ma kulistą lub podłużną łodygę o wysokości ok. 10 cm i szerokości 6-8 cm. Gatunek ten szybko tworzy rośliny potomne, dlatego doniczkę wypełnia wiele pięknych kulek. Ciemnozielona łodyga ma do 13 spiralnych żeber brodawkowatych. Areole mają szarawe kosmki i kilka sztywnych igieł. Kolce mają długość 5-6 mm. W czerwcu i lipcu u podstawy łodygi kwitnie wiele lejkowatych kwiatów. Ich średnica nie przekracza 3 cm, czerwono-pomarańczowe płatki lekko wygięte do tyłu.

Umiarkowana nagana

Obrona jest niewielka. Jasnozielona łodyga w kształcie spłaszczonej kulki nie przekracza 5 cm wysokości, brodawki na niej ułożone są spiralnie i pokryte krótkimi, włoskowatymi kolcami. Igły są w kolorze srebrnym lub złotym. Czerwone kwiaty rurkowate kwitną w czerwcu i mają 3-4 cm średnicy.

Rebutia jest malutka

Albiflora rebutia lub białokwiatowe. Roślina tworzy gęstą kępę wielu białawych kulek. Drobne łodygi gęsto pokryte białawym włosiem. Duże kwiaty o średnicy około 4 cm przekraczają rozmiar łodygi. Płatki są kremowe z różowawymi krawędziami.

Albiflora rebutia lub białokwiatowe

Rebelia jest karłowata. Roślina ma cylindryczną ciemnozieloną łodygę. Kolce znajdują się na brodawkach w pęczkach i są dociskane do łodygi.Jego podstawę pokrywają duże, rurkowate kwiaty z różowymi lub czerwonymi płatkami. Kwiaty otwierają się w maju.

Rebutia karłowata

Rebutia starcza. Kulista, ciemnozielona łodyga osiąga wysokość 8 cm i szerokość 7 cm, jej powierzchnia jest gęsto pokryta niskimi brodawkami z licznymi białawymi kolcami. Długość igieł 3 mm. Wiosną roślina wytwarza wiele czerwonych kwiatów z wąskimi, mocno zakrzywionymi płatkami.

Rebutia starcza

Rebuzia caniguerali. Kaktus ma najlepszą tolerancję na suszę. Mała kulista łodyga jest gęsto pokryta bardzo długimi, twardymi kolcami. Kilka małych kwiatów układa się w wieniec na szczycie łodygi. Dzwonki kwiatów składają się z białawych płatków z niebieskawym brzegiem i wiązką żółtych pręcików.

Rebuzia caniguerali

Rebution of the Mansoner. Roślina ma zwarte kuliste łodygi pokryte spiralnymi żebrami. Duże kwiaty kanarkowe znajdują się po bokach i na dole łodyg. Wszystkie pąki otwierają się w tym samym czasie, zamieniając kurtynę w małą słoneczną wyspę.

Rebution of the Mansoner

Mysz Rebution. Kaktus to kilka kolczastych kulek o średnicy do 5 cm, na całej powierzchni gęsto pokrytej białawymi kolcami i bardziej przypominającymi puszystą sierść zwierzęcia. Kwiaty pomarańczy w ciągu dnia mają wydłużoną rurkę. Średnica otwartych płatków wynosi 5 cm.

Mysz Rebution

Rebution Krajnetów. Gatunek ten nie tworzy gęstej kurtyny i często rośnie w postaci pojedynczej podłużnej łodygi. Niskie żebra pokryte są wieloma guzkami z krótkim białawym włosiem i długimi srebrzystymi kolcami. Szkarłatne kwiaty składają się z wąskich, wirujących płatków. Pąki są zgrupowane nie wokół łodygi, ale po jednej jej stronie.

Rebuzia z Krajnzy

Popularne rodzaje i odmiany sulcorebutii

Rauscha (Rauschii)

Gatunek został odkryty na szczytach boliwijskich gór przez austriackiego znawcę kaktusów V. Rauscha i nazwany jego imieniem.

Roślina o niebieskawo-fioletowej lub przydymionej rubinowej łodydze, której wierzchołek jest spłaszczony. Łodyga jest porośnięta dużą liczbą pędów bocznych o średnicy nie większej niż trzy centymetry. Szesnaście spiralnych żeber jest podzielonych na płaskie guzki. Areole są podłużne, z krótkim pokwitaniem. Kolce są cienkie, czarne, promieniowe, podobne do pazurów, przylegające, nie dłuższe niż 20 mm. Nie ma kolców centralnych (czy są jakieś kaktusy bez kolców?). Kwiaty mają około trzech centymetrów średnicy, brązowawo-różowawe, z białym środkiem. Kwiatostany są rurkowate, korona kwiatu jest szeroko otwarta.

Caniguerali (Canigueralii)

Gatunek został nazwany na cześć boliwijskiego księdza Juana Cagnigueral... Wolno rosnące, zmienne wybarwienie kwiatów i cierni. Miniaturowy kaktus tworzący wielogłowe grupy.

Łodyga ma nie więcej niż trzy centymetry wysokości i nie więcej niż pięć średnicy, ma obniżony wierzchołek i kolor od jasnozielonego do ciemnofioletowego. Żebra rośliny są bulwiaste, spiralne. Areole są wąskie, białe z pokwitaniem. Każda otoczka ma 11-14 cienkich, promienistych kolców w kształcie włosia. Centralne kolce są najczęściej nieobecne, a jeśli tak, to nie więcej niż dwa. Kwiaty są szeroko otwarte, lejkowate, o różnych kolorach od pomarańczowego do ciemnofioletowego, wyłaniające się z dolnych otoczek.

Arenacea

Inna nazwa to piaszczysta. Roślina o pojedynczej łodydze, kulisto-ściśniętej... Kolor jest zielonkawo-brązowy, rozmiar do 3 cm długości i do 6 cm średnicy. Wierzchołek jest obniżony. Ma około trzydziestu bulwiastych, spiralnie ułożonych żeber. Areole są wydłużone, żółtawoszare, każda z 14-16 cienkimi, zakrzywionymi, czasem pomieszanymi kolcami. Kwiaty są żółte, do trzech centymetrów średnicy.

Langeri

Gatunek o szaro-zielonej łodydze, która ma żebra podzielone na guzki z brązowymi otoczkami, z których każda ma 21-25 szczeciniastych, grzebieniowych kolców.Kwiaty są lejkowate, do 4 cm średnicy, z licznymi, wydłużonymi, jasnożółtymi płatkami.

Juckeri

Roślina z łodygą, która ma dziesięć centymetrów szerokości i pięć centymetrów wysokości... Wystające guzki. Areole są wąskie, do 6 mm długości i około 1 mm szerokości, z mocnymi i długimi kolcami w kolorze słomy, lekko zakrzywionymi ku górze. Kwiaty z czerwonymi płatkami, w okolicach gardła żółte (o czerwonych kaktusach dowiesz się tutaj).

Steibach (Steinbachii)

Silnie krzaczasta miniatura tworząca duże poduszki. Łodyga z zielonym naskórkiem, podzielona na płaskie, podłużne guzki. Areole są wydłużone, filcowe. Każda otoczka ma około ośmiu mocnych czarnych kolców o długości jednego centymetra. Centralne kolce, które mogą mieć od jednego do trzech, są szarawe, z ciemną końcówką, o długości do jednego centymetra. Kaktus ma duży korzeń rzepy. Kwiaty są lejkowate, do 4 cm długości i średnicy. Kolor jest zróżnicowany, od malinowego po pomarańczowy.

Curled (Crispate)

Nazywany również kręconym lub chrupiącym. Sferyczna łodyga o średnicy dwóch centymetrów, pokryta zaokrąglonymi guzkami. Promieniowe kolce z grzebieniem przylegającym do łodygi, są gęste, długie, jasne. Kwiaty są różowe, mają około 4 cm średnicy (patrz o kaktusach z różowymi kwiatami tutaj).

Charakterystyka botaniczna

Rebutia to rodzaj sukulentów łodyg. Rosną na łąkach wśród traw lub w szczelinach skalnych na wysokości do 3 km. Roślina ma grube, długie kłącze i okrągłe, mięsiste łodygi. Na szczycie kulistej trzpienia znajduje się małe wgłębienie.

Niskie żebra ułożone są spiralnie, składają się z małych guzków. Kolce rośliny są krótkie, mocne. Są w kolorze srebrnym lub żółtawym.

Kwiaty tworzą się z dolnych otoczek po bokach lub u podstawy łodygi. Kwiat ma wydłużoną rurkę z akcentowanymi błyszczącymi płatkami. Średnica dzwonka nie przekracza 2,5 cm, płatki mogą być w kolorze kremowym, różowym, fioletowym lub szkarłatnym. Rdzeń pokryty długimi żółtymi pręcikami. Kwitnienie występuje w okresie kwiecień-czerwiec. Każdy kwiat otwiera się w słoneczny dzień i zwija płatki w nocy. Kwitnienie jednego pąka trwa około dwóch dni.

Jak dbać o siebie w domu?

• Temperatura... Wiosną i latem sulcorebutia zwykła temperatura pokojowa wynosi 20-25 stopni. Jeśli to możliwe, konieczne jest zorganizowanie różnicy między temperaturami dziennymi i nocnymi. Zimą roślinę należy przechowywać w temperaturze nie wyższej niż 10 stopni. Umieszczony w suchej glebie może wytrzymać krótkotrwały mróz.
• Podlewanie... Wraz z początkiem sezonu wegetacyjnego i obrzękiem pąków sulcorebution wymaga regularnego podlewania, przy braku którego pąki wysychają. W środku lata należy ograniczyć podlewanie, wydając je, gdy gleba wysycha. Wraz z nadejściem jesieni podlewanie jest ponownie na chwilę zwiększane i zmniejszane do zera na początku zimowania.
• Połysk... Roślina potrzebuje dostatku światła, przy braku którego rozciąga się i przestaje kwitnąć.
  Intensywne oświetlenie pozwala zachować naturalny kształt łodyg, kolor naskórka oraz sprzyja obfitemu kwitnieniu i prawidłowemu rozwojowi cierni.
• Podkładowy... Do sulcorebution można kupić gotową ziemię kupioną w sklepie, odpowiednia jest ta, która jest używana do sukulentów, jeśli podłoże przygotujesz samodzielnie, powinna zawierać ziemię liściastą i torf w równych częściach z domieszką wiórów - do 40%.
• Lamówka... W przypadku silnie zarośniętej rośliny formowanie można przeprowadzić przez oddzielenie sadzonek. Sulcorebutia zwiększa swoją objętość dzięki aktywnie rozwijającym się pędom bocznym.
• Top dressing... Co miesiąc karmione są gotowymi nawozami dla kaktusów i sukulentów o wysokiej zawartości wapnia, potasu i fosforu. Nawóz należy rozcieńczyć do połowy zalecanej dawki i stosować wiosną i latem.W okresie odpoczynku karmienie jest wykluczone.
• Garnek... Garnek sulcorebution wymaga szerokiego i płytkiego naczynia z otworami drenażowymi.
• Transfer:

  
  Młode rośliny są przesadzane w miarę wzrostu, a dorosłe rośliny są przeszczepiane co trzy lata.

• Zabieg przeszczepu przeprowadza się wiosną lub jesienią po kwitnieniu.
• Roślinę usuwa się ze starej gleby, bardzo ważne jest, aby gliniana kula była sucha.
• Metodą przeładunkową kaktus przesadza się do nowego pojemnika, w którym gleba również musi być sucha.
• Po przesadzeniu roślinę umieszcza się w zacienionym miejscu, a pierwsze podlewanie przeprowadza się dopiero po tygodniu.
• Zimowanie... Sulcorebutia powinna zimować w temperaturze 6-10 stopni, praktycznie bez podlewania. Ważnym punktem dla rośliny jest początek wzrostu po okresie uśpienia. W tym czasie układane są pąki. Konieczne jest powstrzymanie tych procesów przy niskich temperaturach i suchości do nadejścia stałego ciepła i wzrostu godzin dziennych do co najmniej 13 godzin.

Miłośnicy kaktusów mogą polubić materiały dotyczące różnych rodzajów kaktusów: Gymnocalycium, Opuntia, Pereskia, Ripsalidopsis, Ripsalis, Hatiora, Cereus, Epiphyllum, Echinocactus, Ailoster, Ariocactus.

Zasady opieki

W domu dbanie o rewanż nie jest wcale trudne. Nawet dawno zapomniane rośliny nie cierpią i nadal zachwycają właścicieli pięknymi kwiatami, co widać na licznych zdjęciach rebutii.

Kaktus dobrze rośnie i tworzy pąki kwiatowe w jasnym miejscu. Nie boi się bezpośredniego, jasnego słońca, ale przy intensywnym upale konieczna jest częsta wentylacja, aby uniknąć poparzeń słonecznych. Preferowane są okna zorientowane na wschód lub zachód. Zimą można przestawić rebucję na stronę południową lub skorzystać z lampy.

Rebutia rośnie wysoko w górach, dlatego jest przystosowana do skoków temperatury i trzasków zimna. Może rosnąć normalnie w zakresie od + 5 ° C do + 25 ° C.

Kaktusa rzadko podlewamy małymi porcjami ciepłej wody. Podłoże powinno dobrze wyschnąć między podlewaniami. Wraz ze spadkiem temperatury powietrza podlewanie jest potrzebne jeszcze rzadziej. Przy nadmiernym podlewaniu i wilgoci rebutia zacznie cierpieć z powodu zgnilizny. Wilgotność nie ma większego znaczenia, ale zimą warto odsunąć garnek od gorących baterii.

W kwietniu i sierpniu podlewanie łączy się z opatrunkiem górnym. Użyj specjalnego nawozu dla sukulentów o minimalnej zawartości azotu.

Czasami na łodygach można znaleźć wełnowce lub czerwone roztocze. W przypadku pasożytów należy natychmiast zastosować środek owadobójczy. Ponowne opryskiwanie wykonuje się po 5-7 dniach.

Funkcje opieki na świeżym powietrzu

1. Na zewnątrz sulcorebution należy umieścić w słonecznym miejscu.
2. Lądowanie powinno być chronione przed wiatrem z północy.
3. Każdego roku należy przynajmniej częściowo zmienić glebę pod kaktusami, a wszystkie chwasty ostrożnie usunąć.
4. Podlewanie odbywa się w przypadku długotrwałego braku deszczu. Woda powinna być miękka, a nie ze studni.
5. Wokół łąki kaktusów należy ostrożnie kosić trawę.
6. Jeśli temperatura spadnie do dziesięciu stopni, kaktus jest wykopywany i przenoszony do zimowania w pomieszczeniu.

Szkodniki i choroby

Najczęściej rebutia jest atakowana przez przędziorków. Są to małe owady, które mogą spowodować nieodwracalne szkody dla zdrowia rośliny. Żywią się sokiem kaktusa, w wyniku czego traci on energię. Prowadzi to do tego, że roślina spowalnia swój wzrost i całkowicie przestaje kwitnąć.

Pająk jest raczej mały i niewidoczny dla ludzkich oczu. Jest jednak charakterystyczny znak, że ten typ owada wylądował na powierzchni twojej rośliny. Jest w stanie pozostawić białą sieć, którą natychmiast zauważysz.

Niewłaściwe podlewanie lub zła pielęgnacja mogą również wpływać na choroby kaktusów. Często błędy ogrodników prowadzą do tego, że ich rośliny cierpią, dlatego przed zakupem zaleca się dokładne przestudiowanie wszystkich wymagań kwiatów.Nadmierne podlewanie i nadmiar płynu mogą powodować zgniliznę na powierzchni kaktusa.

Na początku są to małe brązowe plamki, które zwykle nie przerażają ogrodników, ale w końcu prowadzi to do tego, że roślina umiera. Oprócz tego, że gnicie występuje na powierzchniowych obszarach, może również wpływać na te, które nie są widoczne na pierwszy rzut oka. Mówimy o systemie korzeniowym kaktusa, który również podlega gniciu.

Teraz przeczytaj:

1. Wybór ogórków na otwarty teren według własnych preferencji
2. Wyśmienita spirala junkus (sitnik) we wnętrzu
3. Zrób to sam poprawna uprawa soczystego adium
4. Opis 12 rodzajów późnych odmian kapusty do sadzenia

O

Agronom z państwowego przedsiębiorstwa rolnego „Garovskoye” z regionu Chabarowska w obwodzie chabarowskim.

Rozmnażanie przez nasiona i pędy boczne

• Posiew:
  Do wysiewu nasion należy wybrać płaskie, szerokie pojemniki.
• Przed sadzeniem nasiona moczy się przez jeden dzień w słabym roztworze nadmanganianu potasu.
• Nasiona rozsypuje się na powierzchni gleby i lekko zwilża podłoże.
• Pojemnik jest przykryty i pozostawiony w jasnym miejscu w temperaturze 15-20 stopni.
• Po pojawieniu się kiełków należy poczekać, aż wysokość ich łodygi osiągnie 2 cm, od tego momentu można je przesadzać do małych doniczek.

• 
  Pędy boczne... W miarę wzrostu sulcorebutia produkuje wiele „dzieci”.

  Przeczytaj także:  Co wiemy o fiołku alpejskim (cyclomen lub dryakva)
  Pędy boczne rozdziela się, wykonując lekki ruch skrętny ręką. Podczas zabiegu należy nosić rękawiczki, aby nie uszkodzić skóry cierniami.
• Powstały materiał do sadzenia umieszcza się na suchym podłożu dla kaktusów.
• Roślinę należy zakorzenić w suchej glebie, po czym sulcorebution zaczyna być podlewany strzykawką lub pipetą.

Przeszczep roślin

Do rebutii wybiera się małe pojemniki, więc silnie rozgałęziona roślina będzie musiała być często przesadzana, co 1-2 lata. Używaj płytkich, szerokich doniczek z dużymi otworami i grubą warstwą drenażową. Gleba do rebutii powinna być obojętna do słabej kwasowości. Możesz kupić gotową mieszankę gleby dla kaktusów lub zrobić to sam z następujących składników:

• gleba darniowa;
• węgiel drzewny;
• gleba liściasta;
• wióry granitowe.

Kaktusy przesadza się wiosną metodą przeładunkową, aby nie uszkodzić korzeni. Zaleca się oddzielenie zbyt grubych zasłon.

Choroby i szkodniki

1. Podobnie jak wszystkie kaktusy, sulcorebutia gnije z nieprawidłowo zorganizowanym drenażem i zastojem wilgoci.
2. Wydłużona łodyga rośliny wskazuje na niewystarczające oświetlenie.
3. Jeśli kaktus jest wystawiony na bezpośrednie działanie promieni słonecznych przez długi czas, może się poparzyć.
4. Przędziorek czerwony jest niebezpieczny dla sulcorebutii. Szkodnik ten jest trudny do zauważenia gołym okiem; jego obecność rozpoznaje po pojawieniu się jasnych kropek na łodydze łodygi. Przy ogromnym nagromadzeniu pasożytów można obserwować pajęczynę pokrywającą roślinę.
   Szkodnik jest niszczony za pomocą preparatów owadobójczych.

Jak odchodzi

Rebutia jest przyzwyczajona do uprawy na dość suchych obszarach i dlatego nie jest zbyt wymagająca, aby o nią dbać. W jej ojczyźnie panują niezwykłe jak na nasz kraj warunki pogodowe, dlatego przed zakupem rewanżu dokładnie przestudiuj tę kwestię. Zimą stale pada, a latem jest dość sucho i gorąco. Przed zakupem takiej rośliny zapoznaj się z informacjami na temat dbania o nią i jej preferencji.

Popularne: Absorbuj promieniowanie przez kryty kaktus Gymnocalycium

Oświetlenie i optymalna temperatura

Kaktus Rebutia jest dość światłolubną rośliną, więc lepiej umieścić doniczkę z nią na oknach z orientacją południową. Dzieje się tak, ponieważ ta strona zawsze otrzymuje najwięcej słońca. Upewnij się, że rebution nie jest wystawiona na bezpośrednie, palące światło słoneczne.Może to negatywnie wpłynąć na jej wzrost, w niektórych przypadkach roślina może nawet ulec poparzeniu.

Jest to raczej bezpretensjonalna roślina w warunkach temperaturowych, ponieważ jest przyzwyczajona do stałego ciepła. Pozostawiając go w pokoju, nie możesz martwić się przemarznięciem rebutii. Gdy nadejdzie zima, możesz zdjąć doniczkę z parapetu i postawić na stole. Dzieje się tak, ponieważ niektórzy ogrodnicy boją się negatywnego wpływu przeciągów na roślinę.

Podlewanie i poziom wilgoci

Zalecane jest regularne podlewanie kilka razy w tygodniu. Wodę do nawadniania należy pozostawić na 24 godziny, zwracając uwagę na to, że płyn musi być ciepły. Nie pozostawiaj kwiatu bez opieki, upewnij się, że gleba, w której rośnie, nie pozostaje sucha.

Ten typ rośliny nie jest przyzwyczajony do przebywania w trwale suchej glebie. Przygotuj się na to, że Rebutia nie wymaga dużej ilości płynu w zimnych porach roku. Dlatego zimą można praktycznie przerwać podlewanie lub zmniejszyć ilość wody. Intensywne podlewanie w niskich temperaturach może powodować gnicie rośliny.

Uważaj, ten typ kaktusa nie reaguje dobrze na dodatkową wilgoć. Dlatego w pomieszczeniu, w którym się znajduje, nie należy przechowywać nawilżaczy powietrza ani samodzielnie wykonywać tej procedury. Przy wysokich temperaturach w pomieszczeniach można raz na dwa tygodnie spryskać go niewielką ilością płynu. Zaleca się to zrobić, jeśli temperatura w pomieszczeniu przekracza 40 C.

Zapłodnienie

Rebutia dobrze reaguje na wprowadzanie różnorodnych karm, które wspomagają jej intensywny wzrost i poprawiają stan zdrowia. Zaleca się stosowanie gatunków mineralnych jako nawozu, to one nasycają system korzeniowy użytecznymi pierwiastkami śladowymi i witaminami. W rezultacie prowadzi to do tego, że roślina jest odnowiona, jej kolor staje się bardziej nasycony, a kwitnienie jest gęstsze. Okres zapłodnienia rozpoczyna się późną wiosną lub wczesnym latem i może trwać do jesieni. Przestań karmić zimą. O tej porze roku roślina potrzebuje spokoju, dlatego nie warto jej ponownie przeszkadzać.

Popularne: Straszne rodzaje odmian ferokaktusów do uprawy w pomieszczeniach

Podobne kwiaty

Zewnętrznie Sulcorebutia jest podobna do:

• Rebutia (możesz dowiedzieć się więcej o odmianach Rebutia tutaj);
• Lobivia;
• Echinopsis;
• Mammillaria;
• Astrophytum.

Pomimo ich długiego i powszechnego stosowania jako rośliny domowej, kaktusy nigdy nie staną się zwykłymi mieszkańcami domu. W szczególności, hodowcy twierdzą, że na świecie nie ma dwóch identycznych sulcorebutiasdlatego możesz spokojnie zatrzymać swój wybór na tej roślinie, jeśli chcesz uzyskać oryginalny żywy element wnętrza.

Jeśli znajdziesz błąd, wybierz fragment tekstu i naciśnij Ctrl + Enter.

Jak przebiega rozmnażanie

Rebutia jest rozmnażana na dwa sposoby: przez nasiona lub sadzonki.

Metoda nasion jest dość prosta, zacznij wysiewać nasiona późną jesienią. Aby to zrobić, przygotuj wcześniej długi pojemnik, w którym będą znajdować się i ziemia. Glebę można zmieszać z odrobiną piasku, aby roślina była wygodniejsza. Siej nasiona tak, aby znalazły się na powierzchni ziemi. Od góry zaleca się przykrycie pojemnika szkłem lub folią, aby uzyskać efekt cieplarniany.

Wewnątrz będzie przechowywana temperatura i wilgotność niezbędna do intensywnego wzrostu. Po około tygodniu od posadzenia można usunąć warstwę wierzchnią. Ponieważ sadzonki będą miały trzy gałęzie, można je sadzić. Odkładaj odbudowane garnki okresowo na zewnątrz, aby się natlenić.

Rozmnażanie przez sadzonki jest proste i zwykle nie zajmuje dużo czasu. Rebutia ma wiele gałęzi, które nie odpadają. Aby rozmnażać nożem, odetnij gałęzie i umieść je w garnku z ziemią.W ciągu miesiąca roślina zacznie się zakorzeniać i zgodnie ze wszystkimi zasadami pielęgnacji zacznie szybko rosnąć.

Reprodukcja

Rebutia rozmnaża się na dwa sposoby:

1. Kiedy owoc pęka, zbiera się czarne nasiona. Lepiej sadzić je na początku marca na wilgotnej glebie, nie zasypiając na ziemi. Następnie garnek należy przykryć folią, pozostawiając temperaturę około 20 ° C. Folia musi być codziennie usuwana przez dwie do trzech minut w celu wywietrzenia. W pierwszym roku życia kaktusa nie należy umieszczać w miejscach, w których jest dużo silnego światła słonecznego, podobnie jak gleba nie powinna wysychać.
2. Roślina produkuje pędy boczne - „niemowlęta”. Są oddzielane od kaktusa i sadzone w suchej ziemi lub piasku. Wraz z pojawieniem się kiełków podlewanych pipetą.

Warunki wzrostu

Oświetlenie

Lepiej nie dopuścić do bezpośredniego światła słonecznego na roślinę, w przypadku młodych kaktusów jest to szczególnie szkodliwe. Idealnie umieszczony na oknie wychodzącym na wschód. Dorosłą roślinę można umieścić na południowym parapecie; zimą przenieś tam młode rośliny. Wraz z sezonowym spadkiem ilości naturalnego światła (od późnej jesieni do marca) włącz fitolampy lub świetlówki.

Temperatura powietrza i letnie spacery

Letni sezon rebutii warto spędzić na świeżym powietrzu - postawić na balkonie, werandzie lub wkopać razem z doniczkami w ogrodzie. Jeśli nie jest to możliwe, staraj się częściej wietrzyć pomieszczenie.

Wiosną i latem spokojnie znosi temperaturę pokojową. W miesiącach zimowych zaleca się trzymanie rośliny w pomieszczeniu, w którym temperatura powietrza waha się w granicach 6-12 ° C.

Możliwe narastające trudności

Rebuts są w dobrym zdrowiu i chorują tylko w przypadku niewłaściwej konserwacji i poważnych zakłóceń w opiece:

• Łodygi pokryte są bladymi plamami - oznaką zakażenia kaktusa wełnowcami. Roślinę należy odizolować i potraktować wodą z mydłem lub środkiem owadobójczym.
• Spadek dekoracyjności - występuje na tle spadku wilgotności powietrza, gdy na łodygach gromadzi się kurz. Musisz spryskać kwiat.

Przelewanie gleby jest niebezpieczne, w tym przypadku kaktus może gnić, zaczynając od systemu korzeniowego. W tej sytuacji możesz spróbować uratować kwiat, traktując kłącze fungicydem i sadząc go na świeżej glebie.

Uprawa Rebutii z nasion

W naturze rebutia doskonale rozmnaża się przez samosiew: owoce pękają, nasiona opadają na ziemię i kiełkują, a wkrótce w pobliżu rośliny matecznej pojawiają się małe kaktusy. Kwiaciarnie stosują tę metodę niezwykle rzadko, ponieważ nasiona są małe i niezbyt wygodne do siewu, trzeba je również kupić w kwiaciarni.

Procedura obejmuje następujące kroki:

• Szerokie pojemniki wypełnić mieszanką ziemną przygotowaną na bazie 2 części ziemi darniowej z dodatkiem 1 części piasku i takiej samej ilości torfu;
• Wypoziomować powierzchnię gleby i spryskać drobnym strumieniem;
• Wymieszaj nasiona z drobnym piaskiem dla łatwego siewu i rozprowadź na ziemi, tak jakbyś wsypywał sól do naczynia;
• Zapewnij rozproszone oświetlenie i temperaturę powietrza co najmniej 22 ° C;
• Sadzonki będą bardzo grube, rozrzedź je pęsetą;
• Kiedy zmysły osiągną wysokość 2 cm, można je posadzić w osobnych pojemnikach.

Sadzenie i dbanie o rewanż

• Kwiat: od drugiego roku życia w dobrych warunkach może kwitnąć przez cały rok, ale pąki kwiatowe kaktus składa pod koniec lutego.
• Oświetlenie: jasne światło słoneczne przez cały rok: najbardziej odpowiednie są parapety południowe.
• Temperatura: w okresie wegetacji - często w pomieszczeniach mieszkalnych, ale zimą potrzebna jest chłodniejsza zawartość - 8-12 ºC.
• Podlewanie: regularne i równomierne: latem - raz w tygodniu, ale w ekstremalnych upałach podłoże będzie musiało być częściej nawilżane. Zimą podlewanie jest prawie całkowicie zatrzymane, zwłaszcza jeśli interesuje Cię wygląd dzieci.
• Wilgotność powietrza: zwykły.
• Top dressing: od kwietnia do września - raz w miesiącu ze złożonym nawozem dla kaktusów.Pożywkę dodaje się do wstępnie zwilżonego podłoża.
• Okres odpoczynku: niewyraźne, ale zwykle w ciągu 1-1,5 miesiąca po kwitnieniu.
• Transfer: w marcu, w razie potrzeby, kiedy korzenie opanują glinianą grudkę.
• Reprodukcja: czasami przez nasiona, ale częściej i łatwiej - przez pędy boczne (dzieci).
• Szkodniki: czasami dotknięte czerwonymi przędziorkami, owadami łuskowatymi i wełnowcami.
• Choroby: zgnilizna łodygi i narośla korka.

Przeczytaj więcej o rosnącej rebutii poniżej.

Podobne rośliny

Jeśli chcesz pozyskać podobne gatunki roślin, aby stworzyć kolczastą i kwitnącą kolekcję, zwróć uwagę na:

• Astrophytum to większy gatunek kaktusów, który kwitnie białymi lub żółtawo-białymi kwiatostanami;
• Echinopsis to kolejna ogromna odmiana kwitnących kaktusów;
• Gymnocalycium to soczysta roślina o dużych kwiatach do 10 centymetrów.

informacje ogólne

Rodzaj kaktusa rebutia obejmuje 41 gatunków; rośliny te występują naturalnie w Boliwii, Peru i Argentynie. Wielu przedstawicieli rodzaju było poszukiwanych w uprawie kwiatów w pomieszczeniach ze względu na ich mały rozmiar, mało wymagającą i witalność. Poza tym, w przeciwieństwie do większości kaktusów, chętnie kwitną, gdy rosną w pomieszczeniach.

Najtrudniejsze w uprawie w domu są górskie odmiany rebucius, które kiedyś należały do ​​rodzajów Reicheocactus, Weingartia i Sulcorebutius. Najczęściej hodowane są przez doświadczonych soczystych hodowców, znających cechy takiej roślinności.

Ale większość rebutii jest tak bezpretensjonalnych, że mogą rosnąć przez długi czas w ciasnych pojemnikach wypełnionych słabą glebą.

Latem doniczki z tymi roślinami można upuścić na ogród lub podwórko, ale należy je chronić przed palącymi południowymi promieniami słońca, które mogą pozostawić oparzenia na liściach.

Odmiany

Liczba gatunków pozostaje kontrowersyjna ze względu na różnice w definicji rodzajów. W 2001 roku botanik Anderson rozpoznał 41 gatunków, ale od marca 2013 roku lista roślin (utworzona przez Królewskie Ogrody Botaniczne) przyjęła tylko 12 odmian sukulentów.

Oto główne typy, opis.

Rebutia minuscula

Składa się z kulistych łodyg o średnicy do 5 centymetrów, łodygi tworzą duże zespoły. Łodyga ma 16–20 żeber z małymi, ale wyraźnymi guzkami. Każda otoczka tworzy 25–30 cienkich, białawych kolców.

Zdjęcie pokazuje, że wokół podstawy buntu powstają kwiaty. Są koloru czerwonego, do 4 centymetrów długości. Niektóre klasyfikacje obejmują odmiany o żółtych i pomarańczowych kwiatach.

Rebutia fioletowo-kwiatowa (Rebutia violaciflora)

Odmiana soczysta z żółtawozłotymi kolcami o długości około 25 mm i żółto-zielonym kulistym korpusie. Pędy są półkuliste lub kuliste, małe, zwykle o średnicy mniejszej niż dwadzieścia milimetrów. Żebra są podzielone na płaskie, zaokrąglone i spiralne guzki. Kolców jest ok. 20. Kwiaty lejkowate o długości 30–35 mm. Ich kolory wahają się od jasnofioletowego do czerwonawego.

Dobrze znoszą zimę, jeśli są suche. Wymagają słonecznego miejsca: z powodu braku oświetlenia łodyga jest silnie rozciągnięta.

Rebutia marsoneri

Łodyga soczysta pokryta jest ciemnobrązowymi kolcami. Ten kaktus jest trudniejszy niż inne gatunki, aby tolerować nagłe zmiany temperatury. Kwiaty są lejkowate, przeważnie żółte lub czerwonawe.

Powielanie rebutów i ailosterów

Te kaktusy z koroną kwiatową rozmnażają się łatwo dzięki ciągłemu wzrostowi i krzewieniu. Ailostery i odwierty pozwalają na swobodne oddzielanie pędów bocznych i sadzenie ich jako samodzielnych okazów do ukorzenienia w standardowym podłożu. Takie „maluchy” rosną dość szybko i same dają duże potomstwo, od kilku lat „doganiające” roślinę mateczną.

Ailostry można również uzyskać z nasion.Uprawiane są w mieszaninie piasku i podłoża lub granulatu kamiennego i podłoża, z górnym drenażem, dodatkowym oświetleniem przez 2 lata. Wysiew najlepiej wykonywać w szerokich niskich misach, wysiewając nasiona na odległość 2-3 cm, aby nie trzeba było nurkować i „dotykać” młodych roślin. Do kiełkowania potrzebna jest stabilna temperatura około 25 stopni.

Możliwe problemy

Kaktus Rebutia jest generalnie bezpretensjonalny dla różnych warunków przetrzymywania, ale podczas jego uprawy mogą pojawić się następujące problemy:

1. Przy nadmiarze azotu, zwłaszcza przy jednoczesnym niedoborze potasu i fosforu, korzenie soczystego zaczynają gnić. Musisz zauważyć ten problem tylko podczas przeszczepu. Jeśli proces trafia do pnia, jego dolna część staje się brązowawa, wodnista, roślina może mieć tendencję do opadania na ziemię. W pierwszych etapach, jeśli podczas przeszczepu zostanie wykryty problem, uszkodzone korzenie należy usunąć, system korzeniowy potraktować słabym roztworem manganu, wysuszyć na powietrzu przez kilka dni i przesadzić do nowej sterylnej gleby i czysty garnek. Jeśli próchnica rozprzestrzeniła się wyżej, roślina jest rozmnażana przez dzieci lub przez pędy z nasion.
2. Szkodniki i choroby rzadko uszkadzają kwiat. W kontakcie z chorymi roślinami Rebutia może zostać zarażona wełnowcami. Pozostawia blade plamy na powierzchni łodygi. Aby wyeliminować szkodniki, całą powierzchnię rośliny traktuje się karbofosem zmieszanym z wodą lub wodą mydlaną.
3. Jeśli kaktus wygląda na pozbawionego życia, jego efekt dekoracyjny został utracony, może brakować mu wilgoci. Sukulenty gromadzą się w pniu wody nie tylko za pomocą systemu korzeniowego. Większość kaktusów pobiera wodę z powietrza, przyswajając ją z pokwitaniem lub aureolą, w której umieszczane są ciernie. Jeśli cała powierzchnia pnia pokryta jest grubą warstwą kurzu, zmniejsza się wchłanianie wody, a Rebutia cierpi na odwodnienie. Aby rozwiązać problem, regularnie nawilżaj roślinę, biorąc prysznic lub oprysk.

Miniaturowa kulista soczysta Rebutia jest często używana nie tylko jako samodzielny kwiat, ale także w florariach, dekoracyjnych kompozycjach kwiatowych. Dobrze komponuje się z wyższymi kaktusami i kwiatami w pomieszczeniach.

Opis kaktusa Rebutia

Łodygi rebutii są kuliste, pokryte wieloma kolczastymi igłami, żebrowane. Kaktusy są uważane za niewymiarowe, ponieważ rosną nie wyżej niż 6 cm, rzadziej dorastają do 10 cm Żebra znajdujące się na łodydze są słabo wyrażone, ułożone spiralnie i oddzielone guzkami, na jednym jest co najmniej 11 żeber trzon. Ze względu na to, że kaktus ma wiele kolców, wygląda jak puszysta kula. Kolce mogą rosnąć od 5 mm do 3 cm Kwiaty są duże, błyszczące, szeroko otwarte, lejkowate. Ogórki są pomarańczowe, pomarańczowo-żółte, czerwone i pomarańczowo-różowe.

Co robić po kwitnieniu?

Po kwitnieniu Rebutii owoce powstają w postaci jagód, zawierających dużą liczbę nasion. Możesz poczekać, aż dojrzeją, aby zebrać nasiona do samodzielnej uprawy nowych roślin lub zostawić je na kaktusie. Z biegiem czasu same wysypują się i kiełkują obok rośliny matecznej, tworząc całe kolonie sadzonek.

Po zakończeniu okresu kwitnienia, jeśli to konieczne, roślinę można przesadzić. Jeśli przesadzanie nie jest wymagane, kaktus należy umieścić w temperaturze odpowiedniej do zimowania, aby zapewnić kwitnienie w przyszłym roku.

Zdjęcie

Zdjęcie pokazuje, jak wygląda kaktus o nazwie Rebutia.

Rebutia jest malutka.

Rebutia starcza.

Rebution Marsonera.

Rebution jest piękna.

Zemsta Rittera.

Ponieważ istnieje wiele różnych rodzajów kaktusów, przygotowaliśmy dla Ciebie informacje o Mammillaria, Opuncji Opuncji, Peresci, Ripsalidopsis, Ripsalis, Hathiora, Cereus, Epifyllum, Echinocactus i Ailoster.

Rebuty, które prawie połknęły Ailostery i ich podobieństwa

Kaktusy są uważane za rośliny, które można znaleźć w każdym domu.Każdy kwiaciarnia, który przynajmniej raz wyhodował kaktusa, musiał marzyć o jego magicznym rozkwicie. Pięknie kwitnące kaktusy są często uważane za kapryśne i wymagające rośliny. Ale nie można powiedzieć tego samego o niektórych z najbardziej spektakularnych kwitnących gatunków - o odrodzeniach i bardzo podobnych do nich Ailosterach. Te kaktusy słusznie zasłużyły na tytuł bezpretensjonalnych piękności. I są uderzająco podobne do siebie, nie tylko pod względem wyglądu, ale także pod względem wymagań dotyczących zimowania i ogólnie warunków wzrostu.

Przed zapoznaniem się z izosterami i rebucjami warto zapoznać się z zagmatwaną i wciąż niejasną klasyfikacją tych gatunków. Korzenie zamieszania tkwią w zmianach w klasyfikacjach botanicznych, w wyniku których na początku naszego tysiąclecia piękny kwitnący kaktus Aylostera znalazł się już w dość dużym rodzaju rebutów, a potem najwyraźniej zmienili zdanie, ale nie całkiem.

Rebuces i Ailosters są do siebie tak podobne pod względem wyglądu, że łatwo jest zrozumieć, dlaczego naukowcy mają tak wiele trudności z definicjami. Rośliny zawsze były rozpatrywane osobno, ale w 2001 roku narodziny Ayloster (Aylostera) i Rebutia (Rebutia) zostały połączone.

Zniesienie niezależnego rodzaju Ailoster wzbudziło wiele kontrowersji, a ich efektem była rewizja klasyfikacji kilkanaście lat później: w 2009 roku autorytatywne publikacje ponownie „oddzieliły” Ailoster, a pięć lat później te kaktusy otrzymały kontrowersyjną status. Ponieważ ostateczna decyzja nie została podjęta, ich status „nierozwiązany” nadal stwarza jeszcze więcej problemów z nazewnictwem.

To prawda, że ​​całe to przekwalifikowanie miało niewielki wpływ na praktyczną stronę badań nad kaktusami. Większość kaktusów, które są teraz bardziej poprawnie nazywane rebucjami lub nadal nie, można znaleźć w sprzedaży pod nazwą Ailostera. Nawet w profesjonalnych katalogach i na wystawach znane widoki często można znaleźć pod starą i znaną nazwą.

Tak więc obie nazwy - ailoster, rebutia, a nawet rebutia, mogą być używane jako synonimy. W końcu nazwa botaniczna nie wpływa na to, że te kaktusy są łatwe do rozpoznania w każdym skupisku towarzyszy. A także fakt, że nawet doświadczonym kwiaciarni nie jest łatwo odróżnić odrzuty od ailostera. To są tak podobne rośliny, że można je oglądać razem.

Rebuts i ailosters to kwitnące kaktusy, wyróżniające się szczególną tendencją do zarastania, formowaniem się dzieci i gęstym, stałym krzewieniem. Karłowate i łatwo rozpoznawalne dzięki prawie idealnie zaokrąglonemu kształtowi, te kaktusy są gwiazdami kulistymi, chociaż wśród niektórych rzadkich przedstawicieli można również znaleźć kulisto-cylindryczny kształt.

Maksymalna wysokość lotek jest ograniczona do 10 cm, ale najczęściej one i odrzuty nie rosną wyżej niż 5-6 cm. Średnica również ograniczona do 6 cm. Żebra są słabe, niskie, podzielone na małe guzki, te ostatnie najczęściej ułożone spiralnie. Minimalna liczba żeber to 11. Kolce w Ailoster i rebuci są niejednorodne, ale jest ich dużo iz reguły są bardzo cienkie, podobne do włosia, około 0,5 cm długości dla kolców promieniowych i do 3 cm dla środkowych. W jednej otoczce można policzyć nawet 30 kolców, dzięki czemu cały kaktus wygląda jednocześnie na wzorzysty i puszysty.

Kwitnienie odrostów i ailoster

Tam, gdzie rebutie i ailosters naprawdę nie mają sobie równych, jest w przepychu. Niewielu konkurentów może z nimi konkurować na tej podstawie. Ze względu na to, że kwiaty kwitną z otoczek tylko na bocznej powierzchni łodygi i najczęściej najbliżej dna, kaktus wydaje się zakładać wieniec kwiatowy. Kwiaty są wystarczająco duże, pojedyncze, osadzone na szypułkach, które wyróżniają się długością, w kształcie lejka, szeroko otwarte.

Na pierwszy rzut oka nie jest łatwo odróżnić kwitnącego Ailostera od rebutii. Jedyna różnica tkwi w szczegółach, na które trzeba będzie przyjrzeć się: w Ailosterze słupek jest w połowie połączony z rurką, a sama rurka z jajnikiem pokryta jest włoskami.Ale oba kaktusy mają błyszczące, jasne kwiaty, otwierają się tylko przy dobrej pogodzie i zamykają w nocy, trwają co najmniej 2 dni i zaskakują pięknem jasnożółtych pręcików.

Odboje i ailostery kwitną najczęściej w drugim, ale zdecydowanie - w trzecim roku. Najczęściej te kaktusy kwitną latem, ale w optymalnych warunkach mogą kwitnąć nie raz, ale dwa razy. A czas kwitnienia niektórych gatunków przesuwa się na wiosnę.

Ailosters są często określane jako kaktusy słoneczne. Ale to stwierdzenie jest całkiem odpowiednie dla wszystkich zrzeczeń. Kaktusy te kwitną korzystnie w ognistym zakresie, oferując do podziwiania pomarańczowe, żółto-pomarańczowe, pomarańczowo-różowe i czyste czerwienie.

Rebutia

Trudności w opiece

• Kleszcze to częsty problem. Powierzchnię potraktować szczoteczką zwilżoną alkoholem.
• Wydłużona łodyga - niedostateczne oświetlenie i zbyt wysoka temperatura zimą.
• Zatrzymanie wzrostu to niewystarczająca ilość składników odżywczych, słabe podlewanie latem lub nadmiar wilgoci zimą.
• Łodyga jest pomarszczona, zgnilizna w dolnej części to podmokłe podłoże.
• Brązowe plamy to oparzenia słoneczne.
• Miękkie brązowe plamy - zgnilizna łodygi. Ostrożnie wytnij dotknięty obszar i zdezynfekuj go. Przyczyna naruszenia treści.
• Zgnilizna korzeni pojawia się z powodu niewłaściwie dobranych składników gleby. Być może kołnierz korzeniowy jest zakopany zbyt daleko, nadmierne podlewanie.