Opis Iberis: odmiany i odmiany
Roślina obejmuje wiele podgatunków, których wysokość sięga 10-45 cm.Kultura wyróżnia się przysadzistą drzewiastą podstawą i ma zielone pędy skierowane do góry. Niektóre kwiaty Iberis mają gałęzie rozłożone poziomo.
Iberis posiada doskonałe właściwości dekoracyjne
Roślina ma wąskie, podłużne liście o bogatym szmaragdowym kolorze. Kwitnienie rozpoczyna się w maju i trwa dwa miesiące. Krzewy są ozdobione wieloma pąkami. Kwiaty iberis są małe, umieszcza się je na roślinie w pęczkach. Mogą mieć różne kolory - biały, fioletowy, czerwony, liliowy lub różowy.
Po zapyleniu na krzakach pojawiają się małe strąki wypełnione nasionami. W ciągu 2-4 lat można je wykorzystać do sadzenia.
W zależności od długości życia iberyki są jednoroczne i wieloletnie. Pierwsza grupa obejmuje baldaszkowate i gorzkie Iberis.
Bitter Iberis ma owłosione łodygi, które osiągają 30 cm wysokości. Liście rośliny są małe, spiczaste. Krzewy ozdobione są małymi białymi kwiatami.
Umbellate Iberis ma rozgałęzioną strukturę. Jego łodygi nie są pokryte puchem. Roślina osiąga wysokość 40 cm, ozdobiona jest białymi kwiatostanami, które utrzymują się na krzakach do 3 tygodni. Odmiany baldaszkowate Iberis Granat Ice ma spektakularne biało-czerwone pąki.
Roślina ma wiele odmian
Byliny obejmują następujące rodzaje roślin:
- Iberis jest wiecznie zielony. Jest to jedna z najpopularniejszych odmian, którą można wykorzystać do dekoracji każdego ogrodu. Kultura charakteryzuje się wieloma białymi kwiatostanami. Bardzo łatwo jest dbać o białą Iberis. Należy go podlewać przy suchej pogodzie i usuwać zwiędłe kwiaty. Słynne odmiany zimozielonych Iberis: Whiteout, Snowflake, Findall.
- Gibraltar. Ta roślina jest bezpretensjonalna, więc wielu hodowców woli ją uprawiać. Kultura ma schludny wygląd i bladofioletowe kwiatostany. Krzewy rosną nie więcej niż 10-15 cm Popularną odmianą takiego Iberisa jest Candytaft.
- Krymski. Kultura to niska roślina wieloletnia. Dorasta do maksymalnie 9-12 cm, przed kwitnieniem pąki są jasnofioletowe, potem stają się białe.
- Skalisty. Ta roślina rozprzestrzenia się po ziemi. Wysokość pędów nie przekracza 15 cm. Skalista Iberis charakteryzuje się obfitym kwitnieniem, podczas którego liście są praktycznie niewidoczne.
- Kameleon. Płatki tego gatunku pięknie mienią się od biało-różowego do fioletowego. Kultura charakteryzuje się przyjemnym słodkim aromatem.
Doceń piękno zamorskiego kwiatu
Prawie wszystkie rodzaje stenników to skarłowaciałe rośliny, które wdzięcznie rozprzestrzeniają się po ziemi. Dzięki temu z jego pomocą powstają oryginalne krajobrazy ogrodowe. Iberis evergreen świetnie czuje się wśród kamieni na alpejskich wzgórzach. Kiedy kwiaty kwitną wczesną wiosną na tle ciemnozielonych liści, podziw nie ma granic.
Roślina jest ceniona za zewnętrzne piękno i niezrównany aromat. Fakt ten powinni wziąć pod uwagę osoby uczulone na zapachy.
Karłowaty krzew Iberis dorasta do pół metra. Ma wiele gęstych gałęzi, które są podobne do drzew na dole krzewu, a delikatne i elastyczne u góry.Małe, ciemnozielone liście są położone blisko siebie, tworząc solidną główkę. Pędy zwykle rosną pionowo w górę, rozprzestrzeniając się w naturze. Zdjęcie wiecznie zielonego Iberis pomoże Ci rozważyć wszystkie jego uroki.
Znane dziś rodzaje tej rośliny to:
- Gorzki. Jest odmianą nisko rosnącą do 30 cm, kwiaty białe z delikatnym fioletowym odcieniem.
- Parasol. Roślina jednoroczna do 40 cm wys. Gęste kwiatostany o różowym lub liliowym odcieniu. Mają mocny aromat.
- Gibraltar. Krzew wieloletni. Ma kwiatostany corymbose w kolorze liliowym.
Ogólnie można powiedzieć, że Iberis to oryginalna puszysta roślina z niezwykłym przepływem kwiatostanów.
Miejsce sadzenia, gleba
Groszek słodki wieloletni - wyhodowany z nasion
Kultura dobrze rośnie, obficie kwitnie i wygląda atrakcyjnie w dobrze oświetlonych miejscach. Chociaż sadzenie Iberis można przeprowadzić w zacienionym miejscu. Kultura jest często wykorzystywana przy projektowaniu alpejskich zjeżdżalni i skalniaków, nie wybierając najbardziej słonecznych obszarów.
Ważny! Aby kwiat w pełni rozwinął się i obficie kwitł, potrzebuje gliniastej gleby. Iberis nie należy sadzić na zbyt gęstej lub suchej glebie.
Iberis: rośnie z nasion, kiedy sadzić
Kultura jest uprawiana metodą nasienną lub wegetatywną. Najczęściej sadzi się go nasionami. Wiele odmian tej rośliny uprawia się na wolnym powietrzu.
Nasiona zaleca się sadzić w kwietniu. Jeśli chcesz przedłużyć kwitnienie do końca września, sadzi się je dwukrotnie. Jednocześnie konieczne jest wysiewanie materiału do sadzenia w odstępach 2-3 tygodni.
Pierwsze pędy pojawią się za 1-2 tygodnie. W tym momencie krzaki należy przerzedzić. Iberis rośnie na tyle polubownie, więc odległość między kwiatami musi wynosić 12-15 cm.
Kultura jest również sadzona na otwartym terenie przed zimą. Dzięki temu kiełki pojawią się wiosną.
Sadzenie sadzonek
Jeśli planujesz wyhodować Iberis z nasion, kiedy sadzić je na sadzonki? Najlepiej zrobić to w połowie marca. Materiał siewny umieszcza się w ziemi 1 mm. Od góry należy posypać piaskiem rzecznym i przykryć szkłem. Dzięki temu możliwe będzie utrzymanie wymaganej wilgotności gleby i powietrza.
Sadzenie powinno odbywać się w ciepłym i jasnym miejscu. Podlewaj rośliny bardzo ostrożnie. W tym celu najlepiej jest użyć butelki z rozpylaczem. Iberis ma dość delikatny system korzeniowy, dlatego nie zaleca się nurkowania w krzakach.
Kulturę można uprawiać w sadzonkach.
Pielęgnacja Iberis na świeżym powietrzu
Nawet taki bezpretensjonalny kwiat ma swoje własne niuanse w pielęgnacji.
Aby więc roślina zachwycała Cię wspaniałym kwitnieniem, ważne jest, aby pamiętać o następujących zasadach:
- Zasada 1. Pamiętaj, aby poluzować glebę tak często, jak to możliwe. Iberydy uwielbiają luźną glebę, a zabieg ten ułatwia również dostęp tlenu do korzeni. Jeśli gleba jest zbyt gęsta, spróbuj dodać dodatki, takie jak torfowiec, węgiel drzewny, piasek, wermikulit lub perlit. Odmiany preferujące glebę bogatą w wapń można rozpieszczać skorupkami jaj. Po prostu posiekaj i rozrzuć pod krzakami.
- Zasada 2. Usuń chwasty w odpowiednim czasie. Nieproszeni goście „kradną” składniki odżywcze i wilgoć z kwiatu. Może to prowadzić do krótszych czasów kwitnienia. Kwiatostany mogą również stać się małe i niepozorne. Aby zmniejszyć ilość chwastów, możesz przykryć glebę specjalną włókniną. Najpierw odchwaszcz ziemię, a następnie zakryj. Oprócz tego, że chwasty będą kiełkować znacznie wolniej, gleba będzie stopniowo nawożona próchnicą.
- Zasada 3. Usuń wyblakłe kwiaty i martwe gałęzie. Byliny należy ściąć bliżej zimna - o około jedną trzecią.
- Zasada 4. Po pięciu latach roślina traci swój efekt dekoracyjny. Dlatego najlepiej byłoby odmłodzić go sadzonkami lub wyhodować z nasion.
Iberyki uwielbiają luźną glebę
Jeśli chodzi o nawozy, niektórzy uważają, że jest to zbyteczne. Niestety, czasami kwiatowi może brakować minerałów z gleby. Najlepiej wybierać nawozy bez dużej ilości azotu, ponieważ przeszkadza to w kwitnieniu. Azot koncentruje się na wzroście zielonej masy Iberis. Oto kilka przepisów na domowe sosy:
- Całkowicie wysusz skórkę banana. Zmiel i dodaj do ziemi pod kwiatem. Możesz po prostu zrobić napar ze skórki banana. Zawierają ogromną ilość pierwiastków śladowych. Pokrój skórkę banana i zalej ją wrzątkiem. Odstawiamy w ciepłe miejsce, aż rozpocznie się fermentacja. Podlej kwiat. Metoda nadaje się również do roślin domowych.
- Rozcieńczamy 200 gramów popiołu w wiadrze z wodą. Woda lub spray.
- Zwykły nadmanganian potasu jest również wspaniałym nawozem, choć niezasłużenie zapomniano. Wystarczy kilka razy rozlać glebę słabym roztworem w ciągu lata, aby uzupełnić w niej zapasy potasu i manganu.
Iberis nie toleruje podlewania
Podlewanie i poluzowywanie gleby
Wieloletnia Gelenium - sadzenie i pielęgnacja w ogrodzie
Sadzenie i pielęgnacja wieloletnich Iberis w otwartym polu ma pewne cechy. Konieczne jest podlewanie kultury tylko przy bardzo gorącej i suchej pogodzie. Gleba musi być całkowicie nasycona wodą, ale w pobliżu korzeni nie powinno być stagnacji cieczy. Rzadkie podlewanie nie szkodzi kulturze.
Po każdym zwilżeniu gleby lub opadach konieczne jest poluzowanie ziemi. Pomaga to nasycić korzenie tlenem i substancjami odżywczymi.
Metody reprodukcji
Iberis można rozmnażać na różne sposoby:
- przetrwanie nasion;
- dzielenie buszu;
- przez sadzonki.
Posiew
Wieloletnie małe płatki lub Erigeron - sadzenie i pielęgnacja
Aby uzyskać sadzonki, nasiona sadzi się w pojemnikach z torfem w marcu. W temperaturze 18 ° C kiełki pojawiają się po 10 dniach. Muszą być lekko nawilżone. W otwartej glebie kultura jest przenoszona w połowie maja. Możesz sadzić nasiona bezpośrednio w ziemi. Odbywa się to w kwietniu. Krzewy uprawiane metodą nasion zakwitną dopiero w drugim roku.
Przez sadzonki
W przypadku tej procedury musisz poczekać do końca kultury kwitnienia. Z pędów należy wyciąć małe sadzonki o wielkości 5-8 cm, namoczyć je w stymulatorze wzrostu, a następnie przenieść na wilgotną glebę.
Ważny! Zaleca się przykryć miejsce lądowania szklanym pojemnikiem, który wyjmuje się po ustaniu mrozów. Zimą rośliny dodatkowo ocieplamy trocinami i ziemią.
Dzieląc krzew
Dorosłą roślinę powyżej 5 lat należy wykopać wiosną przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Po odcięciu górnej części krzew należy podzielić na równe fragmenty i posadzić w przygotowanych miejscach. Glebę wokół pędów należy zagęścić i podlać.
Aby ozdobić działkę ogrodową, możesz użyć gotowych sadzonek, które są sprzedawane w kwiaciarniach. Aby wybrać wysokiej jakości materiał do sadzenia, należy zwrócić uwagę na jego wygląd. Ważne jest, aby na krzakach nie było objawów chorób ani uszkodzonych obszarów.
Iberis można rozmnażać na wiele sposobów.
Możliwe problemy
System korzeniowy jest najbardziej wrażliwą częścią Iberis. To korzenie rośliny są często atakowane przez grzyb Plasmodiophorabrassicae lub, jak popularnie nazywa się ten atak, kil krzyżowy. Ten pasożytniczy grzyb powoduje deformację korzeni, aw rezultacie osłabienie lub całkowite zahamowanie wzrostu Iberis. Kolejny szkodnik - Rhizoctonius (pelliculariafilamentosa) może również przysporzyć wiele kłopotów, powodować więdnięcie i śmierć.
Zapobieganie tym chorobom polega na dezynfekcji gleby, a leczenie - na terminowym usuwaniu chorych roślin, aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się infekcji.Wśród owadów głównymi wrogami Iberis są: wełnowce; mszyca kapuściana. Ich atak na krzaki obfituje w żółknięcie i opadanie liści, słabe kwitnienie, ogólny ucisk roślin. W pierwszym przypadku przeprowadza się leczenie antykocydami, w drugim - roztworem popiołu drzewnego z mydłem. Iberis jest idealny do zjeżdżalni alpejskich, skalniaków, krawężników, prefabrykatów przedpola. Bezpretensjonalny i uroczy, urozmaici kolorystykę Twojego ogrodu, doda mu niepowtarzalnego koloru, uroku i niezapomnianego aromatu.
Top dressing i przesadzanie
Ilość nawozu zależy od rodzaju i właściwości gleby na stanowisku. Jeśli gleba ma słaby skład, standardowe złożone nawozy należy stosować 2 razy w roku. Wiosną i latem można stosować Nitrofoskę.
Ważny! Doskonałą opcją byłoby użycie nawozów organicznych. Można je zakopać w ziemi lub wykorzystać jako warstwę ściółki.
Nadmierna ilość opatrunku powoduje szybki wzrost krzewu. W takiej sytuacji będziesz musiał stale dostosowywać jego rozmiar. Uprawiając kwiat na żyznej glebie, dopuszcza się stosowanie nawozów raz na 2-3 lata.
Często nie zaleca się przeszczepu Iberis. Jeśli korzeń palowy jest uszkodzony, szybko obumrze. Doprowadzi to do śmierci kultury. Krzewy można przesadzać po 5 latach. Starsze rośliny kwitną słabiej, dlatego rośliny wymagają odmłodzenia.
Szkodniki i choroby
Iberis jest często atakowany przez owady łuskowe i ziemne pchły. Zjadają łodygi i liście kwiatu. Aby poradzić sobie z pasożytami, musisz użyć specjalnych leków. Lek Aktara jest bardzo skuteczny. Ważne jest systematyczne nawadnianie gleby wokół buszu.
Ponadto roślina może cierpieć na ataki mszyc. Jego wygląd można podejrzewać po białawych plamach na liściach i wysychaniu pędów kwiatowych.
Ważny! Aby pozbyć się mszyc, należy użyć płynnego roztworu mydła potasowego. Możesz także użyć bulionu tytoniowego.
Kultura ma dość słaby system korzeniowy. Często spotyka się z infekcjami grzybiczymi i gniciem. Alarmujące oznaki w tym przypadku obejmują wzrost na korzeniach, spowolnienie rozwoju kultury i zażółcenie liści.
Aby zapobiec infekcji grzybem, konieczne jest traktowanie okolicy preparatami grzybobójczymi. Zaleca się to zrobić przed zasadzeniem uprawy w glebie. Dotkniętą roślinę należy zniszczyć, a glebę ponownie potraktować lekiem.
Wyniki
Lekki urok pachnących kwiatów iberis będzie dobrym dodatkiem do każdego krajobrazu. Rośliny świetnie czują się w naszej strefie klimatycznej, są łatwe w pielęgnacji. Jeśli posadzisz pieprzniczkę wzdłuż krawędzi krawężnika, będą świecić nowymi kolorami, będą wyglądać bardzo nietuzinkowo. Delikatna paleta stennika pasuje do każdej kultury, dlatego w ogrodach skalnych i skalistych wzgórzach na pewno jego miejsce zajmie przedstawiciel rodzaju kapusty. Szczególnie udany zespół okaże się w połączeniu z wielkokwiatowymi dzwonami, niewymiarowymi nagietkami, floksem. A z sąsiadami, takimi jak cyprys i kosodrzewina, Iberis zawsze będzie żył spokojnie i przyjaźnie.
Jak przygotować się do zimowania
Iberis jest rośliną dość mrozoodporną, jednak w bezśnieżną i surową zimę kultura może zamarznąć. Roślina wieloletnia z trudem toleruje wahania temperatury i przejście od mrozu do rozmrażania.
Aby kultura normalnie przetrwała zimę, nawet na środkowym pasie musi być zakryta. Ta procedura jest przeprowadzana w ostatniej dekadzie jesieni. Opadłe liście i świerkowe gałęzie będą doskonałą ochroną przed mrozem. Odpowiednie są również zwykłe suche gałązki. Muszą robić warstwy siana i słomy.
Podanie
Iberis jest pierwszym posłańcem ciepła.Aby krzew dał wczesne kwiaty, sadzi się go przed zimą w miejscu przygotowanym wcześniej, a pierwsze pąki będą w maju.
Złoty kwiat rośnie na balkonach, w doniczkach, w otwartych klombach, w klombach, na ścianach kwiatowych. Z jego pomocą wykonywane są ciekawe zjeżdżalnie alpejskie. Tworzą dekor w stylu „Naturalnego chaosu”, w którym w szczelinach umieszczone są zgrabne białe kulki. Ponadto służą do cięcia - długo stoją w wodzie.
Obok Iberis rośnie bulwiasta begonia, floks, skalnica, rozchodnik. Białe brzegi korzystnie podkreślają jasne kompozycje kwiatowe. Na zjeżdżalniach alpejskich sadzi się je w takich miejscach i na powierzchniach, aby wizualnie wygładzić wystające ostre krawędzie. Aby kwiat był zwarty i zaokrąglony, jest formowany. Przycinanie odbywa się natychmiast po kwitnieniu.
Ponadto, aby Iberis kwitł dłużej, stosuje się małą sztuczkę: czas sadzenia jest rozdarty o 2 tygodnie. W ten sposób każde posadzone pędy kwitną później 2 tygodnie później w innym czasie i uzyskuje się efekt ciągłego kwitnienia. Aby uzyskać ciekawe kolory, w pobliżu sadzi się iberyzy różnych typów.
Okres kwitnienia i pielęgnacja po
Iberis ma specjalny harmonogram rozwoju pąków. Kultura kwitnie w maju i sierpniu. Jednocześnie bujne kwiaty zdobią krzewy niezbyt długo - średnio 2 miesiące. Po zakończeniu kwitnienia na roślinach pojawiają się owalne lub dwuskorupowe strąki. Wewnątrz są wypełnione nasionami.
Ważny! Po zakończeniu kwitnienia łodygi należy przyciąć o jedną trzecią. Dzięki temu możliwe będzie uściślenie krzewów.
Przy odpowiedniej pielęgnacji Iberis kwitnie obficie
Charakterystyka kultury
Roślina posiada system korzeniowy prętowy, dlatego nie toleruje przeszczepów. Długość łodyg jest różna w zależności od gatunku: pełzająca lub wyprostowana. Liście Iberis są małe, proste, ciemnozielone. Kwiaty rośliny są małe, rzadko przekraczają 1 cm średnicy Kilka kwiatów Iberis tworzy baldaszkowate kwiatostany, które są tak gęsto rozmieszczone, że czasami nie widać za nimi żadnych liści.
Roślina kwitnie w maju lub sierpniu i kwitnie do dwóch miesięcy, przy czym odmiany roczne kwitną dłużej. Nasiona iberis można przechowywać do 4 lat bez utraty swoich właściwości. Warto zwrócić uwagę na przyjemny zapach kwiatów, który może wypełnić aromatem całą okolicę. Owocami rośliny są okrągłe lub owalne strąki małży z wycięciem u góry.
