Rozmnażanie mikroklonalne roślin

Cięcie jest jedną z metod wegetatywnego rozmnażania roślin, a dla niektórych roślin jest jedyną metodą rozmnażania. Jedną z głównych cech sadzonek jest to, że rośliny wyhodowane z sadzonek zachowują wszystkie swoje właściwości rodzicielskie.

Rozważmy bardziej szczegółowo rozmnażanie roślin przez zielone sadzonki:

Zielone sadzonki są wycinane z roślin matecznych w wieku od 5 do 10 lat. Dla roślin trudnych do ukorzenienia - dla dwu-trzylatków. Wybierz zdrowe i wytrzymałe rośliny.

Sadzonki wykonuje się w czerwcu - na początku lipca. Ale nie zapominaj, że każda roślina ma swoje własne cechy i czas udanego ukorzenienia sadzonek. Najłatwiej ukorzenione sadzonki roślin takich jak dziewiczy winogrono, powojnik, ligustr, udawana pomarańcza, aktynidia, wiciokrzew, hortensja, bz i wiele innych.

• 2 Przygotuj sadzonki do rozmnażania przez sadzonki w następujący sposób
• 3 Sadzenie sadzonek
• 4 Pielęgnacja sadzonek
• 5 Warunki sadzonek roślin

  5.1 Wideo: „Cięcie roślin z Siergiejem Glazinowem”

• 5.2 Wideo: „Cięcie roślin z Pavel Trannoy, część 1”
• 5.3 Wideo: „Cięcie roślin z Pavel Trannoy, część 2”

Rozmnażanie roślin domowych przez sadzonki

Rozmnażanie przez sadzonki (metoda wegetatywna) jest najbardziej popularne wśród hodowców kwiatów. Łodyga to specjalnie odcięta część rośliny. Ma zdolność zakorzenienia i wzrostu. W uprawie kwiatów wyróżnia się kilka różnych rodzajów sadzonek, a mianowicie: łodyga, liść, wierzchołek, a także środek.

Rozmnażanie przez sadzonki wierzchołkowe

Ta metoda jest stosowana do wszystkich roślin ampelous, a także do touch-me-not i balsamu.

Aby uzyskać ten rodzaj cięcia, odetnij część nie zdrewniałej łodygi, która znajduje się na górze. Na takim cięciu należy rozwinąć liście w ilości od 2 do 4 sztuk. Musisz cofnąć się centymetr poniżej węzła i wykonać cięcie. To w tym węźle korzenie pojawiają się jako pierwsze. Aby przyspieszyć ukorzenienie, zaleca się traktowanie cięcia środkami stymulującymi wzrost (fitohormony).

W celu ukorzenienia sadzonki sadzi się w mieszance gleby dla młodych roślin, a następnie podlewa. Aby utrzymać wysoką wilgotność, przykryj pojemnik plastikową folią.

Rozmnażanie przez sadzonki łodyg

Figowiec, pelargonie, wszystkie sukulenty, a także kaktusy można rozmnażać przez sadzonki łodyg.

Ten typ łodygi można wyciąć tylko ze zdrowej rośliny, a cięcie należy wykonać nieco poniżej węzła.

Która łodyga powinna składać się z 3 lub 4 węzłów i powinny być na niej obecne liście. Zwróć uwagę na krój, musi być świeży i równy. Na rączce nie powinno być kwiatów ani pąków. W razie potrzeby liście od dołu można oderwać. Ukorzenienie przeprowadza się w wilgotnej glebie, która zawiera dużo piasku lub stosuje się do tego mieszankę gleby dla młodych roślin. Po pojawieniu się korzeni (po około 3-4 tygodniach) rośliny przesadza się do zwykłej mieszanki gleby. Większość sadzonek jest ukorzeniona po prostu przez zanurzenie ich w szklance wody.

Jeśli w ten sposób rozmnażasz soczyste rośliny lub kaktusy, cięcie należy pozostawić na kilka dni na świeżym powietrzu do wyschnięcia przed sadzeniem w celu ukorzenienia. Jednocześnie miejsce cięcia powinno się zacisnąć, a jego krawędzie powinny wygiąć się do wewnątrz. Pozwoli to uniknąć pojawienia się zgnilizny łodygi. Po posadzeniu glebę lekko zwilża się opryskiwaczem (nie podlewa).

Sadzonki pelargonii, a także sukulenty nie są pokryte folią podczas ukorzeniania. Wszystkie inne rośliny wymagają w tym czasie dużej wilgotności, dlatego należy je przykryć folią.

Z reguły zaleca się umieszczanie sadzonek w dobrze oświetlonym i wystarczająco ciepłym miejscu. Należy pamiętać, że należy je chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Z reguły takie sadzonki rozmnaża się wiosną i latem, kiedy roślina intensywnie rośnie. Ale są rośliny, które najlepiej rozmnażać się w ten sposób w ostatnie letnie dni, na przykład geranium, fuksja.

Środkowa łodyga jest uważana za część łodygi. Odetnij go od środka lub dołu pędu. Z reguły takie sadzonki są używane do rozmnażania Tradescantia.

Rozmnażanie przez sadzonki liściowe

Krzaczasta begonia, gloksynia, fiołek uzambara (saintpaulia), peperomia mogą być rozmnażane przez sadzonki liściowe.

Rozmnażanie Saintpaulia odbywa się na całych blaszkach liściowych z sadzonkami. Mocny zdrowy liść z rączką o przyzwoitej długości należy odciąć od rośliny, a następnie posadzić w specjalnej mieszance gleby. Kiedy na blaszce liściowej uformują się rośliny potomne, należy je oddzielić i posadzić osobno.

Sukulenty rozmnażają się bezpośrednio z blaszkami liściowymi. Tak więc do rozmnażania paciorkowców, sansevierii i gloksynii używa się części liścia. Konieczne jest sadzenie liścia w glebie w taki sposób, aby tylko niewielka część liścia unosiła się nad powierzchnią gleby. W przypadku, gdy cząsteczki blaszki liściowej są zbyt małe, układa się je na powierzchni i lekko wciska w podłoże.

Przygotuj sadzonki do rozmnażania przez sadzonki w następujący sposób

1. Sadzonki są cięte, których długość wynosi 8-12 cm, z dwoma lub trzema międzywęźlami.
2. Ostrym nożem lub sekatorem przeciąć podstawę cięcia pod kątem 40 stopni w odległości 0,5-1 cm od nerki, górne cięcie wykonuje się bezpośrednio nad nerką. Wszystkie dolne liście są odcinane, a dwa lub trzy liście pozostają na cięciu. Jeśli roślina jest liściasta, liście na sadzonkach są przecinane na pół.
3. Następnie pocięte sadzonki umieszcza się na kilka minut w roztworze środka grzybobójczego na głębokość 1,5-2 cm, po czym dodatkowe krople strząsa się z czubka sadzonek. Następnie końcówkę zanurza się w parasail stymulującym wzrost (na przykład korzeń lub korzeń).

Powielanie przez nakładanie warstw

Wspinaczka, a także ampeliczne rośliny z długimi pędami, na przykład bluszcz, chlorophytum i inne, można rozmnażać przez nawarstwianie.

Ten typ rozmnażania różni się tym, że młoda roślina powstaje bez oddzielania od rośliny matecznej.

Po pojawieniu się kiełków na dość długich pędach, próbują je naprawić drutem lub spinką do włosów na powierzchni specjalnej mieszanki gleby. Rootowanie jest dość szybkie. Młodą roślinę należy oddzielić, gdy uformuje się jej system korzeniowy i zacznie samodzielnie rosnąć.

Warunki sadzonek roślin

Wideo: „Cięcie roślin z Siergiejem Glazinowem”

Wideo: „Cięcie roślin z Pavel Trannoy, część 1”

Rozmnażanie przez potomstwo

Bulwiaste i bromeliady, a także kaktusy mogą być rozmnażane przez potomstwo.

Rośliną córką, która rozwija się od podstawy matki, jest potomstwo. Gdy takie rośliny dobrze się rozwiną, oddziela się je od matki ostrym nożem lub rękami, próbując wykonać cięcie bliżej głównego kwiatu. Musimy postarać się, aby oddzielone potomstwo miało wiele własnych korzeni. Oddzielone potomstwo sadzi się w osobnej doniczce i zapewnia taką samą opiekę jak sadzonki.

Małe cebulki pojawiają się na roślinie macierzystej. Należy je ostrożnie oddzielić i umieścić w osobnym pojemniku. Kwitną zwykle po 1 lub 2 latach.

Sadzenie sadzonek

1. Do sadzenia sadzonek używa się szklarni lub szklarni. Jeśli jest mało sadzonek, można je sadzić w małych doniczkach po kilka sztuk, w zależności od wielkości sadzonek.
2. Warstwę gleby (10-15 cm) umieszcza się na dnie doniczki, wymieszaną z piaskiem. Druga warstwa na wierzchu to gruboziarnisty czysty piasek (3-5 cm).
3. Cienkim patyczkiem (na przykład ołówkiem) wykonuje się otwory w glebie o głębokości 2,5-3 cm, a następnie gotowe sadzonki umieszcza się w nich pionowo w odległości 4-7 cm od siebie. Tym samym patykiem ubij glebę wokół podstawy cięcia.
4. Sadzonki są ostrożnie podlewane z konewki przez drobne sito. Do sadzenia z folii buduje się mini szklarnię. Jeśli sadzonki są sadzone w doniczce, można je owinąć przezroczystą torbą na górze i zabezpieczyć elastyczną opaską u dołu, u podstawy doniczki. W ten sposób otrzymujesz mini szklarnię, którą możesz zostawić na parapecie w domu.

Wszystkie posadzone sadzonki muszą być zacienione !!!

Powielanie przez dzieci

Możesz rozmnażać degremona, Kalanchoe, degremon bryophyllum, kanalik Kalanchoe.

Z reguły dzieci z własnymi korzeniami rozwijają się na końcach płytek liściowych tych roślin. Oddziel je palcami, jednocześnie uważając, aby nie uszkodzić delikatnych korzeni. Sadzi się je w pojemnikach wypełnionych mieszanką wilgotnej ziemi. Gdy kwiaty wyrosną, należy je sadzić w osobnych doniczkach.

Przemiana pokoleń

W roślinach występuje przemiana pokoleń płciowych i bezpłciowych:

• pokolenie płciowe wyrasta z zarodników, gametofitu, który rozmnaża się przez gamety;
• z zygoty wyrasta sporofit, bezpłciowe pokolenie, które rozmnaża się przez zarodniki.

Znane nam rośliny zarodników zewnętrznych to pokolenie bezpłciowe. Pokolenie płciowe roślin zarodników nazywa się przerostem i jest to małe, niepodobne do sporofitów, rośliny.

Rozmnażanie płciowe roślin zarodników zależy od dostępności wody do przenoszenia gamet.

Figa. 3. Przerost paproci.

Rośliny nasienne mają również przemianę pokoleń, ale na zewnątrz się nie objawia. Gametofit rozwija się kosztem sporofitu i wewnątrz niego. Tak więc u roślin nagonasiennych gametofity rozwijają się wewnątrz zamkniętych szyszek żeńskich, a u roślin okrytozalążkowych wewnątrz kwiatu.

Reprodukcja wąsów

Możesz rozmnażać z wąsami epizod, skalnica pleciona, chlorophytum, tolmium.

Na końcach pędów takich roślin pojawiają się małe rośliny potomne (wąsy).W przypadku, gdy mają korzenie, wąsy są po prostu ostrożnie oddzielane i sadzone w wilgotnej mieszance gleby. Wąsy bez korzeni muszą być zakorzenione w taki sam sposób, jak podczas szczepienia.

Rozmnażanie roślin przetrwalnikowych

Rośliny zarodnikowe to rośliny charakteryzujące się rozmnażaniem zarodników.

Organizmy roślin zarodnikowych to:

1. Niższy: algi;
2. Wyżej: mchy, mchy, skrzypy, paprocie.

Rozmnażanie glonów.

1. Wegetatywny: glony rozmnażają się w taki sposób, że ich części są przypadkowo oddzielone od ciała matki z powodu silnych prądów lub wpływu zwierząt;
2. Zarodnik: zarodniki glonów są ruchome z wici (zoospory) i nieruchome; wewnątrz komórki macierzystej powstaje wiele zarodników, które następnie wychodzą na zewnątrz do środowiska wodnego;
3. Seksualne: rozmnażanie płciowe jest aktywowane tylko wtedy, gdy występują niekorzystne warunki przystosowania się do zmieniających się warunków zewnętrznych; gamety z gametofitu zbiegają się w środowisku wodnym i tworzą zygotę, z której powstaje nowa roślina.

Rozmnażanie glonów:

Rozmnażanie mchów. Mech ma wyraźną przemianę pokoleń. Dominującym pokoleniem jest gametofit. W lnie z kukułką, w deszczową pogodę, plemniki z mchu męskiego przenoszą się do komórki jajowej na żeńskim mchu. Dawna zygota staje się sporofitem - pudełkiem na nodze. Tam powstają zarodniki, które są następnie wyrzucane na ziemię. Wyrastają z nich męskie i żeńskie mchy - gametofity.

Cykl życia mchu:

Powielanie limfoidów. Dominacja sporofitu nad gametofitem jest już zauważalna w cyklu życiowym widłaków. Na zielonym organizmie - sporoficie - tworzą się zarodniki z wieloma zarodnikami w środku. Zarodniki tworzą gametofit roślin, który nazywa się przerostem limfoidów. Tam powstają męskie i żeńskie genitalia, które wytwarzają gamety. Łączą się w deszczową pogodę, tworząc sporofit.

Cykl życiowy limfoidów:

Rozmnażanie skrzypów. Ponadto we wszystkich roślinach sporofit będzie dominującym pokoleniem. Rozmnażanie skrzypów jest powtórzeniem rozmnażania się widłaków. Zarodniki tworzą się na sporoficie, z którego wyrasta wyrostek - gametofit - wraz z gametami żeńskimi i męskimi.

Cykl życia skrzypu:

Rozmnażanie paproci. Dominującym pokoleniem paproci jest także sporofit. Sporofit to roślina z liśćmi, na spodzie której powstają brązowe guzki - zarodnie. Zarodniki tworzą gametofit - wyrostek. Powstają na nim komórki męskie i żeńskie. Po zapłodnieniu tworzą zygotę, z której rozwija się sporofit.

Cykl życia paproci:

Zatem rozmnażanie roślin niższych i wyższych zarodników jest różne. Organizmy roślin z niższymi zarodnikami charakteryzują się wyborem między rozmnażaniem bezpłciowym lub płciowym. Oba rodzaje reprodukcji są rzadkie. Wyższe rośliny zarodnikowe charakteryzują się przemianą pokoleniową z przewagą gametofitów (mchów) lub z przewagą sporofitów (mech, skrzypy, paprocie).

Powielanie przez podział

Możesz rozmnażać fiołek, maranta, szparagi, paproć, sansevieria, kalatea.

Podczas wzrostu rośliny te są w stanie tworzyć rozety (małe krzewy potomne). Pod tym względem taką roślinę można podzielić.

Zaleca się rozmnażanie przez podział wiosną lub w czerwcu. Roślinę mateczną usuwa się z gleby, glebę usuwa się, a część potomną rośliny ostrożnie odcina lub odrywa. W takim przypadku musisz wyciąć miejsce, w którym córka i kwiat matki są połączone. Cięcie powinno mieć zdrowy punkt wzrostu, a także dobrze rozwinięte korzenie. Są sadzone w wilgotnej mieszance gleby. Zanim pojawi się młody pęd i nastąpi pełne ukorzenienie, gleba musi być stale wilgotna. Roślinę należy również chronić przed bezpośrednimi promieniami słońca.

Zapylanie roślin

❖ Zapylanie - przeniesienie pyłku z pylników pręcików na piętno słupka kwiatowego; typowe dla roślin nasiennych. Występuje przy pomocy wiatru lub owadów, a także ludzi (do celów hodowlanych lub produkcyjnych).

❖ Metody zapylania:

■ samozapylenie - występuje w jednym biseksualnym kwiecie i nie zależy od warunków pogodowych i pośredników (przykład: jęczmień);

■ zapylenie krzyżowe: pyłek przenoszony jest na piętno słupka innego kwiatu tej samej lub innej rośliny (przykłady: żyto, kukurydza). Zapylanie krzyżowe roślin zwiększa poziom heterozygotyczności potomstwa, co umożliwia lepsze przystosowanie się do stale zmieniających się warunków środowiskowych.

Rozmnażanie przez zarodniki

Paproć może być rozmnażana przez zarodniki.

Ta metoda jest dość trudna, ale miłośnicy paproci mogą jej spróbować.

Przy należytej staranności zarodniki pojawiają się po seamy-stronie blaszek liściowych dorosłych. W razie potrzeby takie spory można kupić w postaci mieszanin różnych lub jednego rodzaju. Aby zasadzić zarodniki, potrzebujesz specjalnej gleby, która zawiera pokruszone wióry cegieł i mieszankę torfu.

Podłoże wlewa się do doniczki, która powinna być mała, niska i szeroka. Wygładź jego powierzchnię i lekko zagęszczaj. Następnie zarodniki są równomiernie rozprowadzane na powierzchni gleby. Garnek przykryj szkłem na wierzchu, a następnie umieść go w wodzie wlanej do pojemnika. Aby poprawić efekt, zamiast wody z kranu zaleca się użycie wody rozmrożonej lub deszczowej (jest bardziej miękka). Zarodniki należy umieszczać w ciemnym i ciepłym miejscu, upewniając się, że w pojemniku zawsze jest płyn. Pierwsze pędy można zobaczyć po około 4-5 tygodniach. Pokrywę należy zdjąć z doniczki po 4-8 tygodniach, gdy sadzonki są już mocne. Uprawiane rośliny wymagają kilofa, który jest wykonywany na specjalnych tacach do kiełkowania nasion. Wyhodowane sadzonki należy sadzić w oddzielnych doniczkach.

Pielęgnacja sadzonek

Odpowiednia temperatura do normalnego ukorzeniania wynosi 20-25 stopni.

Podczas ukorzeniania (a czas ukorzeniania każdej rośliny jest inny, patrz tabela poniżej) sadzonki są okresowo spryskiwane ciepłą wodą 2-4 razy dziennie. Podczas rozpylania do wody można dodać roztwór epiny, co sprzyja szybszemu tworzeniu się korzeni.

Po pewnym czasie pod koniec cięcia zaczyna pojawiać się kalus, a następnie same korzenie.

Następnie zaczynają działać pąki sadzonek, zaczynają pojawiać się pędy. Po pewnym wzroście pędów sadzonki zaczynają twardnieć. Aby to zrobić, raz dziennie szklarnie są otwierane na chwilę (jeśli doniczka jest usuwana). Przy normalnym wzroście pędów młode rośliny są wentylowane częściej i przez dłuższy czas. A potem szklarnie są całkowicie otwarte (mniej więcej pod koniec sierpnia - początek września).

Jeśli sadzonki są dobrze ukorzenione, to (w drewnie liściastym) jesienią można je sadzić w stałym miejscu w ogrodzie. Jeśli nie, lepiej zostawić go w szklarni do wiosny.

W wolno rosnących drzewach iglastych lepiej jest pozostawić sadzonki w szklarni na 2-3 lata.

Rozmnażanie nasion

Nasiona mogą rozmnażać kilka rodzajów kaktusów, wiesiołka, fuksji, cyklamenu, pokrzywy.

Rośliny domowe są rzadko rozmnażane przez nasiona, ponieważ jest to dość skomplikowana metoda. Jeśli jednak chcesz, nadal możesz spróbować wyhodować spektakularną roślinę z maleńkiego ziarenka. Również dzięki tej metodzie rozmnażania całkiem możliwe jest uzyskanie nowego kształtu rośliny (na przykład o innym kolorze). Początkującym zaleca się wybór roślin jednorocznych do pierwszego siewu, ponieważ są one stosunkowo łatwe w uprawie.

W marcu - kwietniu wysiewa się nasiona roślin szybko kiełkujących, aw ostatnich tygodniach zimowych tych, które kiełkują przez długi czas. Jeśli nasiona mają grubą skórkę, będą wymagały wstępnego przygotowania, aby można je było oblać świeżo przegotowaną wodą lub umieścić w płynie na kilka dni.Możesz również traktować nasiona sokiem z aloesu. Przyspieszy to kiełkowanie, a także przybliży kwitnienie.

Przed siewem glebę należy rozgrzać w piekarniku. Do tego nadaje się mieszanka pogłębiarska składająca się z piasku i torfu, które są pobierane w równych proporcjach. Możesz dodać niewielką ilość wermikulitu. Do siewu nadaje się również gotowa mieszanka glebowa przeznaczona do uprawy sadzonek.

Garnek lub tacę wypełnić ziemią, wyrównać powierzchnię i lekko zagęścić. Nasiona rozsmarować na powierzchni podłoża (nie grubo) i posypać je na wierzchu, aby wyglądały lekko na zewnątrz. Woda z konewką z sitkiem lub spryskiwaczem. Przykryj pojemnik szkłem lub folią na wierzchu. Zapewnij sadzonkom wymagany reżim temperaturowy, a także wymagany poziom oświetlenia (informacje te można znaleźć na opakowaniu).

Dbanie o posiane nasiona jest dość łatwe. Wystarczy zapewnić systematyczną wentylację, a także zapewnić regularne podlewanie opryskiwaczem. Po pojawieniu się sadzonek schronienie jest usuwane, a pojemnik umieszczany w dobrze oświetlonym miejscu.

Zbieranie sadzonek

Aby roślina miała mocne korzenie, sadzonki należy nurkować. Z reguły ta procedura jest wykonywana od 1 do 3 razy. Są kwiaty, które nie wymagają nurkowania, a niektóre wręcz przeciwnie, trzeba nurkować 5 lub nawet więcej razy. Pierwszy wybór następuje po utworzeniu 1–2 prawdziwych arkuszy. Przy każdym kolejnym przeszczepie stosuje się podłoże bardziej nasycone substancjami odżywczymi.

Możesz użyć kołka, ołówka lub długopisu, aby zrobić dziurę na sadzonkę. Włóż go na wymaganą głębokość, a następnie wyciągnij. Następnie można sadzić sadzonkę, mieszanka gleby powinna być mokra, a podlewanie po posadzeniu należy wykonać opryskiwaczem. Aby sadzonki szybciej się zakorzeniły, spryskuje się je roztworem fitohormonów, a następnie przykrywa szkłem lub folią.

Wszystkie metody rozmnażania roślin

Seksualne pokolenia roślin

W cyklu życiowym wyższych roślin lądowych pokolenia płciowe i bezpłciowe przeplatają się naturalnie (patrz na przykład diagramy).

< Pokolenie bezpłciowe przedstawione sporofity. Pokolenie płci przedstawione gametofity.

Sporophyte - organizm bezpłciowego diploidalnego pokolenia roślin, na którym sprzeczanie się... ■ W wyniku tego powstaje sporofit zapłodnienie - fuzja komórki jajowej z plemnikiem (lub nasieniem), a następnie rozwój zygoty i zarodka. ■ Sporofity to organizmy dominujące we wszystkich roślinach wyższych (z wyjątkiem mchów).

❖ Gametofit - organizm haploidalny pokolenia płciowego roślin, w którym powstają gamety. ■ Gametofit może być biseksualny, tj. może nosić mężczyznę (antheridia) i kobieta (archegopia) narządy rozmnażania płciowego (gametangia) i tej samej płci - mężczyzna lub kobieta. ■ Po procesie seksualnym z gamet powstaje zygota, z której rozwija się sporofit.

Cechy struktury gametofitów: ■ z izomorficzną zmianą pokoleniową osobniki gametofitów są zewnętrznie nie do odróżnienia od osobników sporofitów; ■ z heteromorficzną zmianą pokoleniową osobniki-gametofity znacznie różnią się od osobników-sporofitów.

Gametofity mchów i paproci: ■ mchy - rośliny liściaste; ■ paprocie - przerosty.

Gametofity roślin wyższych: ■ męski gametofit - ziarno pyłkurośnie w łagiewka pyłkowa z wykształceniem sperma; ■ Płeć żeńska gametofit - haploidalny wielokomórkowy bielmo z archegonium (u nagonasiennych) lub siedmiokomórkowy worek zarodkowy (u okrytozalążkowych).

Pyłek - zbiór ziaren pyłku (ziaren kurzu) powstających w gniazdach pylników (mikrosporangiach) holo- i okrytozalążkowych.U nagonasiennych powstaje w zarodniach szyszek pylników (męskich), u roślin okrytonasiennych, w pręcikach pręcików.

Ziarno pyłku - męski gametofit rośliny nasiennej; rozpoczyna swój rozwój od mikrospory w mikrosporangii i wyczerpuje ją po zapyleniu, tj. po przeniesieniu do komory pyłkowej, zalążka (u nagonasiennych) lub na znamieniu słupka (u okrytozalążkowych).

Ziarno pyłku jest przykryte sporodermaktórego warstwa zewnętrzna (exine) ma dużą wytrzymałość i odporność na czynniki zewnętrzne, a warstwa wewnętrzna (intina) składa się z błonnika i pektyn. W momencie zapylenia ziarno pyłku składa się z dwóch (lub więcej) komórek - jednej generatywnej i jednej (u roślin okrytozalążkowych) lub kilku (u nagonasiennych) komórek wegetatywnych.

Powstaje komórka wegetatywna łagiewka pyłkowa, a generatyw dzieli się, tworząc dwa sperma, które są dostarczane przez łagiewkę pyłkową do archegonii wyrostków żeńskich (u nagonasiennych) lub do woreczków zarodkowych (w zakrytych-nominalnych).

Produkcja pyłku: diploidalna komórka macierzysta mikrospory obecna w worku pyłkowym (zarodni) pylnika plamki kwiatu, mejotycznie dzieli się na cztery haploidalne komórkimikrosporyktóre później mitotyczny podziały zamieniają się w dwukomórkowe ziarna pyłku.

❖ Tworzenie worka zarodkowego (występuje zalążekznajduje się w słupku kwiatu):

■ diploidalna komórka matczyna megasporu obecnego w zalążku, mejotycznie dzieli się na cztery haploidalne komórki megasporowe, z których trzy są zniszczone;

■ rdzeń czwarty megaspor, najbardziej oddalony od wejścia pyłku, trzykrotnie mitotyczny dzieli się (powstaje 8 jąder potomnych); trzy jądra potomne pozostają na każdym z biegunów megaspory i są oddzielone cienkimi ścianami komórkowymi, rozdzielając się na komórki polarne, a dwa jądra (po jednym z każdego bieguna) przesuwają się do środka megaspory, a następnie łączą się, tworząc diploidalne jądro komórki centralnej;

■ staje się jedna z trzech komórek na biegunie najbliżej bramki pyłkowej jajoa dwie sąsiednie komórki są komórkami towarzyszącymi;

■ cały utworzony system siedmiu komórek jest worek zarodkowy... Trzy komórki worka zarodkowego znajdujące się na biegunie przeciwległym do przejścia pyłkowego (komórki antypody), weź udział w dostarczaniu organizmowi składników odżywczych przez pewien czas, a następnie wymrą.

Możliwe błędy

1. 
   Roślin nie należy umieszczać nad systemem grzewczym, ponieważ gorące powietrze spali liście.

2. Nie można przewieźć kwiatu zimą bez odpowiedniego schronienia.
3. Od kwietnia nie można umieścić kwiatu w miejscu, w którym jest bezpośrednie słońce, ponieważ jego promienie spalą liście.
4. Nie przesuszaj grudki ziemi do stanu pustynnego. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne.
5. Bez opatrunku górnego nie będzie obfitego kwitnienia latem.

Czas odpowiedni do hodowli w domu

Cechy całego świata roślin wskazują, że najlepszym okresem rozmnażania jest wiosna, a skrzydłokwiat nie jest wyjątkiem. Wiosną nawet błędy początkującego hodowcy mogą nie zaszkodzić roślinie. Chociaż te same błędy popełnione jesienią lub zimą mogą prowadzić do smutnego doświadczenia - śmierci rośliny.

Tak więc, opierając się na doświadczeniu hodowców kwiatów, możemy z całą pewnością stwierdzić, że najlepszy czas na rozmnażanie skrzydłokwiatów to wiosna i wczesne lato. Najważniejsze jest przeszczepienie przed kwitnieniem.

Ciekawy! Jeśli Twoje „Szczęście kobiet” nie zakwita, to czasami może to oznaczać, że kwiat nie był przeszczepiany przez długi czas, a dzieci nie zostały od niego oddzielone. Wielu ogrodników zauważyło, że jeśli roślina nie została podzielona przez długi czas, wówczas dolna część zaczyna się „nagrywać”, a sam skrzydłokwiat przestaje kwitnąć. Jeśli nastąpi rozdzielenie dzieci, kwiat zacznie aktywnie budować zieloną masę.

Metody cięcia

Istnieją trzy rodzaje sadzonek łodyg:

1. Zdrewniały.
2. Częściowo zdrewniały.
3. Zielony.

Różne rośliny rozmnaża się przez różne typy sadzonek. Tak zdrewniałe rozmnażają się na przykład winogrona, drzewa iglaste, topolę i wierzbę. Tego typu sadzonki zbierane są najczęściej wiosną lub późną jesienią, tj. kiedy wzrost roślin jeszcze się nie rozpoczął lub już się zatrzymał. Zwykle długość ciętych pędów dla tych sadzonek wynosi 250-300 milimetrów. W takim przypadku ważne jest, aby na pędzie były co najmniej 3 węzły z pąkami. Po posadzeniu 2-3 pąki pozostawia się nad ziemią, po czym oczekuje się, że pojawią się nowe pędy i liście. Jeśli sadzonki zostały zebrane wiosną, można je sadzić prawie natychmiast. Szybko się zakorzenią. Jeśli kiełki zbierano jesienią, najpierw umieszcza się je w mokrym piasku, a następnie pozostawia do przechowywania w chłodni do nadejścia wiosny.

Jeśli chodzi o sadzonki częściowo zdrewniałe, są to fragmenty łodyg z niedojrzałym drewnem i liśćmi. Jest to najczęstsza metoda szczepienia. Poniższe zdjęcie pokazuje przykład takiego cięcia. Zwykle zbiera się je w okresie pączkowania, po czym natychmiast sadzi się je w wcześniej przygotowanym miejscu. Takie sadzonki rozmnażają się na przykład bzy, róże krzewiaste, powojniki, mock orange, tamarix. Długość takich pędów wynosi 80-140 milimetrów. Powinny mieć co najmniej 3 węzły nerkowe. Po posadzeniu pogłębia się o 35-45 milimetrów. Liście z pąków, które zostaną zanurzone w ziemi, są odcinane. Takie sadzonki są używane, jeśli rozmnażanie przez zdrewniałe pędy nie powiodło się. Lepiej się zakorzeniają, ale są bardziej wrażliwe na niskie temperatury, przez co mogą nawet umrzeć. Dlatego na zimę zaleca się przesadzenie do doniczki.

Sadzonki zielone są używane głównie do rozmnażania roślin domowych. Niemniej jednak, jeśli zostaną spełnione określone wymagania, za pomocą takich pędów można wyhodować niektóre krzewy, a nawet drzewa. Zbiór zielonych sadzonek odbywa się zwykle w okresie aktywnego wzrostu roślin. Z reguły jest to maj lub początek czerwca. Warunkiem wstępnym jest obecność co najmniej jednego pąka na kiełku. Dlatego zwykle stosuje się pędy z wierzchołkowym pączkiem. Chociaż czasami odpowiednie są sadzonki pobrane ze środka łodygi, z kilkoma liśćmi pachowymi. Jeśli liście są zbyt duże, część jest od nich odcinana, aby mniej wilgoci odparowało. Sadzonki łodygowe nie mogą rozmnażać roślin, w których wzrost następuje kosztem jednego pąka wierzchołkowego, na przykład palmy. Nie jest jeszcze możliwe rozmnażanie przez zielone sadzonki jednorocznej rośliny kwitnącej bez łodygi, takiej jak paproć. Ponieważ ich pędy zwykle obumierają po kwitnieniu.

Jakie rośliny rozmnażają zielone sadzonki?

Pytanie, czy możliwe jest rozmnażanie określonej rośliny za pomocą sadzonek, jest głównym problemem początkujących ogrodników. Rzeczywiście, nie każda roślina łatwo nadaje się do rozmnażania wegetatywnego.

Zależy to od zdolności byliny do szybkiego tworzenia korzeni przybyszowych. Zielone sadzonki następujących popularnych roślin ozdobnych zapuszczą korzenie mniej lub bardziej:

• Actinidia
• Kwaśnica
• Euonymus
• Ligustr
• Weigela
• Hortensja
• Akcja
• Derain
• Świerk
• Wiciokrzew
• Kalina
• Keriya
• Irga
• Powojnik
• Colquitia
• Bloodroot
• Jałowiec
• Rododendron
• Róża (odmiany i gatunki drobnolistne)
• Liliowy
• Scumpia
• Porzeczka
• Spirea
• Tuja
• Forsycja
• Chaenomeles
• Chubushnik

Rozmnażanie roślin okrytozalążkowych

Rośliny okrytozalążkowe są szczytem ewolucji. Do rozmnażania opracowali specjalne organy: kwiat i owoc. Jasny kwiat przyciąga owady zapylające, które ułatwiają przenoszenie pyłku między roślinami. Owoc owocni chroni delikatne nasiona przed niekorzystnymi skutkami.

Gametofity męskie i żeńskie u roślin okrytozalążkowych są bardzo różne:

1. Męski.Męski gametofit nazywany jest pyłkiem i znajduje się na pylniku pręcika. Jest to kula o dwuwarstwowej powłoce: zewnętrzna jest nierówna, a wewnętrzna gładka. Nieprawidłowości są potrzebne do lepszego utrwalenia pyłku. Pod błonami znajdują się dwie komórki: wegetatywna i generatywna.
2. Płeć żeńska. Żeński gametofit nazywany jest workiem zarodkowym i znajduje się w zalążku słupka. Posiada wlot z mikropylami na pyłki. Naprzeciwko mikropylu znajduje się komórka jajowa, a pośrodku znajduje się komórka centralna.

Męski gametofit:

Żeński gametofit:

Proces przenoszenia pyłku nazywany jest zapylaniem. Zapylanie roślin następuje:

• Samozapylenie: pyłek opada na pręciki tego samego organizmu roślinnego (groch, fasola); duże prawdopodobieństwo zapylenia, ale mała różnorodność potomstwa;
• Zapylenie krzyżowe: pyłek opada na pręciki innej rośliny (kukurydza, arbuz); duża różnorodność potomstwa, ale małe prawdopodobieństwo zapylenia.

Za pomocą owadów zapylających (zoofilia) lub wiatru (anemofilia) pyłek jest oddzielany od pręcika i przelatuje nad piętnem słupka. Komórka wegetatywna wydłuża się i staje się łagiewką pyłkową. Dorasta i dociera do worka zarodkowego. Komórka generatywna jest podzielona na 2 nieruchome plemniki. Jeden z nich łączy się z jajkiem, tworząc zygotę. Drugi łączy się z komórką centralną, dalej tworząc bielmo. Ten proces nazywa się podwójnym zapłodnieniem, to znaczy dwoma fuzjami plemników z dwoma komórkami.

Podwójne nawożenie:

Ponadto z zygoty rozwija się zarodek, który jest otoczony bielmem z zapasem składników odżywczych. Płód jest stopniowo formowany.

FAQ

Po co przeszczepiać roślinę corocznie?

Należy to zrobić, aby roślina mogła obficie kwitnąć latem. W takim przypadku doniczka powinna mieć dokładnie rozmiar systemu korzeniowego skrzydłokwiatów.

Po co usuwać martwe części roślin podczas dzielenia kłącza?

Są usuwane, ponieważ w ich zatokach mogą wystąpić infekcje i będzie to widoczne po usunięciu. Również rozkładając się mogą zaszkodzić roślinie, a ważny jest wygląd rośliny. Zepsute i wysuszone części liści nie dodadzą mu piękna.

Na co wskazują brązowe brzegi masy liściowej spathiphyllum?

Oznacza to, że powietrze w pomieszczeniu jest bardzo suche. Można to poprawić, umieszczając pojemnik z rośliną na szerokiej palecie na ekspandowanej glinie. Brązowe końcówki nie zmieniają się na zielone, ale powstrzymają je przed pojawieniem się dużych ilości na krzaku.

Przykłady roślin, które mogą być rozmnażane przez określone warstwy

Poziome i łukowate odtwarzanie warstw: porzeczki, w tym ozdobne, agrest, winogrona - owoce, amur i dziewica, aronia, joszta, podkładki klonalne wszystkich upraw owocowych, leszczyna, jałowiec, cisy, świerk, jodła, forsycja, glicynia, szczypce do drewna, wszystkie spirea, wiciokrzew (tatarski, błyszczące i kręcone), mock orange, action, weigel, lilac, berberys, trawa cytrynowa, aktynidia, magonia, hortensja, pięciornik, powojnik, kolquitia, ligustr, irga.

Warstwowanie pionowe rozmnażają się prawie wszystkie rośliny, z wyjątkiem iglastych.

Wierzchołkowy - rośliny z rodzaju Raspberry.

Powietrze - dla wszelkich roślin, które mają problem z pochyleniem się do ziemi lub gdy chcesz od razu uzyskać owocującą roślinę, na przykład cytrynę.

Cechy sadzenia dzieci

Przede wszystkim podczas rozmnażania rośliny należy mieć pod ręką niezbędną glebę.
Ponieważ w swojej ojczyźnie kwiat rośnie w opadłych liściach i gnijących gałęziach z niewielką ilością węgla drzewnego, to w domu trzeba mieć pod ręką podobną glebę.

Możesz kupić glebę dla orchidei i dodać tam trochę ziemi liściastej lub od razu kupić glebę dla Aroidów.

Nie wolno nam zapominać, że ziemia musi być luźna i pozwolić wodzie dobrze przepływać, zasilając system korzeniowy.

Pojemność sadzenia kwiatu musi być dokładnie dopasowana do systemu korzeniowego, ponieważ spathiphyllum nie zakwitnie w dużej doniczce, dopóki korzenie nie zostaną całkowicie splecione z grudą ziemi.

Ponadto w dużej doniczce istnieje możliwość wypełnienia korzeni kwiatu, w wyniku czego zgnilizna na korzeniach.

Ważny! Konieczne jest posadzenie kwiatu, aby kołnierz korzeniowy znajdował się na tym samym poziomie.

W jakich warunkach musisz uprawiać sadzonki

Zdolność świeżo ściętych sadzonek do tworzenia systemu korzeniowego w dużej mierze zależy od temperatury i warunków klimatycznych. Na tworzenie się korzeni wpływa wiele procesów chemicznych. W podwyższonych temperaturach różne reakcje są bardziej aktywne, dlatego w takich warunkach korzenie pojawiają się szybciej.

jeśli cała łodyga jest ciepła, składniki odżywcze zostaną również zużyte na wzrost wierzchołka, co może prowadzić do tego, że zapasy niezbędnych substancji w łodydze zostaną zużyte szybciej niż ma to czas na normalne ukorzenienie. Z tego powodu podczas wzrostu pędów temperatura powietrza musi być utrzymywana na niskim poziomie, aby zahamować wzrost wierzchołka. Aby przyspieszyć pojawienie się korzeni, należy zwiększyć temperaturę, w której znajduje się dolna część cięcia, wręcz przeciwnie.

Reżim temperaturowy uprawy zależy od jakości sadzonek i ich reakcji na utratę wody. W przypadku zielonych pędów zaleca się utrzymywanie temperatury około 20-21 stopni. Do stworzenia takich warunków klimatycznych można użyć jednostki zamgławiającej. Jeśli chodzi o zdrewniałe sadzonki, zwykle rozmnażają się one na otwartym, dobrze ogrzanym podłożu. Nawet jeśli na zewnątrz panuje mróz, należy zadbać o to, by temperatura powietrza nie spadła zbyt nisko.

Półdojrzałe, zielne i zimozielone pędy do rozmnażania wymagają wilgotnych i ciepłych warunków, które można wytworzyć na wiele sposobów. Na przykład umieść w doniczkach, w których sadzonki będą rosły w podłożu. W takim przypadku pojemniki zostaną przykryte folią. Obok nich zainstalowano naczynie z wodą. W tym samym celu możesz użyć doniczek o dużej średnicy, które są wypełnione mokrym torfem. Ale istnieje szansa na uszkodzenie rośliny przez nadmierną wilgoć. Ponadto w takich warunkach kiełki mogą zostać uszkodzone przez choroby grzybowe, co z kolei może doprowadzić do ich śmierci. Najlepiej je uprawiać w zimnych szklarniach i komorach, a także w specjalnych zamkniętych pojemnikach.

Posiew

Rozmnażanie roślin domowych przez nasiona odbywa się rzadziej niż innymi sposobami. Ta metoda jest bardziej skomplikowana, pracochłonna i czasochłonna. Uprawa z nasion ma również inne cechy. Wiele odmian wieloletnich kwiatów domowych traci swoją atrakcyjność i specyficzne cechy podczas rozmnażania nasion. Jeśli chodzi o jednoroczne, rozmnażają się one dość łatwo przez nasiona. Trochę trudniej jest uprawiać kaktusy, saintpaulias, paprocie metodą nasienną.

Rozmnażana przez nasiona, uprawiana roślina może zmienić odcień i kształt blaszek liściowych, kolor kwiatów.

Przygotowanie

Głównym warunkiem udanego rozmnażania roślin przez nasiona jest ich świeżość. W przypadku nasion większości roślin kiełkowanie zmniejsza się przy dłuższym przechowywaniu. Czas siewu zależy od szybkości kiełkowania: dla szybko kiełkujących nasion optymalny czas sadzenia to marzec lub kwiecień.

Nasiona z twardą skorupą (palma, kamelia, szparagi i inne) należy wcześniej przygotować do sadzenia. Zaprawianie nasion odbywa się na różne sposoby. Mogą:

• sparzyć nasiona wrzącą wodą;
• moczyć w wodzie przez 3-5 dni;
• spiłować skórę pilnikiem, przeciąć nożem;
• namocz nasiona w soku z aloesu.

Przed siewem glebę do dezynfekcji wlewa się 1-2 razy wrzącą wodą. Doniczki lub tace przykrywa się następnie odpowiednim podłożem glebowym (zwykle mieszaniną torfu i gliny).Lepiej nie siać nasion w gotowej komercyjnej glebie na kwiaty w pomieszczeniach. Duże ilości składników odżywczych zawartych w takiej glebie hamują proces kiełkowania.

Siew

Podczas sadzenia niewielkiej liczby roślin nasiona wysiewa się w doniczkach, w przeciwnym razie wygodniej jest użyć tacy.

1. Na tacy. Mieszankę gleby wlaną do tacy wyrównuje się deską lub innymi improwizowanymi środkami, lekko zagęszczonymi. Nasiona są równomiernie rozłożone na powierzchni, posypane cienką warstwą gleby (grubość powinna być równa wielkości nasion). Do równomiernego rozprowadzenia gleby na powierzchni można użyć sita. Następnie uprawy są równomiernie podlewane, pojemnik przykrywa się szkłem lub umieszcza w szklarni.
2. Do garnka. Na dnie garnka układa się wysokiej jakości drenaż (drobny żwir, gruby piasek, kamyki), a na wierzch wylewa się mieszaninę gleby. Gleba jest wyrównana, ubita. Rozrzucone na powierzchni nasiona przykrywa się warstwą gleby. Podlewanie odbywa się za pomocą sprayu. Następnie garnek przykrywa się folią lub szkłem, umieszcza w szklarni.

Jeśli wysiano małe nasiona, odległość między glebą a szkłem powinna wynosić około 1 cm, podczas sadzenia dużego materiału do sadzenia - 1,5–2 cm.

Opieka

Uprawom należy zapewnić okresowe podlewanie lub opryskiwanie dna, regularną wentylację i usuwanie kondensatu ze szkła lub folii. Po pojawieniu się pędów można wyjąć szybę, a pojemnik z pędami przenieść w jaśniejsze miejsce, ale tylko przy rozproszonym oświetleniu.

Zbieranie sadzonek

Aby utworzyć silny system korzeniowy, konieczny jest kilof. Procedura jest zwykle przeprowadzana 2-3 razy, aw każdym przypadku pobiera się bardziej żyzną mieszankę gleby. Podważ sadzonkę szpiczastym kołkiem, lekko unieś, przenieś do innego pojemnika z mokrą ziemią, spryskaj, umieść pod szkłem na kilka dni.

Niektóre rośliny trzeba nurkować 4-5 razy, ale są gatunki, które w ogóle nie znoszą tej procedury.

Gdy sadzonki są dobrze ukorzenione i wykiełkowane, przesadza się je do doniczek z odpowiednią glebą i umieszcza na stałym obszarze wzrostu.

Dlaczego sadzonki mogą się źle zakorzenić?

Przyczyn może być kilka. Wymieńmy najczęściej:

1. Do zbioru pobierano niezdrowe łodygi.
2. Podczas sadzenia używano nieprzetworzonych narzędzi i naczyń.
3. Zastosowano tępe narzędzia tnące. Aby uzyskać ostre i równe cięcia, nóż musi być wystarczająco dobrze naostrzony.
4. Użyto gleby słabej jakości, o słabej przepuszczalności powietrza i wody. W tym celu zaleca się stosowanie torfu zmieszanego na pół ze wstępnie kalcynowanym piaskiem rzecznym.
5. Do czasu pojawienia się korzeni nie utrzymywano odpowiedniej wilgotności. W tym celu możesz użyć metody rozpylania. Pomocne będzie również zakorzenienie pod folią lub szkłem.
6. Nie było wystarczającego oświetlenia lub odwrotnie, kiełek znajdował się w bezpośrednim świetle słonecznym.
7. Występowały złe warunki termiczne. Najlepiej, aby sadzone sadzonki utrzymywały temperaturę 21-24 stopni. W takim przypadku pożądane jest zapewnienie ogrzewania w strefie tworzenia się nowych korzeni.

Metody reprodukcji

Każda roślina doniczkowa ma swój własny sposób rozmnażania.

Istnieje wiele sposobów hodowli roślin domowych:

• potomstwo;
• dzieci;
• warstwowanie;
• dzielenie buszu;
• sadzonki łodyg;
• części liścia lub liściaste sadzonki;
• posiew.

Najczęściej rozmnażanie roślin domowych odbywa się za pomocą sadzonek i metody nasion.

Cechy rozmnażania bezpłciowego

W naturze okrytozalążkowe rozmnażają się bezpłciowo. Rośliny nauczyły się dostosowywać do niesprzyjających warunków i nie rozmnażają się w ten sam sposób. Warianty, z którymi występuje aseksualność tworzenie się okazów potomnych w przyrodzie i podczas uprawy kulturowej:

• sprzeczanie się;
• pędy;
• sadzonki;
• warstwowanie;
• pędy korzeniowe;
• bulwy;
• pełzające wąsy;
• thalli lub kawałki ciała (w algach);
• żarówki;
• żarówki powietrzne;
• odchodzi;
• korzenie.

Ogrodnicy i kwiaciarnie wybierają te metody, które charakteryzują się wysoką przeżywalnością i pozwalają uzyskać potomstwo przy minimalnym nakładzie pracy i czasu.

Przy wyborze posługują się specjalnymi diagramami i tabelami, które są opracowywane przez pracowników instytutu badawczego. Część rośliny uważana jest za oddzielny organizm od momentu, gdy może samodzielnie przeprowadzać procesy życiowe.

W tym czasie młody okaz można oddzielić od głównego i przesadzić w odpowiednie miejsce.

Roślina uzyskana w wyniku separacji ma te same cechy gatunkowe i odmianowe jak roślina rodzicielska. Można go uznać za klon. Zaletą tego rozcieńczenia jest przyspieszony rozwój sadzonki, kwiatu lub krzewu w porównaniu do uprawy z nasion. Uprawy owoców lub warzyw wcześniej tworzą pąki generatywne i dają szybsze zbiory.

Rośliny domowe i ogrodowe wyhodowane z bulw, pędów lub liści lepiej tolerują niekorzystne czynniki i rzadziej cierpią z powodu chorób i szkodników. Ponadto podczas rozmnażania z nasion nie zawsze jest możliwe zachowanie cech odmianowych, aw wyniku klonowania pozostają one niezmienione.

Kiedy przeprowadza się ukorzenianie zielonych sadzonek?

Za idealny czas do rozmnażania wegetatywnego bylin uważa się zazwyczaj początek lata (czerwiec - pierwsza połowa lipca), kiedy rośliny są w fazie aktywnego wzrostu i mają wystarczającą siłę, by uformować korzenie. Jednak konkretny termin zbioru sadzonek zależy nie tylko od rodzaju, ale także od gatunku, a czasem od odmiany rośliny.

Maj czerwiec

W maju-czerwcu zbierane są sadzonki większości krzewów, które kwitną wiosną lub wczesnym latem.

czerwiec lipiec

Czerwiec-lipiec to „najgorętszy” sezon na zielone sadzonki. W pierwszej połowie lata - sadzonki drzew iglastych, a także wiele krzewów kwitnących latem.

lipiec sierpień

W drugiej połowie lata nie jest za późno na rozpoczęcie szczepienia tych krzewów i drzew, które są w stanie w krótkim czasie wyrosnąć na nowy system korzeniowy.

Zielone sadzonki bzu i powojnika

U bzów i powojników termin sadzenia jest powiązany z okresem kwitnienia i rodzajem rośliny.

Korzyści z rozmnażania roślin przez nakładanie warstw na sadzonki

Powody, dla których ogrodnik musi rozmnażać roślinę, mogą być bardzo różne:

• Chcę posadzić kilka takich samych roślin lub nawet stworzyć żywopłot lub żywą ścianę (w przypadku winorośli);
• strach przed utratą jednej rośliny w przypadku niesprzyjających warunków;
• chęć przeszczepienia dużego krzewu w inne miejsce, ale ze względu na jego duży rozmiar wydarzenie to wygląda wątpliwie;
• konieczność wymiany starej rośliny itp.

Ale szczepienie, choć nie jest to bardzo trudna nauka, ale w niektórych przypadkach wymaga specjalnego przygotowania: podłoża (na przykład czysty piasek), nawilżania, szklarni z wentylacją i możliwością cieniowania, pojemników, stosowania fitohormonów i oczywiście pewne doświadczenie w wycinaniu i przygotowywaniu sadzonek. A co najważniejsze - nadzór: nawilżanie, wietrzenie, zacienienie. Aby sadzonki nie wyschły, nie zmoczyły, nie złapały jakiejś choroby grzybiczej ...

Osoby, które mają duże doświadczenie w szczepieniu lub zajmują się tym zawodowo, powiedzą: „To ja też, problemy!”

Przeczytaj więcej o szczepieniach w naszym artykule Letnie szczepienia drzew i krzewów - mity i prawdziwe doświadczenie.

Oczywiście są rośliny, które są bardzo łatwe do cięcia (szybko ukorzeniają się nawet w wodzie, a także dobrze się zakorzeniają). Na przykład cinquefoil, weigela, action. Będziesz musiał majstrować przy innych, ale sukces nadal nie jest gwarantowany.

To, co dziwne, jest japońską pigwą (która dobrze rozmnaża się przez odrosty korzeni), garbnikową skumpią, iglakami, a nawet niektórymi rodzajami alkoholi. Przeżywalność sadzonek wynosi tylko 30-50%.

Smutne, co? Ponadto wszelkie sadzonki będą wymagały nadzoru w każdym przypadku, a ich czas ukorzenienia wynosi od 10-14 (w najszybszym) do 60-120 dni.

A warstwy czasami nawet okazują się same, jeśli gałęzie pochylą się zbyt blisko ziemi. Dlatego przed rozpoczęciem rozmnażania warstwami sprawdź, czy masz jakieś gotowe ukorzenione pędy?

Lub zamiast tego użyj istniejących odrostów korzeni, takich jak te z samodzielnie ukorzenionego bzu lub pigwy. Ponadto w każdym przypadku należy je usunąć, aby nie osłabiać rośliny matecznej.

Ważny! W przypadku pigwy japońskiej rośliny sadzone z potomstwa zwykle nie dają dużych owoców, choć pięknie kwitną. Tak więc, jeśli twoim celem są owoce, lepiej majstrować przy sadzonkach, układać warstwy lub kupować roślinę odmianową w szkółce.

Ukorzenienie sadzonek rozpoczyna się zwykle wiosną i odbywa się przez całe lato, podczas gdy sezon wegetacyjny trwa. W końcu możesz po prostu zostawić gałęzie do zakorzenienia do przyszłego roku.

Warstwy są rozdzielane wiosną lub jesienią o zwykłej porze do sadzenia i przesadzania krzewów.

Warstwy są poziome, pionowe, łukowate, wierzchołkowe, a nawet przewiewne.

Figa. 1. Rozmnażanie roślin przez nawarstwianie: a) pionowe; b) poziomy; c) ukorzenione warstwy poziome

Rozmnażanie roślin przez łukowate warstwy

Sadzonki łukowate są używane w przypadku roślin o niezbyt elastycznych łodygach lub jeśli chcesz od razu uzyskać bardziej rozwiniętą roślinę. W takim przypadku z każdego cięcia uzyskuje się tylko jedną roślinę. Technologia jest taka sama jak w przypadku warstw poziomych, ale w tym przypadku pęd jest wygięty po łuku i tylko w jednym miejscu przypięty do dziury z próchnicą. Koniec pędu pozostaje w powietrzu, przywiązując go do kołka, aby uzyskać mniej lub bardziej prostą sadzonkę.

Liście są również usuwane tylko w miejscu przeznaczonym do ukorzenienia. Można go również lekko zaostrzyć, aby pobudzić tworzenie korzeni poprzez nieznaczne ograniczenie podaży z krzewu macierzystego lub poprzez obrączkowanie kory i wykonanie nacięcia.

W nacięcie wprowadza się kamyk, aby się nie zamykał. Stosowanie fitogromonu również nie będzie zbędne. Ukorzenienie można również przeprowadzić w naczyniu technicznym odpowiedniej wielkości, wkopanym w ziemię i wypełnionym humusem. Ułatwi to proces przesadzania warstw.

Figa. 3. Powielanie przez łukowate warstwy

Rozmnażanie roślin nasiennych

Rośliny nasienne są również nazywane nagonasiennymi. Rośliny te charakteryzują się rozmnażaniem nasion. W przeciwieństwie do organizmów roślin zarodnikowych, nagonasienne rozmnażają się nie za pomocą zarodników, ale za pomocą nasion. W przeciwieństwie do okrytozalążkowych, nagonasienne nie chronią nasion specjalnymi formacjami - owocami.

Nasiona roślin żeńskich i męskich można odróżnić gołym okiem: nasiona żeńskie są znacznie większe, ponieważ dostarczają składników odżywczych zamkniętych w bielmie. Nasiona żeńskie składają się z zarodka, bielma i gęstej okrywy nasiennej. Nasiona męskie bardziej przypominają pyłki.

Struktura nasion sosny:

Zwyczajowo rozważa się rozmnażanie nagonasiennych na przykładzie sosny zwyczajnej. Sosna jest organizmem jednopiennym, co oznacza, że ​​zarówno szyszki żeńskie, jak i męskie znajdują się na tej samej roślinie.

• Szyszki żeńskie: czerwone, siedzące na wierzchu pojedynczo; na łuskach żeńskich szyszek rozwijają się dwa zalążki, w których znajdują się jaja;
• Szyszki męskie: żółto-zielone, małe, zebrane w grupy; na łuskach męskich szyszek rozwijają się dwa woreczki pyłkowe, w których znajdują się pyłki i pęcherzyki wypełnione powietrzem ułatwiające lot.

Struktura szyszki:

Pyłek wylatuje z męskiego guza i spotyka samicę. To jest etap zapylania. Łuski żeńskiego stożka są połączone, aby ziarna pyłku nie odleciały. Pyłek staje się łagiewką pyłkową, tworząc nieruchome plemniki pozbawione wici. Łączą się z jajkiem.Z uformowanej zygoty wyrasta nasiono. Stożek drzewnieje, otwiera się, uwalniając nasiona do dalszego rozprzestrzeniania.

W cyklu życiowym nagonasiennych przeważa sporofit. Sporofit to roślina dorosła. Tworzy się wewnątrz nasion szyszek, a następnie kiełkuje, gdy uderza w ziemię. Gametofit - szyszki.

Cykl życia nagonasiennych:

Również rozmnażanie wegetatywne rzadko występuje w organizmach roślin nasiennych.

Rozmnażanie wegetatywne

Rozmnażanie wegetatywne odbywa się za pomocą narządów wegetatywnych: korzeni, pędów. W przeciwieństwie do rozmnażania płciowego rozmnażanie wegetatywne daje początek identycznym osobnikom bez różnorodności. Zmniejsza to szanse na przeżycie w zmieniających się warunkach środowiskowych.

Komórki miąższu, głównej tkanki, biorą udział w rozmnażaniu wegetatywnym. Komórki te nie są wyspecjalizowane, dlatego w procesie rozwoju mogą dać początek każdemu organowi.

W przypadku rozmnażania wegetatywnego organizmy roślinne rozwinęły się na różne sposoby:

1. Skrzypy i paprocie rozmnażają się przez kłącza - zmodyfikowane pędy;
2. Nagonasienne rozmnażają się przez sadzonki i sadzonki;
3. Rośliny okrytozalążkowe rozmnażają się również za pomocą zmodyfikowanych części: wąsów (truskawki), kłącza (trawa pszeniczna), bulw (ziemniaki), cebul (cebula).

Metody rozmnażania wegetatywnego:

Rozmnażanie wegetatywne reprezentuje rozwój nowych roślin z różnych organów wegetatywnych (łodygi, kłącza, cebulki, liście) lub ich części.

Rozmnażanie wegetatywne jest bardzo rozpowszechnione wśród wszystkich grup roślin ozdobnych, z wyjątkiem jednorocznych i prawdziwych roślin dwuletnich (roślin o dwuletnim cyklu rozwojowym), które nie rozmnażają się wegetatywnie w warunkach naturalnych. Wszystkie odmiany rozmnażania wegetatywnego można podzielić na naturalne i sztuczne.

Naturalna reprodukcja wegetatywna powstała podczas długiej ewolucji gatunków roślin i jest cechą dziedziczną. Ten rodzaj rozmnażania, zarówno in vivo, jak i w kulturze, przeprowadza się przy użyciu następujących organów wegetatywnych:

• kłącza (cannes, irysy, konwalie, piwonia); wąsy (truskawka, chlorophytum);
• cebulki (tulipan, narcyz, hiacynt) i cebulki (cebulki, które tworzą się w kątach liścia lub kwiatostanu - biała, bulwiasta, tygrysia lilia); bulwy (mieczyki, montbrecia);
• korzeń bulwiasty (dalia, liliowiec, czistyak);
• bulwa łodygi (gloksynia, cyklamen);
• pąki lęgowe (mszak i rośliny polne, takie jak wiechlina bulwiasta, rozchodnik włochaty, skalnica śnieżna).

Sztuczne rozmnażanie wegetatywne można podzielić na kilka podstawowych technik:

• podział,
• szczepienie,
• warstwowanie,
• szczepienia.

Rozmnażanie roślin kwitnących przez bulwy.

Corm jest podziemną, zagęszczoną łodygą, która przechowuje składniki odżywcze. Corms powstają w mieczykach, montbreci, acidantera.

Każdego roku u podstawy każdej łodygi tworzy się nowa bulwa potomna. Mnożnik jest zatem wprost proporcjonalny do liczby pni. W naturalnych warunkach rośliny tworzące bulwy rozmnażają się w ten sposób, ale jeśli konieczne jest zwiększenie liczby nowo powstałych narządów, uciekają się do specjalnych metod (sadzenie do góry nogami lub dzielenie bulw na części). Podczas rozmnażania bulw bardzo ważne jest, aby upewnić się, że materiał źródłowy nie jest zanieczyszczony. Zwykle pędy wtórne powstają między nowymi bulwami a rozpadającymi się starymi - małe bulwy potomne. Ich liczba zależy od rodzaju rośliny; na przykład w mieczykach powstaje do 50 z nich.

Bulwy wykopuje się 40-45 dni po kwitnieniu.W okresie jesiennym kopanie bulwy zbiera się, suszy (czas schnięcia - 3 tygodnie) i przechowuje do czasu sadzenia w skrzynkach lub woreczkach z gazy w temperaturze 4 ... 10 ° C i wilgotności powietrza 60 ° C.

Rozmnażanie przez cebulki.

Cebula jest zmodyfikowanym, zwykle podziemnym pędem roślin o krótkiej płaskiej łodydze (dnie) i mięsistych bezbarwnych liściach (łuskach), przystosowanym do przechowywania składników odżywczych. Istnieją dwa rodzaje żarówek, bliznowate i kaflowe, które różnią się sposobem formowania łusek.

Cebulki z folii, takie jak narcyza i tulipany, mają soczyste, pogrubione łuski, które są cienkimi osłonkami liści, które pokrywają się nawzajem i tworzą prawie zamknięte koncentryczne okręgi wokół punktu wzrostu. Każdy łuszczący się liść ma pączek pachowy.

Łuskowate liście strasznych cebul są bardzo duże i pokrywają prawie całą cebulę; nie odrywają się tak łatwo od podstawy, jak łuski żarówek wyłożonych kafelkami. Dlatego dopóki nie uformują się nowe rośliny, nacięte łuszczące się liście strasznych cebul powinny pozostać niepodzielone od dołu. Zasada ta jest stosowana w dwóch metodach hodowlanych:

• wycinanie,
• nacinanie dna.

Cięcie dna. Wycięcie jest wykonane u podstawy żarówki (wyciąć spód), reszta żarówki pozostaje nienaruszona.

Po około dwóch do trzech miesiącach na skaleczeniach łusek formują się młode cebulki. Teraz cebulę matki (ponownie odwróconą) sadzi się w doniczce, aby dzieci były ledwo pokryte podłożem. Wiosną cebulki zaczną rosnąć i tworzyć liście, a stara cebulka stopniowo się zapadnie. Pod koniec sezonu młode cebule są wykopywane i sadzone. Rozmiar, w jakim rośliny mogą kwitnąć, cebulki osiągną za 3-4 lata.

Cięcie dna strasznych cebulek. Różnica w stosunku do poprzedniej metody polega na tym, że zamiast ścinania dna cebuli wykonuje się tylko kilka; tnie na głębokość do 0,6 cm Na dużej cebuli zwykle wykonuje się 4 nacięcia pod kątem prostym do siebie, na mniejszych - wystarczy 2 nacięcia. Pokrojone cebule umieszcza się w suchym, ciepłym miejscu (21 ° C) na jeden dzień.

Dzielenie buszu

To łatwy sposób na odtworzenie. Zwykle rozmnaża się w ten sposób rośliny kłącza, szczególnie silnie krzaczaste i tworzące dużą liczbę pędów powietrznych pochodzących z korzeni lub kłączy (floks, spirea, wieloletnie chryzantemy, niektóre odmiany bzu, ukorzenione chubushnik oraz z chronionych roślin gruntowych - aspidistra , szparagi) Ostra łopata, sekator lub nożem, wykopany krzew dzieli się na równe części tak, aby każdy z nich (delenka) miał korzenie i co najmniej dwa lub trzy pędy lub pąki. W razie potrzeby skraca się korzenie, pędy, gałęzie roczne.

Rośliny kwitnące wczesną wiosną zaleca się podzielić i posadzić jesienią; Kwitnące latem i jesienią najlepiej rozdzielać jesienią i wiosną.

Tworzenie się odrostów jest czasami sztucznie wywoływane. W tym dniu wiosną krzew przycina się z dwóch przeciwnych stron, a jesienią w miejscach przycinania tworzy się gęsty wzrost, który można wykorzystać do podziału, szczepienia itp.

Podział wzrostu korzeni. Naturalne formowanie się pędów korzeni jest typowe dla bzu, wiśni, róży. Z uśpionych pąków korzeni roślin powstają młode pędy, które później tworzą własny system korzeniowy.

Pod koniec sezonu wegetacyjnego system korzeniowy pędów jest oddzielany od matki. Po kilku tygodniach, gdy młode pędy rosną już całkowicie samodzielnie, wykopuje się je i przesadza.

Podział kłączy. Wiele roślin ozdobnych (begonia królewska, irys, canna, konwalia, mięta, kupena, piwonia, sansevier itp.) Jest rozmnażanych przez dzielenie kłączy.

Kłącza mogą rosnąć na dwa sposoby.Na przykład w tęczówce ogrodowej pączek wierzchołkowy rozwija się w szypułkę, a wzrost w płaszczyźnie poziomej odbywa się z powodu pąka bocznego. W następnym sezonie ten uformowany pęd boczny tworzy własny pączek wierzchołkowy, który tworzy szypułkę, a roślina nadal rośnie poziomo, układając nowe boczne pąki. W innym; W przypadku na przykład mięty wzrost kłącza odbywa się z powodu przedłużonego funkcjonowania wierzchołkowych, a czasem bocznych pąków, które zwykle dają pędy kwiatowe. Kłącza różnych roślin mogą się różnić na inne sposoby: na przykład kłącze szparagów daje bardzo nieznaczny roczny przyrost, a kłącze mięty charakteryzuje się szybkim i długotrwałym wzrostem, dzięki czemu pędy rozprzestrzeniają się na dużym obszarze w stosunkowo krótki czas.

Sadzonki - metoda rozmnażania wegetatywnego poprzez ukorzenienie pewnych części rośliny. Łodyga to odcinek łodygi oddzielony od rośliny matecznej liśćmi i pąkami (rzadziej korzeniem lub liściem). Sadzonki mogą być:

• trzon,
• korzeń,
• liściasty.

Jakość cięcia wpływa również na przeżywalność sadzonek: musi być bardzo równa, gładka. Dlatego sadzonki są cięte ostrym narzędziem, aby nie było szorstkości i skaleczeń, które przyczyniają się do rozwoju różnych chorób. Następnie sadzonki są ukorzenione w piaszczystym podłożu, które wylewa się warstwą 4-5 cm na wierzch mieszanki składników odżywczych w szklarniach lub skrzynkach do zbierania w szklarniach. Sadzonki sadzi się ukośnie, tak aby dolne cięcie znajdowało się w piasku i nie dotykało ziemi, a górny pączek znajdował się na poziomie powierzchni piasku. Podczas sadzenia sadzonek w szklarniach odległość w rzędach powinna wynosić 3-5 cm, a między rzędami 5-8 cm.W jednym pudełku nurkowym umieszcza się do 100 sadzonek.

Czas ukorzeniania sadzonek różnych roślin nie jest taki sam. Sadzonki pelargonii, goździków, łubinu, ostróżki, malwy, rozchodnika, floksa szybko się zakorzeniają (w dniach 6-3) Krzewy - róże, bzy, kalina - zapuszczają korzenie na 20-24 dni, a większość drzew iglastych - świerk, jodła kryptomeria araukaria - 3-4 miesiące po posadzeniu, a nawet po 6 miesiącach.

Przez sadzonki liści rozmnażane są gloksynia, fiołek, figowiec, pierwiosnek itp. W tych roślinach podczas ukorzeniania się liści powstają korzenie przybyszowe i pąki, z których rozwija się łodyga.

Warstwy w przeciwieństwie do sadzonek łodygowych są to pędy ukorzenione bez oddzielania ich od rośliny matecznej. Dlatego proces rootowania nie jest trudny.

Podczas rozmnażania pięknie kwitnących krzewów (róża, bz, hortensja, powojniki, spirea itp.) Stosuje się warstwy poziome, pionowe, łukowate, powietrzne.

Warstwowanie poziome. Młode pędy umieszcza się w płytkich rowkach, przypina i w miarę wzrostu pędów wyrzuca 2-4 razy w sezonie.

Łukowate warstwy. Po wstępnym przypięciu część pędu jest dodawana kroplami.

Warstwowanie pionowe. Jeśli ścinasz młode drzewo, pojawia się energiczny wzrost pnia. Gdy pędy osiągną 8-10 cm wysokości, wykonuje się pierwsze hilling (koniecznie z pożywną glebą na 2 / 3-3 / 4 ich długości), drugie - gdy pędy mają 15-18 cm długości, trzecie , gdy ich długość osiągnie 45-50 cm. pod koniec września usuwa się ziemię, ukorzenione pędy odcina się i sadzi w szkółce lub na stałe.

Warstwowanie powietrza. W ten sposób rozmnaża się juka, aralia, rododendron, dracena, agawa, echeveria. Ta metoda jest stosowana w przypadkach, gdy roślina jest bardzo wydłużona i konieczne jest zmniejszenie jej wysokości. Na pewnej wysokości liście są usuwane, a łodyga pokryta mchem, a następnie poniżej powstałego systemu korzeniowego odcina się łodygę i przesadza roślinę do nowej doniczki.

Zaszczepić polega na przeniesieniu części jednej rośliny na drugą i połączeniu ich, co pozwala zachować cechy odmianowe szczepionej rośliny. Propagowane przez szczepienie róż, bzów, azalii, kaktusów.

Roślina lub jej część, na której ma być zaszczepiona, nazywana jest podkładką, a część, która ma zostać zaszczepiona, nazywana jest zrazem. Przeszczepem może być pączek z niewielkim kawałkiem kory i drewna (oko lub tarcza lub łodyga. Istnieje wiele sposobów szczepienia (pączkowanie, szczepienie kłosem, szczepienie itp.). Szczepienie jest jedną z metod wegetatywnego rozmnażania Polega na przesadzaniu pąków lub sadzonek - potomków - jednej rośliny do drugiej, zwanej podkładką. Szczepienie w uprawie kwiatów stosuje się do róż, azalii, kaktusów, kamelii, rododendronów, cytrusów i niektórych innych roślin.

Rozmnażanie rzęsami lub wąsami. Indyjskie truskawki, skalnica, tradescantia, chlorophytum, nephrolepis i niektóre inne rośliny dają mniej lub bardziej cienkie, pełzające lub zwisające łodygi, kończące się na nowych małych roślinach. Te ostatnie łatwo się zakorzeniają, rozwijając się w niezależne rośliny.

Rośliny z probówek

Wiele osób wie o istnieniu roślin z probówek, ale trudno nazwać tę metodę prostą i niedrogą. Mikroklonowanie można sklasyfikować jako rozmnażanie wegetatywne, ale przy użyciu mikroskopijnych kawałków tkanki. Mikrorozmnażanie roślin w domu jest możliwe, ale praktycznie niedostępne. Rozmnażanie wegetatywne roślin domowych w ten sposób wymaga nie tylko wiedzy i umiejętności, ale także specjalnych pożywek i sprzętu. Jednak nie ma rzeczy niemożliwych i istnieje ogromna liczba udanych przykładów domowych eksperymentów.

Uprawa w sterylnych warunkach na pożywkach pozwala rozwiązać problem kiełkowania nasion orchidei. W takich warunkach nie ma potrzeby stosowania grzybów symbiotycznych, które dostarczają mikroskopijnemu nasieniu wszystkiego, co niezbędne, a sadzonki są dobrze widoczne już po kilku miesiącach.

Każda z wybranych metod hodowli pozwala uzyskać nową kopię ulubionej rośliny domowej, ale dobrych wyników można oczekiwać tylko wtedy, gdy zostanie wybrana optymalna metoda i odpowiednia pielęgnacja. Przed rozpoczęciem rozmnażania warto przestudiować specyfikę rośliny.

Czy chcesz zwiększyć liczbę swoich roślin domowych i nie wydać na to ani grosza? Albo wyhoduj wspaniały kwiat, który będzie prezentem? A może chcesz zmienić starą roślinę na młodą? Rozmnażanie roślin domowych może pomóc we wszystkich powyższych przypadkach. Uprawa kwiatów to także świetny sposób na zabawienie dziecka i zaszczepienie w nim przydatnych umiejętności.

Obecnie większość roślin domowych kupuje się w specjalistycznym sklepie, ale czasami o wiele przyjemniej jest podziwiać piękny kwiat wyhodowany samodzielnie. Wiele osób uważa, że ​​rozmnażanie roślin domowych polega tylko na oderwaniu liścia i umieszczeniu go w szklance wypełnionej wodą w celu ukorzenienia. Ale to jest dalekie od przypadku. Można to zrobić na wiele różnych sposobów.