Co biedronki jedzą na ulicy iw domu

Co jedzą biedronki i co jedzą w domu?

Co jedzą biedronki? Większość z nich to drapieżniki i zjadają inne owady, z których wiele uważa się za poważne szkodniki roślin. O biedronce mówi się często jako o najlepszym przyjacielu ogrodnika. Zjadają mszyce, kontrolując w ten sposób liczbę szkodników w ogrodzie i zastępując stosowanie chemicznych pestycydów. Larwy biedronki żywią się również mszycami. Zjadają także inne owady o miękkich ciałach - kleszcze, mączliki, owady łuskowate i inne.
Dla niektórych zaskakujące jest stwierdzenie, że biedronka jest drapieżnikiem. Zjadają owady i ich larwy, z których większość to szkodniki. Najbardziej ulubionym pokarmem biedronek są mszyce i ich larwy. Jedna biedronka w ciągu półtora roku może zjeść ponad 6000 mszyc. Więc te kolorowe robaki nieświadomie chronią ziemie rolne przed szkodliwymi pasożytami.

Oprócz mszyc biedronka zjada małe gąsienice szkodników, ślimaki nagie, jaja motyli i stonki ziemniaczanej, owady łuskowate i przędziorków.

Zimą biedronki nic nie jedzą, przechodząc w stan hibernacji lub stan wstrzymania animacji. Biedronki przed zimą gromadzą w swoich tkankach glicerynę i cukier, a także usuwają z organizmu dużą ilość wody, dzięki czemu gdy nadejdzie mroźna pogoda i organizm ostygnie, nie wyskoczy ze spadku temperatury.

Wraz z nadejściem chłodnych dni owady zaczynają szukać ciepłych miejsc do zimowania. Biedronki potrafią skupić się w jednym miejscu w dużych ilościach na zimę. Przed zimowaniem owady przelatują nad miastem w stadach w poszukiwaniu nowego schronienia. Najczęściej biedronki pozostają na zimę w stertach suchych liści, w korze, pod kamieniami, w lasach, w szczelinach okiennych, czasem organizując ogromne skupiska.

Biedronki są bardzo przydatne: one same i ich larwy żywią się szkodnikami - mszycami. Jeśli więc biedronki zdecydują się na zimowanie w Twoim ogrodzie, możesz być pewien, że latem będziesz chroniony przed mszycami w ogrodzie. Ale nie spiesz się, aby całkowicie zaorać obszar, w przeciwnym razie przez długi czas stracisz obrońców przed mszycami.

Biedronka ma skrzydła i jest owadem latającym, wśród nich są rasy zwane „wędrownymi”. Są jak ptaki, potrafią odlecieć na zimę z dala od miejsca ich żerowania. Ale naturalnie tam hibernują, tylko w ogromnych grupach, czasem nawet kilku tonowych.

Ile gatunków biedronek nie zostało wymienionych, prawie wszystkie z nich to owady drapieżne. Z reguły wolą jeść szkodliwe mszyce i roztocza, które znajdują się na liściach roślin. Ponadto robaki i inne owady nie są przeciwne ucztowaniu. W diecie biedronki normą są gąsienice, różnorodne jaja i larwy.

Ale są wśród nich również wegetarianie, którzy wolą wyłącznie pokarmy roślinne. Takie owady wolą zbierać pyłek z kwiatostanów, samych kwiatów, liści. Co ciekawe, używana jest nawet grzybnia grzybowa.

Nazwa

Pozytywne nastawienie ludzi do biedronki znajduje odzwierciedlenie w nazwie nadanej owadowi. Określenie „bóg” w jego nazwie jest obecne w wielu krajach. Katolicy nazywają owada biedronką lub ladubugiem. Pani oznacza w tym przypadku Maryję Pannę. Oznacza to, że biedronka jest w ich rozumieniu owadem Matki Bożej.

Według popularnych wierzeń biedronka zstępuje z nieba i niesie ze sobą dobro. Ten owad zawsze był traktowany jako święta istota, którą uważano za grzech zabijania.

Biedronka: cykl życia

Na świecie istnieje ponad 4000 gatunków tych interesujących przedstawicieli świata owadów (nazwa łacińska: Coccinellidea). Co jedzą biedronki? Dorosłe osobniki i larwy żywią się szkodnikami o miękkich ciałach, roztoczami roślin i szkodnikami jaj. Najbardziej kochają mszyce! Jedna osoba zwykle zjada w ciągu swojego życia ponad 5000 mszyc.

Larwy przechodzą kilka etapów dojrzewania. Po około miesiącu larwy przepoczwarzają się, po tygodniu pojawiają się młode chrząszcze. Na tym etapie są zupełnie inne od dorosłych, których ludzie nazywają biedronkami. Charakterystyczne cechy to plamki i jasny kolor, które są potrzebne, aby uczynić je mniej atrakcyjnymi dla każdego drapieżnika.

W miesiącach wiosenno-letnich biedronka zjada, gromadzi rezerwy na zimowanie. Gdy tylko nadejdzie chłód, te chrząszcze zaczynają hibernować, a na wiosnę zaczyna się nowa runda życia, a te biedronki, które były w stanie przezimować, zaczynają składać larwy, ale te osobniki już umierają przez całe życie nowego Pokolenie.

W książkach naukowych nazywa się je „Coccinellidae” lub „Coccinellid”, w innych krajach biedronka nazywana jest inaczej: „chrząszcz Najświętszej Marii Panny”, „chrząszcz św. Antoniego”, „Słońce”. W Tadżykistanie nazywani są „dziadkiem rudobrodym”. Ta nazwa pokazuje, jak z szacunkiem mieszkańcy lata traktują pożytecznego owada.

Opis

Być może jest to najbardziej znany przedstawiciel chrząszczy zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci. Niewiele jest osób, które nie wiedziałyby, jak wygląda biedronka.

Ten owad ma zaokrąglone ciało. U góry wypukła, u dołu płaska. Najczęściej występujące w przyrodzie są biedronki czerwono-żółte z czarnymi plamami na plecach. Ale to nie są wszystkie typy. W sumie jest ich około czterech tysięcy. Biedronka występuje również w kolorze czarnym, niebieskim, jasnoniebieskim i innych kolorach.

Zamiast kropek na plecach może mieć paski, a nawet projekty przypominające litery.

Biedronka musi mieć jasny kolor, aby chronić się przed drapieżnikami. Jeśli ten owad wpadnie w pajęczynę, ma szansę na zbawienie, ponieważ wróg sam próbuje pozbyć się takiego jeńca, łamiąc własną pułapkę.

Biedronka ma parę skrzydeł, którymi może latać. Są chronione przez parę elytry górnego skrzydła.

Na głowie znajduje się para czarnych anten. Biedronka ma trzy pary długich nóg. Gdy owad wyczuje niebezpieczeństwo, z ich fałd uwalnia się ciecz o zapachu. Biedronka potrafi udawać martwą, jeśli coś jej grozi. Upada na plecy i zwija łapy.

Owad należy do rodziny chrząszczy. Ma półkulisty (czasami jajowaty), wypukły korpus, krótką głowę, otoczony dziesięcioma lub jedenastoma miniaturowymi krawatami, które owad może zgiąć pod głową. Brzuch składa się z sześciu wolnych segmentów. Ciało owada jest małe i rzadko przekracza 12 mm długości. Średni rozmiar to zwykle około 5-6 mm.

Zapraszamy do zapoznania się z życiem na Ziemi, teorią powstania życia na Ziemi - światem kosmosu

Podczas wymawiania nazwy owada w głowie zwykle modelowany jest obraz małego robaka z czerwoną twardą skórą pokrytą małymi czarnymi kropkami. W rzeczywistości tył może być nadal żółty, czarny, niebieski lub niebieski. Oprócz zwykłych kropek istnieją również gatunki w paski, a nawet zdobione. Taka osobliwa dekoracja może być nie tylko czarna, ale także biała.

Skrzydła chrząszcza składają się z dwóch par. Pierwsza składa się z dwóch małych muszli. Zakrywają główne cienkie półprzezroczyste skrzydła w kolorze jasnobrązowym lub ciemnobrązowym.

Na głowie owada znajdują się krótkie czarne czułki. Do korpusu przymocowane są trzy pary nóg.

Warto zauważyć, że owad jest dobrze chroniony przed atakami innych stworzeń. Już sam kolor jest dobrym środkiem odstraszającym. Ponadto, wyczuwając niebezpieczeństwo, wydziela gęstą pomarańczowo-żółtą ciecz o ostrym zapachu. Są sytuacje, w których owad może udawać martwego.

Te chrząszcze z rzędu chrząszczy występują w prawie wszystkich strefach klimatycznych świata. Na planecie jest prawie 4000 gatunków; tylko na terenie naszego kraju żyje 221 gatunków tych owadów.

Biedronki różnią się rozmiarem, kształtem ciała, kolorem eliptycznym i liczbą plamek. Tak więc odcienie mogą się różnić od żółtego i pomarańczowego do trującej czerwieni. Te żywe kolory chronią owady przed ptakami drapieżnymi i innymi owadami.

Żywotność biedronki to 1-2 lata. W tym czasie owad przechodzi 4 etapy:

1. jajko;
2. larwa;
3. poczwarka;
4. a imago to dorosły owad.

Wiosną i latem biedronka zjada się, gromadząc rezerwy na zimowanie. Wraz z nadejściem chłodów przechodzi w stan hibernacji, a wiosną osobniki, którym udało się przeżyć zimę, składają 1-2 tuziny jaj i giną z wylęgu nowego pokolenia.

Naukowa nazwa biedronki brzmi jak „Coccinellidae” lub „Coccinellid”, ale znacznie częściej ten przydatny dla ogrodnika owad nazywa się inaczej: „chrząszcz Najświętszej Marii Panny”, „chrząszcz św. Antoniego”, „Słońce ”. A w Tadżykistanie nazywany jest z szacunkiem „dziadkiem rudobrodym”. Te nazwy najlepiej pokazują, jak bardzo ogrodnicy cenią ten kolorowy błąd.

Wygląd i funkcje

Zdjęcie: Biedronka w przyrodzie

Wielkość biedronki waha się od 3,5 do 10 mm. Głowa robaka jest mała i nieruchoma. Oczy są stosunkowo duże, anteny składające się z 8-11 segmentów są bardzo ruchome i elastyczne. Ciało biedronki składa się z przedrostka, piersi, trzech par wytrwałych nóg, brzucha i skrzydeł z elytrą. Przedrostek owada jest wypukły, często z plamkami o różnych kolorach i kształtach. Robaki latają za pomocą tylnej pary skrzydeł, podczas gdy przód w procesie ewolucji został uformowany w mocną elytrę, która obecnie stanowi ochronę dla głównej pary miękkich skrzydeł. Nie wszystkie biedronki mają zwykły szkarłatny kolor i czarne kropki na plecach.

Z całej ich różnorodności można wyróżnić następujące odmiany:

• dwupunktowy - błąd o wielkości ciała do 5 mm. Ma czarny przedplon, a dwie duże czarne plamki zdobią jaskrawoczerwoną elytrę;
• siedmiopunktowy - ma rozmiar 7-8 mm, rozpowszechniony w całej Europie. Na jego czerwonym grzbiecie wyróżniają się dwie białe plamki i 7 czarnych;
• dwunastopunktowy - czerwony lub różowy chrząszcz o wydłużonym kształcie ciała i 12 czarnych plamkach;
• z trzynastoma kropkami - wyróżniają się wydłużonym ciałem i ciemnobrązowym lub czerwono-brązowym kolorem grzbietu, plamy mogą się ze sobą łączyć;
• czternastopunktowy - charakterystyczna cecha elytronu, żółtego lub czarnego;
• siedemnaście punktów - rozmiar owada nie przekracza 3,5 mm, ma jasnożółty grzbiet z czarnymi kropkami;
• niebieski - występuje tylko w Australii;
• ocellated - ma duży rozmiar ciała do 10 mm. Wszystkie czarne kropki na czerwonym lub żółtym grzbiecie owada są otoczone jasnymi obwódkami;
• bez kropek - ich wielkość nie przekracza 4,5 mm, mają ciemnobrązowy kolor grzbietu, ich ciało pokryte jest cienkimi włoskami. Występują niezwykle rzadko.

Nie wszystkie gatunki biedronek są korzystne dla ludzi. Lucerna jest szkodnikiem dla wielu rodzajów rolnictwa. uprawy, aktywnie zjada młode pędy, niszczy zbiory buraków, ogórków i tak dalej. Bug wyróżnia się niewielkim rozmiarem do 4 mm, ma czerwony grzbiet, usiany 24 punktami.

Ciekawostki o biedronkach

1. W naturze biedronki mogą żyć do 3 lat.
2. Długość dorosłego człowieka sięga 1 cm.
3. W trakcie cyklu życiowego plamy z tyłu biedronki stopniowo się rozjaśniają.
4. Biedronka oddycha przez otwory znajdujące się po bokach jej ciała.
5. W razie niebezpieczeństwa biedronki wydzielają żółty płyn, który jest toksyczny dla innych owadów. A jeśli to nie zadziała, chytrze zauważony błąd może udawać, że jest martwy i pozbawiony smaku.
6. Dla letniego mieszkańca biedronka jest jednym z najbardziej pożądanych gości i pracowitym pomocnikiem w ogrodzie.
7. W odpowiednich warunkach biedronka może przez jakiś czas żyć w zamkniętych pomieszczeniach, na przykład w mieszkaniach. Tam złoży do 20 jaj i wkrótce nie tylko dzieci, ale także rodzice będą szczęśliwi.

• Średnia długość życia na wolności wynosi średnio 2-3 lata.
• Długość owada z reguły sięga 7-10 milimetrów.
• Aby oczyścić głowę i czułki, biedronka używa przednich nóg.
• W trakcie dorastania plamy na klapach stają się jaśniejsze.
• Klapy skrzydeł są około 85 razy na sekundę.
• Oddychanie odbywa się przez otwory po bokach ciała.
• Biedronka może pod pewnymi warunkami ukryć głowę w torsie.
• Larwy rosną bardzo szybko i trzykrotnie zmieniają swój wygląd.
• W niektórych krajach ogólnie przyjmuje się, że przynoszą szczęście.
• Kiedy biedronki czują się zagrożone, zaczynają wydzielać specjalny żółtawy płyn, który brzydko pachnie i jest toksyczny dla innych owadów. To jest ich rodzaj mechanizmu obronnego. W niektórych przypadkach mogą nawet udawać, że nie żyją.
• Są mile widzianymi gośćmi w każdym ogrodzie, ponieważ żywią się ogrodowymi i ogrodowymi szkodnikami.
• Biedronki będą również mieszkać w pomieszczeniach.

Chociaż ten błąd jest drapieżnikiem, może być również zagrożony wyginięciem. Kim są biedronki? Niektóre gatunki ptaków (w tym wróbel) są dla nich szczególnie niebezpieczne. Niektóre gatunki much żywią się również larwami biedronek.

W większości krajów ten owad jest szanowany, a nawet ubóstwiany. Wielu uważa, że ​​ten owad jest symbolem szczęścia, dlatego w żadnym wypadku nie można go skrzywdzić. Biedronka została przedstawiona na ubraniach, butach, ozdobach. Uznano to za talizman. Liczne oznaki związane z tym błędem przetrwały do ​​dziś. Tak więc biedronki, która usiadła na dłoni, nie da się przegonić. Uważa się, że robiąc to, człowiek odpycha fortunę.

Ciekawe wiedzieć

Folkloryści uważają, że nazwa chrząszcza jest bezpośrednio związana ze starożytną słowiańską pogańską boginią rolnictwa i płodności Mokosh. Uciekaniu owada z palca towarzyszyła znana prośba o chleb („leć do nieba, przynieś mi chleb”) jako symbol produktywności i dobrobytu. To wyjaśnia jej boskość.

Biedronki to owady popularne ze względu na jaskrawe kolory. Najlepszym siedliskiem dla biedronek jest dzika przyroda, ale jeśli zdarzy ci się znaleźć owada w pobliżu domu i chcesz się nim zająć, nie jest to trudne - zapewnij biedronce pożywienie, wodę i odtworz naturalne warunki jej siedliska.

Myślisz, że jestem kompletnie szalony?

No tak, masz rację, została znaleziona w ściółce liściastej, którą przywiozłem z lasu. Dokładniej, biedronek jest mnóstwo), ale nie powiedziałem o tym dzieciom.

Kochasz biedronki? Nadeszło zimno i znalazłeś biedronkę, która nie ma nic do jedzenia i picia, ponieważ cała woda jest zamarznięta? Chcesz jej pomóc? Możesz ją zabrać jako zwierzaka! Biedronki lubią mszyce, które są szkodnikami ogrodowymi występującymi na liściach roślin.

Część 1 z 3: Finding the Ladybug

Znajdź biedronkę.

Zobacz, gdzie zwykle chowają się biedronki: pod liśćmi roślin porażonych przez mszyce (spójrz na róże i inne kwiaty lub kwitnące drzewa owocowe).Biedronki lubią też chować się w szczelinach, które można znaleźć na budynkach, np. W ramach okiennych.

Biedronki uwielbiają mszyce jako główne źródło pożywienia.

Weź biedronkę. Złap biedronkę siatką na motyle lub rękami, tylko nie pozwól jej odlecieć. Zakryj go drugą dłonią, ale nie zgniataj.

Ostrożnie włóż biedronkę do słoika, już możesz zacząć się nią opiekować

Część 2 z 3: Majsterkowanie w domu dla biedronki

Użyj wystarczająco dużego plastikowego pojemnika na biedronkę.

Rozmiar kontenera powinien być wystarczająco duży dla małych lotów i nocnego snu. Dodaj do niego gałązki, liście i płatki dla odmiany (wszelkie liście i kwiaty należy zmieniać codziennie, aby zapobiec gniciu). Zapewnij biedronce miejsce do ukrycia się, na przykład wydrążony patyk lub małą zabawkę z dziurkami

• Możesz także użyć insektarium.
• Szklane słoiki nie są zalecane, ponieważ szybko się przegrzewają i mogą spalić biedronkę, zwłaszcza gdy są wystawione na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Jeśli trzymasz biedronkę dłużej niż 24 godziny, użyj pojemnika na kraba pustelnika.

Nie będą w stanie się z niego wydostać, ale jednocześnie będą wygodne. Codziennie dodawaj świeże zioła. Musisz także codziennie karmić owada.

Część 3 z 3: Dbanie o swoją biedronkę

Zapewnij pożywienie dla biedronki.

Nakarm ją trochę miodu lub cukru. Umieść jedzenie w małej nakrętce do butelki.

Biedronkę można też karmić rodzynkami lub sałatą.

Wlej wodę do plastikowej nakrętki do butelki.

Powinno być bardzo mało wody, aby biedronka nie utonęła.

Nakarm biedronkę dwa razy dziennie.

Nie powinieneś dawać jej zbyt dużo jedzenia, wystarczy trochę.

Zachowaj ostrożność podczas obchodzenia się z biedronką.

Należy to zrobić w następujący sposób:

• Umieść palec obok biedronki. Powinien dotknąć powierzchni, na której ona siedzi.
• Poczekaj, aż biedronka się czołgnie lub wleci na twój palec.
• Teraz masz go w dłoni, ale bądź ostrożny!

Rozważ wypuszczenie biedronki za 24 godziny.

Miałeś wystarczająco dużo czasu, aby zapoznać się z jej nawykami, przywrócić jej zwykłe obowiązki ratowania ogrodu przed szkodnikami.

Cóż ... Rozważaliśmy możliwość odpuszczenia, ale doszliśmy do wniosku, że NIE)))))))

Dlatego teraz żyje w ten sposób)

Dziś w jej diecie znajduje się miód. była głodna… hmm… jak długo jeszcze siedziała w worku… pół miesiąca. Dlatego natychmiast rzuciła się do jedzenia)

^ _ ^ mimimi, jeśli nadal znajdę biedronkę w miocie, to przerzucę ją na tę, żeby nie była nudna)))))))))

Odżywianie biedronki

Biedronkę można spotkać na całym świecie z wyjątkiem Antarktydy i stref wiecznej zmarzliny. Owad ten woli osiedlać się na drzewach, trawie łąkowej lub roślinach rosnących w pobliżu zbiorników wodnych.

Podobnie jak ptaki wędrowne, biedronki gromadzą się w stadach wiosną i jesienią i latają na duże odległości. Ma to na celu znalezienie pożywienia. Podczas lotu robale latają dość wysoko. Nie można ich zobaczyć gołym okiem. Silny wiatr może im to uniemożliwić. Z powodu jego podmuchów owady są zmuszone przerywać swój lot, a jeśli znajdują się nad morzem, często prowadzi to do ich śmierci.

Wiele biedronek zimuje w lesie, ukrywając się pod liśćmi lub korą pniaków do wiosny.

Wiosną lub jesienią biedronki składają żółte jaja na liściach roślin. Ich liczba waha się od pięciu do trzystu sztuk. Larwy pojawiają się w ciągu tygodnia. Mają dobrze rozwinięte szczęki. Larwy jedzą więcej pokarmu niż dorosłe osobniki. Mają ciemnozielony kolor, maskując je na tle liści.

Dwa tygodnie później z larwy powstaje poczwarka, a po tym samym czasie pojawia się młody chrząszcz biedronki. Na początku brakuje wzorów na skrzydłach, a kolor nadal jest zbyt blady. Z biegiem czasu chrząszcz nabiera bogatego koloru i wzoru. Cały proces rozwoju od jaja do dojrzałego osobnika trwa od czterech do siedmiu tygodni.

Po wykonaniu misji biedronka umiera. Cykl życia owada trwa nieco ponad rok. Nowe pokolenie biedronek wkrótce przygotuje się do zimowania, po którym będą rozmnażać potomstwo, a następnie także umrzeć.

Patrząc na tego uroczego owada, wielu zastanawia się, co jedzą biedronki. Zrozumiemy to dalej.

Te uroczo wyglądające robale są w rzeczywistości drapieżnikami. Dlatego są bardzo przydatne dla ogrodników. Dlaczego? Na to pytanie można łatwo odpowiedzieć, dowiadując się więcej o tym, co jedzą biedronki. Szkodniki ogrodowe stanowią podstawę ich diety.

Sugerujemy zapoznanie się z Axolotlem: opis tego, jak długo żyje i gdzie mieszka

Biedronki pomagają zachować uprawiane rośliny, zjadając szkodliwe owady. Szczególnie lubią ucztować na mszycach, które, jak wiesz, niszczy wszystkie nasadzenia. Do rozwoju jednej larwy biedronki potrzeba około tysiąca takich owadów. Dorosły chrząszcz zjada około dwustu mszyc dziennie. To ogromna pomoc dla ludzi w ratowaniu zbiorów przed zniszczeniem. Zjadane są również inne chrząszcze, które nie mają skorupy.

Wiele osób ma pytanie: co jedzą biedronki oprócz karmy dla zwierząt? Czasami istnieją gatunki tego owada, które są wegetarianami i żywią się roślinami, a mianowicie grzybami i liśćmi. Prawie wszyscy z nich mieszkają w Ameryce Łacińskiej i południowo-wschodniej Azji.

W naszym kraju występują tylko trzy rodzaje takich biedronek: bezcelowe coccinellid, chrząszcze lucerny, dwudziestoośmiopunktowe biedronki. Występują odpowiednio w centralnej i południowej części Rosji i na Dalekim Wschodzie. Gatunki te mogą szkodzić roślinom ogrodowym.

Larwy żerują w podobny sposób. Różnią się od dorosłych jedynie ilością spożywanego pożywienia. Teraz wiemy, co jedzą biedronki w naturze.

• 25 marca 2019 roku
• Wskazówki podróżnicze
• Elena Nikitina

Biedronka to owad stawonogi, znany wielu z dzieciństwa. Ten błąd bardzo lubi dzieci. Wywołuje czułość, w przeciwieństwie do karaluchów i innych braci. Tymczasem niewiele osób wie, jak długo żyje biedronka, co je i skąd pochodzi ta oryginalna nazwa owada.

Co biedronka je w naturze? Wszystko zależy od tego, gdzie znajduje się owad. Te błędy czują się świetnie prawie na całym świecie. Są nie tylko na Antarktydzie. Biedronki można znaleźć licznie w Ameryce, różnych regionach Europy i Azji. Takie owady żyją we wszystkich krajach byłego Związku Radzieckiego. Istnieją również na terytorium Rosji.

Najczęściej owady wybierają rośliny na całe życie, na których osiedla się kolonia mszyc. Niektóre gatunki wolą osiedlać się na trzcinach w pobliżu zbiorników wodnych lub w trawach polnych. Prawie wszystkie owady prowadzą izolowany tryb życia. Nie lubią polegać na krewnych. Owady gromadzą się tylko w okresie godowym. Wszystkie rodzaje biedronek są ciepłolubne. Przed nadejściem zimy owady zbierają się w ogromne stada i odlatują na zimowanie.

Niektóre podgatunki pozostają w Rosji na zimę. Biedronki gromadzą się w ogromnych społecznościach, jako schronienie wybierają kamienie i korę drzew. Jednak owady nie żyją długo. W sprzyjających dla nich warunkach oczekiwana długość życia nie przekracza roku. Najczęściej owad żyje zaledwie kilka miesięcy.

Mimo przyjemnego wyglądu robak jest drapieżnikiem w świecie owadów.Prawie wszystkie gatunki tego robaka jedzą kleszcze i mszyce, potrafią też jeść jaja motyli, małe gąsienice to prawdziwy przysmak. Jeśli nie ma alternatywnego pożywienia, biedronki nie gardzą jajami stonki ziemniaczanej.

Istnieją również podgatunki tego owada, które żywią się wyłącznie pokarmem roślinnym. Dieta owadów obejmuje liście, kwiatostany i pyłki roślin. Niektóre owady potrafią zjadać nawet małe owoce.

Sezon lęgowy biedronki przypada na stosunkowo ciepły sezon. Zwykle jest to połowa wiosny lub wczesna jesień. Samica jest w stanie jednorazowo złożyć od 5 do 250 podłużnych żółtych jaj. Ostrożnie wybiera miejsce. Z reguły jest wiele mszyc. Po tygodniu pojawiają się larwy.

Szczęki młodego osobnika nie są gorzej rozwinięte niż u osoby dorosłej. W przypadku roślin larwy są bardziej korzystne, jedząc znacznie więcej szkodliwych owadów. Głodny osobnik jest w stanie pokonać dość duży dystans według swoich standardów, do 12 m.

Okres dorastania biedronki mija dość szybko. Po 15 dniach, po osiągnięciu dojrzałości, larwa staje się poczwarką, z której następnie pojawia się biedronka. Cały cykl trwa od 4 do 7 tygodni, a żywotność to około rok. Przy niedoborze pożywienia okres ten ulega znacznemu skróceniu, sięgając kilku miesięcy.

Reprodukcja

Wiosną lub jesienią biedronki składają żółte jaja na liściach roślin. Ich liczba waha się od pięciu do trzystu sztuk. Larwy pojawiają się w ciągu tygodnia. Mają dobrze rozwinięte szczęki. Larwy jedzą więcej pokarmu niż dorosłe osobniki. Mają ciemnozielony kolor, maskując je na tle liści.

Dwa tygodnie później z larwy powstaje poczwarka, a po tym samym czasie pojawia się młody chrząszcz biedronki. Początkowo nie ma wzorów na skrzydłach, a kolor jest nadal zbyt blady. Z biegiem czasu chrząszcz nabiera bogatego koloru i wzoru. Cały proces rozwoju od jaja do dojrzałego osobnika trwa od czterech do siedmiu tygodni.

Po wykonaniu misji biedronka umiera. Cykl życia owada trwa nieco ponad rok. Nowe pokolenie biedronek wkrótce przygotuje się do zimowania, po którym będą rozmnażać potomstwo, a następnie także umrzeć.

Patrząc na tego uroczego owada, wielu zastanawia się, co jedzą biedronki. Spójrzmy na to dalej.

Jak wygląda biedronka?

Niektórzy przedstawiciele mają czerwoną elytrę z czarnymi kropkami, w naturze występują również pomarańczowe, czarne z czerwonymi kropkami, całkowicie brązowe lub czarne. Struktura ciała obejmuje głowę, klatkę piersiową i brzuch. Jest para anten, para fasetowanych oczu na głowie i sześć segmentowych nóg, które przyczepiają się do klatki piersiowej.

Pod grubą, sztywną elytrą znajduje się dodatkowa para cienkich skrzydeł. Różne gatunki mają różne nawyki żywieniowe. Co jedzą biedronki? W naturze występują gatunki drapieżne i roślinożerne. Wegetarianie z rodziny biedronek żywią się grzybami i liśćmi. Niektórzy ludzie jedzą owady, które jedzą rośliny (mszyce, muszki).

Pochodzenie gatunku i opis

Zdjęcie: Biedronka

Biedronka to bardzo powszechny na całym świecie starożytny owad stawonogi, przedstawiciel rzędu chrząszczy i rodziny biedronek. Ten owad otrzymał naukową nazwę Coccinellidae ze względu na jego szkarłatny kolor. Błąd występuje prawie wszędzie. Ludzie nazywali go biedronką ze względu na trujący biały płyn lub „mleko”, które owad wydziela, aby odstraszyć drapieżniki, ale Bóg, ponieważ pomagał w walce z mszycami i innymi szkodnikami, aby zachować zbiory, miał łagodne usposobienie, nie wyrządzić ludziom krzywdy ...

Wideo: Biedronka

W Niemczech i Szwajcarii ten drobny owad nazywany jest robakiem św. Marii, w Ameryce Południowej - biedronką św. Antoniego.Było wiele legend na temat tego małego błędu, przepisano mu zdolność wpływania na pogodę.

Ciekawostka: Słowianie w starożytności uważali biedronkę za niebiańskie stworzenie, posłańca słońca. Dlatego często nazywano go także „Słońcem”. Owadowi nie wolno było odjeżdżać, aby nie ponieść porażki. Jasny robak, który wleciał do mieszkania, przyniósł łaskę.

Istnieje ogromna liczba gatunków biedronek: cała rodzina liczy ponad cztery tysiące gatunków, które z kolei są podzielone na 7 podrodzin i 360 rodzajów. Biedronka różni się od innych przedstawicieli rodziny Coccinellidae budową swoich nóg. W strukturze każdego z nich wyróżnia się trzy widoczne i jeden ukryty segment, dzięki czemu wydają się być trzyczęściowe.

Obrońcy upraw i ogrodów ozdobnych

Biedronka jest członkiem rodziny obejmującej tysiące gatunków owadów. Kiedy ludzie słyszą słowa „biedronka”, wyobrażają sobie jaskrawoczerwone chrząszcze z czarnymi plamkami, chociaż te pożyteczne owady występują w różnych kolorach, z plamkami lub bez. Co jedzą biedronki? Żyją w ogrodach na całym świecie i często są mile widzianymi gośćmi, ponieważ jedzą szkodniki i inne małe owady.

Samce i samice wielu gatunków są bardzo podobne, mogą je rozróżnić tylko biolodzy. Co jedzą biedronki? Z reguły po wiosennym kryciu wytwarzają duże lęgi jaj, które znajdują się obok kolonii mszyc i innych małych owadów. Kiedy larwy się wykluwają, mogą żerować na owadach, dopóki nie będą wystarczająco duże, aby samodzielnie latać i znajdować pożywienie.

Czy są jadowite biedronki?

Biedronki nie są trujące dla ludzi. Jednak mogą być toksyczne dla niektórych zwierząt, ponieważ mają nieprzyjemny zapach, który może odstraszyć niektóre drapieżniki. Pewien kolor również działa odstraszająco. W naturze czerwone i pomarańczowe ostrzegają przed potencjalnym niebezpieczeństwem i pokazują innym zwierzętom, że powinny szukać kogoś innego na obiad lub obiad.

Ogólnie rzecz biorąc, biedronki nie powodują znacznych szkód, jednak u osób wrażliwych na obce zapachy mogą wywołać reakcję alergiczną. Co biedronki jedzą w domu? Dobra wiadomość jest taka, że ​​zimą nic nie jedzą, są obojętne na materiały budowlane, drewno i odzież, a także nie składają jaj w domu.

Dlaczego wyhodowałeś owada

Biedronka została wyhodowana specjalnie do zwalczania mszyc. W ciągu jednego dnia jeden owad może zniszczyć nawet setki osobników, a larwy nawet 400. Niektóre gatunki jedzą przędziorków żywionych sokiem roślinnym.

Biedronki pomagają zwalczać mszyce

Mszyce są niebezpieczne dla upraw. Wbijając trąbkę w liść lub łodygę, uwalnia specjalny enzym i wchłania soki, zubażając roślinę, zatrzymując jej rozwój i wzrost. A gdy są setki tych szkodników, mogą z łatwością zniszczyć całą uprawę, dlatego rolnicy tak aktywnie sadzą owady, aby zwalczyć to zagrożenie. Ponadto biedronki jedzą bardzo mało w domu i nie wymagają specjalnych wydatków.

Zasady dotyczące treści

Teraz zastanówmy się, co biedronki jedzą w domu. Często zdarza się, że zima przychodzi niespodziewanie wcześniej niż zwykle. Biedronki nie mają czasu na przygotowanie się do tego i zapadają w stan hibernacji. W tym przypadku owady nie są w stanie przetrwać do wiosny. Tylko osoba może im pomóc. A potem pojawia się pytanie: jak karmić biedronki?

Oferujemy zapoznanie się z pająkami w domu: co jedzą, ile żyją, jak się rozmnażają

Owady są w stanie przetrwać w domu, a opieka nad nimi nie wymaga wiele pracy. Tę małą listę tego, czego potrzebujesz, aby nakarmić biedronkę, znajdziesz w każdym domu.W tym celu odpowiedni jest miód rozcieńczony w wodzie, woda słodzona cukrem, rodzynki i liście roślin warzywnych.

Umieść biedronki w chłodnym miejscu. Jedną z opcji jest parapet lub szczelina między ramami. Konieczne jest karmienie chrząszczy przez kilka dni. Następnie zapadną w stan hibernacji do wiosny.

Teraz wiemy, co biedronki jedzą w domu i zawsze możemy pomóc tym uroczym i pożytecznym owadom.

Biedronka zaczęła się w domu - jak ją karmić?

Jeśli znajdziesz w swoim mieszkaniu żywą biedronkę, pomóż jej dożyć wiosny. Najlepszym sposobem jest wyprowadzenie jej z domu, a nie wyrzucenie jej w śnieg, ale znalezienie dobrego schronienia. Idealnie nadaje się do tego szopa lub garaż, w którym bez problemu mogą zimować. Nie rób tego przy silnym mrozie, aby spadek temperatury owada nie był zbyt silny.

Trzymanie owada w zamrażarce do wiosny nie jest dobrym pomysłem, biedronka po prostu nie przeżyje.

Jeśli chcesz spróbować zachować życie biedronki w domu, musisz wiedzieć, jak ją karmić i jak prawidłowo ją pielęgnować. Weź dowolny pojemnik, ułóż podłogę z liści, gałęzi, patyków u dołu i przenieś tam biedronkę. Radzimy również, aby stworzyć optymalne warunki bytowe dla owada, włożyć do pojemnika więcej słomy i suchych liści, luźno mieszając ze sobą, tak aby powstały sztuczne pęknięcia, które biedronki uwielbiają wykorzystywać jako swoje legowisko. Do schronienia w słoiku można zastosować przykrywki od kukurydzy, doskonale osłonią one mieszkanie owada przed wzrokiem ciekawskich. W domu biedronki karmione są słodką wodą z cukrem lub miodem, te związki można wlać do plastikowej nakrętki do butelki. To jedzenie to przysmak dla biedronki. Oprócz słodkiej wody te chrząszcze karmione są rodzynkami i plasterkami dojrzałych jabłek. Jak każdy zwierzak, biedronka potrzebuje trochę wody.

Zastanów się dwa razy, zanim zdecydujesz się zatrzymać biedronkę w domu, bo może nie przetrwać do wiosny i to niekoniecznie będzie Twoja wina, życie biedronki to około 2 miesiące.

Gdzie biedronki zimują?

Biedronkę można spotkać na roślinach, które służą jako pokarm dla mszyc. Mogą to być rośliny takie jak gorczyca, kasza gryczana, kolendra, koniczyna, mniszek lekarski i inne. Do zimowania wybiera się cieplejsze i bardziej zaciszne zakątki, pęknięcia i korę drzew, mogą one gromadzić się na nizinach lub na dużych wysokościach, pod opadłymi liśćmi, w pęknięciach, małych pęknięciach w domach, kamieniach, głównie po słonecznej stronie i tak dalej .

Gdy tylko biedronki wejdą do domu, zaczynają wydzielać specjalne feromony, które przyciągają innych krewnych. Feromony są używane jako środek komunikacji podczas krycia i hibernacji. Takie osobliwe „duchy” u owadów są bardzo silne, można je wykryć nawet w odległości 500 metrów od miejsca ich zastosowania.

Może pojawić się pytanie, co biedronki jedzą w domu? Wiadomo, że nie jedzą tkanin, roślin, papieru ani żadnych innych artykułów gospodarstwa domowego. Podczas hibernacji żyją z własnych zgromadzonych rezerw. Wolą też wilgoć, ale zimą w domu nie jest zbyt wilgotno i wykorzystują każdą okazję, aby zdobyć własną wodę, ponieważ w przeciwnym razie mogą się odwodnić.

Odżywianie i utrzymanie

Aby nakarmić biedronkę, musisz wiedzieć, co je. Młode osoby są bardzo żarłoczne. Biedronki jedzą:

• mszyca - jest głównym źródłem pożywienia;
• chrząszcz liściowy;
• robaki;
• owady łuskowe;
• kleszcze.

Do majsterkowania idealny jest przezroczysty szklany lub plastikowy pojemnik z zamkniętą górą. Najlepszą opcją byłaby butelka lub pudełko na żywność z pokrywką.Ale nie powinniśmy zapominać, że każdy żywy organizm potrzebuje tlenu do życia i rozwoju, dlatego konieczne jest wykonanie małych otworów w pokrywie, aby powietrze dostało się do pojemnika.

Mieszkanie biedronki musi być wystarczająco duże, aby móc latać na krótkie odległości. Gałązka lub dowolny przedmiot z wewnętrznym otworem doskonale nadaje się jako miejsce do spania, aby zwierzę mogło się tam schować. Dla urozmaicenia i urody możesz dodać do „wnętrza” płatki kwiatów lub trawę

Ważne jest, aby zapobiec gniciu i wysychaniu liści w pojemniku, zmieniając je co dwa dni.

Pokarmem do trzymania biedronki w domu może być:

• kochanie;
• cukier;
• sałata;
• rodzynki;
• jabłka.

Woda odgrywa szczególną rolę w żywieniu każdego organizmu. Dla wygody możesz umieścić w domu metalową nakrętkę do butelki i napełnić ją wodą. Poziom wody w poidle nie powinien przekraczać wysokości ciała chrząszcza, aby nie utonął

Wystarczy karmić i podlewać owada 2-3 razy dziennie, ale ważne jest, aby go nie przekarmiać. Jedzenie powinno odbywać się w małych porcjach.

Jak kupić

Jak wiecie, najważniejsze, co jedzą biedronki, to mszyce. Ponieważ ten owad i jego larwy są bardzo przydatne do uprawy roślin, wielu rolników chciałoby mieć je na swoim polu. Dziś jest to bardzo łatwe. Możesz je po prostu kupić, stworzyć im odpowiednie warunki i wyhodować je w swoim ogrodzie lub na polu.

Jaja tych zabójców mszyc można kupić nie tylko w centrach ogrodniczych, ale także po prostu w Internecie. Zamówienie dotrze pocztą. Pozostaje tylko rozmnażać chrząszcze.

Jednym z warunków jest całkowite odrzucenie pestycydów. W przeciwnym razie owady nie będą żyć w środowisku, które nie jest dla nich odpowiednie. Do ogrodu należy wypuszczać w chłodnej porze dnia: rano lub wieczorem. Jeśli nie ma rosy, rośliny należy spryskać wodą. To wszystko, co trzeba wiedzieć o hodowli biedronek. Te zasady są dość proste, a korzyści płynące z tych owadów są niezmiernie wysokie.

Jak wyposażyć krowę w domu

Wykonanie mieszkania dla owada nie jest trudne: wystarczy zwykłe zamknięte drewniane pudełko, najważniejsze jest wyposażenie normalnej wilgotności - wystarczy umieścić suszone lub nawilżone rodzynki. W ciepłe dni musisz utrzymywać temperaturę, w czasie upałów lepiej przenieść dom w chłodne miejsce. Biedronkę należy regularnie karmić w domu.

Urocze i nieszkodliwe biedronki są zagorzałym wrogiem mszyc, oszczędzają dużą ilość plonów. Dlatego agronomowie i rolnicy często trzymają te owady w domu. Ważne jest, aby odpowiednio wyposażyć dom i zorganizować jedzenie.

Historia nazwy

Jeśli weźmiemy pod uwagę łacińską nazwę owada, w tłumaczeniu oznacza ona „szkarłat”, co odpowiada kolorowi owada. Popularna nazwa pojawiła się dawno temu dzięki sympatii do tego owada. W Niemczech i Szwajcarii stworzenie to nazywane jest „robakiem Marii Panny”, w Słowenii i Czechach owad znany jest jako „słońce” (jak wielu zwykło nazywać biedronkę przez niego w Rosji). To stworzenie żyje również w krajach Ameryki Łacińskiej i nazywają je tam „robakiem św. Antoniego”.

Pochodzenie domowej nazwy biedronki nie jest do tej pory znane. Niektórzy badacze uważają, że błąd otrzymał taką nazwę ze względu na jego zdolność do niszczenia mszyc. W ten sposób proste stworzenie pomaga zachować ogromne plantacje upraw. Staje się jasne, co jedzą biedronki.

Główne cechy owada

Biedronka to mały błąd, którego długość nie przekracza 10 mm (w większości przypadków jest to około 6 mm). Owad ma owalny lub okrągły kształt ciała. Niektóre gatunki mają cienkie włosy w górnej części skrzydeł. Ciało biedronki składa się z głowy, przedrostka, klatki piersiowej, trzech par nóg i skrzydeł. Owad ma nieruchomą głowę. Biedronka ma stosunkowo duże oczy i bardzo elastyczne czułki.

Dzięki trzem parom nóg owad może dość szybko poruszać się po trawie i ziemi, nieco gorzej - po ślizgowych powierzchniach. Dzięki dwóm tylnym skrzydłom biedronki doskonale poruszają się w powietrzu.

Owad posiada doskonały mechanizm obronny przed drapieżnikami (zwierzętami, innymi owadami, ptakami). Błąd wydziela toksyczną żółtą ciecz o nieprzyjemnym zapachu. Jasne kolory biedronki, które są kochane przez wielu, również odstraszają wrogów.

Cechy i siedlisko owada

Biedronka (z łaciny Coccinellidae) - owad z rzędu chrząszczy z rzędu chrząszczy, który żyje w prawie wszystkich zakątkach globu, z wyjątkiem Antarktydy i stref wiecznej zmarzliny. W swoim naturalnym środowisku owad ten nie wygląda na bezbronnego - jest wyraźnym drapieżnikiem.

Ciało Coccinellidae ma półkulisty wypukły kształt. Faza intensywnego rozmnażania i rozwoju chrząszczy rozpoczyna się wraz z nadejściem wiosny i trwa do późnej jesieni. Długość życia biedronki waha się od 3-4 miesięcy do roku, w zależności od warunków klimatycznych regionu i dostępności pożywienia.

Biedronka siedmiokropka (od łac. Coccinella septempunctata) jest najliczniejszym i najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem z rzędu. Charakteryzuje się wyraźnym kolorem skrzydeł (odcienie czerwono-pomarańczowe) i czarnymi kropkami na nich. Ma specyficzny sposób zabezpieczenia - w razie niebezpieczeństwa wydziela charakterystyczny zapach pomarańczowej cieczy. Rozwinięte skrzydła umożliwiają owadowi latanie.

Głównymi wrogami Coccinellidae są pająki i żaby, które się nimi żywią. Ptaki nie interesują się nimi.

Etapy rozwoju biedronki

W piątym miesiącu życia większość owadów tego gatunku osiąga dojrzałość płciową. Biedronki aktywnie rozmnażają się już w kwietniu. Po hibernacji robaki zyskują na sile i dopiero wtedy rozpoczynają kojarzenie. Biedronka karmi się w tym czasie szczególnie intensywnie, aby uzyskać zdrowe potomstwo.

Ze względu na specyficzny aromat samiec z łatwością odnajduje samicę. Jajka są składane w pobliżu kolonii mszyc, aby w przyszłości młoda biedronka mogła w pełni jeść (to, co zjada owad, opisano powyżej). Zazwyczaj jaja są przyczepione do tylnej części liści rośliny. Jedna samica może złożyć do 400 jaj, po czym umiera.

Po kilku jajach ze złożonych jaj pojawiają się jasne larwy biedronki. Co to jest owad? Od pierwszych dni życia larwa może żerować na mszycach, kawałkach roślin. Larwy mogą również zjeść skorupkę jaja, z którego się wykluły. Z wielu złożonych jaj nie wszystkie rozwijają się w pełni, część zarodków obumiera. Dojrzałe larwy mogą również żerować na tych szczątkach.

Od momentu pojawienia się larwy i dojrzewania pełnoprawnego owada mija co najmniej miesiąc. Larwa przepoczwarcza się, tydzień później rodzi się normalna biedronka. Co je młody owad? Wszystko zależy od gatunku. Jeśli jest drapieżnikiem, będzie nadal żywił się mszycami i kleszczami.

Korzyści i szkody związane z biedronkami

Te owady są dość żarłoczne. Dzięki tej właściwości możliwe jest utrzymanie pełnego rozwoju ogrodów warzywnych i sadów, chroniąc je przed inwazją mszyc. Tylko jedna larwa biedronki dziennie może zabić ponad 30 mszyc. Dorosły błąd może z łatwością poradzić sobie z setkami lub większą liczbą szkodników.

Biedronki preferujące pokarmy roślinne wcale nie są nieszkodliwe. Żyją głównie w Ameryce Łacińskiej, a także w niektórych regionach Azji Południowej. Takie owady powodują ogromne szkody na gruntach rolnych. Takie biedronki są w stanie zniszczyć pomidory, ziemniaki, ogórki i buraki.

Gdzie to żyje?

Piękne owady są powszechne na wszystkich kontynentach. Zasiedlili wszystkie strefy. Wyjątkiem są obszary, w których temperatura nie przekracza 0 ° C przez cały rok oraz Antarktyda.

Owad występuje we wszystkich krajach Europy: Wielkiej Brytanii, pachnie kwiatami Danii, Szwecji, Francji, Islandii. Niemcy, Włochy i Polska również chroniły tego jasnego owada. Biedronki przelatują nad Indiami, Koreą, Islamską Republiką Japonii, Ameryką Południową i Północną oraz Mongolią. Obszar dystrybucji obejmuje również Laos, Birmę, Indonezję, a nawet Kambodżę.

W naturze występuje wiele gatunków uderzających przedstawicieli świata owadów, ich klasyfikacja jest po prostu ogromna, a każdy z nich preferuje specjalne siedliska i każdy z nich pełni określoną rolę. Niektóre gatunki osiadają na tych roślinach, które zostały uszkodzone przez mszyce. Inne można zobaczyć na trawach polnych i bagiennych.