Największy szczur na świecie: 5 największych gryzoni

Szczury to najstarsze ssaki występujące na całej planecie. Ciekawostką jest to, że większość ludzi nie ma neutralnego stosunku do tych najmądrzejszych zwierząt. Hodowcy szczurów, którzy czule kochają swoje małe, futrzane zwierzaki, również zaczynają z szacunkiem traktować swoich dzikich krewnych. Ale wśród większości ludzi jedna wzmianka o szczurach wywołuje wstręt i wstręt.

Negatyw jest napędzany filmami fabularnymi i fantastycznymi pracami o dużych szczurach z jasno świecącymi oczami w ciemnych i pomarańczowych zębach. Podążając za postaciami kultury, ludzie aktywnie opowiadają sobie mrożące krew w żyłach historie z prawdziwego życia o krwiożerczych gigantach atakujących ludzi. Ale nie wszystko jest takie straszne. Rasy dzikich szczurów olbrzymów są w rzeczywistości niezwykle spokojnymi i spokojnymi zwierzętami, nie mogącymi urazić nawet małego dziecka.

Plusy i minusy trzymania Dumbo jako zwierzaka

Utrzymanie domu szczura Dumbo nie wymaga dużych nakładów
Szczur ozdobny to jedno z tych zwierząt, które nie wymaga dużych nakładów na jego utrzymanie. Szczury są ciekawe i każdy chce to wypróbować. Ponadto wymagają stałej uwagi, ponieważ mogą spaść i odnieść obrażenia.

Zwierzęta te przyciągają rozwinięte zdolności intelektualne, brak agresji wobec ludzi i innych zwierząt.

O zaletach wyboru szczura Dumbo jako zwierzaka zauważają:

• czystość zwierzęcia;
• nienasycony;
• małe koszty utrzymania;
• łatwość pielęgnacji.

Ale są też wady:

• własność zwierzęcia do pozostawiania śladów, gdziekolwiek się one znajdują;
• skłonność do gryzienia jakichkolwiek przedmiotów;
• drogie leczenie;
• ludzie o silnym węchu zauważają specyficzny zapach pochodzący od szczurów domowych;
• dla dobrego samopoczucia zwierzaka musi poświęcić dużo czasu;
• chodzenie jest konieczne;
• stosunkowo krótka żywotność.

Główne rodzaje ozdobnych szczurów

Najpopularniejszy typ gryzonia. Różni się, urozmaica kolorystykę, począwszy od „laboratoryjnej” bieli, a skończywszy na agouti - kolorze czerwono-kasztanowym. Kolor oczu jest od czerwonego do niebieskiego, w niektórych przypadkach szczur może mieć dziwne oczy. Zwierzęta są duże, długość ciała samca do 50 cm, samicy do 40 cm, waga samca od 400 do 800 g, samicy od 250 do 500 g.

Różni się jednolitym szarym kolorem z niebieskim odcieniem. Kolorystyka szczurów waha się od jasnoniebieskiego do stalowoniebieskiego i niebieskiego. Kolor oczu jest tylko czarny. Samce ważą od 600 do 800 gramów, samice - od 300 do 550 gramów. Długość ciała samca do 55 cm, samicy do 45 cm (rzadko).

Różni się w rodzaju uszu. Okrągłe, szerokie, umieszczone po bokach głowy. Jest jeszcze jedna różnica w porównaniu ze zwykłymi ozdobnymi szczurami. Korpus dumbo ma kształt gruszki, rozszerzający się ku dołowi. Ostrzejsza kufa, szerokie czoło. Kolory są różne, długość ciała do 40 cm, waga rzadko przekracza 300 gramów.

Różni się od zwykłego domowego szczura dumbo kręconymi włosami i wąsami.

Absolutnie bezwłosy szczur domowy bez wąsów. Dozwolone jest posiadanie małej armaty na ciele zwierzęcia i krótkich wąsów. Główną cechą sfinksa, oprócz ciekawego wyglądu, jest termofilność. Zwierzę czuje się komfortowo w temperaturach do +30 stopni. W sezonie zimowym reżim temperaturowy w pomieszczeniu, w którym trzymane jest zwierzę, musi wynosić co najmniej +22.W przeciwieństwie do swoich krewnych szczury te są bardzo towarzyskie. A jeśli właściciel nie ma wystarczająco dużo czasu dla zwierzaka, wskazane jest zakupienie dwóch szczurów tej samej płci z tego samego miotu. Razem będzie im więcej radości. Długość ciała - do 45 cm, waga - do 400 gramów. Kolor oczu jest inny, najczęściej czarny. Może być czerwony, czasami występują sfinksy o niebieskich oczach.

Różni się gruszkowatym ciałem i brakiem ogona. Poza tym parametry są takie same, jak dla zwykłego szczura dekoracyjnego.

Charakterystyka ogólna.

Zwykle szczury żyją 2,5-3 lata. Niezwykle rzadko żyje się do 4 lat, jest to dla nich bardzo starość. Samce są bardziej oswojone, okazałe i flegmatyczne. Kobiety są przebiegłe, zaciekawione. Muszą wiedzieć wszystko, by się czołgać wszędzie. Zwierzęta uwielbiają chodzić po ramieniu właściciela, a wypuszczanie ich na swobodny spacer po mieszkaniu jest ryzykowne. Przede wszystkim dla samego zwierzaka. Szczur może skulić się w każdej szczelinie, możesz na niego nadepnąć, uszczypnąć go drzwiami. Jeśli w domu jest pies lub kot, będą zainteresowani gryzoniem, a dla tego drugiego jest to śmiertelny wynik. Ostre i długie zęby zwierzęcia zniszczą meble, które można przeżuć, druty i sznury. Dlatego, jeśli wypuścisz szczura zwierzaka na spacer, musisz go obejrzeć, odizolować inne zwierzęta i ukryć przewody przed ciekawskim zwierzęciem.

Szczur, niezależnie od podgatunku, jest bardzo inteligentnym zwierzęciem. Te gryzonie potrafią nauczyć się różnych poleceń i sztuczek. Zwierzęta są towarzyskie, bez ludzkiej uwagi szybko „usychają”, przy braku komunikacji skraca się żywotność gryzonia.

Szczur stanie się wspaniałym zwierzakiem dla osób, które mogą poświęcić zwierzakowi znaczną część swojego czasu. A także dla tych, którzy marzą o psie, ale z jakiegoś powodu nie mogą go zdobyć. Inteligentne i towarzyskie zwierzę z pewnością sprawi radość swojemu właścicielowi.

Pretendenci do wygrania

Do niedawna uważano, że największym szczurem na świecie jest bambusowy sumatran. Jego długość, biorąc pod uwagę ogon, w niektórych przypadkach sięgała siedemdziesięciu pięciu centymetrów. Osoby ważyły ​​aż cztery kilogramy. Jednak ten rekord został teraz pobity.

Przez pewien czas „łup” Chińczyka z Fuzhou był uznawany za niesprawdzonego zwycięzcę. W samym mieście udało mu się złapać okaz, w którym tylko ogon sięgał jednej trzeciej metra - a u szczurów jest o trzydzieści procent krótszy od ciała. Waga wskazywała, że ​​bestia „ciągnęła” jedenaście kilogramów; a siekacze zwierzęcia urosły o 2,5 centymetra. Jednak poza fotografią „myśliwy” nie mógł dać nic innego na dowód, więc istnienie tego potwora pozostawało pod znakiem zapytania.

Duzi najbliżsi krewni szczurów

Na Ziemi jest wiele dzikich gryzoni, które wyglądają jak pikele. Oczywiście miłośnicy horrorów często robią zdjęcia krewnym szczurów, aby potwierdzić opowieści o agresywnych szarych mutantach, ale te ssaki nie mają nic wspólnego z rodzajem Rattus.

Gigantyczny szczur torbacz

W Afryce żyje olbrzymi torbacz lub szczur gambijski, duży gryzoń dorasta do 90 cm długości i ma masę ciała do 1,5 kg. Z wyglądu najmądrzejszy ssak rzeczywiście przypomina wielkiego szarego szczupaka, ale jest bliskim krewnym nie szczurów, ale myszy.

Ponadto szczur torbacz w żaden sposób nie dotyczy zwierząt torbaczy, które mają torbę do noszenia noworodków. Młode wielkiego gryzonia rodzą się gotowe do życia w środowisku zewnętrznym i mieszkają z matką w gnieździe.

Nazwę „torbacz” nadano dużym afrykańskim zwierzętom w związku z dużymi kieszeniami policzkowymi, w których gambijskie szczury niosą pożywienie jak chomiki.

Gigantyczny gryzoń, podobnie jak pasuk, jest wszystkożernym zwierzęciem, które wykorzystuje owoce, warzywa, termity i ślimaki do pożywienia. W przeciwieństwie do szczurów afrykański ssak cierpi na słaby wzrok, który jest więcej niż kompensowany przez wysoko rozwinięty zmysł węchu.Ta cecha afrykańskiego gryzonia jest z powodzeniem wykorzystywana przez belgijską organizację ARORO, która szkoli inteligentne zwierzęta w zakresie umiejętności wykrywania gruźlicy i min przeciwpiechotnych. Dzięki swojej wysokiej inteligencji i spokojnej naturze gigantyczny szczur torbacz stał się nawet zwierzęciem domowym w krajach południowych.

Duży szczur z trzciny cukrowej

Kolejny duży gryzoń żyjący wzdłuż wybrzeży afrykańskich wód. Ulubionym siedliskiem dużego trzciny są zarośla krzewów w pobliżu rzek i jezior, mokradła, plantacje uprawne i osady ludzkie. Puszysty ssak ma bardzo gęstą budowę, o wysokości 60 cm, osiąga wagę do 9 kg. Miejscowa ludność z powodzeniem poluje na szczury trzcinowe, wykorzystując do pożywienia mięso zwierzęce.

Duży szczur z trzciny cukrowej

Dobrze odżywiony gryzoń bardzo dobrze pływa, często spędza większość czasu w wodzie. W przeciwieństwie do wszystkożernych pasterzy, trzcinowe szczury są wyłącznie roślinożercami, żywią się trzciną cukrową, kukurydzą, dynią, ignamem i trawą słonią. Ataki wielu stad dużych gryzoni powodują poważne szkody w rolnictwie, więc afrykańscy rolnicy używają pytonów i mangust jedzących szkodniki do ochrony swoich pól.

Duży bambusowy szczur

Duży, puszysty gryzoń występujący w południowych Chinach, północnej Birmie i Tajlandii. Duże zwierzę dorasta do 50 cm i waży do 4 kg. Głównym siedliskiem dużego ssaka są nory i długie podziemne przejścia, które gryzonie kopią potężnymi pazurami. Zwierzę żywi się pokarmem roślinnym: korzeniami i łodygami bambusa oraz owocami drzew tropikalnych.

Wielki szczur bambusowy stał się gwiazdą filmów w internecie po tym, jak mieszkaniec Chin złapał ogromnego 11-kilogramowego osobnika tego gatunku !!! Ale niestety ta płyta nie została nigdzie nagrana i pozostała tylko w postaci imponującej migawki niskiego Chińczyka z gigantycznym szarym gryzoniem w rękach.

Kapibara

Kapibara lub kapibara jest słusznie uważana za największego gryzonia na planecie. Zwierzęta mają długość ciała 1-1,4 m przy wadze do 65 kg. Zewnętrznie kapibara przypomina ogromną, dobrze odżywioną świnkę morską, ale nie szczura, więc niezwykle trudno jest pomylić ptactwo wodne z ogromnym szczupakiem. Ssak, w przeciwieństwie do szczurów, ma dużą, zaokrągloną głowę z tępym pyskiem, masywne ciało z nadwagą i krótkimi nogami z pływającymi membranami.

Kapibara żyje wyłącznie w krajach o ciepłym klimacie: Argentynie, Wenezueli, Brazylii, Kolumbii, Peru, Urugwaju. Do swojego domu kapibary wybierają brzegi dużych rzek, ale przy braku pożywienia zwierzęta przemieszczają się po lądzie na duże odległości. Do odżywiania gryzonie używają wyłącznie pokarmów roślinnych. Ze względu na duże rozmiary i smaczne mięso przypominające wieprzowinę, kapibary są hodowane na farmach w Wenezueli. Skóra ssaków wykorzystywana jest do wyrobu galanterii skórzanej, tłuszcz w przemyśle farmaceutycznym.

Kangur rudy i zepkonog (kangur piżmowy)

Kangur piżmowy, zwany także zepkonogiem, zawdzięcza swoją nazwę emanującemu z niego zapachowi piżma i zdolności wspinania się na drzewa. Na zewnątrz jest prawie nie do odróżnienia od szarego szczura, ale woli mieszkać w pobliżu wody.

Kilka miesięcy po urodzeniu młode Zepkonog są trzymane przez samicę w specjalnej torbie. Niektóre okazy mogą osiągnąć długość 35 cm.

Istnieją nawet oznaki, dzięki którym można zrozumieć, dlaczego te pasożyty pojawiają się w domu.

Ten mały ssak należy do rodziny szczurów kangurów. Nazywa się tak ze względu na czerwono-brązowy odcień koloru. Torbacze występują w Australii i są gatunkiem rzadkim. Wielkość dużego gryzonia kangura szczura przypomina królika, we wszystkim innym zwierzę niewiele różni się od kangura. Długość jego ciała dochodzi do 55 cm.

Jako jedyny w swoim rodzaju jest największym ze wszystkich szczurów kangurów. Ich długość może dochodzić do pół metra, a ich ogon ma czterdzieści centymetrów. Żywi się pokarmami roślinnymi.

Co więcej, szczur z Australii, rzadki gatunek nazywa się rudym kangurem. Długość ciała to około 0,5 metra.

Mieszka w Australii i na Tasmanii. Ten szczur ma torbę, w której nosi swoje młode. Największe okazy osiągają rozmiary do czterdziestu centymetrów.

Szczur bambusowy występujący w Azji Południowo-Wschodniej to stosunkowo niewielki okaz. Ciało osiąga długość ośmiu centymetrów. Roślinożerca żywi się bambusem, żyje w norach.

Kangur piżmowy, zwany także zepkonogiem. To zwierzę wydziela piżmowy zapach. Świetnie radzi sobie także ze wspinaczką na drzewa. Duzi przedstawiciele tego gatunku osiągają wielkość ciała ponad 30 centymetrów. Żywi się owadami, korzeniami roślin, robakami.

Kangur piżmowy (Zepkonog) wygląda jak zwykły szczur. Wszystkie kończyny zepkonoga są proporcjonalne i mają słabe, małe pazury. Maksymalny rozmiar ciała kangura piżmowego może osiągnąć 35 centymetrów przy długości ogona 12 cm. Tsepkonogi wolą żyć w gęstych zaroślach w pobliżu zbiorników wodnych.

Charakterystyczny dla zwierząt zapach piżma stał się przyczyną nazwy gatunku - kangur piżmowy. Samice posiadają woreczek lęgowy, w którym niosą swoje młode przez kilka miesięcy. Zwierzę może zręcznie poruszać się po powierzchni ziemi i wspinać się na drzewa. Jako pokarm wybierają owady i robaki, ale mogą jeść jagody i rośliny okopowe.

Duży kangur szczur należy do rodziny ssaków torbaczy. Długość ciała zwierzęcia może dochodzić do 55 cm, a długość ogona 40 cm. Gryzoń przypomina kangura: jego tylne nogi są większe i znacznie dłuższe niż przednie. Porusza się skokowo, ale może też poruszać się na wszystkich czterech nogach.

Gatunek ten ma 34 zęby, kły są bardzo dobrze rozwinięte. Szczurzy kangur ma dobrze rozwinięty worek lęgowy, w którym następuje rozwój zarodka dziecka. Zwierzęta żyją w gniazdach traw, które same budują lub w króliczych norach. Żywią się roślinnością, grzybami i roślinami okopowymi. Są aktywne w nocy. Gatunek szczura kangura jest rzadki, w szczególności szeroko rozpowszechniony w Australii.

Duży szczur według wymarzonej książki

Marzenia z tymi gryzoniami, oprócz niepokojącej przyszłości, ostrzegają marzyciela o zdradzie ukochanej osoby. Książka marzeń przypomina, że ​​wyjaśniając, o czym marzy duży szczur, należy wziąć pod uwagę szczegóły śniącego obrazu: kolor, zachowanie ssaka, a także charakter interakcji z nim we śnie.

Przygotuj się na najgorsze

Wiele książek o marzeniach jest przekonanych, że wszystko, o czym marzy to wielkie zwierzę, zwiastuje zdradę i nieszczerość osoby z wewnętrznego kręgu tego, kto to widzi. Widzenie, że duży szczur cię atakuje lub gryzie, zapowiada poważną potyczkę z wrogiem, konkurentem, rywalem.

Ogromne szare zwierzę we śnie, które zachowuje się agresywnie - ataki, ukąszenia lub zadrapania, ostrzega przed problemami w związku

Jeśli wymarzone wydarzenia mają miejsce w domu śpiącego mężczyzny, oznacza to, że powinieneś zwracać uwagę na zachowanie i słowa domowników, staraj się unikać poważnego konfliktu.

Zadbaj o wewnętrzną harmonię

Książka marzeń Ezopa, interpretująca to, o czym marzy wielki szary szczur w domu, koncentruje się na osobistych cechach samego śpiącego. Być może złe strony twojej postaci spowodują szereg problemów. Jeśli śniłeś, że widząc cię szare stworzenie ucieka z domu, najprawdopodobniej przeciwności losu miną.

Czego się boisz?

David Loff w swojej wymarzonej książce wyjaśnia, dlaczego marzy wielki szczur, strach śniącego przed staniem się tym samym nieistotnym marnotrawstwem społeczeństwa, jakim jest ten ssak.Pomyśl o tym, być może strach przed utratą rodziny, przyjaciół, statusu, autorytetu lub pozycji w społeczeństwie nie pozwala ci w rzeczywistości być tym, kim naprawdę jesteś. W tym kontekście widok uciekającego zwierzęcia wskazuje na dysharmonię w duszy.

Przestań wątpić

Śniący czarny gryzoń, według General Dream Book, uosabia wątpliwości i niepewność śniącego

Widok dużego czarnego ssaka we śnie w przeddzień ważnego wydarzenia wskazuje na napięcie nerwowe i niepokój śniącego. Inna wersja takiego snu mówi o niezdecydowaniu śpiącego na podjęcie ważnej decyzji.

Kolor i inne szczegóły

Podczas interpretacji snu wiele książek o snach koncentruje się na kolorze i cechach zewnętrznych śniącego zwierzęcia. Więc:

• duży czarny szczur lub mysz we śnie uosabia podstępnego wroga;
• biały - zwiastuje pojawienie się sojuszników i patronów;
• szarawy - uważany za symbol zdrady;
• rudowłosy - ostrzega przed oszczerstwami i interesem innych;
• dekoracyjny - oznacza obowiązki domowe, udrękę psychiczną;
• martwy - na nieprzyjemną potyczkę, która może zepsuć nastrój;
• żywy - do poważnego sprzeciwu;
• zobaczyć dużo tłustych zwierząt - transmisje o niekontrolowanym uczuciu strachu, paniki, zagubienia.

Wyjaśnienia Millera

Zdaniem psychologa Millera widok grubego krążka we śnie oznacza, że ​​ludzie z twojego wewnętrznego kręgu, bez względu na to, czy są przyjaciółmi, krewnymi czy po prostu sąsiadami, postanowili cię oszukać. Jeśli we śnie to stworzenie ugryzło palec, pokłócisz się z przyjaciółmi lub partnerami biznesowymi. Miałem szczęście, że go zabiłem - do niepodważalnego zwycięstwa nad wrogiem. Złapałem dobrego białego dużego szczura - szczęście się do ciebie uśmiechnie.

Zrób to, sukces czeka na Ciebie

Ci, którym zdarzyło się zabić dużego i małego gryzonia we śnie, nie powinni na tym poprzestać. Francuska książka marzeń interpretuje, dlaczego śni się taka fabuła, wyłącznie w pozytywny sposób. Tłumacz snów przewiduje sukces we wszystkich twoich przedsięwzięciach.

Licz na wsparcie znajomych

Czy widziałeś psa ścigającego dużego szczura? Wiedz - niezawodne ramię przyjaciela jest zawsze dostępne. Towarzysz chętnie podzieli się wszystkimi twoimi kłopotami i problemami. Ale widok, że kot łapie dużego szczura, mówi o tajemnicach i intrygach zapoczątkowanych przez powierników przeciwko tobie.

Nie bój się przeszkód

Nawet najstraszniejszy obraz we śnie, z udziałem tych stworzeń, według książek o marzeniach, może być wskazówką o potrzebie pokazania postaci. Zatem zobaczenie szczura z dużymi oczami lub dużymi zębami oznacza, że ​​nie powinieneś zjeżdżać z zamierzonej ścieżki, ponieważ strach ma duże oczy.

ŚNIŁEM O WIELKIM RÓŻOWYM SZCZURZE NA ODDZIALE SZPITALNYM, A SZCZUR BYŁ DOBREJ WOLI BEZ AGRESJI.

Śniło mi się, że szczury pływają w wodzie, ale na początku ich nie widziałem. Kiedy oświetliłem latarkę w wodzie, zaczęli się czołgać z wody, a największa z nich pobiegła za mną wzdłuż brzegu i skoczyła na mnie. Ugryzła mnie, ale we śnie prawie nie było strachu, nie ugryzła boleśnie. Miała duże zęby.

Śnił mi się wielki, odrapany szary szczur, samotny pod stołem na tarasie. Najpierw spojrzała na mnie, a potem zaczęła wychodzić, oglądając się za siebie.

Śniło mi się, że ogromny szary szczur, który mieszka w kurniku, próbował zaatakować, ale znalazłem kij i sparowałem atak, a potem się obudziłem. Po co marzyć?

Największe szczury

Nutria

Nutria to roślinożerny gryzoń półwodny żyjący w norach. Podobnie jak olbrzymi szczur, typowe nutrie rosną wszędzie od 71-106 cm długości. Dorośli ważą 16 kilogramów. W XIX wieku stworzenie zostało wygnane z większości swoich naturalnych siedlisk.

Argentyna zaczęła hodować nutrie na futra. Na początku XX wieku praktyka hodowlana rozprzestrzeniła się na Amerykę Północną, Eurazję, chociaż samo futro nie stało się popularne wśród kupców.

Od lat czterdziestych XX wieku nutrie rozprzestrzeniły się (uciekły z lokalnych ferm futerkowych i rozmnażały się), w tym na obszarach wiejskich Anglii, Luizjany, Maryland. Produkty na bazie Nutrii są sprzedawane w postaci karmy dla psów.

Według National Geographic, nutrie dla dorosłych nie rosną dłużej niż 60 cm.

Castoroides

Znany również jako gigantyczny bóbr, kastoroid to wymarły gryzoń północnoamerykański, który istniał w plejstocenie. Ważąc 125 kg, zwierzę miało 188-219 cm długości, chociaż nie wiadomo, ile dodatkowej długości może dodać ogon do ciała.

Castoroides to największy gatunek bobra, jaki kiedykolwiek żył na Ziemi. Różnił się od współczesnego bobra tym, że wymarły ma duże przednie i krótkie tylne nogi, szersze zęby i mniejszy mózg.

Skamieniałości rycynowe znaleziono w Ohio, na Alasce, na Florydzie, w Indianie, Illinois, w okolicach Wielkich Jezior.

Dowiedz się więcej Oczekiwana długość życia zwierząt, ptaków, ryb, gadów, drzew i ludzi

Potoru | 41 centymetrów

Potoru należy do rodzaju torbaczy z rodziny szczurów kangurów. To dość duży gryzoń, jego długość ciała może dochodzić do 41 cm, a ogon 32 cm, tylne nogi są bardziej rozwinięte i dłuższe niż przednie. Porusza się skokowo, naprzemiennie na tylnych łapach, jak skoczek. Podobnie jak wszystkie torbacze, samica posiada dobrze rozwinięty worek lęgowy, w którym po urodzeniu w ciągu 4 miesięcy znajduje się młode.Głównym siedliskiem potora są zarośla, zarośla, a nawet step.

To dość duży gatunek z rodziny szczurów kangurów. Wielkość jego ciała wynosi od 25 do 41 cm Potoru to zwierzęta nocne. W ciągu dnia przebywają w płytkich norach. Żywią się różnymi roślinami, grzybami i owadami. Podobnie jak wszystkie zwierzęta z rzędu torbaczy, samice mają dobrze rozwinięty pojemnik lęgowy, w którym niosą swoje młode przez cztery miesiące.

Zewnętrznie zwierzęta są podobne do piżmowego szczura kangura. Jedyną różnicą jest obecność długich włosów na ogonie potoru. Długie, rozwinięte tylne nogi zwierzęcia, a także ruchy skaczące sprawiają, że wyglądają jak kangur.

Potorę można znaleźć w Australii, a także na wyspie Tasmanii.

Inne duże gatunki szczurów

Ogólnie rzecz biorąc, szczur wełnisty Bosavi należy do prawdziwych szczurów z rodzaju Rattus i praktycznie nie ma konkurentów. Zwierzęta o podobnej wielkości i podobne do szczurów w rzeczywistości nie są szczurami, a odpowiadające im nazwy otrzymano tylko ze względu na zewnętrzne podobieństwo.

Na przykład tak zwane nezomiidy, rodzina gryzoni powszechnych w Afryce, są podobne do szczurów. Wśród nich jest gambijski szczur torbacz (jest to również olbrzymi torbacz), długość ciała poszczególnych przedstawicieli tego gatunku może sięgać 90 cm, ale ze względu na swoją smukłość i ruchliwość ważą maksymalnie 1,2-1,4 kg.

Na zdjęciu poniżej pokazano olbrzymiego torbacza:

Gatunek ten znany jest przede wszystkim nie ze względu na swoje rozmiary, ale z służenia ludziom - dzięki delikatnemu zapachowi gambijskich szczurów torbaczy wykorzystuje się je do poszukiwania i neutralizowania min. Przygotowanie i wyszkolenie jednego takiego „zwierzęcia specjalistycznego” jest kilkakrotnie tańsze niż przygotowanie psa saperów, przy takiej samej wydajności pracy.

To interesujące

Afrykańskie szczury torbacze zawdzięczają swą nazwę masywnym kieszeniom policzkowym. W tych torbach niosą pożywienie, jak chomiki. Te szczury nie należą do prawdziwych zwierząt torbaczy i nie mają worków na potomstwo.

Inne przykłady dużych, ale nie prawdziwych szczurów to:

• Duży trzcinowy szczur. To zwierzę również żyje w Afryce, ma bardzo gęstą budowę, osiąga długość 61 cm, a pojedyncze dorosłe samce mogą ważyć do 9 kg. Na poniższym zdjęciu możesz oszacować wielkość przedstawiciela tego gatunku:
• Wielki szczur bambusowy, bohater krążącej w internecie wiadomości, że „w Chinach złapano olbrzymiego szczura”. Zamieszkuje Azję Południowo-Wschodnią, w tym Chiny, osiąga długość do 50 cm i waży 4 kg.Poniższe zdjęcie ilustruje typowe „żółte” wiadomości:

Jednak w rzeczywistości te zwierzęta mają tylko imię od szczurów. Są spokrewnieni z prawdziwymi szczurami, członkami rodzaju Rattus, tak samo jak pawiany są spokrewnione z ludźmi.

Równie błędne jest porównywanie przedstawicieli tych gatunków z pasukami, jak np. Nutrie - te ostatnie są również bardzo duże, należą do rodziny gryzoni i wyglądają jak szczury. Ale nikomu nie przychodzi do głowy, by rozpowszechniać w Internecie wiadomości, że - jak mówią - olbrzymiego zmutowanego szczura złapano w Azerbejdżanie, i potwierdzić to fotografią rolnika z nutrią uzyskaną w siedzibie głównej.

Ale skoro mówimy o dużych krewnych szczurów, należałoby wspomnieć o największych gryzoniach na świecie. Co więcej, w taki czy inny sposób te zwierzęta naprawdę wyglądają jak szare szkodniki piwniczne ...

Przy dużym rozciągnięciu prawie każdego gryzonia można nazwać szczurem. Co więcej, cechy strukturalne większości przedstawicieli tej rodziny są podobne, aw ich wyglądzie można domyślać się czegoś „szczura”. Dlatego zwierzęta, które wyglądają jak duży szczur, mogą należeć do wielu różnych gatunków.

Na przykład:

1. Kapibara to największy gryzoń na świecie. Na pierwszy rzut oka można go pomylić z rodzajem skrzyżowania szczura, psa i dzika. Długość ciała dorosłej kapibary może dochodzić do 1,35 m, wysokość w kłębie 60 cm, a waga 65 kg (u niektórych osobników do 91 kg). Spójrz na zdjęcie i powiedz, że w przebraniu tego stworzenia jest "szczur":
2. Bóbr to drugi co do wielkości gryzoń i masa jego ciała na świecie, którego masa może dochodzić do 32 kg;
3. Nutria, osiągająca długość 60 cm i wagę 12 kg. To zwierzę szczególnie przypomina dużego szczura ze złotymi zębami;
4. Świstak baibak, osiągający długość 70 cm i pod koniec lata, przed hibernacją, tuczący do 10 kg.

Co ciekawe, w plejstocenie w Ameryce Północnej żył gigantyczny bóbr Castoroides ohioensis, którego długość ciała dochodziła do 2,75 m, a waga - 350 kg. Uważa się, że największy wymarły gryzoń, Josephoartigasia monesi, ważył do 1,5 tony.

Uważa się również, że niektóre ssaki mięsożerne są podobne do dużych szczurów, chociaż mają krzaczasty ogon. To podobieństwo jest często używane w pytaniach do różnych gier umysłowych, odnoszących się do mangusty. W rzeczywistości można znaleźć wspólne cechy zewnętrzne u mangust i szczurów, ale prawie niemożliwe jest pomylenie tych zwierząt ze sobą.

Zdjęcie mangusty:

Zgadzam się, byłoby dziwne wziąć go za szczura ...

Rozsądne, bezpodstawne obawy

Niedawno, około trzydziestu lat, w moskiewskich gazetach ukazały się artykuły o gigantycznych szczurach, które spotkały moskiewskie metro. W artykułach podawano, że szczury pojawiają się na powierzchni, gdzie rzucają się na przechodniów. Pod względem wielkości szczury te były porównywalne z psami, chociaż miały czerwone oczy, żółtą płytkę na zębach i wilczy uśmiech. Innymi słowy, okropne potwory i dość agresywne.

Wraz z pojawieniem się Internetu w mediach społecznościowych coraz częściej pojawiały się filmy przedstawiające przerażająco wyglądające gryzonie. Chińczycy zaprezentowali zdjęcie szczura trzymanego za ogon. Uważa się, że był to największy ssak tego gatunku, ważący kilka kilogramów.

Dzięki internetowi wiele osób zaczęło rozwijać fobie w stosunku do tego gatunku gryzoni, zarówno rozsądne, jak i bezpodstawne. Kto chce po drodze spotkać olbrzymiego szczura, a nawet głodnego. W rzeczywistości wszystko nie jest takie proste i niejednoznaczne, ponieważ istnieją różne rodzaje szczurów, a także zwierzęta wyglądające jak szczury.

Niebezpieczeństwo dla ludzi

Konfrontacja między człowiekiem a szczurami trwa od tysięcy lat. W naszych czasach taka walka otrzymała oficjalną nazwę - deratyzacja. Pomimo rozgłosu w Europie i wielu innych krajach, w tym w krajach Ameryki, w niektórych krajach Wschodu ten gryzoń otrzymał status boskiego zwierzęcia, które symbolizuje bogactwo, mądrość, dobrobyt itp. Negatywny wizerunek tego gryzonia wiąże się z kilkoma epidemiami dżumy w Europie przenoszonymi przez szczury.

Niektóre rodzaje szczurów powodują poważne szkody w uprawach, ponieważ po prostu niszczą uprawy.Dlatego w takich warunkach ludzie stosują różne metody ochrony upraw przed inwazją gryzoni. W niektórych przypadkach są po prostu odstraszane, aw niektórych fizycznie niszczone. Obecnie szczury stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia całej ludzkości, ponieważ te gryzonie przenoszą patogeny niebezpiecznych chorób. Niebezpieczeństwo ich życia polega również na tym, że te gryzonie są w stanie absolutnie niezauważalnie przeniknąć do ludzkiego mieszkania poprzez systemy kanalizacyjne i wentylacyjne.

Pomimo ciągłej i poważnej walki ze szczurami i innymi gryzoniami nie udało się jeszcze ich całkowicie zniszczyć, ale nadal można kontrolować populacje tych szkodników.

Specjaliści ustalili pewne normy deratyzacyjne, co wiąże się z optymalnym dopuszczalnym procentem terytorium uwolnionym od gryzoni.

Dlatego uważa się, że:

• 80% - wynik zadowalający.
• 90% to dobry wynik.
• 95% - wynik doskonały.

W związku z tym ogólnie przyjmuje się, że zadaniem służb specjalnych ds. Deratyzacji jest utrzymanie na określonym obszarze dopuszczalnego odsetka gryzoni, które nie mogłyby spowodować większych szkód w życiu ludzkim.

Klasyfikacja szczurów ozdobnych w zależności od koloru

W tym artykule zbadaliśmy już, jakie są szczury domowe, w zależności od kształtu ciała i rodzaju futra. Ale jakie kolory mogą mieć sierść twoich zwierząt?

We współczesnym świecie wielu naukowców nieustannie próbuje wyhodować zupełnie nowe gatunki szczurów domowych. Wynika to głównie z medycyny. Jak wiesz, te urocze stworzenia są często używane w nauce. Lekarze na całym świecie przeprowadzają na nich różne eksperymenty, tworząc w ten sposób leki na leczenie różnych schorzeń. Dzięki tym zwierzętom naukowcy przetestowali ogromną różnorodność leków, które niezaprzeczalnie pomagają ludziom przetrwać.

Przez wiele lat krzyżowano różne typy szczurów ozdobnych, w wyniku czego wyhodowano gatunki mieszańcowe.

Jeśli chodzi o kolor futra zwierzęcego, są to głównie białe, czarne, szare, brązowe, pomarańczowe, niebieskie, beżowe, czarno-białe. Odcień oczu zależy również od koloru linii włosów. Często białe szczury mają czarne lub czerwone oczy. Gatunki z niebieskim odcieniem ciała są najczęściej właścicielami rubinowych oczu.

Istnieje również odrębny gatunek szczura, którego szata ma trzy kolory. Takie skały nazywane są mozaiką. We współczesnym świecie są bardzo rzadkie, dlatego uważane są za jedne z najcenniejszych. Co więcej, kolorystyka tej mozaiki może być absolutnie zróżnicowana. Najczęściej kolor zawiera biały ton lub różne jasne odcienie. Ciekawostką jest to, że ta rasa szczurów nie dziedziczy swojego koloru; jednokolorowe szczury mogą urodzić się w trójkolorowej samicy.

Jak widać, istnieje ogromna różnorodność ras ozdobnych szczurów domowych. Jeśli zdecydujesz się zdobyć tak małe zwierzę, na pewno nie pożałujesz swojego wyboru. Jak tylko zwierzak się do ciebie przyzwyczai, stanie się całkowicie oswojony i zależny od właścicieli. Te stworzenia są bardzo przyjazne i nie gryzą, nawet jeśli są traktowane brutalnie.

Woolly Bosavi

Największy szczur świata żyje na kontynencie afrykańskim. Niektóre okazy osiągają długość do jednego metra, wagę do półtora kilograma, nazywane są gigantycznymi torbaczami.

Nieco mniejszy szczur (80 centymetrów), naukowcy znaleźli na Nowej Gwinei - wełnistego Bosavi. Naprawdę imponujący rozmiar gryzoni jest mniej więcej wielkości psa. Zwierzęta te nie boją się ludzi i są do nich przyjazne. Zwierzęta te odkryto stosunkowo niedawno, w miejscu odległym od cywilizacji. Gigantyczne gryzonie nie znają ludzi, dlatego nie boją się, dają się głaskać i nie gryzą.

Największy szczur na świecie. Został odkryty w 2009 roku.badacze z Anglii na wyspie Papua Nowa Gwinea w kraterze nieaktywnego wulkanu Bosavi. Stąd powstało jego drugie imię - szczur papuaski. Długość ssaka przekracza dziewięćdziesiąt centymetrów, a waga około półtora kilograma.

Zewnętrznie nie różni się od swoich odpowiedników, z wyjątkiem wymiarów. Warto zauważyć, że zwierzęta okazały się absolutnie spokojne i nie bały się ludzi.

Z tego artykułu możesz dowiedzieć się o skutecznych truciznach.

Klasyfikacja szczurów według typu ciała

Według typu ciała szczury domowe są podzielone na główne grupy:

1. Standard. Zwierzęta mają proporcjonalną budowę ciała. Są smukłe i dość giętkie. Rozmiar ogona ozdobnych szczurów jest praktycznie równy długości całego ciała wraz z głową. Kształt ogona zwęża się od nasady do końca. Oczy tej rasy zwierząt domowych są okrągłe, duże. Uszy znajdują się na czubku głowy i mają proporcjonalny rozmiar. Futro takich zwierząt lekko świeci i znajduje się na całym ciele. Standardowe szczury to największe ozdobne gryzonie. Ich waga waha się od 300-500 gramów, zależy bezpośrednio od żywienia zwierzęcia, a także od jego płci. Kobiety są bardziej mobilne. Ich rozmiar od nosa do ogona sięga około 25 centymetrów. Samce mogą być większe.
2. Szczury Dumbo. Pochodzą z Kalifornii. Zostały wyjęte w 1991 roku. Charakterystyczną cechą tych zwierząt jest budowa i umiejscowienie uszu. U rasy Dumbo są niższe, a nie na samym czubku głowy. Kształt też jest inny. Uszy wyglądają na bardziej okrągłe i szersze. U tych szczurów mogą być całkowicie otwarte, a także mieć lekko wygiętą górną krawędź. Niektóre zwierzęta mają lekko wystający kark. Kształt ciała takiego gatunku zwierząt nieznacznie rozszerza się z tyłu, przypominając gruszkę. Jednak parametry ciała są niższe niż w przypadku innych ras.
3. Szczury bezogonowe. Nazwa tych gryzoni mówi sama za siebie. Zwierzęta te charakteryzują się brakiem ogona. Co więcej, zwierzęta te mogą być zarówno z wełną, jak i bez niej, faliste i kręcone. Całkowicie zróżnicowany jest również kolor sierści. Kształt ciała ma głównie kształt gruszki.

„Jabłko niezgody”: kapibara

Większość ludzi uważa, że ​​największym szczurem na świecie jest kapibara, żyjąca w Ameryce Południowej i Środkowej. Z jednej strony mają rację: kapibara osiąga pół metra wysokości, metr długości i pięćdziesiąt kilogramów wagi. Jednak bardziej słuszne byłoby stwierdzenie, że kapibara to największy gryzoń, a nie szczur. Budowa ciała i pyska w niej bardzo różni się od wszystkich znanych gatunków szczurów. Ponadto od urodzenia nie ma ogona, pazury mają kształt kopyt, a dieta jest wyłącznie roślinna, podczas gdy większość szczurów jest wszystkożerna. Tak więc z naukowego punktu widzenia błędne jest uważanie kapibary za szczura.

Największe szczury w Rosji

Z Rosji do Nowej Gwinei jest bardzo daleko, ale z jakiegoś powodu kierowcy moskiewskiego metra lubią opowiadać przerażające historie o ogromnych szczurach wielkości dużego psa mieszkających w podziemnych tunelach. Te szare potwory mają płonące zielone lub czerwone oczy, wyróżniają się zwiększoną agresywnością i całkowitą odpornością na wszystkie znane trucizny.

Oficjalnie w Rosji największe szczury nie przekraczają 40 cm, mity o zmutowanych szczurach to wciąż tylko mity.

Mrożąca krew jest daleka od rzeczywistości, ponieważ w Rosji największe szare pikinie mierzone od nosa do czubka ogona mają nie więcej niż 40 cm długości i usiedli, aby zmierzyć się do nasady ogona - i na wszystkie 25 cm Dlatego wszystkie historie o ogromnych potworach szczurów w Rosji to tylko fikcja.

Szare szczury ważą około 400 g, żyją w kanałach, piwnicach, piwnicach, żerując na resztkach pożywienia na miejskich wysypiskach. W ciepłe dni Pasyukowie mogą mieszkać w norach nad brzegami jezior i rzek, atakując zimą mieszkanie człowieka w poszukiwaniu pożywienia.Drapieżne gryzonie mogą jeść każdy rodzaj pokarmu, zarówno pochodzenia zwierzęcego, jak i roślinnego. Inwazja szarych szczurów przeraża większość ludzi z powodu szkód materialnych, agresji wobec ludzi i niebezpiecznych chorób zakaźnych przenoszonych przez bestię.

Najbliższym krewnym szarego Pasyukova są czarne szczury żyjące w rosyjskich suchych piwnicach i na strychach. Czarne zwierzęta są znacznie mniejsze od swoich odpowiedników i mają długość ciała 22 cm i wagę 300 g. Ani czarne, ani szare placki nie mogą osiągnąć wielkości kota, a tym bardziej psa, dlatego można odwołać się do do opowieści o hordach szczurów-potworów w Rosji z lekką ironią.

Szczury domowe były hodowane w sterylnych warunkach laboratoryjnych i stały się bardzo popularnymi zwierzętami domowymi. Małe gryzonie, w przeciwieństwie do swoich dzikich krewnych, wyróżniają się ludzką orientacją i silnym przywiązaniem do właściciela. Ozdobne szczury mają rozwinięty umysł, poczucie humoru, zdolność empatii i śmiechu.

Zwierzęta ozdobne, w zależności od rasy i płci, osiągają 18-20 cm i wadze 300-350 g. Oczywiście szczury amatorskie czasami chwalą się zdjęciami dużych szczurów domowych o masie ciała około 500 g, ale te zapisy są wynikiem banalnej otyłości na tle przekarmienia i braku regularnych ćwiczeń.

Wymarły zwycięzca

Nie tak dawno naukowcy odkryli, że największy szczur na świecie przestał istnieć tysiąc lub dwa lata temu. Wykopaliska w południowo-wschodniej Azji, na wyspie Timor, zaskoczyły archeologów: znaleźli szkielety szczurów, które w ciągu swojego życia ważyły ​​około sześciu kilogramów. Przypuszczalnie ich długość osiągnęła półtora metra lub więcej. Tym samym był to największy szczur na świecie, zarówno pod względem wagi, jak i wielkości - w przeciwieństwie do współczesnych przedstawicieli rodzaju, którzy podzielili laury między oba gatunki. Naukowcy uważają, że przyczyną wyginięcia gigantów była działalność człowieka, której towarzyszyło aktywne polowanie na gryzonie, które poszły po żywność.