Cechy kultury wyczyńca łąkowego, pielęgnacja roślin

Akalifa jest wybitnym przedstawicielem rodziny Euphorbia. W warunkach naturalnych występuje w wilgotnych lasach tropikalnych Azji Południowo-Wschodniej, rośnie na wyspach Oceanu Spokojnego. W rodzaju występuje około 250 gatunków tej rośliny. Przetłumaczone ze starożytnego języka greckiego Akalifa oznacza pokrzywę. Jest w tym sporo prawdy. Liście rośliny przypominają płonącą trawę. W swoim naturalnym środowisku Akalifa to bujny krzew, który w okresie kwitnienia pokryty jest pięknymi zwisającymi kwiatostanami, przypominającymi ogon lisa. W przypadku tej funkcji ludzie nazywają roślinę Foxtail.

W warunkach wewnętrznych ogon lisa zaczął być uprawiany w 1898 roku. Akalifa ma niewielkie rozmiary, w warunkach domowych nie rośnie powyżej 30-70 cm, wielu hodowców uprawia ją jako obfitą roślinę w wiszącej donicy lub koszu.

W mieszkaniach najczęściej występuje Akalifa ze szczeciniastymi włosami. Jego charakterystyczną cechą są jajowate liście z ząbkowanymi krawędziami. Należy pamiętać, że Foxtail należy do trujących roślin. Nie zaleca się hodowania go w domu z dziećmi i zwierzętami. W uprawie kwiatów w pomieszczeniach uprawiany jest inny gatunek - Akalifa Wilkis. Roślina jest uwielbiana za atrakcyjne, ozdobne liście o nijakim kwitnieniu. Nie nakłada żadnych specjalnych wymagań dotyczących pielęgnacji swoich właścicieli, więc nawet początkujący kwiaciarnie mogą ją uprawiać.

Cechy kultury wyczyńca łąkowego, pielęgnacja roślin

Wyżyna łąkowa to wieloletnie zioło, osiągające wysokość od 50 do 110 cm. Liście są płaskie, o ostro-szorstkiej strukturze. Roślina ta posiada takie zalety jak: zimotrwalosc, pokłosie, wysoka wartość odżywcza i odporność na podlewanie. Ogonek jest często używany jako prekursor zbóż i warzyw.
Roślina ma włókniste kłącze, które wnika w ziemię na głębokość jednego metra. Liście mają ok. 25 cm długości i lekko niebieskawe zabarwienie, a wycinka łąkowa zasłynęła w XVIII wieku. Do tej pory wydzielono pięć odmian hodowlanych. Nasiona rośliny są straszne i nie sypią się. Masa 1000 nasion waha się od 600g.

Reprodukcja

Akalifa rozmnaża się przez sadzonki. Na początku marca do garnka o średnicy 8-10 cm wlej drenaż i lekką ziemię. Odetnij wierzchołek łodygi tak długo, jak palec wskazujący, pozostawiając 2 pary liści i nienaruszony punkt wzrostu. Wykonaj cięcie pod węzłem liścia. Usuń dolne liście. Posyp plasterek Kornevinem, aby stymulować tworzenie korzeni.

Ostrym patykiem lub ołówkiem wykonaj zagłębienie w glebie, umieść cięcie pionowo i delikatnie zagęszczaj glebę wokół niego. Dobrze podlej wodę i przykryj plastikiem. Sadzonki będą wdzięczne za rozproszone światło, ciepło i codzienną wentylację. Przenieś ukorzenioną i wyrośniętą roślinę do doniczki o 2-4 cm więcej.

Ogon jest również uprawiany z nasion wysianych wczesną wiosną. Gleba jest przygotowywana z mieszanki piasku rzecznego i ziemi liściastej, pobranych równo. Aby uzyskać sadzonki, wymagana jest stała temperatura (+ 20-22 ° C) i wysoka wilgotność. Przenieś młode rośliny do gleby złożonej z równych ilości piasku rzecznego, darni i gleby liściastej.

Główne cechy kultury

Po zasianiu kultury rośnie początkowo bardzo powoli.Pierwsze pędy pojawiają się dopiero 12 dni po siewie. W pierwszym roku pojawia się niewielka liczba pędów owocujących. Już w drugim roku wycień zaczyna aktywnie rosnąć i rozwijać się. Z początkiem czerwca zaczynają kwitnąć zboża. W tym typie zbóż widoczne są oznaki rozwoju zarówno wiosennego, jak i zimowego. Innymi słowy, można powiedzieć, że wyczyńca łąkowy jest kulturą półzimową.

Ziarna rośliny można przechowywać przez ponad dziesięć lat, a nasiona przez około cztery lata. Okres kwitnienia rośliny jest nieco wydłużony. Wynika to z nierównoczesnego dojrzewania pędów. Ponieważ wyczyńca jest rośliną lubiącą wilgoć, najlepiej wysiewać go na gliniastych łąkach i nisko położonych torfowiskach. Może być również uprawiany na glebach kwaśnych. Ze względu na wysoką zimotrwałość kultury wysiewa się ją nawet na terenach leśno-tundry.

Warzywa różnorodne

Jest bardzo mało kolorowych warzyw z pomalowanymi blaszkami liści i żółtymi, białymi ogonkami, ale są one bardzo interesujące i dlatego są poszukiwane w połączonych nasadzeniach z kwiatami w kreatywnej daczy. Pokazać takie warzywa i zachwycić przyjaciół - w języku współczesnej młodzieży będzie fajnie!

Kukurydza, różnorodne odmiany

Różnorodne odmiany kukurydzy (Zea mays): `` Arlekin '' (do 1,2 m wysokości, liście ozdobione zielonymi, czerwono-białymi paskami), `` Variegata '' (do 90 cm wysokości, liście z kremowobiałymi paskami) - oba odmiany doskonale nadają się do tworzenia letnich urozmaiconych warzyw za kulisami.

Jaka kukurydza woli, przeczytaj artykuły na stronie:

• Cechą minionego lata jest kukurydza;
• Kukurydza jest zdrowa i smaczna!

Kapusta ozdobna

Podobnie jak ogromna róża lub „żywa piana”, szczególną uwagę przykuwa kapusta ozdobna (Brassica subspontanea). W ostatnim czasie wyhodowano ciekawe krajowe odmiany VNIISSOK: Relay, Kraski Vostoka oraz mieszańce z brukselką, kapustą włoską i kalarepą.

Przeczytaj o kapuście ozdobnej na stronie:

• Zimowe piękno - dekoracyjna kapusta;
• Kapusta ozdobna w moim ogrodzie;
• Kapusta wiosenna niespodzianka;
• Kapusta ozdobna.

Sałatka siewna, odmiany złote

Odmiany sałaty lub sałaty o żółtych liściach (Lactuca sativa): `` Berlin Yellow '' (liście są jasnozielone, z zażółceniem), `` Lollo Bionda '' (liście są kręcone, żółtawozielone) i inne są bardzo interesujące i godne miejsce w kreatywnej daczy. Dobrze komponują się z brązowymi, zielonymi odmianami. Taka mieszanka będzie pięknie wyglądać zarówno w osobnym łóżku ogrodowym, jak i na pierwszym planie, w połączonych nasadzeniach z kwiatami.

Korzystne cechy

Pomimo tego, że wyczyńca zwyczajnego nie jest uważany za roślinę farmakopealną, nadal znalazł zastosowanie w medycynie tradycyjnej. Przede wszystkim roślina ta jest środkiem przeciwbólowym, wykrztuśnym i tonikiem do leczenia przeziębień. Również wyczyńca jest dobry na zapalenie stawów, zapalenie korzonków nerwowych i choroby układu wydalniczego.

Roślinę tę wykorzystuje się również w medycynie tradycyjnej, przy pobieraniu próbek alergii i leczeniu astmy oskrzelowej.

Ogonek ma pozytywny wpływ na układ nerwowy. Roślina nie jest polecana do stosowania w leczeniu osób, u których organizm może wykazywać reakcję alergiczną. W końcu pyłek tej kultury może powodować taką chorobę, jak katar sienny.

Możliwe trudności

Jeśli naruszona zostanie technologia rolnicza, wycień może cierpieć na choroby grzybowe. W wilgotnych pomieszczeniach pojawia się plamistość liści (na liściach tworzą się mokre ciemnobrązowe plamy).

Przy niedostatecznym świetle liście stają się blade, prawie białe. Jeśli końcówki liści wyschną, powietrze w pomieszczeniu jest zbyt suche. Pojawienie się ciemnych plam na liściach przy umiarkowanej wilgotności wskazuje na przeciągi lub zbyt niskie temperatury.

Czasami mszyce, mączliki i przędziorki osiadają na akalifie. Jeśli zostaną znalezione pasożyty, korona jest traktowana środkiem owadobójczym.

Zastosowanie wycieńca łąkowego

Ta roślina jest uprawiana jako roślina pastewna. Ponadto wyczyńca służy do układania trawników. Również ozdobne formy tej rośliny są często wykorzystywane w aranżacjach skalniaków i ogrodników.

W medycynie do otrzymywania alergenów wykorzystuje się wycień łąkowy, a raczej jego pyłek. Również z tej rośliny można przygotować wywary lecznicze, które są w stanie zapewnić ogólny efekt wzmacniający. Suszone kwiaty kultury, kwiaciarnie używają do dekoracji dekoracyjnych bukietów i kompozycji.

Dekoracyjne zastosowanie

Rodzaj Foxtail obejmuje ponad 70 gatunków roślin, które są rozmieszczone na całym świecie, z wyjątkiem stref tropikalnych. Na terenie naszego kraju jest 18 przedstawicieli, jeden z nich jest wykorzystywany w projektowaniu krajobrazu do aranżacji zieleni, a nawet trawników.

W nasadzeniach pojedynczych stosuje się również wyczyńcówkę łąkową. Do tworzenia dekoracyjnych wypukłości wybiera się różnorodne formy. Najpopularniejszą odmianą w kulturze jest Aureovariegatus (lub Aureus). Wyróżnia się wyprostowanymi, a jesienią lekko opadającymi liśćmi o złocistym odcieniu z jasnozielonymi paskami. W kulturze jest stabilny, nieagresywny, osiąga wysokość 30 cm, szypułki - 50-100 cm.Niezależnie od tego, czy ścinasz, czy zostawiasz kłoski, krzew zazieleni się w cieniu i zachowa żółtawy kolor na słońcu .

Sadzenie i odejście

Do siewu tej rośliny lepiej jest użyć świeżej, osuszonej gleby. Przed siewem należy wykonać pewne prace przygotowawcze w postaci traktowania gleby herbicydami. Dwa tygodnie po oprysku glebę należy zaorać. Jeśli roślina jest uprawiana na nasiona, lepiej siać ją w równych rzędach. Siew można zarówno przykryć, jak i odkryć. Jądra można wysiewać jesienią pod żyto ozime lub pod niektóre trawy jednoroczne.

Aby obsadzona trawa była gęsta ilość roślin na metr kwadratowy powinna wynosić 350 szt. Pielęgnacja upraw włośnicy łąkowej polega na podlewaniu, nawożeniu i uprawie. Karmienie roślin powinno odbywać się przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. W tym przypadku stosuje się nawozy mineralne w ilości: 3 centy superfosfatu i 1 centymetr nawozów potasowych na 1 ha zasiewu. Siew jest również nawożony azotem w postaci saletry amonowej (1 cent na 1 ha).

Siedlisko i dystrybucja

Tradycyjnie wyczyńczyk łąkowy uważany jest za typowy dla łąk północnej Europy, które są jej geograficzną ojczyzną. Jednak obecnie rozprzestrzenił się wszędzie, z wyjątkiem stref tropikalnych. Bardzo często w miejscach, gdzie rośnie, tworzy gęste zarośla z zadaraniem gleby. Rośnie równie dobrze na podmokłych i podmokłych łąkach, suchych terenach, leśnych polanach, brzegach rzek i jezior, kamyczkach, występuje wzdłuż dróg. Jest rośliną dominującą w ziołach na terenach zalewowych różnych traw, razem z trawą pszeniczną pełzającą, wiechliną i trawą czerwoną.

Gleby łąkowe, których opis podano w artykule, preferują torfowiska luźne, umiarkowanie wilgotne, żyzne, torfowiska i iły. Może wytrzymać długotrwałe nasiąkanie wodą do miesiąca, na przykład podczas powodzi. Jednak zasolenie, stagnacja wilgoci i podlewanie, a także silne susze są dla niego szkodliwe.

Zbieranie nasion

Nasiona wyczyńca łąkowego dojrzewają pod koniec czerwca. Zbiór należy przeprowadzić, gdy roślina jest w fazie dojrzałości woskowej. Można to określić na podstawie koloru rośliny, gdy ogólny wygląd zerowy osiąga zielonkawy odcień. Również na oddzielnych łodygach nasiona zaczynają się lekko kruszyć. Nasiona mają miękką konsystencję cięcia. Dojrzałe plony zbiera się przez bezpośrednie łączenie.

Jednocześnie należy wziąć pod uwagę niuans, że konieczne jest zbieranie roślin dopiero od drugiego roku owocowania.Jeśli do siana stosuje się sianie wycieńca, wówczas przeprowadza się dwa koszenia w sezonie, a jeśli na mączkę z trawy - trzy. Wielkość zbioru zależy od zdolności i długości odrastania ściętej rośliny. Jeśli wysokość ściętej rośliny wynosi co najmniej pięć centymetrów, odrastanie będzie szybkie.

Po zebraniu należy przeprowadzić z nim pewne udoskonalenie. Wysyła się stertę roślin do zgrubnego czyszczenia. Takie czyszczenie przeprowadza się w celu sortowania grubych i drobnych zanieczyszczeń. Jeśli hałda jest mokra, należy ją wysuszyć przez wentylację. Następnie przeprowadza się czyszczenie podstawowe i podstawowe.

Przeczytaj także: Dlaczego hortensja nie rośnie, główne choroby kwiatu

Film o pięknej roślinie - wyczyńcu łąkowym:

Jej najlepszy wróg

Akalifa cierpi na przędziorków, mączlików, mszyc i owadów łuskowych.

Opis botaniczny

Wycień łąkowy (Alopecurus pratensis) należy do traw wieloletnich, osiągając wysokość około 50-110 cm... Krzew jest gęsto ulistniony, ma długie pełzające korzenie. Pędy są wydłużone i wydłużone, mają gładką powierzchnię. Oprócz pędów generatywnych dorosły krzew może mieć również małe pędy o dość długich liściach. Liście rośliny są wydłużone, wąskie, ciemnozielone, osiągające długość 25 cm.

Wycinek zaczyna kwitnąć w czerwcu, a nasiona dojrzewają w lipcu. Ponieważ kwitnie od 4-5 do 7-8 rano, nazywane jest „porannymi zbożami”. Kwiatostan ma postać cylindrycznej wydłużonej wiechy, która ma szarawy odcień. Długość takiego kwiatostanu wynosi 10-12 cm.

Sama wiecha składa się z dużej liczby kłosków, które mają duży eliptyczny kształt. Owoc ma postać spłaszczonego ziarniaka o długości 4–6 mm. Wyczółek zaczyna owocować już w drugim roku po posadzeniu, zapylanie odbywa się głównie przez wiatr. Okres kwitnienia zbóż wynosi 13–17 dni.

Niezbędne warunki

Akalify nie można nazwać wybredną, ale stawia jasne wymagania zarówno co do wilgotności i temperatury powietrza, jak i oświetlenia.

Życie w rozproszonym świetle

Spróbuj znaleźć jasne miejsce dla rośliny. W cieniu kolor miedzianego liścia wyblaknie, a kwiatostany ogona lisa zanikną. Zimą może być wymagane dodatkowe oświetlenie w godzinach wieczornych. Nie trzymaj Akalify w bezpośrednim słońcu - jest to obarczone oparzeniami i wysychaniem gleby.

W oknie wschodnim lub zachodnim najwygodniej czuje się wyciśnięty ogon. Jeśli jest od strony południowej, w słoneczne dni zasłoń krzew. Na parapecie północnym nie ma wystarczającej ilości naturalnego światła dla wycinka, łodygi są rozciągnięte, a liście bledną, kwitnienie następuje później, odcienie „ogonów” są ciemniejsze.

Podanie

Popularność tej rośliny polega właśnie na tym, że można ją stosować w różnych sferach działalności człowieka.

Jako pasza

To zboże wcześnie dojrzewa i jest szeroko stosowane jako pasza dla zwierząt gospodarskich. Dzięki doskonała zdolność żywieniowa i przyswajalność zwierzęta łatwo go zjadają, otrzymując wszystkie niezbędne witaminy i minerały. W tym celu wyczyńca jest uważany za jedno z najlepszych zbóż.

Roślina ta wytwarza doskonałe siano, które nie jest gorszej jakości niż inne uprawy selektywne. Należy go zebrać na początku kwitnienia zboża. Co najlepsze, to siano nadaje się dla bydła, nieco gorzej dla owiec i kóz.

Roślina lecznicza

W medycynie najczęściej używa się go do przygotowania różnych wywarów, które pomagają w leczeniu różnego rodzaju schorzeń. Jeśli obawiasz się reumatyzmu lub chorób skóry, to kąpiele z tego zboża pomogą w najlepszy możliwy sposób i przyniosą skuteczny efekt. Możesz również użyć okładu z ogona na przeziębienie.

Właściwości lecznicze tej rośliny przejawiają się również w poprawie krążenia krwi i wzmocnieniu naczyń krwionośnych. Ponadto ogólnie wzmacnia cały układ krążenia człowieka.

Uprawa roślin ozdobnych

Jeśli interesuje Cię, jak uczynić swój ogród niecodziennym i atrakcyjnym, z pewnością pomoże Ci zastosowanie wycinka łąkowego. Dobrze łączy się z innymi ziarnami, tworząc stylowy i wyrafinowany projekt dla całego ogrodu. Służy również do ozdabiania krawężników, podwórek, rabat kwiatowych i trawników.

Nie zapomnij o tym zbożu przy tworzeniu ozdobnych bukietów - doskonale uzupełni kompozycję, nadając jej niecodzienny kształt i wygląd. Najczęściej wycinek służy do tworzenia trawników, w tym sportowych.

Galeria zdjęć

Jeśli chcesz udekorować swój dom tą tropikalną pokrzywą, trzeba będzie pogodzić południowe zwyczaje Akalify. Chociaż nie pali rąk, jego sok, podobnie jak wiele euforbaz, jest lekko toksyczny. Roślina zachowała miłość do ciepłego, wilgotnego klimatu swoich rodzinnych miejsc, który ostro różni się od warunków panujących w nowoczesnym mieszkaniu. Wprowadzając do domu kawałek subtropikatu, zmieniasz jego atmosferę i zmieniasz siebie.

Cechy techniki rolniczej

Wyczółek łąkowy to bezpretensjonalna, ale jednocześnie dość wymagająca roślina. Potrzebuje odpowiedniej pielęgnacji i określonych warunków naturalnych.

Wybór gleby i lokalizacji

Wymagana gleba musi być osuszony i bogaty w próchnicę... Podmokłe łąki i trawniki ogrodowe, torfowiska, gleby gliniaste lub piaszczyste są idealnymi miejscami do wzrostu takiego zboża. Roślina nie znosi dobrze suszy, najważniejsze dla jej pomyślnego wzrostu i rozwoju jest wystarczający poziom wilgotności i dobre nasłonecznienie.

Rozmnażanie i sadzenie

Rozmnażanie się ogoniastego odbywa się na dwa sposoby: sadzonki lub nasiona korzeni... Oczywiście pierwsza metoda jest bardziej powszechna wśród ogrodników, ponieważ znacznie łatwiej i szybciej jest kupić i posadzić sadzonki korzeni w rolkach niż uprawiać zboża z nasion, co trwa średnio około czterech lat.

Sadzenie zboża obejmuje kilka etapów:

1. Na etapie przygotowawczym musisz uprawiać glebę herbicydami.
2. Dwa tygodnie po zabiegu glebę należy zaorać.
3. Jeśli hodujesz roślinę z nasion, siej je w równych rzędach. Możesz używać zarówno do siewu okrywowego, jak i bezkryłowego.

Jak dbać o swoją kulturę

Opieka nad takim zbożem polega na regularnym podlewaniu, nawożeniu i uprawie.

Przeczytaj także: Kwiat Vriezia: najczęściej spotykany gatunek

Konieczne jest regularne podlewanie upraw włośnicy, ponieważ wysycha wierzchnia warstwa gleby. Roślina stale potrzebuje nawilżenia: nawet niewielki brak wilgoci doprowadzi do pogorszenia jej stanu i wyglądu.

Górny opatrunek zboża należy przeprowadzić jeszcze przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Zastosuj nawozy mineralne w proporcjach: superfosfat - 3 centy, nawozy potasowe - 1 cent, na 1 hektar siewu. Można również stosować nawozy azotowe, czyli saletrę amonową w ilości 1 centa na 1 ha.

Żniwa

Do końca czerwca dojrzewają nasiona wycinka. Ich zbiór powinien odbywać się tylko w fazie dojrzałości woskowej tego zboża. Okres ten zależy dokładnie od koloru samej rośliny, kiedy nabiera zielonego odcienia. W tym samym momencie niektóre nasiona na poszczególnych łodygach zaczynają się kruszyć. Nasiona są lekkie, płaskie, błoniaste i mają małe sztywne kolce.

Ważnym aspektem zbioru wyczyńca jest to, że można go przeprowadzić dopiero w drugim roku jego owocowania. Rozważ także cel, dla którego odbywa się żniwa. Jeśli chcesz go użyć do siana, zrób dwie kolekcje, jeśli do przygotowania mąki z trawy, to ogólnie trzy. Wszystko zależy od tempa wzrostu i długości zboża. Odrost nastąpi szybko, jeśli przycięty włosek ma co najmniej 5 cm wysokości.

Nie zapominaj również, że zebrane plony wymagają specjalnej obróbki. Aby oddzielić duże od drobnych zanieczyszczeń, grubo wyczyść stertę płatków. Jeśli hałda jest trochę wilgotna, należy ją wysuszyć za pomocą wentylacji. Następnie możesz przeprowadzić podstawowe i podstawowe czyszczenie zebranego wycinka.

Po dokładniejszym poznaniu i przestudiowaniu opisu takiej rośliny, jak wycień łąkowy, można wyróżnić wiele jej pozytywnych aspektów: dobre kiełkowanie, bezpretensjonalność i szeroki zakres zastosowań. Wybierając takie zboże do uprawy w swoim ogrodzie, otrzymasz nie tylko doskonałą dekorację dekoracyjną, ale także pożywny pokarm dla inwentarza żywego, a także roślinę o wyjątkowych właściwościach leczniczych i profilaktycznych.

Parapetówka wiosenna

Młoda akalifa rośnie szybko, dlatego przesadzanie do większej doniczki odbywa się corocznie na początku marca. Nie blokuj niczym otworu drenażowego: roślina zachoruje z powodu podlewania. Podczas przesadzania wypełnij 3 cm drenażu z drobnego żwiru, keramzytu, okruchów pianki.

Im roślina jest starsza, tym rzadziej potrzebuje przeszczepu, nie więcej niż 1 raz w ciągu 3 lat. W dużych okazach siedzących w dużych pojemnikach powierzchnia ziemi po prostu się zmienia.

Ponieważ wyczyńca jest często podlewany, gleba musi być luźna, aby korzenie mogły oddychać. Weź równe części torfu, grubego piasku rzecznego, próchnicy liści i ziemi darniowej. Odpowiedni jest każdy dostępny w handlu lekko kwaśny grunt.

Na łące ... pasą się lisy

Wyciąg łąkowy wygląda niesamowicie jako obramowanie.

Alopecurus pratrnsis Aureovariegatus

Wycinka łąkowa tej odmiany to krótka trawa, do 30 cm, średnica rośliny do 50 cm, świetnie prezentuje się na rabatach, na trawnikach, w mixborders, w pobliżu krzewów i drzew. Idealny do Naturgarden, Prairie, English Gardens, Heather Gardens. Kwiatostany są używane do bukietów. W jednym miejscu dobrze rośnie do 10 lat.

Zboża różnorodne

Są jak kolorowe „żywe fontanny” z bardzo efektownymi wąskimi liniowymi liśćmi wystającymi we wszystkich kierunkach. Mieszkańcy lata nie tylko od dawna uważnie przyglądają się tym wieloletnim trawom z rodziny Cereals / Meatlikovye, ale wiele z nich jest już z powodzeniem uprawianych w swoich daczach, kontrolując wzrost (czasami bardzo agresywny).

Płatki tataraku 'Variegatus'

Tatarak zbożowy „Variegated” (Acorus gramineus „Variegatus”) to wieloletnia roślina kłączowa o wąskich, liniowych liściach o długości 8–30 cm, z podłużnymi żółto-kremowymi paskami. Ma 25 cm wysokości i do 15 cm szerokości, istnieje inna różnorodna odmiana tej rośliny - „Ogon”, syn. „Wogon” ma również do 25 cm wysokości, 10–15 cm szerokości, z jasnożółtymi paskami na liściach.

Oba tataraki szybko rosną w dobrze oświetlonych i półcienistych wilgotnych miejscach.

Może być stosowany jako przybrzeżne rośliny wodne.

Pojawienie się nowego bohatera

Innym wyczynowcem jest akalifa (Acálypha)... Jest to roślina z rodziny Euphorbiaceae. Na zachodzie nazywa się Rabo de gato (po hiszpańsku kocim ogonem).Ma nazwę (uwaga - to popularna nazwa) Foxtail dla jasnych puszystych kwiatostanów w kształcie kolców. Kwiatostany mogą być jaskrawoczerwone lub białe, o różnej długości (do 50 cm).

Akalify to krzewy lub niewielkie drzewa, a także rośliny zielne o typowo zielonym ulistnieniu podobnym do pokrzywy (stąd nazwa Akalifa). Zastosowanie - uprawa kwiatów w pomieszczeniach.

Zdjęcie tego wycinka znajduje się poniżej:

Istnieją miniaturowe Akalify.

Najpopularniejszymi lisami domowymi są:

• akalifa szorstka,
• akalif wilks,
• akalifa szczeciniasta,
• akalifa szczeciniastych (Acalypha hispida).

Pielęgnacja tego lisiego ogona również nie jest niczym niezwykłym, standardowym wymogiem kultury, której ojczyzną są tropiky i strefy podzwrotnikowe.

Roślina kochająca ciepło, temperatura pokojowa, zarówno zimą, jak i latem, jest dla niego idealna. Lubi obfite rozproszone światło, dobre podlewanie bez wilgoci (podlewanie jest bardziej umiarkowane zimą). Nie lubi suchego powietrza, dlatego pożądane jest bardzo częste opryskiwanie. Sadzenie - w uniwersalnej glebie lekko kwaśnej wymagany jest dobry drenaż.

Kwitnie prawie przez cały rok.

Najważniejsze punkty w opiece nad akalifą:

1. Upewnij się, że gleba nie wysycha.
2. Prawidłowe dopasowanie, aby uniknąć zatoki.
3. Brak przeciągów.
4. Dobre oświetlenie bez bezpośredniego światła słonecznego.

Rozmnażane bez problemów przez nasiona i sadzonki.

Jak widać, te dwa lisie ogony nie są w żaden sposób blisko botaniczne. Nie są połączone ani ze względu na pochodzenie, ani obszar zastosowania, a nawet na zewnątrz nie są zbyt podobne. Są zjednoczeni tylko przez stowarzyszenia, a naukowa nazwa Foxtail należy do rośliny łąkowej i popularnej pogłoski zwanej wyściółką Akalifa. Być może powodem jest to, że nie wszystkie Akalify mają puszyste wiszące kwiatostany, wiele z tych roślin wyróżnia się jasnymi, dekoracyjnymi liśćmi, a ich kwiaty są więcej niż skromne.

Przeczytaj także: Mussenda to piękny i oryginalny kwiat

Biała i puszysta

Wyczyniec szkarłatny występuje w odmianie z białymi kwiatostanami, rodzaj lisa polarnego - Akalifa Alba (A. alba).

Z punktu widzenia feng shui, wycień harmonijnie łączy yin i yang, siłę i słabość. Jego kwiatostany są jasne jak wschodzące słońce, ale niestety opadają. Wprowadzając akalifę do swojego domu, pomożesz kobietom wzmocnić ich cechy przywódcze, a mężczyznom stać się bardziej wrażliwymi. Racjonalni ludzie dowiadują się, czym jest życie serca, a wrażliwi zaczynają żyć głową.

Sok z każdego rodzaju akalify jest trujący. Jeśli w domu są dzieci lub zwierzęta, które mają słabość do kwiatów w pomieszczeniach, upewnij się, że nie próbują żuć liści. W innych przypadkach roślina jest całkowicie nieszkodliwa.

Oświetlenie

Akalifa bardzo lubi światło, ale bezpośrednie promienie słońca są niedopuszczalne. Oświetlenie powinno być rozproszone.

Przy wystarczającym oświetleniu Akalifa rośnie intensywniej i bardziej kwitnie, a przy jego braku liście blakną, a łodyga się rozciąga.

Jeśli kwiat znajduje się w południowym oknie, cieniowanie przed słońcem powinno odbywać się w południe.

Okna wschodnie i zachodnie to najlepszy wybór w okresie wiosenno-letnim.

Od końca jesieni i do zimy dobrze jest do oświetlenia rośliny dodać fitolamp. Akalifa powinna otrzymywać 7-8 godzin światła dziennie.

Podlewanie

Latem, kiedy temperatura zaczyna przekraczać 20 ° C, podlewanie Akalifu jest wymagane często i dużo. Ciepło wysycha powietrze, więc rozpylanie jest konieczne.

Ziemia w doniczce nie powinna wyschnąć, a nadmiar wody z patelni należy spuścić.

Zimą konieczne jest ograniczenie podlewania, ponieważ nadmiar wilgoci w chłodnym powietrzu może prowadzić do chorób. Ale ziemia nie powinna wyschnąć.

Do podlewania najlepiej nadaje się miękka i lekko ciepła woda.

Ważny! Glebę w doniczce należy poluzować po każdym podlewaniu.

Rodzaje i odmiany

Całkowita liczba rodzajów to około 70 gatunków, z których 18 rośnie na ogromnych obszarach Rosji.

Wyczyńczyk łąkowy

Wycień łąkowy (Alopecurus pratensis L.)

Wyżyna łąkowa (Alopecurus pratensis L.) to wieloletnia roślina zbożowa o wysokości do 120 cm, z krótkim kłączem. Kwiatostan ma kształt walca o długości do 10 cm, z krótkimi gałązkami przylegającymi do osi. Kłoski są małe, do 5 mm długości, eliptyczne. Liście są jasno oliwkowozielone, aksamitne, wyprostowane lub opadające. Kwitnie w czerwcu, owocuje w lipcu.

Wycień łąkowy żyje na zalanych łąkach, skrajach lasów, wzdłuż rzek i jezior, wzdłuż podmokłych rowów i poboczy dróg. Rozmnaża się i rozprzestrzenia głównie przez nasiona. Wyżyna łąkowa to doskonałe ziarno paszowe, szybko odrasta po pokosach.

Roślina dobrze zimuje bez schronienia i dlatego oczywiście nadaje się do uprawy w ogrodzie, nie powodując większych problemów hodowcom kwiatów.

Gatunek ten wygląda raczej niepozornie, dlatego wielu hodowców sadzi bardziej spektakularną odmianę wycinka łąkowego "Aureovariegatus" (Aureovariegatus). Jej liście są koloru cytryny, ozdobione zielonymi paskami. Odmiana do 30 cm wysokości, nieagresywna i stabilna w kulturze. Kłoski są najpierw oliwkowozielone, a następnie kasztanowe, mają kształt cylindryczny.

Przedstawiciele tej odmiany wyglądają bardzo atrakcyjnie, dlatego wraz z nimi tworzą malownicze kompozycje oparte na kontraście koloru i liści. Szczególnie fascynujące dla oka jest połączenie wycinka "Aureovariyegata" z jasnymi koralowymi liśćmi berberysu, wpadającymi w ucho turkusowymi liśćmi wytrwałego.

Wyczyszczak Mousetail

Wyczyńca ogoniastego (Alopecurus myosuroides Huds.)

Wyciśnięty ogon mysi (Alopecurus myosuroides Huds.) Jest rośliną wieloletnią o wysokości do 40 cm, z łodygami wzniesionymi lub prostymi. Kwiatostan wąski do 7 cm długości, zwężony z obu stron. Liście do 6 mm szerokości, ze spiczastym końcem. Okres kwitnienia rozpoczyna się pod koniec wiosny, owocuje w czerwcu-lipcu. Siedlisko wycinka ogoniastego koncentruje się wzdłuż dróg, wzdłuż brzegów rzeki. Propagowane przez nasiona.

Wycień alpejski

Wycień alpejski

Wyciąg alpejski to wieloletnia roślina niskokaloryczna o wysokości do 20 cm, kwiatostan kolczasty, owalny lub cylindryczny, otoczony przydymionymi włoskami. Kłoski ściśle przylegają do siebie. Kwitnie w lipcu. Wygląda na luźną darń, rośnie powoli. Kolor jest szaro-niebieski, młode pędy są lekko szkarłatne. Preferuje słoneczne położenie, dobrze przepuszczalną glebę. Roślina doskonale nadaje się do ogrodów alpejskich, ale jej rozmieszczenie musi być kontrolowane.

Temperatura

Warunki temperaturowe w większości mieszkań są dobre dla akalify. Akalifa toleruje wahania temperatury od 18 ° C do 26 ° C. Ale najlepiej kwitnie w przedziale 22-24ºC.

Latem dopuszczalne jest podwyższenie temperatury do 27 ° C, a zimą - spadek do 17 ° C. Latem Akalifę należy wynieść na balkon lub taras, jeśli znajdują się na wschodzie lub zachodzie. Jeśli noce są ciepłe, można je tam zostawić, aż zaskoczy zimno.

Uwaga! Szkice są niedopuszczalne - roślina może umrzeć.

Odmiana polowa

Roślina należy do gatunku wycieńca, jednak uznawana jest za chwast. Ogonek uwielbia wystarczająco wilgotne żyzne gleby o wysokiej zawartości węglanów. Roślina kwitnie od maja do połowy lata. Gładkie łodygi o płaskich liściach wyrastają w pęczkach z włóknistego korzenia. Nasiona kiełkują wraz z nadejściem wiosny, ale mogą kiełkować latem, a nawet jesienią. Wyciąg polny jest w stanie wytrzymać mróz, dorasta do około pół metra. Liście są miękkie i wąskie u podstawy, bez kłaczków, wijące się spiralnie.

Zastosowanie medyczne

Trawa łąkowa jest koszona latem, oczyszczana z grubszych części, usuwana z kurzu, ziemi i suszona w dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Liście i cienkie łodygi z kwiatostanami są przechowywane w workach, szklanych lub drewnianych pojemnikach przez 3 lata.Tradycyjni uzdrowiciele używają pożytecznego zioła, aby złagodzić ból, ułatwić uwalnianie flegmy z dróg oddechowych i w pełni zapewnić zdrowe życie układu odpornościowego.

Wyciągi na bazie wycinka są stosowane w leczeniu chorób wirusowych atakujących błonę śluzową górnych dróg oddechowych, chorób korzeni nerwów rdzeniowych, zapalenia stawów, patologii układu moczowego.

Wycień łąkowy stosowany jest przez alergologów podczas testów alergologicznych, a także jako środek do leczenia sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek, przewlekłych chorób zapalnych dróg oddechowych. Ogonek jest przydatny przy nerwicach, a także przy chorobach i specyficznych stanach, w których upośledzone jest krzepnięcie krwi, pogarsza się stan naczyń krwionośnych i naczyń włosowatych. Trawa ogoniasta stosowana jest zewnętrznie w postaci bandaży, aby złagodzić ból i pozbyć się napadowych, mimowolnych skurczów mięśni w wyniku ich przeciążenia.

Roślina, podobnie jak inne dziko rosnące zboża, jest w stanie stymulować krążenie krwi w organizmie, pomagając wzmocnić naczynia krwionośne. Doskonałym środkiem na podniesienie odporności, zwiększenie wydolności, zapobieganie przeziębieniom są okłady ziołowe. Przy chorobach stawów i mięśni z uszkodzeniem układu sercowo-naczyniowego, przy zaburzeniach stresowych, problemach skórnych wskazane są kąpiele ziołowe z ekstraktem z wycieńca włoskiego. Przy zapaleniu pęcherza, chorobach nerek, skuteczne jest przyjmowanie wywarów z ziela włośnicy.

Roślina nie jest przydatna dla wszystkich: wyczyść ma szkodliwy wpływ na osoby cierpiące na reakcje alergiczne. Pyłek ogonków włoskich podczas kwitnienia może powodować ostre zapalenie błon śluzowych oczu, skóry i dróg oddechowych. Czasami, w czasie kwitnienia roślin, alergii na wyczyńca i inne zioła, obserwuje się dysfunkcje układu pokarmowego, cierpi układ nerwowy i narządy krwiotwórcze.

Skład chemiczny

Suszone części rośliny zawierają proteiny, wapń, fosfor, karoten, flawonoidy.

Tworzenie

Wszystkie Akalify są roślinami szybko rosnącymi, dlatego aby nadać im wspanialszy kształt, należy uszczypnąć młode Akalify, jednocześnie usuwając pąki z górnych pędów. Aby zaktualizować dorosłą roślinę, wszystkie pędy są od nich odcinane, pozostawiając tylko konopie o wysokości 25-30 centymetrów, po tym cięciu roślinę należy stale spryskiwać, można na nią założyć przezroczystą plastikową torbę dla lepszej adaptacji.

Podczas pracy z roślinami należy pamiętać, że wszystkie części Akalify zawierają toksyczne substancje!

Opieka domowa Akalifa

Akalifa preferuje ciepły i wilgotny klimat, dlatego konieczna jest optymalizacja temperatury w regionie przez cały rok od 18 do 25 stopni. Oświetlenie rośliny musi być jasne, ale nie w jasnych promieniach, jeśli w parnym upale promienie skierowane na kwiat mogą spaść na kwiat, konieczne jest wykonanie sztucznego cienia. Podlewanie Akalif preferuje regularne, umiarkowane w ciepłym sezonie, a zimą wilgoć jest zmniejszona. Woda do nawadniania wymaga miękkości i osiadania na jeden dzień, a temperatura wody wynosi około 20. Akalif należy opryskiwać opryskiwaczem, ponieważ suche powietrze ma szkodliwy wpływ na roślinę.

Gleba dla Akalify wymaga pożywnej i lekko kwaśnej. Możesz kupić gotową ziemię lub przygotować ją samodzielnie, biorąc w równych częściach darni, próchnicę, torf i piasek. Konieczne jest ułożenie drenażu na dnie. Nawożenie jest konieczne dla rośliny przez cały ciepły sezon. Nadaje się do tego nawóz mineralny. Opatrunek górny należy wykonywać raz na 21 dni. Roślinę należy przesadzać w razie potrzeby wiosną. Akalifa nie wymaga pełnego przeszczepu, ponieważ jej system korzeniowy nie jest duży, a po prostu zastępuje wierzchnią warstwę gleby.Podczas przesadzania i tylko raz na kilka lat konieczne jest przycinanie roślin, aby pojawiły się nowe łodygi, przycinanie łodyg u dorosłych o około 25 centymetrów.

Ładowanie ...

Tabela: jak stworzyć właściwy mikroklimat Akalife

Tabela: jak kwiat reaguje na niewłaściwą pielęgnację

Choroby i szkodniki

Jeśli na liściach pojawią się płaczące brązowe plamy, przyczyną tego jest choroba plamistości liści. Jeśli liście więdną, przyczyną jest nadmierna wilgotność gleby lub jej przesuszenie. Ważne jest, aby dostosować podlewanie. Innym powodem jest zbyt ciężkie podłoże. Należy go wymienić. Kiedy liście tracą kolor, stają się blade, oznacza to brak oświetlenia. jeśli akalifa pozostawała w cieniu przez długi czas, należy stopniowo uczyć jej więcej światła.

Zimą roślina potrzebuje oświetlenia fluorescencyjnego. Końcówki liści wysychają i brązowieją - zbyt niska wilgotność w pomieszczeniu lub niewystarczające podlewanie. Pojawiły się ciemne plamy - przyczyną są przeciągi i hipotermia. Rada! Toksyczność rośliny należy wziąć pod uwagę, jeśli w domu przebywają małe dzieci i zwierzęta domowe. Wśród szkodników Akalify zagrożeniem są: mszyce, przędziorków, mączlików, wełnowców. Są traktowane przez stosowanie środków owadobójczych (opryskiwanie i podlewanie), na przykład Aktara.

Tabela: na jakie szkodniki cierpi akalifa

Znaki i rady czytelników

Od czasów starożytnych Akalifa była uważana za roślinę radości. Zaleca się umieszczanie go w mieszkaniach, w których ludzie są stale przygnębieni. Akalifa jest w stanie zgromadzić w sobie pozytywną energię, a następnie w odpowiednim momencie rozprowadzić ją po całym pomieszczeniu. Również ten kwiat zapewnia człowiekowi wewnętrzną harmonię, rozwija wrażliwość i logikę, poprawia wzajemne zrozumienie w rodzinie.

Niektórzy uważają, że Akalifa jest w stanie czerpać energię od ludzi mieszkających w domu. Zjawisko to jest argumentowane przez teorię yin i yang feng shui. W rzeczywistości zjawisko to wynika z faktu, że pyłek kotek Fox Tail może mieć działanie relaksujące. Uważa się to za spadek siły i „inwazję” negatywnej energii.

Akalifa to egzotyczna roślina, która wymaga przestrzegania wszystkich zasad pielęgnacji. Jej kwiaty są wyjątkowe w swoim rodzaju. Kwiaciarnie nie lekceważą faktu, że Foxtail gromadzi pozytywną energię, której wielu czasami tak bardzo brakuje.

Przeszczep roślin

Młode Akalify są przeszczepiane co roku, natomiast dorosłe osobniki przeszczepiane są co 3 lub 4 lata, jeśli Akalifa straciła swój efekt dekoracyjny, wówczas konieczna jest aktualizacja poprzez ukorzenienie sadzonek.

Mieszanka gleby do uprawy Fox Tail powinna być lekka i przepuszczalna dla powietrza i wody. Skład: darń, gleby liściaste, piasek, torf wysoki, pobrane w równych proporcjach.Ale w różnych źródłach informacji o podłożu stosunek części waha się w tych zakresach: 4 części ziemi darniowej, 2 części szklarni, 1 część torfu liściastego i kwaśnego lub 0,5 piasku i jedna część ziemi liściastej i piasek.