Mały świat, czyli fakty z życia mrówek - 30 zdjęć

Dla wielu ludzi mrówki kojarzą się z ciężką pracą i wytrzymałością. Te niesamowite owady żyją w jednej z najliczniejszych struktur na naszej planecie, a wszyscy członkowie kolonii są biologicznymi krewnymi. W rzeczywistości mrówki mają własną cywilizację z ogromnymi miastami, ścisłą hierarchią i kastowym systemem podziału obowiązków.

Mrówki są wszędzie i mogą mieszkać nawet w Twoim domu.

Urządzenie mrowisk uderza swoją złożonością, mrówki zaczynają budować gniazdo i pracować dla rodziny z całą odpowiedzialnością. Wznosząca się nad ziemią część mrowiska przeznaczona jest na sezon ciepły, aw części podziemnej owady zapadają w sen zimowy. Obie mają liczne komnaty dla królowej, jaja, larwy, magazyny żywności, sypialnie, zimowiska mszyc, a nawet grobowce, w których mrówki grzebią swoich bliskich. Wejścia do mrowiska pilnują żołnierze. Istnieją nawet mrówki-niewolnice, które trzymają mrówki innych gatunków w swoich gniazdach, zmuszając je do pracy dla siebie.

Mrówki dobrze przystosowują się do każdych warunków klimatycznych i dobrze sobie radzą zarówno w upale, jak i zimnie. Podczas mrozów owady wpadają w zawieszoną animację, ale jeśli zima nie jest zbyt ostra, mrówki nadal prowadzą swój zwykły tryb życia, opuszczając mrowisko i szukając pożywienia.

Stanowisko systematyczne i gatunki mrówek

Naukowa taksonomia owadów w ogóle, a zwłaszcza mrówek, zwanych Formicidae, opiera się na kilku głównych taksonach, to jest grupach połączonych przez wspólne cechy. Istnieją również kategorie pośrednie w ich systematycznej pozycji. Informacje na temat klasyfikacji naukowej mrówek przedstawiono w tabeli:

Obecnie znanych jest 14 000 gatunków tych owadów, w tym wymarłe. Na terenie naszego kraju żyje 260 gatunków. Najczęstsze są następujące:

Główne gatunki mrówek

Najczęściej w naszym kraju są:

• Czerwone mrówki, ich wielkość sięga 10 mm. Najbardziej rozpoznawalni mieszkańcy lasu, którzy budują wysokie, stożkowate mrowiska.
• Mrówki czarne lub ogrodowe o wielkości około 5 mm. Budują mrowiska w systemie korzeniowym roślin, takie gniazda wyglądają jak obszary spulchnionej gleby.
• Kornik czerwonobrzuchy. Duże mrówki do 20 mm wielkości, które osadzają się w starych pniach i kłodach. Mogą wybrać drewniane budynki jako siedlisko.
• Myrmica rudowłosa. Podobnie jak czarne mrówki, budują gniazda w ziemi, między korzeniami roślin. Są konkurentami mrówek ogrodowych. Ich wielkość to około 5 mm.
• Mrówki faraona. Małe mrówki domowe osiadają w ścianach, pustych wnękach, kanałach wentylacyjnych.Usunięcie tych owadów jest dość trudne, często trzeba kontaktować się z profesjonalnymi tępicielami.

Opis i zdjęcie, budowa wewnętrzna owadów

Wielkość tych owadów zależy od gatunku i waha się od 1 mm do kilku centymetrów. Ich ciało składa się z 3 części: głowy, klatki piersiowej i brzucha (u robotników ma żądło). Do klatki piersiowej przymocowane są 3 pary nóg wyposażonych w pazury. Ciało może być pokryte włosami. Głowa ma 2 czułki i rozwinięte szczęki. Oprócz skomplikowanych oczu parowanych, składających się z wielu małych soczewek, w okolicy ciemieniowej znajdują się 3 małe oczka proste, które pełnią funkcję oceny poziomu oświetlenia i polaryzacji. Jak wygląda mrówka, widać na zdjęciu.

Te stworzenia nie mają płuc. Tlen i inne gazy biorące udział w metabolizmie przedostają się przez mikrozawory w egzoszkielecie, rozprzestrzeniając się przez tchawicę po całym ciele. Mrówki nie mają lakunarnych naczyń krwionośnych. Zastępuje je długa, cienka, perforowana rurka, która biegnie wzdłuż górnej części ciała i służy jako serce. Te owady społeczne tworzą 3 kasty: skrzydlate samice i samce oraz bezskrzydłe robotnice.

Mrówka łąkowa

Innym gatunkiem powszechnym w Rosji jest łąka. Wielkość tego owada waha się w granicach 5-11 mm. U mrówek łąkowych ciało pokryte jest kosmkami, a na piersi znajduje się ciemna plamka. Do budowy domu wybierają łąki, otwarte krawędzie i łąki. Gatunek ten także rozmnaża mszyce. Od mrowiska do ich „pastwisk” prowadzą pogłębione ścieżki, nad którymi buduje się markizy. Mrówki chodzą po tych ścieżkach od lat. Oprócz wydzielin mszyc te gatunki mrówek żywią się martwymi owadami. Bardzo rzadko bawią się na żywo.

Po zimie, gdy powietrze ogrzeje się do +10 stopni, czołgają się z mrowiska. W temperaturze +30 owady nie opuszczają domu. Powyżej opisano, ile gatunków mrówek jest na świecie, ale spośród nich tylko te wylatują na lęgi dwa razy w sezonie. Spadają w maju i sierpniu.

Styl życia

Życie różnych gatunków mrówek przebiega w przybliżeniu według tego samego scenariusza. Rozmnażanie, poszukiwanie pożywienia, budowa mrowiska, obrona przed naturalnymi wrogami - to główne etapy życia mrówki. Pożywienie osób z czerwonego lasu i czarnego ogrodu różni się od pożywienia, którego potrzebują ich domowe odpowiedniki do normalnego życia.

Rozmnażanie i cykl życia

Jak rozmnażają się te owady? Mrówki rozmnażają się raz w roku. Krycie występuje między skrzydlatymi osobnikami w okresie letnim. Po kontakcie seksualnym z kobietą mężczyźni zwykle umierają. Ci z nich, którzy nie mogli znaleźć partnerki lub nie mogli jej zapłodnić, są wyrzucani z mrowiska lub zabijani przez pracujące owady.

Zapłodnione samice nie wracają do mrowiska, ale tworzą własne gniazdo. Mrówki wyróżniają się pełnym cyklem rozwojowym. W dniach 14–21 po złożeniu jaj larwy zamieniają się w poczwarki, a po 4–6 tygodniach rodzą się pierwsze dorosłe osobniki, po czym samice odgryzają skrzydła.

Długość życia tych stworzeń zależy od ich roli i zatrudnienia w gnieździe. Robotnica żyje zwykle około 3-5 lat. Najkrótsza żywotność osobników opiekujących się królową i larwami, przede wszystkim tych, którzy wykonują prace wewnętrzne w mrowisku. Żywotność samca mrówki wynosi tylko 14–21 dni. Samce mrówek są przeznaczone do pełnienia tylko jednej funkcji - rozmnażania. Macica, czyli królowa, żyje najdłużej - około 20 lat.

Siedlisko, optymalne warunki życia

Owady te rozprzestrzeniły się na wszystkich kontynentach i w strefach klimatycznych. Występują nawet na pustyni i na Antarktydzie. Każdy z gatunków ma swoje siedlisko. Mrówki mogą migrować nawet między krajami i kontynentami, tworząc nowe kolonie w miejscach, w których wcześniej ich nie znaleziono.

Owady żyją w każdych warunkach, nawet w niskich temperaturach. W regionach północnych w okresie zimowym hibernują, które trwają do 9 miesięcy. Równocześnie zawieszone są procesy fizjologiczne zachodzące w ich organizmie.

Co mrówki jedzą naturalnie i w domu?

Co woli mrówka? Większość z tych owadów to wszechstronne drapieżniki, padlinożercy i pośredni konsumenci liści. Ich dieta oparta jest na 2 składnikach: białku i węglowodanach. Pierwszą zjadają głównie larwy, drugą - dorosłe osobniki. Źródłem białka są różne bezkręgowce, na które polują owady drapieżne lub ich zwłoki, węglowodany - spadzi lub spadzi (słodka substancja wydzielana przez mszyce). Żywią się również sokiem roślinnym, nektarem kwiatowym, grzybami, nasionami.

Różnorodność gatunkowa mrówek i cechy ich siedlisk

Klasyfikacja biologiczna odnosi się do wszystkich mrówek formicydy rodzinne (Formicidae) i rząd błonkoskrzydłych, która obejmuje również pszczoły, osy i trzmiele. Rzeczywiście, mrówki, a dokładniej królowe mrówek, są uskrzydlone w krótkim okresie lęgowym. Wówczas założycielka nowego mrowiska buduje pierwszą komnatę przyszłego „pałacu”, odgryza własne skrzydła, których już nie potrzebuje i przez długie, czasem dwudziestoletnie życie rodzi duże plemię mrówek, które zgodnie ze swoimi kastami będzie budować, pracować, pielęgnować larwy, zdobywać pożywienie i bronić terytorium.

W rodzinie mrówek formobójstwo istnieje około 7000 gatunków... Te kochające ciepło owady są szczególnie liczne i różnorodne w tropikach, a naturalną granicą ich rozprzestrzeniania się jest zimna strefa leśno-tundrowa.

W ciepłych szerokościach geograficznych - rajskich mrowiskach - ukształtowały się egzotyczne, agresywne, niebezpieczne i niezwykłe gatunki:

Mrówka pocisk z Ameryki Południowej z wyjątkowo bolesnym ugryzieniem, którego odczucie porównuje się dokładnie z raną postrzałową. Długość tych owadów sięga trzech centymetrów.

Czerwone mrówki ogniste... Agresywny gatunek brazylijski, przypadkowo wprowadzony do południowych Stanów Zjednoczonych, wyparł znaczną część rodzimych mrówek, a następnie, za pośrednictwem statków handlowych, rozprzestrzenił się na Australię i Chiny. Ból po ukąszeniu przez owada tego gatunku jest taki sam, jak po oparzeniu ogniem.

Czarne mrówki buldoga mieszkają w Australii i Tasmanii. Po ugryzieniu uwalnia się silna trucizna, która oprócz bólu często powoduje ostre, śmiertelne reakcje alergiczne.

Mrówki żołnierskie Jest gatunkiem koczowniczym występującym w Ameryce Południowej i Afryce. Spędzają znaczną część swojego życia poruszając się w gęstych kolumnach, które niszczą wszystkie żywe istoty na swojej drodze, nie mogąc się szybko ukryć. Nie mając stałego mrowiska, tworzą tymczasowe wylęgarnie, tworząc kulistą kolonię połączonych ze sobą własnych ciał.

Żółte mrówkimieszkając w stanie Arizona, produkują najsilniejszą truciznę, która może zabić każde zwierzę o wadze do dwóch kilogramów.

Na szczęście na środkowym pasie te potwory ze świata mrówek nie przeżyją.

Zamieszkiwane przez 220 gatunków mrówki w Rosji i krajach WNP, które są rozmieszczone w pełnej zgodności z warunkami temperaturowymi - im dalej na północ obszar, tym mniej gatunków mrówek tam żyje:

• Region Kaukazu - ponad 160 gatunków;
• Ukraina - 74 gatunki;
• Region moskiewski - 40 gatunków;
• Region Archangielsk - 24 gatunki.

Na środkowym pasie najczęściej spotyka się trzy rodzaje mrówek:

• Myrmica rudowłosa z żółto-brązowawo-czerwonym korpusem, nie dłuższym niż 6 mm. Odżywia się owadami, w tym szkodnikami, a także zbiera słodką spadzię - słodką wydzielinę mszyc.
• Mrówka leśna imbirowa średniej wielkości z ciemnym odwłokiem i czerwonawymi środkowymi segmentami ciała, jest głównym bojownikiem przeciwko owadom szkodnikom lasu. Znajduje się na międzynarodowej czerwonej liście gatunków zagrożonych wyginięciem.
• Czarna mrówka ogrodowa osiąga długość 1 cm, niszczy owady i zbiera słodkie szczątki z mszyc. „Królowa” czarnego ogrodu żyje rekordowo długo - 28 lat.

Zdjęcie

Następnie zobaczysz zdjęcie wszystkich rodzajów mrówek:

Oprócz tych naturalnych gatunków, prawie wszechobecne Brownie, statek lub mrówka faraona, po raz pierwszy znaleziony w egipskich grobowcach, a dzięki niewielkim rozmiarom i dużej zdolności adaptacyjnej rozprzestrzenił się na rozległych terytoriach. Długość jego żółtego półprzezroczystego żółtego ciała z ciemnym odwłokiem nie przekracza 5 mm. Ten kochający ciepło gatunek osiedla się wyłącznie w domach i mieszkaniach, szybko się rozmnaża, psuje żywność, do której może dotrzeć i może być nosicielem chorób zakaźnych. Tworzy kilka kolonii, które zapewniają zachowanie liczebności: jeśli jedno gniazdo zostanie zniszczone, pozostałe skupiska owadów szybko odbudują „populację” mrówek.

WAŻNY: Mrówka-faraon atakująca mieszkanie człowieka jest z pewnością nieprzyjemnym sąsiadem, którego należy się jak najszybciej pozbyć.

Reszta pospolitych gatunków mrówek, z jedna strona, przynieść niewątpliwy zasiłek... Ich codzienne czynności polegają na przemieszczaniu i przetwarzaniu różnorodnych substancji poprawia strukturę gleby i żyzność... Ofiarą mrówek stają się liczne szkodliwe owady.

Jednak mrówki to nie tylko strzeż mszyc i robaków - dostawcy słodkiej spadzi dla nich - ale też wychowany tych szkodnikiosadzając je na zielonych łodygach i liściach roślin, w tym uprawnych.

Dlatego w przypadku gospodarstw ogrodniczych sąsiedztwo z dużymi mrowiskami jest niepożądane.

Biologicznie korzystna organizacja kolonii, trująca "broń" chemiczna i wysoka zdolność adaptacji sprawiają, że mrówki są licznymi mistrzami wśród owadów.

Różne gatunki mrówek kolonizują wszystkie szerokości geograficzne, od leśnej tundry po tropiki, niszcząc szkodniki i zapewniając transfer składników odżywczych do gleby.

Jednocześnie inwazja tych tysięcy zbiorowisk mrówek na terenach rolniczych i mieszkaniach ludzkich zmusza nas do poszukiwania sposobów skutecznego ich zwalczania.

Mrówki w ogrodzie i ogrodzie: korzyści i szkody, metody niszczenia

Dlaczego nie miałbyś spieszyć się, aby pozbyć się mrówek, które osiedliły się w ogrodzie lub ogrodzie warzywnym? Wynika to z faktu, że są w stanie przynieść korzyści, a mianowicie wyeliminować szkodniki i poprawić jakość gleby. Jednocześnie wyrządzają im wiele szkód:

• przyczyniają się do rozprzestrzeniania się mszyc;
• jeść nasadzenia;
• zniszczyć rośliny kwitnące;
• niszczyć drzewa, trawniki i rabaty kwiatowe;
• zwiększyć kwasowość gleby;
• w niesprzyjających warunkach atmosferycznych przenoszą się do mieszkania;
• atakować ludzi i zwierzęta.

Walka mrówek przynosi tylko chwilowy efekt, gdyż ich populacja jest ogromna i aktywnie się rozmnażają. Najbardziej skutecznymi środkami do zabijania tych szkodników są te, które zawierają diazynon i chloropiryfos. Mrówki w domku letniskowym lub w ogródku warzywnym można wytępić za pomocą takich popularnych wśród ogrodników i ogrodników narkotyków jak „Absolut”, „Wielki Wojownik”, „Mrówkojad”, „Grzmot”, „Medvetoks”. Pasy łapiące służą do ochrony drzew przed mrówkami.

Dlaczego nie zaleca się stosowania środków ludowej przeciwko tym szkodnikom? Mają zbyt słabe działanie odstraszające i nie radzą sobie same z mrówkami.

Charakter i styl życia mrówki

Życie mrówek owadów aktywnie wpływa na biogenezę ze względu na ich bogactwo. Są wyjątkowe pod względem sposobu odżywiania się, stylu życia oraz wpływu na organizmy, rośliny i zwierzęta.

Swoją żywotną aktywnością, budową i przebudową mrowisk, spulchniają glebę i pomagają roślinom, odżywiając ich korzenie wilgocią i powietrzem.W ich gniazdach tworzone są idealne warunki do rozwoju bakterii, wzbogacających glebę w pożyteczne substancje i mikroelementy.

Odchody mrówek służą jako nawóz. W pobliżu ich siedlisk szybko rosną różne trawy. Owady mrówki leśne sprzyjają wzrostowi dębów, sosen i innych drzew.

Mrówki to pracowite owady i są niezwykle wydajne. Mogą podnosić ładunki o masie dwudziestokrotnie większej i pokonywać duże odległości. Mrówki – owady publiczne.

Oznacza to, że ich struktura społeczna przypomina ludzką. Mrówki tropikalne wyróżniają się szczególną różnorodnością kast. Mają królową, żołnierzy, robotników i niewolników.

Mrówki i inne owady, takie jak osy i pszczoły, nie są w stanie żyć bez swojej społeczności i niezależnie od własnego gatunku umierają. Mrowisko to pojedynczy organizm, którego każdy klan nie może istnieć bez reszty. Każda kasta tej hierarchii pełni określoną funkcję.

Substancja wydzielana przez mrówki zwana „alkoholem mrówkowym” służy jako składnik leków na wiele chorób. Wśród nich są astma oskrzelowa, cukrzyca, reumatyzm, gruźlica i wiele innych. Służy również do zapobiegania wypadaniu włosów.

Mrówki domowe: po co się włączać i jak się ich pozbyć?

Mrówki wchodzą do mieszkania lub prywatnego domu w poszukiwaniu pożywienia lub schronienia przed zimnem i deszczem. Walkę z nimi musisz rozpocząć od poszukiwania gniazda. To tam można znaleźć rodzinę mrówek. Kontrola mrówek powinna obejmować następujące kroki:

• zalać gniazdo wrzącą wodą, biorąc pod uwagę, że jest mało prawdopodobne, aby woda dotarła do macicy;
• posprzątaj dom i potraktuj wszystkie powierzchnie środkiem dezynfekującym;
• załatać wszystkie pęknięcia i pęknięcia w podłodze i ścianach;
• traktuj ścieżki mrówek żelem przeciwnowotworowym (Kombat, Global, FAS, Dohlox), rozpyl spray w pobliżu mrowiska (Raptor, Raid, Dichlorvos) lub umieszczaj pułapki w miejscach gromadzenia się pasożytów.

Ładowanie ...

Egzotyczne gigantyczne mrówki w domu

Niektóre niejadowite gatunki dużych mrówek stają się mieszkańcami egzotycznych farm mrówek, zwanych formikariami. Domowe mrowisko to przezroczysty pojemnik wypełniony piaskiem lub specjalnym żelem, w którym zamieszkuje rodzina mrówek. Te owady społeczne prowadzą bardzo aktywny tryb życia, który można obserwować godzinami.

Szczególnie dzieci uwielbiają tę aktywność. Niektóre firmy instalują formikaria w toaletach pracowników dla relaksu. Wszystko, czego potrzeba, aby wyposażyć takie wewnętrzne mrowisko, to specjalny pojemnik i pokarm dla owadów, w zależności od gatunku.

Rozmnażanie i oczekiwana długość życia mrówki

W rodzinie tych owadów może być jedna lub więcej królowych. Ich lot godowy następuje tylko raz, podczas gdy zebrane plemniki wystarczają na resztę życia. Po rytuale samica zrzucając skrzydła zostaje królową. Następnie macica szuka odpowiedniego miejsca do ułożenia jąder.

U mrówek leśnych są dość duże, mają mlecznobiały kolor z przezroczystą skorupą i wydłużonym kształtem. Z jaj zapłodnionych przez matkę wykluwają się samice, z pozostałych uzyskuje się samce, które żyją zaledwie kilka tygodni przed kryciem.

Larwy mrówek przechodzą cztery etapy rozwoju i są podobne do robaków, są prawie nieruchome i są karmione przez robotnice. Następnie produkują żółte lub białe poczwarki, które mają kształt jajka.

To, która kasta z nich wyjdzie, zależy całkowicie od żywienia. Dostępność metod hodowlanych dla mrówek niektórych gatunków jest imponująca, na przykład samice mogą pojawiać się poprzez rozmnażanie bezpłciowe.

Żywotność mrówek robotnic sięga trzech lat.Żywotność królowej z punktu widzenia owadów jest olbrzymia i niekiedy sięga dwudziestu lat. Mrówki tropikalne są aktywne przez cały rok, ale osobniki żyjące w trudniejszych regionach pozostają w stanie uśpienia zimą. Najczęściej larwy wchodzą w diapauzę, a dorośli po prostu ograniczają swoją aktywność.